Moja Grecja - Ελλάδα μου - MCR

Zdjęcia masz niesamowite - szczególnie tych 5 ostatnich.

Cudnie
Ach ... Moze jednak kiedyś wrócimy do Grecji....

Łaaaadnie
Miło pooglądać znajome miejsca... aż się wierzyć nie chce, że widzieliśmy je na własne oczy....

Czyli najwyższy szczycik Milos wciąż pozostał niezdobyty , no trudno.
Myślę, że za jakiś czas, jak już pozwiedzamy więcej greckich wysp (w tym roku we wstępnym planie jest znów 5 ) można będzie gdzieniegdzie powrócić... i Milos na pewno będzie na tej powtórkowej liście, choćby dla tej starej kopalni. A ponieważ Sifnos jak dla mnie bardzo ok wyglądała, to pewnie przy okazji też się załapie .

kulka53 napisał(a):Łaaaadnie
Miło pooglądać znajome miejsca... aż się wierzyć nie chce, że widzieliśmy je na własne oczy....

Czyli najwyższy szczycik Milos wciąż pozostał niezdobyty , no trudno.

Nie został, aczkolwiek droga (a już na pewno jej początek) nie wyglądała tak źle, całkiem przyzwoity szuter. Za to Wam pozostaje zdobyć kopalnie siarki. Tak przy okazji - na górze faktycznie mocno wieje, wystarczy jednak zejść kawałek i wiatr zanika

kulka53 napisał(a):Myślę, że za jakiś czas, jak już pozwiedzamy więcej greckich wysp (w tym roku we wstępnym planie jest znów 5 ) można będzie gdzieniegdzie powrócić... i Milos na pewno będzie na tej powtórkowej liście, choćby dla tej starej kopalni. A ponieważ Sifnos jak dla mnie bardzo ok wyglądała, to pewnie przy okazji też się załapie .

Kopalnie są dwie, ale faktycznie warto. Bardzo warto. Vani też obowiązkowo! Jeśli podobała się Sifnos to poczekaj na zdjęcia z Serifos. Tutaj czuję największy niedosyt bo choć Megali Livadi zdobyte (a zależało mi na zdjęciach...kopalni ) to już Koutalas przejechaliśmy i do dziś nie wiem dlaczego nie zatrzymaliśmy się. A tam też kopalnie, stare i pordzewiałe ciężarówki pozostawione dziesiątki lat temu. No i piękna Chora, jak dla mnie jedna z najładniejszych na Cykladach...
Sifnos, Serifos i Milos to logistycznie taka sama grupa wysp jak Folegandros, Ios i Sikinos. Bardzo łatwo między nimi się poruszać, ot choćby codziennie pływa tam Aegean Speedlines z Pireusu. W 2011 ten prom zatrzymywał się jeszcze na Kimolos

MCR napisał(a):Nie został, aczkolwiek droga (a już na pewno jej początek) nie wyglądała tak źle, całkiem przyzwoity szuter.

Dla SUVa z pewnością jest to bułka z masłem, dla Skody Felicji w sumie też nie było tak źle skoro wjechaliśmy prawie na szczyt. Gdyby nie fakt, że było już blisko a jeden moment był wyjątkowo stromy (obciążenie auta ) to pewnie byśmy wjechali. W końcu skoro (co wyczytałem w książce pamiątkowej w kapliczce) jakiś pożyczony Matiz dał radę...

MCR napisał(a):Jeśli podobała się Sifnos to poczekaj na zdjęcia z Serifos. Tutaj czuję największy niedosyt bo choć Megali Livadi zdobyte (a zależało mi na zdjęciach...kopalni ) to już Koutalas przejechaliśmy i do dziś nie wiem dlaczego nie zatrzymaliśmy się. A tam też kopalnie, stare i pordzewiałe ciężarówki pozostawione dziesiątki lat temu. No i piękna Chora, jak dla mnie jedna z najładniejszych na Cykladach...
Sifnos, Serifos i Milos to logistycznie taka sama grupa wysp jak Folegandros, Ios i Sikinos. Bardzo łatwo między nimi się poruszać, ot choćby codziennie pływa tam Aegean Speedlines z Pireusu. W 2011 ten prom zatrzymywał się jeszcze na Kimolos

Sifnos z promu którym płynęliśmy (zatrzymał się w Kamares) zrobiła na mnie takie trochę przygnębiające wrażenie . Ale na podstawie pierwszego wrażenia nie wyrabiam sobie opinii... inaczej mógłbym z Kithiry odpłynąć tym samym promem i popełniłbym ogromny błąd.
Natomiast Serifos przeciwnie, była super a i widziana z daleka Chora o której czytałem także.
Tego Aegean Speedlines przestraszyłem się trochę w zeszłym roku, tzn przestraszyły mnie ceny . Ale teraz popatrzyłem i już tak zle nie jest - co to znaczy oswojenie z realiami . Poza tym poza sezonem mają też jakieś zniżki...

