Issa Mia! Here We Go Again! (oraz Montenegro i Sarajewo)

piotrf napisał(a):Jeżeli on się skupiał na pozowaniu to już sam nie wiem , czy mu wyszło . . .

Wyszło, co miało wyjść


Dzień 12: 17 lipca (poniedziałek): Pożegnanie z Jadranem na Kamenicach i ostatni wieczór w Chorwacji

Żegnać się z morzem będziemy na tej samej plaży, na której się z nim witaliśmy Piękna klamra kompozycyjna Podobnie jak z ukąszeniami/oparzeniami - pierwszego dnia w Cro - trzmiel, ostatniego - meduza

Po drodze mijamy wygodnie rozłożonego kota, który wygląda jak puma :




Goulashowe autko jest na miejscu:



Kwiaty agawy i plaża dla psów:



a na niej zmiany - od naszej ostatniej wizyty na Kamenicach zdążyli otworzyć Dog Beach Bar :



W ofercie kraftowe piwo z Zagrzebia, dość drogie:



Tak myślę, chyba że psy mają grubsze portfele

Widok w stronę centrum Komižy:



A tu już "nasza" plaża Kamenice. Dużo przestrzeni:



Większość ludzi chowa się w cieniu tamaryszków lub beach baru:



My wybieramy taką miejscówkę:



O 18:00 możemy siedzieć w pełnym słońcu

Ostatni raz patrzę na Biševo, na które znowu (mimo drugiego pobytu na Visie) nie udało nam się dotrzeć... Następnym razem



Do wody wchodzę z oporami Wytężam wzrok, próbując wypatrzeć małe fioletowe potwory Wygląda na to, że ich nie ma. Mamy tu bardziej otwarte morze niż w uvali Vela Travna, do której meduzy, jak już wpłynęły, zostały na dłużej

Próbuję czerpać radość z ostatniej jadrańskiej kąpieli, ale nie jest to proste, cały czas "skanuję" wodę... Lepiej już wracajmy do "domu". Oczywiście ścieżką w pobliżu kościoła Muster:




Sprzed świątyni jest fajny widok na Komižę, ale nie wystarczyło czasu na podejście, a raczej nie chciało nam się Dzisiaj już nie pójdziemy, bo jesteśmy głodni, a przed kolacją trzeba się jeszcze wyprysznicować.

Gotowa na pożegnanie z miasteczkiem



Chyba nie...

Mijamy Komunę:



przyczajonego tygrysa :



i restauracyjne zagłębie:



A zjemy tam, gdzie za pierwszym razem, czyli w pizzerii Plaža Kolejna klamra kompozycyjna

Dobra mina do... dobrego piwa :



Pizza z anchois, tuńczykiem i kaparami bardzo nam smakuje:



Bardziej niż poprzednio z pršutem. Do tego pogled na more w gratisie

W tzw. międzyczasie zapada zmrok, a ludzi w restauracjach przybywa.



"Wystawa" na ulicy Ribarskiej :



Jak zwykle gwarny plac Škor:



i Riva pełna turystów:



Są też mali lokalni przedsiębiorcy sprzedający muszelki:



Przed Komuną ustawiono scenę:



Pojutrze zacznie się impreza nazwana Big Game Komiža 2023 - połączenie zawodów wędkarskich i występów zespołów. Do tego możliwość spróbowania rybki z grilla i miejscowego wina. A nas już tu nie będzie

Przynajmniej, w drodze na kwaterę, popatrzymy sobie na owoce udanego połowu:



Panowie właśnie wyładowują mieczniki i inne rybki z kutra do samochodu z chłodnią:



Ładne sztuki Mężczyzna chyba się zagadał i zapomniał, że ciągle trzyma w ręce rybę :



Ostatnie komiškie kadry:





Na Kamenicach, w beach barze Lunatic, coś się dzieje:



(Niestety, nie udało mi się zrobić lepszego zdjęcia.)

