Igrane - Dubrovnik - Plitvice 2008

Wycieczki i były i będzie o nich. To dopiero pierwsze dni pobytu, które przebiegały raczej stacjonarnie i leniwie.
Bo później niestety przyszło załamanie pogody i niestety nie można było korzystać z tego po co przede wszystkim jadę na urlop, czyli ze słoneczka i wody.
O tym później, bo ciąg dalszy będzie następował.

Oczekuję na dalszy ciąg opisu z wycieczek ja też byłem w tym roku , i tak jak piszesz mnie trafił się wjechać do Chorwacji w deszczu i chłodzi a potem już było ciepło 25.07.2008 .
Może coś z Twoich opisów wybiorę i zwierzę w tym roku.

A ja liczyłem na rosół
Ale dobrze że na deser będą wycieczki

Dałączam do czytaczy tej relacji zapowiada sie interesujaco Apartament faktycznie fajny !!

Wieczorem jako, że jutro niedziela, trzeba zrobić rozeznanie w sprawie kościoł . O tym, że kościół w Igrane jest to wiadome, bo go widać na wzgórzu, jest tak jak w wyższym poście stwierdziła Maslinka, wizytówka Igrane .
Wieżę widać z daleka.



A więc idziemy na zwiady. Spacer przez miejscowość nie trwa długo. I potem do kościoła można dojść dwojako, drogą którą wjeżdża się do miejscowości i dalej przez nią przebiega. Choć oczywiście droga ta do kościoła jest też dobrze pod górę. Albo można tez dojść; z boku; czyli schodami pomiędzy zabudowaniami.
No nie, na urlopie jestem i tak męczyć się muszę. Ciężkie było podejście do góry, oddech niejeden z nas miał urywany, niejeden odpoczywał podpierając ściany po drodze. Ale warto było; widok na górze wynagrodził trud. Kościół taki wiejski, nieduży, ale położenie super. Dookoła cudne widoki. Z jednej strony na góry i przebiegającą wśród nich jadrankę, z drugiej strony daleko w dole, oj jak daleko piękne morze, z trzeciej widok w dół na miejscowość, a z czwartej schody którymi przyszliśmy.



Przepiękne jest wejście na mały dziedziniec przykościelny. Całe okolone kwitnącymi oleandrami (chyba to są oleandry ? ).

ewa-irena napisał(a):Muzyka jeszcze nie gra i gospodyni od razu pyta , Ewa gdje muzika ? A więc jest zaraz muzyka.

Ponieważ wiem jakie piosenki Ewa-Irena lubi
- na pewno śpiewali Dražen Zečić i Mladen Grdović

Pięknie Przynajmniej warto było iść pod taką górę.

ewa-irena napisał(a):Idziemy wgłąb miasteczka ( czy Igrane to miasteczko ? ) , po drodze poczta , sklep Studenac i droga z powrotem w kierunku naszego domu .

Miasteczko Igrane liczy ok. 420 stałych mieszkańców

Foto 1

Foto 2

Jeszcze rzut oka na przepiękne widoki rozpościerające się sprzed kościoła.
Szwagier robi swojej żonie zdjęcie na skraju drogi - Małgosiu mogłabyś jeszcze jeden mały kroczek cofnąć się bo nie mogę objąć całego widoku za tobą. Marny byłby jej los gdyby się cofnęła, bo za nią w dół skały, a na samym dole morze.

Wracamy ze wzgórza spacerkiem przez miasteczko w kierunku plaży.
Po drodze zwiedzamy zabudowę, zaglądając tu i ówdzie, to w jakieś podwórze, to jakieś schody prowadzące do jednego domku, a potem do drugiego.







Napotykamy na popiersie jakiegoś pisarza, ale niestety nie pamiętam kogo. Jest słonecznie więc pisarz tkwiąc tam zapewne długie czasy potrzebuje również odrobiny cienia, dostaje zatem okulary słoneczne.



Dalej radocha dla dzieciaka. Cała rodzinka kotów, różnej maści, różnego wieku. Oczywiście trzeba się z nimi pobawić, każdego pogłaskać, nakarmić ciastkami.

Następna wielbicielka dachowców

Jesteśmy na deptaku przy porcie. Port, jak na małą miejscowość przystało jest również malutki.
Przy porcie knajpka, na drewnianym podeście nad wodą, bardzo pięknie oświetlona.
Dalej deptak idzie wzdłuż plaży. Przy nim knajpki, sklepik spożywczy, piekarnia, gdzie codziennie nabywamy świeży chlebek, sklepiki z pamiątkami. Jedyną pamiątką jaką kupiłam był długopis, prozaiczne, ale nie mogłam się oprzeć. Zwykły biały długopis z napisem Igrane Croatia. I służy mi w pracy do dzisiaj budząc wspomnienia, a marny los tego, kto spróbowałby mi go zwinąć, a w biurze wiadomo długopisy giną, no może nie giną ale gdzieś się zapodziewają .

Stąd widok do góry na wzgórze z którego wróciliśmy i panoramę praktycznie całego Igrane.
Panorama piękna, morze, plaża, zabudowania, a za nimi góry - zestaw jakiego u nas niestety nie uświadczysz, dwa w jednym, u nas też to mamy, ale rozdzielone odległością 500 km.

Na deptaku u sprzedawcy nabywamy orahovicę. Pan przyjeżdża białym, dość sfatygowanym vw codziennie przed południem i wieczorem, przystając na przemian raz na jednym końcu deptaka, a potem na drugim.
Oprócz orahovicy ma w ofercie rakiję, wino czerwone oraz owoce. A jako, że orahovica była przepyszna, słodziutka, to nie jednego wieczora ktoś musiał lecieć na poszukiwania samochodowego straganu.
Po powrocie ze spaceru jest już późny wieczór, a zatem kolacja. I degustujemy orahovicę - jest nas do niej 4 babki, panowie nie za bardzo przepadają za słodkim trunkiem, zatem kosztują rakiję. Też jest niezła.
Pod winoroślami, pod którymi stoi nasz stół, jest piękne oświetlenie, a więc siedzimy rozmawiając leniwie i słuchając muzyki do dość późnej nocy.
Wieczorem przyjeżdża z pracy ze Splitu gospodarz, a więc zaznajamiamy się również z nim. Też posiedział z nami trochę. Stwierdzają oboje, że mimo iż mają bardzo dużo gości z Polski, często rodziny, które wracają tam co roku - to jeszcze nikt nie przyjechał do nich z chorwacką muzyką, której się słucha prawie cały czas. Bardzo im się to podobało.

Niedziela rano.
Wybieramy się całą grupą do kościoła na mszę o godz. 10. Tym razem nie idziemy schodami, a drogą , ale jako, że jest gorąco to nie jeden spocił się solidnie.
Kościół pełny, bardzo dużo ludzi. Miejscowi i urlopowicze. Ksiądz pozdrawia wszystkich przybyłych wymieniając wiele krajów Europy, z których ludzie mogli przybyć do kościoła, Polskę też wymienia.
Pod koniec mszy, gdy przyszła pora na modlitwę ojcze nasz, ksiądz zwrócił się do zebranych wiernych, aby każdy zwrócił się do Boga Ojca, każdy w swoim języku. Oczywiście przeważał język chorwacki, słychać też było niemiecki, czeski, ale najwięcej pośród chorwackiego przebijał nasz polski. Było bardzo pięknie, szarpało to za duszę, niejednemu łezka stanęła w oku.

Cudownie Ewuniu :*:*:*:*::**:**:**:

i chyba z piosenką trafię w 10-tkę bo wiem że ją kochasz:)