Issa Mia! Here We Go Again! (oraz Montenegro i Sarajewo)

Nefer napisał(a):Hole jest fajny, bardzo lubię, a w takich okolicznościach przyrody jeszcze milej sobie poczytać.
Jaki jest najnowszy tom Nesbo Czerwony Księżyc, czy jakoś tak

Krwawy Księżyc, 13. już tom serii

Wyjątkowo udana, moim zdaniem, część, ale poziom brutalności jeden z najwyższych ze wszystkich książek o Harrym. A wyobraźnia Nesbo zdaje się nie mieć granic

maslinka napisał(a):Populacja chyba rośnie i podejrzewam, że tegoroczne upały temu wzrostowi sprzyjały, podobnie jak innych morskich organizmów, o których jeszcze będę pisała

Czyżby spotkanie z meduzą? Ja tego doświadczyłam w Toskanii, morze wtedy miało po 28-30 st., a to otwarty akwen...

W Grecji na pewno ich nie widziałam...

piekara114 napisał(a):

maslinka napisał(a):Populacja chyba rośnie i podejrzewam, że tegoroczne upały temu wzrostowi sprzyjały, podobnie jak innych morskich organizmów, o których jeszcze będę pisała

Czyżby spotkanie z meduzą? Ja tego doświadczyłam w Toskanii, morze wtedy miało po 28-30 st., a to otwarty akwen...

Tak, meduza świecąca. Pisałam już o tym u Michała:
post2309234.html#p2309234



Oparzenie boli okropnie, a ślad mam nadal, chociaż minął już prawie miesiąc

Tego dnia (akurat na tej konkretnej plaży) było sporo meduz. Gdybym się wcześniej zorientowała, pewnie nie weszłabym do wody...

I okazuje się, że należy potraktować oparzenie czymś gorącym, nie zimnym. Dlatego pani na plaży kazała przykładać nagrzane słońcem kamienie. Wysoka temperatura neutralizuje neurotoksynę. (Rzeczywiście pomogło, nieco uśmierzyło ból.) Na forum płetwonurkowym potwierdzają, że cokolwiek w morzu "dziabnie", trzeba to rozgrzać

maslinka napisał(a):Krwawy Księżyc, 13. już tom serii

Słusznie, z takim czerwonym księżycem w pełni na okładce. Coś mi ten tytuł, który podałem, nie pasował, a niedawno to czytałem.

maslinka napisał(a):

piekara114 napisał(a):

maslinka napisał(a):Populacja chyba rośnie i podejrzewam, że tegoroczne upały temu wzrostowi sprzyjały, podobnie jak innych morskich organizmów, o których jeszcze będę pisała

Czyżby spotkanie z meduzą? Ja tego doświadczyłam w Toskanii, morze wtedy miało po 28-30 st., a to otwarty akwen...

Tak, meduza świecąca. Pisałam już o tym u Michała:
post2309234.html#p2309234



Oparzenie boli okropnie, a ślad mam nadal, chociaż minął już prawie miesiąc

Ooooo, wiem jak boli, pamiętam do dziś, chociaż moje "spotkanie" na Pakleni Otoci miało miejsce w 2005 roku jeju, tyle lat... sama jestem w szoku, bo wydawało mi się, że nie aż tak dawno. U mnie była to łydka, straszliwy ból. Jeszcze długo po powrocie do domu bolało.

Pływając w Jadranie, trzeba uważać, o czym dotkliwie przekonam się ostatniego dnia w Chorwacji

Właśnie ze względu na tego typu wątpliwe atrakcje uparcie staramy się unikać plaż. Bo Kapitan już napotkał jeżowce (długo wyjmował kolce ze stopy) i ostrosza (palec do dziś się nie do końca prostuje choć minęło tyle lat). Mojego kuzyna poparzył ukwiał - rany ślimaczyły mu się wiele tygodni. Kąpiąc się na kilkudziesięciometrowych głębinach czujemy się zdecydowanie bezpieczniej niż przy brzegu

Nefer napisał(a):

maslinka napisał(a):Krwawy Księżyc, 13. już tom serii

Słusznie, z takim czerwonym księżycem w pełni na okładce. Coś mi ten tytuł, który podałem, nie pasował, a niedawno to czytałem.

Dokładnie, z czerwonym księżycem

AniaJ. napisał(a):Ooooo, wiem jak boli, pamiętam do dziś, chociaż moje "spotkanie" na Pakleni Otoci miało miejsce w 2005 roku .

Sądziłam, że ich pojawienie się to ostatnie lata, a tu, proszę, tak dawno...

AniaJ. napisał(a):U mnie była to łydka, straszliwy ból. Jeszcze długo po powrocie do domu bolało.

