Issa Mia! Here We Go Again! (oraz Montenegro i Sarajewo)

piekara114 napisał(a):A ja liczyłam, że popłyniemy do pelikanów

Żebym wcześniej wiedziała, że tam są, to bym wypatrywała, bo przejeżdżaliśmy w pobliżu .

pomorzanka zachodnia napisał(a):Nawet ja poczułam tę sielankę siedząc przy komputerze .

Cieszę się, że udało mi się oddać tamten klimat

Nefer napisał(a):

maslinka napisał(a):a Was jeszcze trochę pomęczę tym rejsem...

Wyrażam zgodę na dalsze męczenie .

Jutro dokończenie opisu wycieczki i na odmianę - trochę o wieczorze w Rijece Crnojevića

wiola2012 napisał(a):

piekara114 napisał(a):A ja liczyłam, że popłyniemy do pelikanów

Żebym wcześniej wiedziała, że tam są, to bym wypatrywała, bo przejeżdżaliśmy w pobliżu .

Trudno je zobaczyć nawet podczas rejsu po jeziorze No ale wszystko jest możliwe

Piękna wycieczka czuć ten klimat ! pływacie z jakąś mapą?, bo ja już bym się pewnie zgubiła ze dwa razy.

Bbee88 napisał(a):Piękna wycieczka czuć ten klimat ! pływacie z jakąś mapą?, bo ja już bym się pewnie zgubiła ze dwa razy.

Z mapami.cz w telefonie Małża Mapki do relacji też wrzucam stamtąd. Mają zdecydowanie lepsze mapy satelitarne niż GM.


Dzień 15: 20 lipca (czwartek): Koniec wycieczki kajakowej i wieczór w Rijece Crnojevića

Powoli wracamy do Karuča, tą samą drogą. Na szczęście nie odczuwa się dużej różnicy czy płyniemy z prądem rzeki, czy pod prąd, bo jest on wyjątkowo słaby. Zarówno Biševina, jak i Karatuna są bardzo leniwe, to niemal wody stojące. Zdecydowanie bardziej przeszkadzał nam wczoraj wiatr, ale dziś jest spokojnie

Przepływamy znowu obok restauracji Dodoši:



która znajduje się w wiosce o tej samej nazwie:



Most z "Czasu Apokalipsy" :



I kolejne stado krów :



Bardzo malownicze:



Jedna z nich chyba chce popływać łódką :



Czy to przypadkiem nie byk?

Wkrótce "skręcamy na Amazonkę" :



Znowu na tym fragmencie aparat wariuje i zdjęcia wychodzą żółte:



Ale klimat jest niesamowity!

Kawałek dalej spotykamy kormorany, niektóre z nich dumnie rozpinają skrzydła:



Są też małe biało-szare ptaszki (nie mam pojęcia, co to za gatunek), które robią dużo hałasu, nawołując się:



Tu sobie wskoczymy do wody :



A w tej restauracji prawie się zatrzymaliśmy:



Ostatecznie odstraszyła nas głośna muzyka

Tutaj też było "prawie":



Tym razem zniechęciły nas skaczące do wody dzieci i jakaś piana na powierzchni (pewnie drugie wynikało z pierwszego ):



Już lepiej płyńmy do "domu" i chodźmy na kolację w Rijece; wypadałoby spędzić tam trochę czasu.

Ostatnia knajpka na trasie, czyli znany nam dobrze Karučki krš:



przeżywa małe oblężenie :



Tymczasem dopływamy do pomostu w Karuču:




i kończymy bardzo udaną i wyjątkowo długą (17 km ) wycieczkę kajakową

Jeszcze raz wkleję mapkę z poprzedniej strony :



Ramiona trochę bolą po przepłynięciu takiego dystansu , ale w gruncie rzeczy, to przyjemne uczucie

Po drodze do Rijeki Crnojevića zatrzymamy się na chwilę w punkcie widokowym Pavlova Strana przy Hotelu Panorama Gazivoda:



Pogledy z tego miejsca już wrzucałam. Ograniczę się do jednego zdjęcia, które pokazuje trasę naszej jutrzejszej wycieczki kajakowej :



Będziemy tam, gdzie ten biały statek Ale to dopiero jutro. Dziś szybko ogarniamy się w apartmanie i lecimy zobaczyć, jak wygląda nasza "wiocha" wieczorem, bo jesteśmy w Czarnogórze już trzeci dzień, do "centrum" wioski mamy dosłownie dwa kroki, a jeszcze nie było okazji dotrzeć

Stari Most (znany również jako Danilov most) łączył kiedyś "naszą" Rijekę ze średniowieczną osadą Obod położoną na wzgórzu po drugiej stronie rzeki:



Znajdowała się tam pierwsza południowosłowiańska drukarnia

Budowa mostu została zlecona w 1853 roku przez czarnogórskiego księcia Danilo, który wzniósł go, aby upamiętnić swojego ojca - Stanko Petrovića. Danilov most zastąpił poprzedni (drewniany), który został zbudowany przez Petara II Petrovića-Njegoša.