kulka53 napisał(a):Sifnos z promu którym płynęliśmy (zatrzymał się w Kamares) zrobiła na mnie takie trochę przygnębiające wrażenie . Ale na podstawie pierwszego wrażenia nie wyrabiam sobie opinii... inaczej mógłbym z Kithiry odpłynąć tym samym promem i popełniłbym ogromny błąd.
Natomiast Serifos przeciwnie, była super a i widziana z daleka Chora o której czytałem także.
Tego Aegean Speedlines przestraszyłem się trochę w zeszłym roku, tzn przestraszyły mnie ceny . Ale teraz popatrzyłem i już tak zle nie jest - co to znaczy oswojenie z realiami . Poza tym poza sezonem mają też jakieś zniżki...

To faktycznie drogi, bo szybki prom. Z Pireusu na Sifnos kosztował tyle, co SuperJet, który jest szybszy (choć mniejszy).
Alternatywą jest kompania Cyclades Ferries. Prom płynie dłużej ale jest jakieś 30-40% tańszy. Dodatkowo to konwencjonalna łajba, więc w trakcie rejsu można posiedzieć na zewnątrz, porobić zdjęcia. JA zdecydowanie wolę takie niż płynąć w zamknięciu szczególnie na dłuższych trasach.

MCR napisał(a):To faktycznie drogi, bo szybki prom. Z Pireusu na Sifnos kosztował tyle, co SuperJet, który jest szybszy (choć mniejszy).
Alternatywą jest kompania Cyclades Ferries. Prom płynie dłużej ale jest jakieś 30-40% tańszy. Dodatkowo to konwencjonalna łajba, więc w trakcie rejsu można posiedzieć na zewnątrz, porobić zdjęcia. JA zdecydowanie wolę takie niż płynąć w zamknięciu szczególnie na dłuższych trasach.

My zawsze jeszcze musimy brać pod uwagę auto więc tym bardziej zwracam uwagę na koszt promu. No i też na to czy w ogóle samochody zabiera - tak było na Mykonos, już cali szczęśliwi prawie kupiliśmy bilety na Paros gdy się okazało, że auto musiałoby na Mykonos na nas poczekać
A z Milos wracaliśmy właśnie Agiosem Georgiosem , płynął ponad 6 godzin
Ale faktycznie, to że można posiedzieć na pokładzie i oglądać widoki jest jedną z większych (o ile nie największą) przyjemności całego rejsu

MCR napisał(a): Vani też obowiązkowo!

W Vani najładniejsze kamienie na plaży.

pzdr

Po 10 oddajemy auto i spacerujemy chwilę po Adamas w oczekiwaniu na autobus. Ten zabiera nas do Paliochori gdzie resztę dnia spędzamy na plaży
Jutro z kolejnej wypożyczalni (tylko Athena Travel ma ubezpieczenie auta ważne na Kimolos) dostaniemy Matiza, którym udamy się na Kimolos...