Mnie na szczęście przestało boleć po jakichś dwóch godzinach. Może dzięki tym gorącym kamieniom. Potem przez kilka dni tylko swędziało.

Kapitańska Baba napisał(a):Właśnie ze względu na tego typu wątpliwe atrakcje uparcie staramy się unikać plaż. Bo Kapitan już napotkał jeżowce (długo wyjmował kolce ze stopy) i ostrosza (palec do dziś się nie do końca prostuje choć minęło tyle lat). Mojego kuzyna poparzył ukwiał - rany ślimaczyły mu się wiele tygodni. Kąpiąc się na kilkudziesięciometrowych głębinach czujemy się zdecydowanie bezpieczniej niż przy brzegu

Nie dziwię się Wam. Dużo osób na jachtach i motorówkach wskakuje do wody prosto z pokładu.

Z Osiołka też się da , robiliśmy tak na Jeziorze Szkoderskim, kiedy już nie mogliśmy znieść upału. Jednak plażowanie ma swój urok, ja na plaży przede wszystkim dużo czytam, w kajaku byłoby ciężko

Co do ostrosza, zapomniałam o nim, a to kolejny stwór morski, na którego trzeba uważać. Ukwiały, jeżowce, meduzy, wieloszczety i jeszcze ostrosz...
Dzisiaj zresztą na forum pojawił się wpis o ukłuciu przez tę rybę:
co-was-dzisiaj-ucieszylo-co-zasmucilo-t13929-17850.html#p2310673

A to takie niepozorne maleństwo...

Dzień 7 - 12 lipca (środa): Pierwszy dzień Wielkiego Wiatru - poranna Komiža, z dołu i z góry

Prognozy pogody nie myliły się - zaczęło wiać nad ranem. Na początku porywy nie były szczególnie silne, ale będą się wzmagać z każdą godziną.

Mam ochotę poobserwować morze, więc wyjątkowo wybieram się z Małżem na poranne zakupy. (Zawsze to on je ogarnia, a ja zaczynam w tym czasie szykować śniadanie.)

W uvali Mlin Jadran tylko się marszczy, na razie nie widać bałwanów:



Na razie, ale jest dopiero 8:30...

Dostrzegam kościółek położony na wzgórzu:




Fajnie byłoby się tam wdrapać. Jednak na takie pomysły trzeba mieć gorszą pogodę Dzisiaj, dzięki wiatrowi, nie byłoby źle, ale nie będziemy się aż tak mordować Wystarczy, że się przespacerujemy...

Nigdzie nam się nie śpieszy, a ławeczka kusi :




Niektórzy już się opalają. Całkiem rozsądnie, bo słońce jest teraz w miarę "bezpieczne". Szkoda, że ja tak bardzo lubię spać... Poranne spacery mają swój urok, doceniam przynajmniej ten jeden

Zebranie galebów pod falochronem :



A na Rivie inne zgromadzenie :



Co tu się wyprawia tak wcześnie rano Speed boaty mają pewnie przystanek w drodze do Modrej špilji.

Szybko, szybko, "nurkujemy" w puste jeszcze uliczki, zanim ludzie się "wysypią":




Restauracje na Rivie wystawiają potykacze z ofertą śniadaniową:



Dal Mare, gdzie jedliśmy pyszną rybkę, również. Trochę drogo



Nawet więcej niż trochę... 10,5 euro kosztowała przecież orada z dodatkami.

Po zakupach w piekarni:



Jeszcze tylko trochę owoców i będziemy gotowi.

Gdybyśmy pili kawę, z przyjemnością usiadłabym przy jednym ze stolików, ale nie pijemy, wiem - to dziwne A siedzieć przy wodzie czy soczku - trochę bez sensu. Kiedyś próbowałam zamówić w Chorwacji czarną herbatę... Zdziwione spojrzenie kelnerki, pytanie, czy źle się czuję; no i w końcu dostałam jakieś ziółka

Powoli wracamy do domu... Kościółek jest otwarty, ale trwa nabożeństwo:



Mały ogródek pośrodku placu:



Komiški mural:



Śniadanie zawsze jemy na "dużym balkonie", dzisiaj się nie da ze względu na wiatr. Na tym mniejszym też nie jest łatwo, ale jakoś dajemy radę :



Okoliczności "zmuszają" nas do kolejnej objazdówki po wyspie. Nawet się cieszę z tego jugo , choć on ponoć niedobry dla ludzkich stosunków - łatwo się pokłócić. Cóż, będziemy uważać

Jedziemy "starą drogą" Komiža-Vis, kiedy Małż przypomina sobie, że nie wyłączyliśmy klimy w apartmanie. Trudno, trzeba zawrócić. Na morzu już pojawiają się bałwany, a czapkę trzeba trzymać, żeby nie spadła z głowy :