Mniej więcej tyle jest do zobaczenia w Rijece Trochę przesadzam , ale Most jest z pewnością jej największą atrakcją.

Ponieważ startuje (i "finiszuje" ) tu wiele łódek oferujących rejsy po rzece i Jeziorze Szkoderskim, w Rijece Crnojevića działa całkiem sporo restauracji, jak na tak małą miejscowość. Większość zamyka się stosunkowo wcześnie, ale Lesendro, do którego to lokalu właśnie zmierzamy:



jest otwarty przynajmniej do 22:00. Obsługa bardzo miła, a piwo zimne :



(Nie wiem, co mnie tak zdziwiło )

W Lesendro specjalizują się, jak we wszystkich restauracjach w okolicy, w daniach rybnych. Z pewną nieśmiałością zamawiam karpia i okazuje się, że jest to strzał w dziesiątkę! Rybka jest genialnie przyrządzona



Karp nie jest tłusty, nie czuć też mułu, po prostu rozpływa się w ustach Zazwyczaj jem karpia tylko w Wigilię, a ostatnio nawet odeszliśmy od tej tradycji na rzecz łososia, suma czy innego sandacza Małż zawsze marudził, że karp smakuje mułem Jednak tak się zachwycałam rybką w Lesendro, że jutro znowu tu przyjdziemy i małżonek pójdzie w moje ślady

Dzisiaj natomiast jeszcze ostrożnie - zamówił pstrąga:



Podobno dużo smaczniejszy niż ten, którego jedliśmy przedwczoraj w Karuču. Do tego świetna "sałatka ziemniaczana", w stylu tego, co podaje się w Chorwacji, czyli ziemniaki z cebulą, octem winnym i oliwą

Jedyny problem w restauracji to... kotek, niby śliczny i miły:



a jednak bezczelny. Jak tylko pani kelnerka postawiła talerze na stole, błyskawicznie wskoczył mi na kolana Na szczęście nie zdążył porwać ryby z talerza. Do końca kolacji siedzieliśmy z maksymalnie przysuniętymi do stołu krzesłami i odsuniętymi bocznymi Na stół bezpośrednio nie skakał Ostatecznie wybaczyłam mu i dostał trochę rybki

Po pysznym posiłku idziemy na krótki spacer po naszej urokliwej "dziurze":






Muszę przyznać, że ma klimat. Bardzo mi się tu podoba

Kusi nas otwarta bramka prowadząca do cerkwi (?):



Okazuje się, że to mały monastyr. Na dziedzińcu siedzi kilku mnichów Skoro już się tu zapuściliśmy, pytamy, czy możemy zajrzeć do środka. Dostajemy pozwolenie, ale wewnątrz nie ma niczego szczególnie interesującego:



(Zwykłe pomieszczenia mieszkalne. Pewnie przyjrzelibyśmy się bliżej zdjęciom przedstawiającym dawną Rijekę, ale nie wypada zbyt długo przesiadywać w jadalni monastyru )

Życzymy zakonnikom spokojnej nocy i idziemy usiąść przy naszym stoliku, żeby zaplanować jutrzejszą wycieczkę kajakową

Muszę przyznać, że to jest ciekawa koncepcja z tymi barami/restauracjami przy wodzie. Płyniesz, zatrzymujesz się, spożywasz, płyniesz dalej, czynność spożywania powtarzasz i tak dalej
Te bary są dostępne tylko z wody, czy z lądu też? Ciekawe mnie dodatkowo to, że jak piszesz są często mocno obłożone, czyli widać ludzie korzystają z tego ...

Muszę napisać: zdjęcie, o którym piszesz, że nie wiesz co Cię tak zdziwiło - bardzo ładnie wyszłaś

pozdrawiam, Michał

majkik75 napisał(a):Te bary są dostępne tylko z wody, czy z lądu też? Ciekawe mnie dodatkowo to, że jak piszesz są często mocno obłożone, czyli widać ludzie korzystają z tego ...

Niektóre są dostępne również z lądu, np. ten w Dodoši. Na zdjęciu (po lewej) widać zaparkowane samochody:



Jednak do większości z tych restauracji (np. do "Salmy") można się dostać wyłącznie drogą wodną.

majkik75 napisał(a):Muszę napisać: zdjęcie, o którym piszesz, że nie wiesz co Cię tak zdziwiło - bardzo ładnie wyszłaś

Dzięki!