24 czerwca, 10:00. Czekamy na auto z Atheny i jak mawiała moja babcia - ni widu, ni słychu. Zadzwoniłbym do wypożyczalni, ale jedną z zalet Paleochori Studios jest brak zasięgu komórki. Zabawnie musiało wyglądać moje bieganie po okolicy z telefonem w ręce. No ale udało się i po kilku wyjaśnieniach ze strony wypożyczalni (nie doczytali, że mieli auto dostarczyć i myśleli że odbiorę je w biurze) czerwony Matiz dojechał po 11. Miałem zatem kilkadziesiąt minut aby dotrzeć do Apolloni aby złapać prom na Kimolos,a kolejny był dopiero o 14:30.
Zatem na skróty przez Zefirie na północ (zamiast główną drogą przez Kanave i Adamas) pędzimy strzałą Chevroleta
Docieramy dosłownie na kilka minut przed odpłynięciem Panagii Fanaromeni i jako ostatni wjeżdżamy na prom by po 30 minutach zjechać z niego jako pierwsi
Jesteśmy w Psathi - porcie Kimolos, gdzie czeka na nas Aspasia która prowadzi pensjonat Sofia's Apartments w Chorio na Kimolos. W pokoju czeka na nas niespodzianka - mała buteleczka tsipouro, kilka lokalnych słodkości i list powitalny. Miłe
Studio to duże, około 50 metrowe pomieszczenie składające się z pokoju dziennego, sypialni i wielkiej łazienki. Nie ma jednak czasu na zachwyty, biegniemy do piekarni, do marketu i wracamy. Postanawiam, że to po co tutaj przyjechaliśmy czyli Skiadi zobaczymy dziś. Podobnie jak pozostałą część tej maleńkiej wyspy.
Dzięki temu wybierzemy sobie plażę na której posiedzimy jutro cały dzień
Zatem w drogę, choć pierwszym przystankiem zostaje urocza Goupa. Jeśli podobały Wam się kolorowe sirmata (σύρματα) to tutaj są one po prostu bardziej naturalne i niekomercyjne. Spełniają do dziś swoje pierwotne przeznaczenie czyli bycie zimowym schronieniem dla łodzi. Wielkie WoW!:)
Ponieważ nie zjeżdżaliśmy autem do wioski a zostawiliśmy je przy głównej drodzy, teraz musimy do niego wrócić. Wspólnie dochodzimy do wniosku że bez butli wody, która została w pokoju, dalsza podróż nie ma sensu.
Wracamy więc do Chorio szukać sklepu gdzie Asia kupuje 3 półlitrowe butelki zimnej wody. Powinny wystarczyć.
Zatem Skiadi. Tuż za miastem (miasteczkiem w zasadzie) kończy się wąski asfalt i zaczyna wąski szuter. Nie wiem jak tutaj mijają się auta, ale ruch nie przypomina autostradowego więc być może nie ma takiej potrzeby. Toczymy się powoli na północny zachód. Sporo kamieni, ale Matiz daje radę Po mniej więcej 2km pojawia się po lewej stronie wielki napis "Skiadi" z wymalowaną strzałką w lewo. Wysiadka i dalej pieszo.
Idzie się naprawdę przyjemnie, choć przez całą kilometrową trasę brakuje cienia. Znaki prawidłowo kierują nas do Grzyba, przy którym (a w zasadzie to pod którym) robimy postój, uzupełniamy płyny, robimy zdjęcia, rozkładamy statyw, robimy kolejne zdjęcia i wracamy
Postanawiam jechać dalej drogą w stronę Prassy i porównać ją z plażą w Bonatsa. Zanim jednak dojeżdżamy na tą pierwszą kieruję się za znakami kierującymi do Kimolia Gi - kolejne pensjonaty ale mają "przydomowy" bar, w którym delektujemy się frappe i zimnym Fixem.
Plaża w Prassa robi na nas ogromne wrażenie. Oślepiająca biel i drobny piasek. Brak tłumów, ale też leżaków i parasoli. Cóż, coś za coś, w torbie przecież mamy koc plażowy
Kilka zdjęć i jedziemy zobaczyć jak wygląda Bonatsa. Po drodze w jedynej na wyspie stacji benzynowej tankuję za 10EUR, powinno wystarczyć.
Mijamy jeszcze raz Goupe, wjeżdżamy do Psathi gdzie Asia kupuje pamiątki a ja szukam nieistniejącego marketu (napój zdecydowanie by się przydał) i jedziemy w kierunku Aliki aby po kilkudziesięciu metrach skręcić na południę. Wąską i kamienistą drogą docieramy na największą i zorganizowaną (z leżakami) plażę Bonatsa. Jest tutaj przyplażowa kantyna.
Mimo iż jest piasek, to Prassa wydaje się zdecydowanie ładniejsza i tam postanawiamy wrócić nazajutrz. Mijamy Kalamitsi i po zrobieniu nadmorskiej "pętli" postanawiam dotrzeć jeszcze do Ellinika, gdzie wg mapy znajdować się ma miejsce archeologiczne. Faktycznie są tutaj jakieś groby a w morzu ponoć widnieją pozostałości zatopionego miasta. Obok znajduje się również plaża nudystów, więc co by nie stresować golasów aparatem, postanawiam wrócić do auta. Wracamy do Chorio, bierzemy prysznic i mimo zmęczenia postanawiam, za wielką namową Asi, wybrać się "na wiatraki". Spacer męczący ale warto. Z jednej strony widok na Chorio i Psathi, z drugiej zaś wiatraki. Część z nich w całości, pozostałe stanowią urocze ruiny.
Wracamy na kolację do pokoju. Kolejny męczący, ale jakże piękny dzień...

Po śniadaniu idę zwiedzić miejscowe muzeum archeologiczne. Za 2 EUR dostaję bilet i zaczynam od kilkudziesięciominutowego filmu na temat okolic Ellinika i sąsiadującej wyspy. Zatopione miasta, grobowce. Robi wrażenie. Pozostają do zwiedzenia jeszcze dwie sale, prezentujące wyspiarskie znaleziska.
Krótki spacer po Kastro i wracam do pokoju. Wsiadamy do Matiza i pozostałą część dnia spędzamy w Prassa korzystając z ostatnich na Kimolos uroków błękitu morza i oślepiającej bieli piasku.
Tak, ta wyspa bardzo mi się podoba i chcę tutaj kiedyś wrócić...