Samotny biały żagiel na Jadranie:



Małż biegnie wyłączyć klimę, a ja zmieniam nasze plany Mieliśmy jechać na plażę Pritišćina (dotrzemy tam jutro), ale nagle przychodzi mi do głowy Oključna - miejscowość i zatoczka. Dzisiaj jest chyba najlepsza okazji, żeby powłóczyć się po viškich bezdrożach

Na Serpentinie, czyli "nowej drodze" prowadzącej z Komižy do Visu:




Zatrzymujemy się na punkcie widokowym, pod kościółkiem św. Michała:



i podziwiamy pogled:




Serpentina i Komiža bardziej detalicznie:



Na tablicy informacyjnej można też przeanalizować geologiczny profil Visu i Biševa :



Dość tego obijania się! Dziki interior wzywa! Będziemy go odkrywać w następnym odcinku

maslinka napisał(a):Druga miejscówka jest bardziej egzotyczna - to Rijeka Crnojevića w okolicach Jeziora Szkoderskiego, w Czarnogórze.

Piękne miejsce, chociaż za każdym razem ograniczałem się do punktów mniej lub bardziej widokowych.

maslinka napisał(a):Sarajevo, ljubavi moja - mogę tak powiedzieć... Uwielbiam i na razie więcej nie zdradzę Tym razem potraktowaliśmy pobyt w mieście nieco inaczej

W tym roku odwiedziliśmy je ponownie, dorzucając nowe punkty w tym mieście, a także wróciliśmy do Skakawca, żeby zobaczyć go w wiosennej aurze.

Pozdrawiam,
Wojtek

Piękny ten Vis, czuć prawdziwy dalmatyński klimat
A poranna kawa w kawiarni z widokiem na Jadran i kołyszące się łódki, odkąd dzieci podrosły i śpią zdecydowanie za długo na wakacjach , stała się ulubionym, codziennym rytuałem Uwielbiam chłonąć te poranki wśród lokalsów

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Druga miejscówka jest bardziej egzotyczna - to Rijeka Crnojevića w okolicach Jeziora Szkoderskiego, w Czarnogórze.

Piękne miejsce, chociaż za każdym razem ograniczałem się do punktów mniej lub bardziej widokowych.

Nietypowe krajobrazy jak na Bałkany. Pływając kajakiem, chwilami miałam wrażenie, że jesteśmy w Indonezji albo innej Tajlandii

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Sarajevo, ljubavi moja - mogę tak powiedzieć... Uwielbiam i na razie więcej nie zdradzę Tym razem potraktowaliśmy pobyt w mieście nieco inaczej

W tym roku odwiedziliśmy je ponownie, dorzucając nowe punkty w tym mieście, a także wróciliśmy do Skakawca, żeby zobaczyć go w wiosennej aurze.

Pozdrawiam,
Wojtek

Tam nie dotarliśmy. Może następnym razem
Pozdrawiam

agus78 napisał(a):Piękny ten Vis, czuć prawdziwy dalmatyński klimat

Morze prawie dookoła
Uwielbiam w Visie to, że jest tak daleko od lądu. Kiedy jestem prawie na środku Jadranu, lepiej wypoczywam

agus78 napisał(a): A poranna kawa w kawiarni z widokiem na Jadran i kołyszące się łódki, odkąd dzieci podrosły i śpią zdecydowanie za długo na wakacjach , stała się ulubionym, codziennym rytuałem Uwielbiam chłonąć te poranki wśród lokalsów

Zazdroszczę kawoszom tego rytuału

Dzień 7 - 12 lipca (środa): Pierwszy dzień Wielkiego Wiatru - Oključna

Pamiętam, jak Marsallah ostrzegał, żeby nie jechać do Oključnej 6 lat temu go posłuchaliśmy, ale tym razem mam ochotę zobaczyć, co sprawia, że jest tam paskudnie Dzień jest na to idealny, a ja uwielbiam włóczyć się po interiorze i odkrywać "dzikie" rejony.

Tuż przed miastem Vis skręcamy w lewo, droga jest (na razie) asfaltowa. Mijamy Stone Garden - miejsce polecane przez Katerinę, w którym można napić się wina i coś przekąsić:



Wjeżdżamy w tajemniczy interior :




Oczywiście drogi w tym rejonie wyspy są wyłącznie szutrowe, ale do przeżycia. Maździak na szutrach :



Widoki coraz lepsze:



"Wypasiony" apartman z basenem:



A jednak wcale nie jest tutaj tak dziko...

Podjechaliśmy już powyżej wioski, więc trzeba zawrócić.