Dzień 16: 21 lipca (piątek): Trzecia (i ostatnia ) wycieczka kajakowa w Montenegro - część pierwsza

Dzisiaj rano zbieramy się na kajak bardzo powoli:



Osiołek nocował na dachu Maździaka, naprzeciwko apartmana:



Nie śpieszy nam się, bo wypłyniemy niemal sprzed "domu"



Woda przy Starim Moście nie jest super czysta



ale nie będziemy się tu kąpać. Wejść po kostki (i do kajaka) dam radę. Pościgamy się z tym panem :



I zobaczymy dziś rekordową liczbę ptaków Na początku będą to głównie czaple:




Czasami uda mi się je uchwycić w locie :



Czapla siwa (?) z kaczkami :



Przepływamy pod kolejnym mostem:



Obok jest restauracja Savina luka:



Ten lokal również może się pochwalić wysokimi notami.

Na wysokości campingu:



wyprzedza nas kajakarz :



Ale nam się nie śpieszy. Chwilowo wiosłuje głównie Małż, a ja pstrykam i się zachwycam :



Kolejna czapla - na łódce:



i w locie :



A to już inna :



Na brzegu zebranie mają wszystkie gęsi z okolicy :



Podpływamy do budki, żeby kupić bilety do parku narodowego (po 5 euro od osoby):



Jest to trochę problematyczne - cały czas siedzimy w kajaku, kontrolując, żeby go nie przytrzeć o murek. To głównie moje zadanie, Małż musi znaleźć kasę, którą ukrył zbyt głęboko Uff, udaje się! Możemy płynąć dalej. A właściwie zrobić sobie przerwę na kąpiel, bo, jak zwykle, jest niemożliwie gorąco:




Goni nas para łabędzi :



A na drzewie usiadła niezła ekipa kormoranów:



Można zwariować z tymi ptaszorami

Przepiękny krajobraz :




Zaczynamy się rozglądać za plażą, a przynajmniej za jej namiastką. Przepływamy obok całkiem niezłej, niestety, jest zajęta:



Widzicie tę czerwoną wieżę do skoków? Żeby się na nią wdrapać, należy się wykazać nie lada ekwilibrystyką i wejść po pojedynczej poziomej rurce Drugi leży w krzakach Pewnie kiedyś pomiędzy nimi był podest... Jednak młodzież sobie radzi

Na plaży zostało jeszcze sporo miejsca, ale nie będziemy się wpychać:



Za chwilę znajdziemy coś bardziej prywatnego

Z miejsca, w którym jesteśmy, widać Hotel Panorama Gaziwoda (i punkt widokowy Pavlova Strana):



Niedługo inni będą patrzeć, jak płyniemy meandrami Rijeki Crnojevića, tak jak my obserwowaliśmy ludzi wczoraj

Widać stąd też dobrze "prywatny" punkt widokowy, w którym ktoś wybudował winiarnię i pozwala turystom wejść tam tylko pod warunkiem zrobienia zakupów (bynajmniej nie symbolicznych) :




Dziś mamy ornitologiczny raj Widzimy ptaszory naprawdę z bliska. Kormoran, który być może chce nas wystraszyć :



Bez rozpostartych skrzydeł wygląda trochę jak zmokła kura :



I mój bialutki ulubieniec wśród lilii :




W następnym odcinku zobaczymy jeszcze więcej ptaszorków

Uspokajający ten zielony kolor w Twoich zdjęciach super ptaszory coraz większą mam chęć na takie wodne wakacje

Idealne miejsce na SUP , kajak i do tego ornitologiczne bogactwo Cudownie musi tam być w kolorach jesieni . . .


Pozdrawiam
Piotr

Na co dzień nie zdajemy sobie sprawy, jak może cieszyć taki bliski kontakt z przyrodą. I nie piszę tego po to, żeby wstawić jakiś banał, tylko naprawdę sobie to uświadomiłam oglądając Twoje zdjęcia. . A przyroda właśnie szykuje się do snu

maslinka napisał(a):wyprzedza nas kajakarz :

Bo to jakiś zawodowiec był, na czas pływał .

Mam wrażenie,że te białe ptaszki spotykam też na Mazurach choć pewności nie mam
Są śliczne, z czerwonymi łapkami. Zresztą i czaple i koormorany - mogę na nie patrzeć i patrzeć.

