napisał(a) Franz » 02.04.2015 23:45
Tutaj kończy się nasze zwiedzanie Alhambry - arcydzieła architektury i sztuki islamu, prawdziwej perły, której trudno znaleźć równą jej rangą i urodą. Może Topkapi Sarayi w Stambule - tylko to przychodzi mi na myśl.
Kiedy Boabdil, ostatni władca, musiał ją poddać chrześcijanom, ponoć spoglądając za siebie z górskiej przełęczy, rozpłakał się rzewnymi łzami.
- Płacz, jak kobieta - rzekła jego matka - skoro nie potrafiłeś jej obronić, jak mężczyzna...
My nie ronimy łez rozstania, chociaż wiem, że pozostanie tęsknota do tego jedynego w swoim rodzaju miejsca. Tyle, że my - w odróżnieniu od sułtana - możemy tu jeszcze kiedyś wrócić. A na razie w sklepiku kupujemy kilka widokówek i zakładek do książek z charakterystycznymi arabeskami, po czy wracamy do samochodu. Zegarek wskazuje najwyższą porę na kawę, zatem podjeżdżamy w górę jakąś drogą, której pierwsze drogowskazy na cmentarz zastępują po chwili inne, na "Area recreativa". W sumie tu i tu można się wylegiwać. Nie docierając jednak do sygnalizowanej strefy, znajdujemy sobie prywatne miejsce na kawę. Nie daje się stąd wprawdzie dostrzec Alhambry, za to mamy widok na klasztor Sacromonte.
.png "Legenda")
.png "Cromaniak")
.png "Weteran")