Podobną feerię barw pokazywała Katerina, a miało to miejsce podczas festiwalu Goulash. Do września daleko, ale iluminacje widocznie wykorzystują wcześniej, skoro mają taką możliwość
Ciągnie mnie tam, ale nie ma takiej opcji - jest prawie 22:00, w apartmanie czeka nas pakowanie (które odwlekaliśmy, jak tylko mogliśmy ) i zaledwie kilka godzin snu, bo Wyspę opuszczamy jutro o 5:30, czyli w zasadzie w środku nocy

Pierwszy raz w Cro wstaniemy o tak nieludzkiej porze Nastawiamy budziki na 3:30 i próbujemy zasnąć...

Kapitańska Baba napisał(a):3:30 to i tak ludzko
Zdarzało nam się wstawać w dniu wyjazdu z Cro o ..... 2:00

Dla nas to było dość ekstremalne

Bbee88 napisał(a):Mnie by stres pożarł jakbym pakowanie zostawiła na 22.00 ale my z dzieciakami, to ciężej się ogarnąć.

Stres wyjazdowy mi przeszedł w momencie, kiedy oparzyła mnie meduza Po prostu pojawił się inny problem Na szczęście okazało się, że ból minął i tak się z tego cieszyłam, że postanowiłam przestać się czymkolwiek przejmować W końcu to wakacje

A pakowanie oboje ogarnęliśmy w godzinkę. Jeszcze mieliśmy czas, żeby posiedzieć na balkonie

piotrf napisał(a):Trzmiel , meduza . . . , Agnieszko , na Twoim miejscu też wyjechałbym z Chorwacji

Tak też zrobiliśmy

majkik75 napisał(a):

maslinka napisał(a):Pizza z anchois, tuńczykiem i kaparami bardzo nam smakuje:

Jedna z moich ulubionych No oprócz hawajskiej

Co do pizzy hawajskiej - zdjęcie, które zrobiłam w sierpniu w Sztokholmie :



I, przy okazji, dobry sposób, żeby "pety" były w jednym miejscu

Byłabym w grupie po prawej stronie, gdybym paliła

megidh napisał(a):Współczuję Agnieszko niemiłego kontaktu z meduzą. Kiedyś uciekałam przed dużo większą meduzą pływając w Morzu Czarnym podczas rejsu wycieczkowego. Mnie na szczęście tylko lekko drasnęła, ale pamiętam, że ból po takim liźnięciu jest nieprzyjemny.

Ból był okropny, ale na szczęście chwilowy. Dało się przeżyć

Nefer napisał(a):Ostatnie zdjęcie trochę psychodeliczne .

Trochę tak

Dzień 13: 18 lipca (wtorek): Wschód słońca na Jadranie

Budzik dzwoni o 3:30 Mam ochotę odrzucić telefon gdzieś daleko, ale w sumie lubię go , więc wyłączam natręta i grzecznie wstaję Wychodzę na balkon - całkiem ciemno i cicho... No prawie, słychać tylko świerszcze

Myjemy zęby, twarz, wkładamy przygotowane wieczorem ciuchy, dopinamy torby i wychodzimy w noc Śniadanie zjemy na pokładzie promu. Kolejne zdziwienie - jest bardzo gorąco. O 4:00 mamy 24 stopnie Bluza zupełnie niepotrzebna. Tropikalna noc

Klucze zostawiamy w umówionym z właścicielami miejscu i odpalamy silnik. Będę tęsknić, dobrze nam tu było, ale czas na kolejną przygodę. Ta część wakacji z założenia miała być wypoczynkowa i leniwa, teraz w planach mamy większą aktywność. Co z tego wyjdzie, zobaczymy Wiemy, że podróż do krajów takich jak Czarnogóra czy BiH oznacza Przygody (przez duże "P"), w końcu to pravi Balkan

Wspinamy się Maździakiem po serpentynach w kierunku miasta Vis. Tylko my i droga... I jakiś szalony zając-niedoszły samobójca, który wyskakuje nagle. Dobrze, że Małż w pełni wyspany i z refleksem

O 4:30 jesteśmy w porcie, zdecydowanie za wcześnie Bilety kupiliśmy wczoraj przez internet, miejsce na pokładzie trajektu mamy zagwarantowane, ale niby należy być 45 minut przed odpłynięciem Jak się okaże, wystarczyłoby 15

Vis o 4:30 to miasto-widmo:




Ja też wyglądam jak zjawa :



Blado tu wyszłam , jeszcze śpię

Pusty prom czeka:





Nie widać obsługi, a Maździak jest trzecim autem w kolejce.