Bbee88 napisał(a):Uspokajający ten zielony kolor w Twoich zdjęciach super ptaszory coraz większą mam chęć na takie wodne wakacje

W otoczeniu zieleni odpoczywają oczy, odpoczywa umysł

piotrf napisał(a):Idealne miejsce na SUP , kajak i do tego ornitologiczne bogactwo Cudownie musi tam być w kolorach jesieni . . .

Tylko trochę chłodniej Pewnie przyjemniej Uwielbiam kolory jesieni, ale kajak kojarzy mi się wyłącznie z upalnym latem.

pomorzanka zachodnia napisał(a):Na co dzień nie zdajemy sobie sprawy, jak może cieszyć taki bliski kontakt z przyrodą. I nie piszę tego po to, żeby wstawić jakiś banał, tylko naprawdę sobie to uświadomiłam oglądając Twoje zdjęcia. . A przyroda właśnie szykuje się do snu

Fajnie, że to napisałaś. Mnie kontakt z naturą daje bardzo dużo. Często "uciekam" w góry, żeby "przewietrzyć głowę". Myślę, że przyroda ma dużą moc terapeutyczną

Nefer napisał(a):

maslinka napisał(a):wyprzedza nas kajakarz :

Bo to jakiś zawodowiec był, na czas pływał .

Tak nam właśnie wyglądał

Kapitańska Baba napisał(a):Mam wrażenie,że te białe ptaszki spotykam też na Mazurach choć pewności nie mam
Są śliczne, z czerwonymi łapkami. Zresztą i czaple i koormorany - mogę na nie patrzeć i patrzeć.

Teraz się przyglądam i rzeczywiście, chyba mają ciemnoczerwone (bordowe?) nóżki

Dzień 16: 21 lipca (piątek): Trzecia (i ostatnia ) wycieczka kajakowa w Montenegro - część druga (ptaszory i węże )

Zauważamy fragment brzegu, który można by nazwać plażą , więc płyniemy tam:




Malutką plażą :



ale do siedzenia się nada:



Relaksujemy się w miłych okolicznościach, Osiołek też odpoczywa. Tylko ciągle jesteśmy obserwowani przez łabędzia :



Pora płynąć dalej... Nagle widzimy przed sobą w wodzie główkę :



Wreszcie trafił nam się piękny okaz węża czy raczej zaskrońca :



Małż delikatnie rusza wiosłem, żeby woda zepchnęła gada na bok, bo już szykuje się, żeby wskoczyć nam do kajaka :



A przed chwilą się kąpaliśmy.. Może nawet z tym koleżką, tylko wtedy się nie ujawnił No cóż, nie powiem, żeby to było miłe spotkanie Od teraz będziemy się bardziej rozglądać, ale z kąpieli nie zrezygnujemy; jest zbyt gorąco.

Przed nami zakręt na rzece Crnojevića, który chyba możemy sobie skrócić. Ktoś wyciął trochę roślinności, robiąc "tor dla kajakarzy". Próbujemy:



Jednak po kilku metrach okazuje się, że przyroda robi swoje i "tor" zarasta. Nie damy rady:



Bezpieczniej będzie zawrócić:



Powoli, żeby nie uszkodzić Osiołka o podwodne pnącza...

Witamy się z kolejnym ptaszorem, który wybrał sobie niezły punkt obserwacyjny:



To chyba też kormoran, ale jakiś inny gatunek:



Ciekawi nas metalowa konstrukcja na drugim brzegu:



Wydaje nam się, że to może być pompa pobierająca wodę z rzeki i pompująca ją gdzieś do góry:



Wpływamy w królestwo ptaszorów. Jest ich tu niesamowicie dużo! :



Czaple chodzą tam i z powrotem :




a kormorany dumnie prezentują skrzydła:



Nie brakuje też pięknych lilii:




Dostrzegamy kolejnego zaskrońca :



Być może jest ich więcej niż ptaków Choć akurat w tym miejscu wydaje się to niemożliwe :



Odpoczywające i zrywające się do lotu kormorany:




Jesteśmy bardzo szczęśliwi, oglądając na żywo, z bliska, całe stada:



Wspaniała chmara robiąca dużo hałasu:


(Aparat nie zawsze "łapie" ostrość )

Za nami kawał drogi i widok na punkt widokowy Pavlova Strana:



A przed Osiołkiem kolejny "skrót", tym razem mniej zarośnięty, czyli używany Możemy z niego skorzystać:



Białe ptaszki i grążele:




Chwila prawdziwego relaksu :



Wypływamy znowu na szersze wody:



i zaczynamy się rozglądać za jakąś restauracją... Ale o tym w następnym odcinku

Węże = zawał serca o.o