Houseboat’em po Pętli Żuławskiej sierpień 2023

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 24.01.2024 17:16

maslinka napisał(a):Malbork - super!
Byłam jako siedemnastolatka, chętnie bym sobie odświeżyła

Polecam - świetne miejsce!

napisał(a) **pavlo** » 24.01.2024 20:06

Dzień dobry

Chwilkę mnie nie było, no ale jak tu być jak na skroniach ma się 39,8 gorączki.
Malbork zwiedzałem dwa lata temu. Wspaniałe miejsce i niesamowita budowla z ciekawą techniką.
Ogrzewanie podłogowe, o którym wspomniałaś jest opisane szerzej tutaj:https://zamek.malbork.pl/wnetrze/sredniowieczny-system-grzewczy-zamku-malborskiego/

Ciekaw jestem jakich technik obliczeniowych użyli przy konstruowaniu tego projektu. No bo sprawa poważna, żeby biesiadników;
-nie zaczadzić
-nie upiec
-nie uwędzić
-nie okopcić zbytnio
Sprawa o tyle trudna, że komunikacja salonu z kotłownią była pewnie taka: łon łonemu...łon łonemu... łon łonemu.... łon do ognia :mg:

napisał(a) **piotrf** » 24.01.2024 20:27

Pierwszy raz byłem w Malborku jako nastolatek , wtedy nie wszystkie sale były dostępne do zwiedzania , trwał remont , potem jako dwudziestolatek , jeszcze później w 1995 , albo 1996 , z Córciami ( na dziedzińcu stały niemieckie transportery i motocykle , wszędzie pełno było flag ze swastykami , żołnierzy i filmowców - kręcili "Króla Olch" ) , a ostatnio w 2020 roku . Przy okazji Wielkiej Pętli Żuławskiej sprawdzimy co tam się zmieniło

, myślę że wzrośnie opłata za cumowanie :lol:

Pozdrawiam
Piotr

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 25.01.2024 09:05

"pavlo"]Dzień dobry Chwilkę mnie nie było, no ale jak tu być jak na skroniach ma się 39,8 gorączki.

Ojoj! Aż tak Cię złożyło?? Mam nadzieję że już wszystko w porządku???

Malbork zwiedzałem dwa lata temu. Wspaniałe miejsce i niesamowita budowla z ciekawą techniką.
Ogrzewanie podłogowe, o którym wspomniałaś jest opisane szerzej tutaj:https://zamek.malbork.pl/wnetrze/sredniowieczny-system-grzewczy-zamku-malborskiego/

Ciekaw jestem jakich technik obliczeniowych użyli przy konstruowaniu tego projektu. No bo sprawa poważna, żeby biesiadników;
-nie zaczadzić
-nie upiec
-nie uwędzić
-nie okopcić zbytnio
Sprawa o tyle trudna, że komunikacja salonu z kotłownią była pewnie taka: łon łonemu...łon łonemu... łon łonemu.... łon do ognia

Mieli bardzo dobrych inżynierów :tak:

Zresztą nie tylko tych od ogrzewania. Tematem tak samo zasługującym na uwagę było doprowadzenie wody do zamku. Bo ta nie była brana z pobliskiego Nogatu (ten leżał zbyt nisko) a o ile dobrze pamiętam była ciągnięta ok. 40km. Doprowadzić wodę na taką odległość, wyliczyć różnice wysokości, być pewnym że projekt zadziała - no szacun dla tych co to robili :tak:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 25.01.2024 09:06

piotrf napisał(a):Pierwszy raz byłem w Malborku jako nastolatek , wtedy nie wszystkie sale były dostępne do zwiedzania , trwał remont , potem jako dwudziestolatek , jeszcze później w 1995 , albo 1996 , z Córciami ( na dziedzińcu stały niemieckie transportery i motocykle , wszędzie pełno było flag ze swastykami , żołnierzy i filmowców - kręcili "Króla Olch" ) , a ostatnio w 2020 roku . Przy okazji Wielkiej Pętli Żuławskiej sprawdzimy co tam się zmieniło , myślę że wzrośnie opłata za cumowanie

Pozdrawiam
Piotr

Oby nie wzrosła :lol:

Myślę, że zwiedzanie z pętli to najlepszy pomysł na zamek :plusone:

PS - tyle razy byłeś na zamku??? Nieźle :bojesie:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 25.01.2024 09:58

Wchodzimy do zakonnej kuchni.

To w niej przygotowywano posiłki dla całego zakonu.

Zakonnicy spożywali dwa posiłki dziennie.

