Ile de Beaute_Wyspa Piękna czyli KORSYKA

Czekamy na schodach na naszą kolej zejscia do pokładów garażowych, schodzimy , cudem odnajdujemy swoje bryki i czekamy tylko na otwarcie paszczy wieloryba, już! wyjeżdżamy sprawnie ale tylko kawałek i grzęźniemy w gigantycznym korku, przed nami rozładował się inny prom + nasze ponad 500 aut+miejscowy ruch a wszyscy muszą przejechać przez małe rondko. Złe kuku czuwa nad nami, głód +temperatura+bezsilność.
Po mniej więcej 2 h wydostajemy się na fajną aleję wylotową na południe, godzinka drogi,milion rond i jesteśmy na parkingu Marina Bianka. Formalności załatwiamy błyskawicznie, pani mówi po angielsku, pokazuje pokoje, basen itd.
Wrażenie pierwsza klasa!!! Warto było!!!!zobaczcie sami

Pokoje czyściutkie, kuchnia wyposażona, duży taras, basen jak marzenie. Po co basen gdy 20 m dalej jest cudowne morze?- ktoś spyta. Ano basen był oblegany przez nas przez cały tydzień a w morzu kąpaliśmy się chyba tylko 2x.
Z kilku powodów, po pierwsze woda dużo bardziej zasolona niż w Adriatyku, dzieciakom robiły się plamy na skórze, po drugie plaża piaszczysta co prawda ale koloru szarobrązowego przez co piasek nagrzewał się do czerwoności - ani pochodzić ani poleżeć, po trzecie dno opadało dość gwałtownie więc dla dziatwy niezbyt bezpiecznie.
Za to wieczorem, te zachody słońca, to niebo gwiaździste, powiew orzeźwiającego wiatru od morza, zresztą co ja tu będę pisał, sami wiecie......

Witam ponownie
wracam do relacji, ale najpierw mała dygresja ... w ostatnim tygodniu sierpnia planujemy spontaniczną wyprawę do Czarnogóry, nasza ekipa wyprawowa z różnych powodów nie współpracuje, może więc znajdzie się ktoś chętny na wspólną podróż/pobyt, wszystko elastyczne tylko termin nas ogranicza, możemy wyjechać ok. 22-23 ale 1.09 musimy być w domu, córa zaczyna nowa szkołę.
Dobra, koniec reklam.
Pierwszy i drugi dzień pobytu spędzamy na błogim lenistwie, nie ma o czym pisać, może tylko warto podkreślić- gdyby ktoś kiedyś chciał skorzystać z naszego lokum- klimy w pokojach nie ma ale otwarte drzwi przez całą noc oraz balkon powodują miły przepływ powietrza i mimo prawie 30 C można spać. Moja piękniejsza połowa jako system antywłamaniowy stosowała krzesło wkleszczone w drzwi wejściowe, po co? nie pytajcie.
Nasz pierwszy cel zwiedzania Corse to Bonifacio, miasteczko całkiem na południu wyspy, jaki żal że kiedyś było tam połączenie z Sardynią.
Wyruszamy po śniadaniu, a może kogoś zainteresuje jak to właściwie było z paszą w tym francuskim klimacie więc druga dygresja:
"Zabraliśmy z kraju w lodówce samochodowej zgrzewki plastrowanych (pewnie mało oryginalne) serów, szynek, wędlin za ok. 200 zł i wystarczyło na dwie rodziny z naddatkiem. Codziennie ok. 8 rano na parking podjeżdżał gostek z lokalnej piekarni z pickup'em wypełnionym świeżutkimi bagietami, więc śniadania przez cały pobyt były bezproblemowe"
Jedziemy do Bonifacio, jak mówią "znikające miasto" wiec trzeba się spieszyć... , kto wie kiedy zniknie.
Droga wzdłuż wybrzeża całkiem przyjazna, bez emocji, wjeżdżamy do miasta no i problem z parkowaniem ale to nic nowego, trochę krążymy... trafiamy na parking obok cmentarza, ważne że jest miejsce.
Przekonywać nikogo nie trzeba że warto tu przyjechać, kilka zdjęć w załączeniu. Polecam plażę, i schody Roy D'Aragon, zejście kosztuje trochę euro a wejście trochę sił ale na prawdę warto.

ktoś powiedział że Korsyka to dziecko morza i słońca, trzeba przyznać rację i dodać że mama i tata też niczego sobie.

