Issa Mia! Here We Go Again! (oraz Montenegro i Sarajewo)

Bbee88 napisał(a):W Cytadeli trochę vibe jak w Chojniku

W takim razie muszę się tam w końcu wybrać

Bbee88 napisał(a):faktycznie dużo tam mieliście do zwiedzania

Zadziwiająco dużo Wszystkiego nie pokazałam

Wspaniałe miejsce . A że Jadran widać... to już w ogóle.

Kurde, teraz żałuję, że Stari Bar wyrzuciłem z planu zwiedzania....

Robi się coraz bardziej orientalnie...

Daleko do Sarajeva?

Sorry za niecierpliwość (pewnie nie jestem sam)

pomorzanka zachodnia napisał(a):Wspaniałe miejsce . A że Jadran widać... to już w ogóle.

Jadran akurat było słabo widać, ale świadomość, że jest niedaleko, pomagała

marekkowalak napisał(a):Kurde, teraz żałuję, że Stari Bar wyrzuciłem z planu zwiedzania....

Nie da się wszystkiego zobaczyć w ciągu jednego urlopu. Pojedziesz i tam

marekkowalak napisał(a):Daleko do Sarajeva?

Sorry za niecierpliwość (pewnie nie jestem sam)

Jeszcze tylko dwa odcinki i będziemy spacerować po Saraju

maslinka napisał(a):

marekkowalak napisał(a):Kurde, teraz żałuję, że Stari Bar wyrzuciłem z planu zwiedzania....

Nie da się wszystkiego zobaczyć w ciągu jednego urlopu. Pojedziesz i tam

Miałem Stari Bar w planach. Tyle, że ja stacjonowałem w Petrovacu, czyli musiałbym przejechać przez Bar aby się tam dostać. A po tym, co zobaczyłem w Barze pierwszego dnia przy wyjeździe z miasta (plus codziennie na GM), odechciało mi się tamtędy jeździć (czy też raczej toczyć 2 km/h).

Aczkolwiek kiedy ostatniego dnia jechałem tamtędy do Albanii, nie było tak źle...

marekkowalak napisał(a):Miałem Stari Bar w planach. Tyle, że ja stacjonowałem w Petrovacu, czyli musiałbym przejechać przez Bar aby się tam dostać. A po tym, co zobaczyłem w Barze pierwszego dnia przy wyjeździe z miasta (plus codziennie na GM), odechciało mi się tamtędy jeździć (czy też raczej toczyć 2 km/h).

Rozumiem. Budva też potrafi się korkować i to bardzo.

maslinka napisał(a):Rozumiem. Budva też potrafi się korkować i to bardzo.

Oj, prawda...

O Kotorze nie wspomnę

W takim razie muszę się tam w końcu wybrać

Polecam wejść przez Piekielną Dolinę Ja tylko zahaczyłam jak schodziliśmy z Chojnika, niestety.

Bbee88 napisał(a):Polecam wejść przez Piekielną Dolinę Ja tylko zahaczyłam jak schodziliśmy z Chojnika, niestety.

Aż wygooglałam, gdzie to jest, bo nazwy mi obce .... Karkonosze... i wszystko jasne... daleko ode mnie...

marekkowalak napisał(a):O Kotorze nie wspomnę

Na pewno. Pamiętam korki w Kotorze w sobotę wieczorem, kiedy miejscowi jechali samochodami na imprezy Dojazdy na plażę jedyną drogą dookoła Boki też są problematyczne.

Bbee88 napisał(a):Polecam wejść przez Piekielną Dolinę Ja tylko zahaczyłam jak schodziliśmy z Chojnika, niestety.

Dzięki! Następnym razem, jak będziemy w Karkonoszach


Dzień 17: 22 lipca (sobota): Starobarska Čaršija i nocne zwierzaki

Po zejściu z twierdzy spacerujemy jeszcze chwilę uliczką Starego Baru (musimy wrócić do samochodu ) i chłoniemy klimat:




Jak już pisałam, Čaršija jest malutka, ale urocza




Kupujemy pamiątkowy magnesik. Na nalewki się nie skusimy



Powoli wracamy (już Maździakiem) w stronę Rijeki Crnojevića. Tak wyglądał przystanek autobusowy w Sutomore :



Tłum ludzi z małymi dziećmi i walizkami. Współczuję Taki obrazek kłóci mi się z pojęciem odpoczynek

Nam też należałoby współczuć (chociaż sami chcieliśmy ), bo przed nami dosyć stresujący kawałek trasy - odcinek między Virpazarem a Rijeką. Droga jest wąska i kręta, ruch, na szczęście, niewielki (i przynajmniej z daleka widać światła nadjeżdżających samochodów), ale trzeba uważać, żeby nie spaść w przepaść

Pełna koncentracja (i Małża, i moja), bo na dokładkę, zwierzakom zachciało się wychodzić na jezdnię. I to jakim zwierzakom! Dwa razy widzieliśmy borsuka Pierwszy raz w życiu Niestety, szybki był, skubany Nie dał się sfotografować Potem były jeszcze dwie kuny Również nie chciały pozować, więc musicie mi uwierzyć na słowo

Jedynie jeż załapał się na fotki :



Bardzo sympatyczny osobnik :



Spotkania ze zwierzakami były miłe, mimo to z ulgą witamy tabliczkę Rijeka Crnojevića.