Chorzy byli karmieni trzy razy.

W czasie postu zakonnicy jedli tylko raz ale przed snem każdy z nich otrzymywał ok. litr piwa zamiast kolacji.

Wchodzimy do sali w której odbywały się wszelkie narady zakonne.

Z sali przechodzimy pod drzwi wejściowe do klasztornej świątyni.

Wchodzimy do środka.

I ruszamy dalej.

Przechodzimy przez refektarz.

Zerkamy na makietę całego zamku.

Po trzech godzinach kończymy wędrówkę z przewodnikiem.

To były bardzo ciekawe godziny i bardzo męczące.

Przystanki w upale nas wyczerpały.

Bolały nas nogi od stania niemniej jesteśmy absolutnie wdzięczni i pełni podziwu dla naszego przewodnika – ma ogrom wiedzy którą potrafi wspaniale przekazać.

Decydujemy się jeszcze po wszystkim wejść na wieżę widokową.

Kupujemy bilety i wspinamy się po schodach.

Wyglądamy na dziedziniec.

I już jesteśmy na górze.

Widok na zamek i Nogat rzeczywiście jest wspaniały.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 26.01.2024 09:50

Pora wracać na dół.

Powoli opuszczamy terytorium zamczyska.

Jesteśmy wykończeni.

Szybko idziemy do siebie – chce nam się pić i jesteśmy głodni.

Szykujemy coś na szybko.

Brzuchy pełne – od razu lepiej.

Spadł deszcz – króciutki.

A po deszczu – tęcza!

Czas na chwilę relaksu.

Piękny mamy ten widok z pokładu, nie możemy się napatrzeć.

Decyzja – zostajemy tu na noc.

Uiszczamy opłatę – 50 zł – w tym mamy możliwość korzystania z toalet, wody i prądu.

Mamy też nowych sąsiadów – w międzyczasie przypłynęła jakaś łódź.

Chwilę rozmawialiśmy, oni nie chcą korzystać z mediów – więc całą noc przy pomoście mają gratis!

Porządne miejsce ta knajpka.

Kapitan z dziewczynami idą jeszcze pod zamek, ja zostałam.

Z mostu fotografują nasz dom.

Długo się nie naspacerowali bo dopadł ich deszcz.

Na szczęście znowu długo nie padało.

Ot – taki silny szybki letni deszczyk.

Znowu coś się zbliża, dobrze, że już wrócili na pokład.

Deszcze przepłoszyły klientów z naszej knajpki.

Most prowadzący na zamek również opustoszał.

Ładne mamy to miejsce noclegowe.

Idziemy z Kapitanem na krótki wieczorny spacer.

Wędrujemy jeszcze raz pd zamkiem, potem promenadą nad brzegiem Nogatu i wracamy do siebie.

Chyba czas się położyć.

napisał(a) **piotrf** » 27.01.2024 08:18

Super miejsce noclegowe , widokowe , a poza tym dostęp do wody , toalety za bardzo rozsądną cenę :spoko:

Zapisane

Pozdrawiam
Piotr

napisał(a) **wiola2012** » 27.01.2024 23:18

Jako miłośniczka sienkiewiczowskich powieści musiałam zwiedzić zamek w Malborku. Nie wiem czego oczekiwałam, może jakiejś wyjątkowej atmosfery :idea:

. Nie odnalazłam jej, ale i tak zamek wart jest odwiedzenia - definitywnie

.
Powtórzę się, fajny rejs

.

napisał(a) **pomorzanka zachodnia** » 28.01.2024 18:38

Wspaniale pokazujesz zamek. :spoko:

Ja byłam dawno temu, pod koniec podstawówki i najlepiej zapamiętałam jak działały toalety.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 29.01.2024 09:56

piotrf napisał(a):Super miejsce noclegowe , widokowe , a poza tym dostęp do wody , toalety za bardzo rozsądną cenę
Zapisane

Pozdrawiam
Piotr

Tak - miejsce polecam :plusone:

Tak samo jak wizytę w mieście - warto też zajrzeć do jego nieturystycznych części :mg:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 29.01.2024 10:03

"wiola2012"]Jako miłośniczka sienkiewiczowskich powieści musiałam zwiedzić zamek w Malborku. Nie wiem czego oczekiwałam, może jakiejś wyjątkowej atmosfery . Nie odnalazłam jej, ale i tak zamek wart jest odwiedzenia - definitywnie .

