Hvar subiektywnie

mariusz_77 napisał(a):Pokazujesz na zdjęciach to co kocham najbardziej czyli zwykłe rzeczy w niezwykły sposób, takie na które większość osób nie zwraca uwagi gnając do rynków, konob itp. Brawo!

Bywa, że na takie wycieczki zabieram tylko obiektyw stałoogniskowy (50 mm) by skupić sie tylko na takich szczegółach:) dzięki za pozytywną reakcje:)

Zwiedzanie na rowerze to jest to.Jestem,pozdrawiam wszystkich.

Kontynuuję podróż po wyspie:)

Sveta Nedjelja i grota

Jadąc do Svetej Nedjelji złapaliśmy gumę, droga jest bardzo wąska, trzeba też pokonać kamienny jednokierunkowy tunel. Jest to jednak miejsce nie do przegapienia!

Leżąca w południowej części wyspy mała miejscowość, jest nieco odizolowana od reszty wyspy. Położona jest u stóp najwyższego wzniesienia wyspy - św. Nikola. W górę pną się wspaniałe winnice, a nasłonecznienie jest tu najlepsze na całej wyspie. Dlatego też Sv Nedjelja słynie z jednych z najlepszych czerwonych win w kraju.



Nas tu jednak przywiodła chęć zobaczenia jaskini u stóp góry, gdzie w czasach renesansu powstał klasztor Augustynów (przestał istnieć w 1787 roku), z którego do obecnych czasów pozostał jedynie kościół.

Przez dłuższą chwilę, w tym przecież mikroskopijnym miasteczku szukaliśmy wyjścia na szlak. Chyba wyglądaliśmy na spragnionych, bo starsza kobieta, która wskazała nam szlak zapytała czy nie potrzebujemy wody.

Słońce wisiało już coraz niżej, gdy zaczęliśmy powoli się wspinać pod górę. Po drodze pożegnał nas jeszcze sympatyczny psiak.




Winnice coraz bliżej, a za nami malejące w oczach miasteczko i otwarte morze!






Na górę dociera się po około 20 minutach. Nie dziwię się, że kiedyś stał tu klasztor, gdyż jest to najcichsze i najwspanialsze miejsce na całej wyspie. Jaskinia jest olbrzymia, mówi się szeptem bo, mieszkają tu nietoperze.








No i widok na miasteczko!



Niechętnie opuszcza się takie ciche i piękne ruiny z widokiem na morze, jednak słońce powoli już zachodziło. Po zejściu nastrój kontemplacyjny nas nie opuszczał, więc pomilczeliśmy jeszcze trochę siedząc na nagrzanym murku przy małym kościółku.








więcej o wyspie na www.hvarsubiektywnie.blogspot.com

Zdjęcia śliczne,a w czerwcu zobaczę to wszystko na własne oczy

Tadziorek napisał(a):Zdjęcia śliczne,a w czerwcu zobaczę to wszystko na własne oczy

mieszkałam na Hvarze w różnych miesiącach i przyznam, ze czerwiec jest najfajniejszy: ciepło, ale nie upalnie jak np w lipcu, mniej ludzi, tubylcy jeszcze nie zmęczeni sezonem, więc przyjaźniej nastawieni do turystów, no i...kwitnąca i pachnąca lawenda!

Dla wszystkich piosenka na dzień dobry w wykonaniu Hvarskiej gwiazdy zespołu Gego & Picigin band - Dobar Don http://www.youtube.com/watch?v=v9cp_BRtDnM

W Sv. Nedjelji byłam kilka razy, ale nigdy w tej grocie.

Super miejsce, jeżeli jeszcze kiedyś będzie mi dane spędzić parę dni na Hvarze, to dopiszę to miejsce do listy, tego co jeszcze w Cro trzeba zobaczyć.

Lista z każdym rokiem zamiast stawać się coraz krótsza, wydłuża się w nieskończoność

Cudnie pokazałaś miejsca, które znam i kocham, ale nigdy ich nie umiałam zobaczyć w ten sposób. Dzięki wielkie!!!!!

Hmmm...jak to miło powspominać cudny i pachnący Hvar...Mali Rapak - Cud świata

To może na dzisiaj krótki, słoneczny spacer?

Dol - miejsce popołudniowych bądź wieczornych spacerów. Leży około 3 km od Starego Gradu, kierując się w głąb wyspy. Odległość od morza jest na tyle duża, że jest to raczej zapomniane przez turystów kolejne ciche, kamienne miasteczko. Niekoniecznie samo miasteczko może być celem, ale droga jaka do niego prowadzi.
Gdy opuścimy już Stari Grad, który też jest raczej spokojnym miastem, znajdziemy się na cichej drodze otoczonej z dwóch stron winnicami. Dlatego warto pokonać ten krótki dystans piechotą albo na rowerze.

Symbolem Dolu, który widać ze Starego Gradu, jest górujący nad miasteczkiem kościół - w tamtym kierunku idziemy, skręcając za Makro w prawo.








Po drodze kuszą, prawie na wyciągnięcie ręki dojrzałe winogrona czy brzoskwinie (w sezonie). Po lewej stronie widać ląd i wpadające do morza Góry Dynarskie, po prawej gaje oliwne, a gdy się odwrócimy widzimy piękną panoramę Starego Gradu.





Jednak co najważniejsze, szczególnie dla osób interesujących się historią wyspy, znajdujemy się w miejscu wpisanym w 2008 roku do Unesco - Starogradskie pole. Pochodzi ono z okresu starożytnej Grecji. Grecy dokonali podziału gruntu na prostokątne działki o jednakowej wielkości. Na terenie pola odnotowano ponad 100 stanowisk archeologicznych, na których odkryto nieduże gospodarstwa rolne z czasów greckich i liczne rzymskie wille wiejskie (villa rustica). Ów podział gruntów jest istotnym starożytnym projektem budowlanym i przykładem najlepiej zachowanej greckiej parcelacji w basenie Morza Śródziemnego.



Wreszcie docieramy do samego miasteczka. Warto się po nim po prostu pokręcić, nie zważając na pilnujące je tabuny nieco dzikich kotów:) Rozejrzeć się dookoła, spotkać życzliwych mieszkańców - nieco zdziwionych widokiem turystów, popatrzeć na starszyznę grającą w bule pod jedyną kawiarnią w miasteczku, po wspinać się w górę krętych uliczek aż do kościoła na wzgórzu z cmentarzem z widokiem na morze. Niezapomniany może też być udział w nabożeństwie, w towarzystwie seniorek intensywnie się wachlujących przy większych upałach.














A nocą...

Kościół z daleka i bliska.