Hvar - i po co się baliśmy?

Ja to boję się wszystkiego: że zaśpię do pracy, że samochód nie zapali, że potknę się i zbiję kolano, że nie wyłączę żelazka, że złamię nogę na snowboardzie. Pomyślałam, że warto jednak skosztować życia (przed śmiercią), więc zaczęliśmy planowanie podróży SAMOCHODEM.

Noooooo, przed śmiercią jeszcze coś napisz. Będzie dla potomnych i w ogóle .....

It's alive. Żyjemy. Dotarliśmy i wróciliśmy. I nawet hondzia dożyła...

Mocne wejście...

kitipury napisał(a):Ja to boję się wszystkiego: że zaśpię do pracy, że samochód nie zapali, że potknę się i zbiję kolano, że nie wyłączę żelazka, że złamię nogę na snowboardzie. Pomyślałam, że warto jednak skosztować życia (przed śmiercią), więc zaczęliśmy planowanie podróży SAMOCHODEM.

Czyli "strach się bać"

oesu, boje się TEGO, CO NA ZDJĘCIU:-) Ale do rzeczy, piszę po kolei, bo często korzystałam z tego forum -dzięki wszystkim, którzy pomogli zaplanować naszą podróż i - nieco - zwalczyć lęki. Przedstawmy się - Kitipury -uwielbia jeździć autem po mieście, nigdy nie wyprawiła się na dłuższa metę niż na Mazury czy do Krakowa. Boi się - różnych rzeczy i że coś się stanie z CHŁODNICĄ.
Pit- lubi jeździć , ale ma prawo jazdy od niecałego roku. Wszyscy biadolą: "oesu, Piotr, nie dacie rady, stary samochód, Ty mało jeździłeś. Nie nie, lepiej nie jedźcie!"
Hondzia: 11 letnia piękna hondzia, królowa szosy, miejskiej, obtarty lakier, piękny szary kolor.
Nie jedźcie!
Do nas tak? Do nas? My się i tak boimy....

... a strach ma WIELKIE oczy...

poczytam chetnie jak sobie z nim poradziliscie

Bać sią, mając hondzię

Dudek2222 napisał(a):Bać sią, mając hondzię

mam dokładnie to samo pytanie

Cześć Kitipury, cześć Pit - fajny początek.

Jakieś zdjęcia będą w tej relacji czy aparatu też się boicie?

Pozdrav

A ja się boję, co to dalej będzie.....

...bo fajnie się zaczęło

sroczka66 napisał(a):A ja się boję, co to dalej będzie.....

...bo fajnie się zaczęło

sroczka66, wyjęłaś mi to z ust (za przeproszeniem ).
Czekamy i śledzimy.
Pozdrawiam.

Każdy się bał................pierwszego razu.
A potem się okazało,że................nie można przestać!

odpowiadając na Wasze pytania - Hondzia jest kapryśna, lubi się popsuć w najbardziej nieodpowiednim momencie, no i ma niskie zawieszenie, a na forum było trochę o drogach szutrowych.
Zdjęcia - będa oczywiście, ale muszę stopniować napięcie
Przez tydzień zbieraliśmy informacje z tego forum o winietach, bramkach, tankowaniu itede itepe. Postanowiliśmy, że nie rezerwujemy noclegów, tylko poszukamy "na żywca", na wszelki wypadek weźmiemy namiot. Mieliśmy ruszyć w ostatnią sobotę sierpnia , o 4 nad ranem. Plan był taki: wracamy w pt z pracy, pakujemy się, idziemy na długi pożegnalny spacer z suczką, wcześnie kładziemy się spać i jedziemy przed świtem. Hmm, z pracy wróciliśmy późno, no bo to OSTATNI DZIEŃ PRZED URLOPEM, więc nagle znalazło się tysiące nowych zadań. Poszłam kupić dodatkowe żarówki do Hondzi, gdyż na forum przeczytałam, że są niezbędne w przypadku kontroli przez austriacką policję. Potem apteka, żeby uzupełnić apteczkę samochodową no i zakupy jedzeniowe. Wróciliśmy późno do domu, tu czekało nas jeszcze pakowanie ...

Pożegnalny spacer z suczką
Ile musiała wytrzymać bez wychodzenia ?
I hondzia się psuje ?
Coś mi tu wkrętem zalatuje