Hiszpania: od Andaluzji po Kraj Basków

plavac napisał(a):No przecież! Już rozumiem ...

OK, posiedzieliśmy, pożartowaliśmy. Pora się ruszyć.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ten odcinek zabiera mi godzinę, po czym schodzę na przełęcz Puerto de Navacerrada - najpierw betonową drogą, potem skrótem po największym gradiencie.

Śnieg ... Egzotycznie. I krzesełko nie wystaje z plecaka ...

Pozdrawiam.

plavac napisał(a):Śnieg ... Egzotycznie.

Najwięcej go było na Penalarze - dwa dni przed Pedrizą. W końcu to najwyższy szczyt Guadarramy.

Dziś podali, że w sąsiedniej grupie (najwyższej w Kordylierze Centralnej) - Sierra de Gredos - właśnie spadł śnieg.
Na marginesie - zdobycie najwyższego szczytu w Sierra de Gredos pojawi się w ramach objazdu Hiszpanii.

plavac napisał(a):I krzesełko nie wystaje z plecaka ...

Składane.

Pozdrawiam,
Wojtek

Sama przełęcz jest dosyć zabudowana, wzrok wolę więc kierować powyżej - na bliskie już Siedem Szczytów (Siete Picos) i widoczny bardziej na prawo, masyw Martwej Kobiety (La Mujer Muerta).

Na przełęczy zabawiam krótko - ot, tyle, ile potrzeba na odświeżenie się paroma pucharkami złocistego, chmielowego napoju - i opuszczam to gwarne miejsce.

Do pierwszego, mało wyraźnego, szczytu towarzyszy mi jeszcze wyciąg narciarski, dalej już zanikają ślady działalności ludzkiej. Oprócz biało-żółtego znakowania - grzbietem prowadzi kolejny pequeno recorrido, ale to mi nie przeszkadza.

Przez coraz rzadszy las, w końcu już tylko pojedyncze, karłowate sosny, dochodzę do pierwszego wierzchołka Siete Picos.

Blask słonecznej źrenicy Skalnego Oka i wskazujący niebo palec Skalistej Ręki - nie całkiem martwa ta Skalna Kobieta ...

Pięknie! Ale to nie jest pequeño recorrido Nie nadążyłem za Tobą ...
¡Lo siento!

Pozdrawiam!

plavac napisał(a):Pięknie! Ale to nie jest pequeño recorrido Nie nadążyłem za Tobą ...
¡Lo siento!

To już granda! Grande recorrido.

Me alegro, que de nuevo estas conmigo.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):To już granda! Grande recorrido.

Me alegro, que de nuevo estas conmigo.

Tan pronto como me sea posible ...

Pozdrawiam!
Piotrek

plavac napisał(a):Tan pronto como me sea posible ...

Subjuntivo!

Pamiętam, jak wiele lat temu głowiłem się, oglądając filmy na hiszpańskich kanałach, co mają na myśli, mówiąc: "maldita sea!".

Pozdrawiam,
Wojtek

Akurat zaczyna się "la hora magica" - słońce chyli się nisko, czerwony poblask wydobywa ze sterczących skał ich czarowne piękno - a ja raz po raz schodzę z głównej ścieżki, by zaglądnąć w przeróżne zakamarki, spojrzeć z innej perspektywy, nasycić oczy urodą tych gór.

Mijam kolejne wierzchołki, a zapadający z wolna wieczór i wzmagający się wiatr zmusza mnie do zmiany garderoby. Mimo, iż wędruję już w koszuli i kurtce, nie pocę się wcale. W ostatnich poblaskach dnia schodzę na Wietrzną Przełączkę (Collado Ventoso) i rozstawiam namiot między rzadkimi drzewami. Nie jest to całkiem łatwe, zwłaszcza nałożenie tropiku przy tym wietrze sprawia niemałe trudności. W końcu domek stoi, a ja gotuję obiad i herbatę pod zamkniętym tropikiem. Ejjj, jak cudownie rozgrzewa zmarznięte dłonie kubek gorącej herbaty... Wyciągam ciepłe ciuchy z plecaka, nakładam na siebie i kładę się spać - w końcu to czerwiec, a ja jestem w Hiszpanii.

Czerwiec w Hiszpanii i grube , ciepłe ciuchy do spania . . . będą tacy , którzy pomyślą że jesteś zmarzluchem

To zapewne wszystko przez tytułową


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Czerwiec w Hiszpanii i grube , ciepłe ciuchy do spania . . . będą tacy , którzy pomyślą że jesteś zmarzluchem

Teraz już naprawdę jestem. Kiedy mi dwa lata temu w Rumunii temperatura w nocy spadała do -7C, zacząłem się zastanawiać nad innym noclegiem, niż w samochodzie.

Pozdrawiam,
Wojtek