Hiszpania: od Andaluzji po Kraj Basków

Ławeczka jak z Firgas (Ty byłeś, ja nie)

ASIULA HK napisał(a):Oj, z takiej ławeczki ciężko byłoby się podnieść

To kwestia odpowiedniej motywacji.

tony montana napisał(a):Ławeczka jak z Firgas (Ty byłeś, ja nie)

Kolorystyka i wzornictwo inne, ale styl podobny.

Pozdrawiam,
Wojtek

Gdybyśmy mieli wątpliwości, w jakiej części miasta się znaleźliśmy, to napis na murze je rozwieje: Juderia, czyli Dzielnica Żydowska.

Jak w niejednym hiszpańskim mieście, dzielnica ta posiada niezaprzeczalny urok. W czasach muzułmańskich wyznawcy Judaizmu oraz chrześcijanie na ogół cieszyli się tolerancją ze strony muzułmanów. Zanim nastały - ciągłe i skuteczne - prześladowania Żydów pod panowaniem chrześcijańskim, niektórzy władcy również przestrzegali zasad tolerancji. Takim był na przykład wspomniany już Pedro el Cruel.

Wspominałem w Alhambrze o przyjaznej rywalizacji artystycznej w kontekście Patio de los Leones. Pora na wyjawienie szczegółów - wtedy Alhambrę na szczyty artyzmu wprowadzał Mohamed V, zaś alkazar w Sewilli Pedro Okrutny. Obaj władcy często się spotykali, spędzając wspólnie sporo czasu, rozważając nawet kwestie filozoficzno-teologiczne i nie przeszkadzała im trwająca wówczas rekonkwista.

Franz napisał(a):Jak w niejednym hiszpańskim mieście, dzielnica ta posiada niezaprzeczalny urok.

A w lecie dodatkowo trochę cienia można tam znaleźć

tony montana napisał(a):A w lecie dodatkowo trochę cienia można tam znaleźć

To istotna wartość, chociaż o tej porze upał już nie doskwierał.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wracając do podziemnego parkingu, zahaczamy jeszcze o park przy alkazarze - suchy jak pieprz - po czym płacę 2,45 euro za zezwolenie na wyjazd i opuszczamy centrum miasta, kierując się na południe. Przed wyjazdem z Sewilli chcemy jeszcze rzucić okiem na Park Marii Luizy.

To największe w tereny zielone w mieście i można by tu spędzić cały dzień, jednakże mamy bardzo już niewiele czasu - minęła ósma, więc ograniczymy się do rzutu okiem na wybrany fragment.

Na potrzeby Wystawy Iberoamerykańskiej w 1929r. wybudowano tu szereg pawilonów w różnym stylu, przeznaczonych później na ambasady, hotele i budynki użyteczności publicznej. Przechodzimy najpierw obok Pawilonu Królewskiego, przed którym kamienne orły trzymają tarcze herbowe monarchii hiszpańskiej. Mijając z kolei Pawilon Mudejarowy, mieszczący Muzeum Sztuki i Tradycji Ludowej Andaluzji, docieramy nad sporej wielkości sadzawkę, w której pięknie się odbija usytuowany naprzeciw neorenesansowy Pawilon Sztuk Pięknych, w którym obecnie wystawia się eksponaty archeologiczne.

Takie obrazy kuszą, żeby gdziekolwiek się wybrać , skoro tam nie mogę

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):Takie obrazy kuszą, żeby gdziekolwiek się wybrać , skoro tam nie mogę

To może... nad sadzawkę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

ASIULA HK napisał(a):Takie obrazy kuszą, żeby gdziekolwiek się wybrać , skoro tam nie mogę

To może... nad sadzawkę.

Postaram się jakąś znaleźć

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a): Postaram się jakąś znaleźć

Niech się w niej coś ładnie odbija, nie musi być pawilon mudejarowy.

Pozdrawiam,
Wojtek