Może atmosfera zamku byłaby inna gdyby nie został tak mocno zniszczony? Nie mam pojęcia.... z drugiej strony to jednak także klasztor - surowy w swoim wyglądzie. Jak człowiek sobie wyobraża jak ta budowla działała - tyle set lat temu a było ciepło, z wodą, z toaletami - na nas robi wrażenie :tak:

Powtórzę się, fajny rejs

Dzięki

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 29.01.2024 10:04

pomorzanka zachodnia napisał(a):Wspaniale pokazujesz zamek. Ja byłam dawno temu, pod koniec podstawówki i najlepiej zapamiętałam jak działały toalety.

Te toalety to chyba zapamiętały wszystkie dzieciaki odwiedzające zamczysko :lol:

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 29.01.2024 10:41

Poniedziałek budzi nas słońcem.

Łabędzia rodzina już dawno urzęduje na Nogacie.

Idziemy na zakupy – trzeba uzupełnić zapasy i pora opuścić gościnną restaurację.

Od razu po odcumowaniu wracamy do mijanej wczoraj marinki – wg locji można tam opróżnić naszą toaletę.

Niestety – nawet nie cumujemy gdyż obsługa już z daleka woła, że nie ma węża więc nie mamy szans wybrać nieczystości.

Hmmmmm......

Nie ma wyjścia – zawracamy.

Przepływamy pod mostem – trzeba uważać bo przejście jest bardzo wąskie, na szczęście ruchu nie ma wiec mamy je całe dla siebie.

Zamek zostaje nam za rufą.

Jeszcze dobrze nie opuściliśmy miasta a już pojawiły się czaple.

Zbliżamy się do śluzy.

Otwarte wrota już na nas czekają.

Wpływamy do środka.

O dziwo nie jesteśmy sami, za nami wpływa kolejna jednostka.

Obsługa szybciutko dolewa wody do śluzy, kolejne wrota otwierają się przed nami i płyniemy dalej.

Kolejne czaple.

Wędkarskie przybytki zaskakują nas za każdym razem.

Inwencja twórcza ich właścicieli nie ma żadnych granic.

Płyniemy bardzo leniwie.

Jakiś ruch się zrobił na wodzie.

Na szczęście tylko chwilowo.

Ptakom nie przeszkadzamy.

Zgłodnieliśmy już trochę.

Tu da się stanąć przy brzegu – rzucamy kotwicę, cumę mocujemy do jakiegoś żelastwa na brzegu.

Stoimy.

Kapitan poszedł zerknąć za wały i wrócił z takimi dobrami:

Będą super dodatkiem do drugiego dania.

Zupa zjedzona, można płynąć dalej.

napisał(a) **Kapitańska Baba** » 30.01.2024 10:41

Mijamy ruiny starego mostu Jagow Brucke.

Zarośnięte brzegi Nogatu.

Coraz bardziej zbliżamy się do mariny w Białej Górze.

Mamy zamiar spędzić tam dzisiejszą noc.

Cumujemy przy pomoście na wolnym miejscu.

Manewr cumowania wykonujemy w lejącym deszczu.

Stoimy.

Marina jest paskudna ale bardzo potrzebujemy opróżnić nasz zbiornik WC.

Niestety w bosmanacie dowiadujemy się, że nie ma tu odsysarki więc nie mamy możliwości zrzucić nieczystości.

Na dodatek cena za marinę jest bardzo wysoka.

Dajemy sobie chwilę na decyzję czy na pewno chcemy tu zostać.

Nie chcemy bo nic tu nie ma, czujemy się jak na jakimś parkingu przydrożnym.

Ze 300 metrów przed mariną była sympatyczna przecinka.

Tam wrócimy na nocleg – będzie tak jak lubimy.

W strugach deszczu przestawiamy się.

I od razu po drugiej stronie Nogata wypatrujemy żurawią rodzinkę.

Ptaki co chwilę pokrzykiwały, nawoływały się.

Dziewczyny i Kapitan poszli na krótki spacer.

Znaleźli drogowskaz do Piekła.

Zerkają z góry na śluzę w Białej Górze.

Jutro będziemy się przez nią śluzować.

Znajdują pomnik.

I zerkają na Wisłę.

Tutaj widać jak Nogat uchodzi do Wisły.

Widok na marinę z której zrezygnowaliśmy.

Oni tam wędrują a ja wciąż podglądam żurawie.

Zerkam także na marinę – blisko do niej mamy.

Robi się ciemno i zimno.

Ten wieczór nie pozwolił posiedzieć na zewnątrz.

Co chwilę padało i wiało.

Graliśmy w tysiąca, jakaś kolacja i czas na sen.