Pięknie i lekko opisane - sama przyjemność

Mnie również ten szaro/buro/czarny piasek jakoś nie przyciąga , co innego wielkie kamole takie , jak na ostatnich zdjęciach


Pozdrawiam
Piotr

Poczytam sobie jak jest na Korsyce bo ja byłem na Majorce

Witam wszystkich i pozdrawiam
Kilka słów o schodach: 187 stopni w dół i tyle samo w górę , podobno żołnierze króla Aragonii Alfonsa wykuli w skale te schody przez jedną noc , tak go kochali żeby rankiem zawołać "surprajs!!!", niestety źródła nie podają ilu ich kuło, sądząc po skali budowli musiała to być spora armia, a wszystko po to żeby z górnego miasta na skróty zejść i delektować się wodą w przecudnej zatoczce.

Trochę spacerujemy po uliczkach

chwila na plaży....

Podziwiamy odwagę mieszkańców domków zwisających nad przepaścią, nie gwarantuję że widok jest jeszcze aktualny , wapienie rozpuszczają się pod wpływem wody i wiatru niezwykle szybko......

Teraz kilka informacji które uzyskujemy podczas próby zjedzenia czegoś w restauracji. O godz. 12 w południe zaczyna się tzw midi i puste jeszcze przed minutą restauracyjki wypełniają się do ostatniego miejsca. Przed 12 jeść nie dają tylko pić. Zawsze myslałem że tylko Niemcy są tacy zdyscyplinowani ale widać południowcy też lubią porządek. Zdążyliśmy idealnie przed tłumem zgłodniałków. Trafiliśmy kilka minut przed południem do uroczej knajpki i tu kolejna niespodzianka- u nas jest tak że wchodzisz i siadasz gdzie chcesz a tam kelner już w progu wita i uprzejmie pyta : jeść czy pić? po czym szybko przygotowuje stolik dla naszej ósemki. Logika i ekonomia wykorzystania miejsc godna podziwu, zrozumieliśmy to po chwili gdy równo z hejnałem knajpka wypełniła się co do krzesełka, no szkoda by było gdyby jakaś zakochana para samowolnie zajęła 8-io osobowy stolik. Zamawiamy mule bardziej eksperymentalnie niż z przekonania, jakieś sałaty... zresztą o korsykańskiej kuchni przydałby się osobny rozdział. Dla smakoszy to raj na ziemi. Dość że odkrywamy że to co podali nam w garnku z pokrywką nie tylko nie pachnie jeziorem ale i smakuje rewelacyjnie. Podglądamy sąsiadów jak operują swoim garnkiem i pozostawiamy po sobie gromadę czarnych skorupek, garnek wylizany, pycha , niebo w gębie. Młodzież zadowala się frytkami, naleśnikiem i lodami z niesmakiem patrząc na zjadaczy małży. Docenią te smaki za parę lat.

Pozdrawiam i udaję się na tradycyjny polski obiadek, to też warto docenić

janusz.w. napisał(a):Ubawiłem się , dobrze napisane
Zwłaszcza opis wjazdu na prom. Pierwszy raz takim kolosem? My w czasach przed GPS'owych trafiliśmy prosto na nadbrzeże, Moby Lines/Corsica Ferries... wtedy wszystko było prostsze
Wyspę wspominam bardzo dobrze

pozdr

Witam ponownie,
Tak ,pierwszy raz takim kolosem i ostatni, następną razą ( jak rzekł mistrz Machulski ) wybieralismy znacznie mniejsze a było luźniej

Ok, wracam do relacji, Bonifacio powolutku staje się niestrawne naszej młodzieży "ile można patrzec na domy?",
Wyruszamy w drogę powrotną , po drodze bunt na sąsiednim okręcie, poprzez CB przenosi się też na nasz pokład. Poddaję się , zjeżdżamy z trasy na uroczą plażę w zatoczce niedaleko Porto Vecchio, warto było.

Po zaspokojeniu potrzeby taplania się w wodzie, zasypywania się w piasku i ostudzeniu gorących głów, bunt zażegnany. Jedziemy w góry, robi się późno więc tylko mały przedsmak przed większą wyprawą.

Moje obawy że większa porcja gór napotka opór buntowników okazują się niepotrzebne gdy odkrywamy takie miejsca. Buźki zasłaniam żeby się nikt nie czepiał

Kilka kilometrów od turystycznego wybrzeża jest mnóstwo takich dzikich miejsc gdzie zupełnie bez skrępowania korzystaliśmy z cristal wasser bez ograniczeń, wszystkim się tak podobało że nikt już nie wspomniał o kąpieli w morzu, zawarliśmy pakt- zwiedzamy i kapiemy się w strumieniach na przemian albo jednocześnie .
Wracając do bazy zauważamy że co prawda na Korsyce krowy nie są święte (zresztą kto ich tam wie ) to jednak samodzielnie uczestniczą w ruch drogowym przestrzegając przepisów czyli pieszy porusza się lewą stroną.