Hiszpania: od Andaluzji po Kraj Basków

W pierwszej chwili oddalamy się - chociaż nie zanadto - w kierunku północnym by następnie zakręcać na zachód.

Zmierzamy do dzielnicy żydowskiej, ale po drodze nie zaniedbuję żadnej okazji, by chociaż na moment wściubić nos w jakieś otwarte patio, czy uchylone drzwi, zza których zachęcająco mrugają do mnie okiem andaluzyjskie azulejos.

Kiedy docieramy do posągu Majmonidesa - dwunastowiecznego żydowskiego filozofa, teologa i medyka, urodzonego w Cordobie - Bea nie może się oprzeć pokusie, by pogładzić jego stopę, aż świecącą się od milionów dłoni, które to samo musiały już wcześniej uczynić. Mosze ben Majmon - tak się zwał - starając się racjonalnie uzasadnić zawarte w Torze zasady judaizmu, podkreślał różnicę pomiędzy umysłem, a wiarą. Hmm, inteligentny gość...

I znowu...można przenieść się w czasie

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):I znowu...można przenieść się w czasie

Masz na myśli tę kaplicę, czy generalnie - cały ten spacer?

Pozdrawiam,
Wojtek

Kilka zdań tekstu do wcześniejszych odcinków:

Raptem kawałek dalej trafiamy na patio ozdobione mnóstwem przyczepionych do ścian donic z kwiatami. Niedaleko stąd znajduje się Callejon de las Flores, czyli Zaułek Kwiatów, gdzie do ścian domostw przyczepione są doniczki z kolorowymi pelargoniami, ale jak widać, nie tylko w tamtym miejscu można się z tego typu ozdobami spotkać.

Wychodząc drugim rogiem tego patio, trafiamy na intrygującą kaplicę. Widząc panią z biletami, zatrzymujemy się na moment - warto płacić, żeby zajrzeć do środka? Jednak wystawione duże zdjęcie wnętrza jest bardzo zachęcające, podchodzimy zatem do pani bileterki, która wydziera z bloczka dwa kwitki dla nas.

- Ile płacę?
- Nic.
- Jak to, nic?

Tak to. Wstęp jest darmowy, a bilety przypuszczalnie stanowią jedynie wkład do statystyki odwiedzin. Wchodzimy i stajemy oczarowani - kaplica św. Bartłomieja przy byłym hospicjum kardynała Salazara jest prawdziwym klejnotem stylu mudejar. Może w tym miejscu krótkie objaśnienie: mudejar pochodzi od arabskiego słowa "mudayyan', oznaczającego dosłownie "tego, któremu pozwolono zostać", czyli konkretnie muzułmanina po opanowaniu tych terenów przez chrześcijan. Tym słowem określa się styl architektoniczny, który się wykształcił w wyniku pracy muzułmańskich artystów i rzemieślników dla nowych panów.
Kaplica jest maleńka, oprócz nas jest tu akurat jeszcze trójka innych zwiedzających, ale przeczekujemy ich i wreszcie zostajemy sami, mogąc się do syta napawać autentycznym arcydziełem zdobnictwa andaluzyjskiego z przełomu XIV i XV wieku.

Generalnie, kaplicę. Chociaż te wąskie uliczki, klimat miejsca, są w moim guście

Pozdrawiam.

ASIULA HK napisał(a):Generalnie, kaplicę.

No, cóż - arcydzieło...

Pozdrawiam,
Wojtek

Opuszczamy przepiękną kaplicę i kierujemy się do ostatniego miejsca w Cordobie, na którym nam bardzo zależy.

To alcazar.