Późnym wieczorem ciąg dalszy mocnych wrażeń - przechodzi nad nami burza. Póki się da, siedzimy na zewnątrz przy stoliku. A w środku nocy pakujemy się. Dobrze, że Ivan nie ma już jutro nowych gości. Możemy się na spokojnie wynieść nawet do 12:00, chociaż oczywiście wolimy wcześniej, żeby o sensownej porze dojechać do Sarajewa.


Dzień 18: 23 lipca (niedziela): Podróż do Sarajewa - część pierwsza

Gramolimy się rano dosyć długo , ale skoro możemy, korzystamy Później ostatnia sesja zdjęciowa w Rijece:





Kupujemy magnesiki na jednym z dwóch straganów i żegnamy się z Lokalsami :





Udaje się odpalić silnik przed 11:00 Miło nam tu było, choć stolik przy samej ulicy nie był najszczęśliwszym rozwiązaniem:



Do kwatery miałam też inne zastrzeżenia, co już dość dokładnie wyłuszczyłam , opisując nasz przyjazd. Jednak, jak na czarnogórskie warunki, standard był wysoki. Należałoby tylko trochę dopracować szczegóły...

Natomiast sama Rijeka Crnojevića spełniła nasze oczekiwania. To fajna "dziura" z klimatem i idealny punkt wypadowy do kajakowych wycieczek po miejscowych rzekach. (Po Jeziorze Szkoderskim już nie taki idealny , ale wciąż niezły )

Koniec czarnogórskiej części wakacji nie smuci nas aż tak bardzo, bo przecież jedziemy do Sarajewa Droga na początku mija szybko i obfituje w piękne widoki:



(Tam w dole jest Podgorica, do której mieliśmy bardzo blisko, a jednak nie odwiedziliśmy najbrzydszej stolicy Europy Gdzieś czytałam, że niektórzy tak ją nazywają )

Najbardziej cieszą nas górskie krajobrazy:




Pogled w stronę Durmitoru:




Chyba najwyższy czas na powrót w tamte rejony Montenegro

Tunele i wspaniałe szczyty - nie można się nudzić:



Przejeżdżamy przez Plužine:



Cztery lata temu "wpadliśmy" tu na chwilę przy okazji pobytu w Durmitorze. Pod nami Pivsko jezero:



a za moment już kanion rzeki Piva. Musimy się tu koniecznie zatrzymać, żeby trochę popstrykać. Kolor wody jest niesamowity! :




Tęskno spoglądam w stronę tunelu, którym (a później widokową drogą P14) można dojechać do Žabljaka:



Pogled w stronę Plužine:



i zbliżenie na cypelek z sosną:



Przed nami kilkanaście (a może i kilkadziesiąt) tuneli:






Trasa wzdłuż kanionu Pivy jest bardzo malownicza, ale najlepiej pokonywać ją w przeciwną stronę. Jadąc w naszym kierunku, jest mało możliwości bezpiecznego zatrzymania się na poboczu, chociaż jakieś okazje się trafiają:



Niestety, akurat w tych miejscach drzewa zasłaniają widok na rzekę :



Nadrobimy to kiedyś, jadąc w drugą stronę Tymczasem zbliżamy się do zapory na Pivie:



Ale o tym następnym razem

Nieuchronnie zbliżamy się do Sarajewa . . . , rzut beretem i granićni prijelaz Hum


Pozdrawiam
Piotr

maslinka napisał(a):Najbardziej cieszą nas górskie krajobrazy:

Trudno się dziwić, brzydko nie jest .

No no zrobiło się dla mnie bardzo przyjemnie.
Stari Bar z tym deptakiem zrobił na nas bardzo dobre wrażenie, tym bardziej że zastaliśmy tam pustki. Ale że podchodziliście od dołu w ten gorąc...? My parkowaliśmy pod murami ponad wejściem, również darmo ale lata temu, teraz pewnie płatne i miejsc niewiele.

Kanion Pivy niezmiennie piękny, chciałoby się ponownie, ale niezbyt po drodze. Zapewne przejeżdżając również korciło by wjechać w tunel na Durmitor. Chyba dla samego nagrania z kamerki pierwszego odcinka, bym to zrobił.

Jesteśmy coraz bliżej.

Czarnogóra to dla nas tabula rasa. Może w przyszłym roku zajrzymy na kilka dni, jeśli zdecydujemy się na urlop w Albanii.

Miasteczko i deptak na zdjęciach wygląda naprawdę zachęcająco, taki miły, uroczy klimacik
I znów u Was bardzo widokowa trasa