Żeglarze walczą :



Można sobie wybrać, czas taki sam :



Zatrzymujemy się na jakimś poszerzeniu drogi i idziemy w stronę miejscowości Oključna:




W "centrum" wioski stoi kościółek św. Antoniego:



Co dziwne, jest otwarty. Wnętrze całkiem bogate:



A za crkvą - kaktus-gigant :



Jedziemy dalej, szuter się zwęża, a przed nami latają jakieś dziwne stworzenia :



Postanawiamy zejść do uvali Oključna. Małż mówi, że to tylko 300 metrów, chyba w linii prostej Okazuje się, że przed nami prawie 600 m spaceru taką "zachaszczoną" ścieżką:



W najbardziej zarośniętych miejscach nie robiliśmy zdjęć

I ciągle tak daleko do morza:



Jestem cała pokłuta przez makię, ubranie mam bardzo odpowiednie do wędrówki w takich warunkach - prawie gołe plecy i niemal całe odsłonięte nogi Przynajmniej mogę sobie torować drogę matami plażowymi. Najgorsze są jednak pajęczyny, które spotykamy co kawałek, a na nich takie okazy :



Małż co chwilę pyta, kiedy zawracamy, ale ja jestem bardzo uparta (to jedna z moich głównych cech charakteru ), a zawracać nie lubię. Przecież nie ma burzy, damy radę

Jeszcze tylko kawałeczek, a miejsce docelowe prezentuje się obiecująco :


Widzicie tego pajączka?

Ostatnie metry są najgorsze. Kiedy wypadam ze ścieżki na bardziej otwartą przestrzeń, muszę się otrzepać ze wszystkich pająków i innych stworzeń Brrr

Docieramy do bardzo urokliwej zatoczki, jednocześnie z trojgiem Chorwatów, którzy "rezerwują" sobie miejsce w cieniu:



Nie szkodzi - wiatr sprawia, że dzisiaj prawie nie jest gorąco
Chorwacka rodzina przybyła tu z eleganckiego parkingu taką wygodną ścieżką :



Oświadczam Małżowi, że nie wracam "przez pająki", tylko właśnie tamtędy. Małżonek wyciąga telefon i liczy... Żeby dotrzeć do Maździaka, musielibyśmy przejść jakieś 5 km Czyli jednak "przez pająki"

Na razie wolę o tym nie myśleć i cieszę się odkrytym przez nas miejscem :




Skoro tutaj tak wieje, co musi się dziać na otwartym morzu:



Uvala Oključna widziana z wygodnej ścieżki:



Przyczepa pod uschniętą palmą:



Po krótkim plażowaniu, czas wracać. Lepiej mieć to za sobą...



Krótki odpoczynek na kamieniu, zbieram siły :



To było jedno z gorszych doświadczeń na tych wakacjach, chociaż przejście "pająkowej drogi" przyniosło mi coś w rodzaju satysfakcji

Na koniec odcinka - mapka:



Na pomarańczowo zaznaczyłam ścieżkę, którą schodziliśmy, a na fioletową tę, którą powinniśmy byli wybrać (Fioletowa kreska celowo trochę z boku, żeby pokazać, jak szeroka była tamta droga )

maslinka napisał(a):To było jedno z gorszych doświadczeń na tych wakacjach, chociaż przejście "pająkowej drogi" przyniosło mi coś w rodzaju satysfakcji

W zeszłym roku podczas pobytu na Pag,też się uparłem i pokonaliśmy pieszo przez góry drogę z parkingu przy plaży Veli Bok do plaży Veli Zaton , dodatkowo niosłem plecak z Supem na plecach , było wtedy jakieś 34 stopnie i 1km w linii prostej
Dla mnie bomba i dla rodzinki też , nie Wiem jak wtedy ale teraz to miło wspominają...dzielni byli

Bartek81 napisał(a):W zeszłym roku podczas pobytu na Pag,też się uparłem i pokonaliśmy pieszo przez góry drogę z parkingu przy plaży Veli Bok do plaży Veli Zaton , dodatkowo niosłem plecak z Supem na plecach , było wtedy jakieś 34 stopnie i 1km w linii prostej
Dla mnie bomba i dla rodzinki też , nie Wiem jak wtedy ale teraz to miło wspominają...dzielni byli

Taką wycieczkę na pewno wszyscy miło wspominacie
U nas nie było zbyt wiele widoków, tylko pająki Satysfakcja raczej z tego, że byliśmy twardzi i nie zawróciliśmy
Dla mnie, bo Małż uważa, że to głupie było i należało podjechać na bliższy parking i sobie wygodnie zejść

Piękna owieczka Co ona ma na karku?

maslinka napisał(a):Piękna owieczka Co ona ma na karku?

Szybko przebiegła i nie zwrociłem uwagi, myślę że ktoś ją oznaczył