Nagle uśpioną przystań promową wypełnia głośne miauczenie kotów. Idę zobaczyć, co się dzieje, że aż tak miauczą i przerywam im randkę :



Prawie 5:00. Samochodów w kolejce przybywa, a na niebie pojawiają się kolorki :



5:15 - zaczynają wpuszczać na prom. (Należało przyjechać dopiero teraz... Oddajcie mi godzinę snu! )

Tuż przed wypłynięciem (już jasno!) - mina dziwna, trochę nieprzytomna :



Chodziło o pokazanie śladów po meduzie :



Odpływamy prawie punktualnie o 5:30:





Nie mówimy: Żegnaj, Visie!, tylko Do zobaczenia! Na pewno tu wrócimy, choćby po to, żeby popłynąć na Biševo Jesteśmy pewni, że to nasza ulubiona chorwacka wyspa, ale ex aequo z Bračem Brača nie wyrzucę tak łatwo z rankingu , jest zupełnie inny niż Vis - większy, bardziej różnorodny.

Ale Visior, choć niewielki, ma wszystko, co potrzebne do udanych wakacji - bajeczne plaże, odludne zatoczki (największy potencjał kajakowy!) oraz dwa piękne miasteczka I czas płynie tu wolniej, jeszcze wolniej niż na innych wyspach

Podsumowanie chorwackiej części wakacji już jest Płyńmy ku nowej Przygodzie!

Pięknie się ten dzień (oraz Przygoda ) rozpoczyna. Pierwszy raz w życiu widzimy wschód słońca na morzu i jest to niezapomniany widok

Słoneczko wyłania się zza gór (chyba) Hvaru:



Po lewej widać Vidovą na Braču:



Jestem zachwycona



choć trochę smutno mi żegnać się z Visem:



Fort George i latarnia morska na wysepce Host w pierwszych promieniach słońca:



Izlazak sunca z żaglówką :



Jednak warto było wstać o nieludzkiej porze

Siedzimy wpatrzeni, a słoneczko wędruje wyżej i wyżej... Koniec magii , choć ciągle jest pięknie. Przynajmniej mamy czas, żeby zjeść śniadanie

Kilwater, który za sobą zostawiamy, pomiędzy Šoltą a Bračem:



A oto, co wypuścił mijający nas katamaran :



Dym cały czas wlecze się za smrodzącym statkiem :



Widać już wzgórze Marjan i marinę:



To oznacza, że zbliżamy się do Splitu, w którym zakotwiczyła ogromna jednostka:



Gigant robi wrażenie, szczególnie w porównaniu do, wcale nie tak małego, promu :




Płynęliśmy ponad dwie godziny, o 7:45 zjeżdżamy na stały ląd.

Witaj, Splicie!:



Tylko na chwilę... Postoimy w korkach i pomkniemy w stronę autostrady i dalej - na południe! Ale o tym następnym razem

Kapitańska Baba napisał(a):Kocham wschód słońca na wodzie - jak robi się widno i znikają wszystkie twory i stwory wymyślone przez nasze zmysły

Uwielbiam noc I zmysły też , a wschód słońca był magiczny

tony montana napisał(a):PUMA i FAKIN IPA mnie rozwaliły

Nie próbowałam, a ponoć dobre piwo

tony montana napisał(a):BTW lubie i APA i IPA

Ja też

piotrf napisał(a):Wszystko , łącznie z nami się budzi do życia oblane niesamowitymi kolorami , a wszystko w ciszy Bardzo lubię wschody słońca

Tak, właśnie ta cisza jest piękna