Moja Grecja - Ελλάδα μου - MCR

Obiecane - dotrzymane

Widzę, że w Pelli przez "rekonstrukcyjne" posunęły się naprzód.
No i też pamiętam zakaz fotografowania w Werginie, a szkoda bo to wspaniałe miejsce

Fajnie że piszesz se szczegółami, ja tak lubię
Ogólnie jestem pod wielkim wrażeniem tego co i jak oglądacie w GR, no i również nauki greckiego

Super, że relacja ruszyła będę czytać /oglądać

Dzień 4
22/06/2014
291km

Powodów, dla których zatrzymaliśmy się w Metsovie było kilka:
a) mieszka i prowadzi biznes tutaj nasza dobra znajoma, którą dobrze choć raz na jakiś czas odwiedzić (Bacha - pozdrowienia)
b) przy tej okazji wolałem zostawić zakupione wcześniej wino tutaj, zamiast wozić je ze sobą
c) Zagori, Zagoria, Zagorochoria. Jak zwał tak zwał, ale ten rejon górskiej Grecji chodził za mną latami.

To taka inna Grecja. Kraj, który większości z nas kojarzy się z morzami i plażami ma też niewątpliwie piękne góry. Góry z historią, którą szczególnie budowała granica albańska. Choć zdawałem sobie sprawę z tego, że jeden dzień przeznaczony na Zagori to mniej niż nawet niezbędne minimum, to jednak chciałem tam pojechać choćby po to, żeby przekonać się że warto tam kiedyś wrócić. Teraz wiem że warto, nawet do tego stopnia że jeśli za 2, 3 lata będę planował kolejny wyjazd to Zagorii będzie w nim nie wyłącznie dodatkiem, ale myślę że podstawą trasy. Dlaczego? Nie wiem czy tych kilka zdjęć przekona Was, ale mnie tamtejsze widoki, miejsca, ludzie i historia zafascynowała...



Ponieważ trasa z Metsova do Zagorochorii prowadzi przez Ioanninę (w zasadzie może tamtędy prowadzić ), postanowiłem odwiedzić okoliczne miejsca archeo

Pierwszy postój to Passarona - starożytne miasto-cytadela położone w pobliżu Mikro Gardiki. Autem dojeżdżamy do Moni Panagias, gdzie znajduje się parking. Stąd czeka nas jeszcze jakieś 450-500 metrów wspinaczki pod górę, dobrą brukowaną drogą.
Na upartego pewnie można podjechać tu autem.



Niestety docierając na miejsce zastajemy zamkniętą bramę wejściową. I to mimo zapewnień stron internetowych i przewodników, że miejsce jest dostępne 24h/doba dla zwiedzających. Przed wspinaczką, na parkingu, również nie znaleźliśmy żadnej informacji o tym, że miejsce nie będzie otwarte.
Nic, szkoda straconej energii, wbrew zdrowemu rozsądkowi postanawiamy więc przejść zamkniętą bramę bokiem. Patrząc na zdewastowany płot - ten pomysł przed nami musiał być wykorzystywany przez innych wielokrotnie.









Na górze faktycznie trwają jakieś prace renowacyjne. Niemniej jednak wspinaczka, mimo przygód, opłaciła się
Jedziemy dalej. Tuż przed Rodotopi powinna znajdować się świątynia Zeusa. Początkowo mylę drogę, sądząc że oszukam nawigację znajdując skróty niestety (stety?) to ona ma rację, więc muszę zawrócić.
Świątynię...nie. Nie świątynię. Nawet nie ruiny. Znak, wskazujący na to że _coś_tu_musi_być_ odnajdujemy bezbłędnie. Gorzej z identyfikacją pozostałości - są w całości porośnięte zielskiem, więc gdyby nie znak i ogrodzenie nigdy bym tu nie trafił.
Nawet nie próbuję wchodzić do środka, diabli wiedzą co kryje się w trawie



Jest już po 10, najwyższy więc czas kierować się ta, gdzie powinniśmy dojechać. Celem są zagoriańskie kamienne mosty. W okolicach zapewne są ich dziesiątki, mnie dzięki google earth, udaje się wyłowić kilka, do których muszę dotrzeć i które stają się dla mnie celem dnia...

Wjeżdżamy do Zagorii



i obieramy kurs na Tsepelovo. Początkowo miałem w planach zrobić pętlę, tj dojechać do Tsepelova, zawrócić w stonę Kipi, dalej Elatochori, Vovousa, Armata, Konitsa i później obie Papingo, niemniej jednak doszedłem do wniosku, że czasu będzie za mało a jechać tylko po to, żeby się przejechać sensu nie ma.

Pierwszy most, to Agios Minas







Jadąc dalej, tuż przed rozwidleniem drogi, której jedna odnoga prowadzi do Tsepelova a druga w stronę Kipi, docieramy do Kokkori - jednego z najbardziej malowniczych mostów













A kilometr dalej droga kieruje do kolejnego - Misiou. Schodzimy w dół wąwozu - jakieś 400 metrów drogi i niestety (wstyd!) mostu nie znajdujemy. Teraz wiem, że znajdował się dosłownie kilkadziesiąt metrów dalej, niemniej jednak z tego wszystkiego nie zabrałem ze sobą z auta nawet mapy. O telefonie z GPS nie wspomnę.





następnym razem nie odpuszczę
Wspinaczka w górę kosztuje trochę sił i zajmuje jakieś 20-30 minut. Dobrze, że w aucie jest sprawna klima

Docieramy do Tsepelova, zostawiamy auto i zapuszczamy się w gąszcz wąskich, wiejskich uliczek























Po spacerze siadamy w miejscowym kafenionie, Asia zamawia frappe ja zimnego Fixa. Odpoczywamy, pijemy i delektujemy się ciszą. Chwilę później robimy skromne zakupy w sklepie z pamiątkami - sól ziołowa, górskie tsipouro i jakieś pierdoły.
Chciałoby się tu zostać dłużej, niemniej jednak czas niestety nie jest elastyczny i musimy jechać dalej. W stronę Kipi...

Przed Kapesovo zatrzymujemy się i robimy zdjęcia słynnej kalderimi prowadzącej do Vradeto. Niestety dziś tamtędy nie pójdziemy. Raz, że czasu strasznie mało, dwa - ten urlop spędzamy we dwójkę ale kolejny już we 3. A w stanie błogosławionym i w upałach to nienajlepszy pomysł

Zawracamy w stronę Kipi i tutaj trafiamy do mostu Kalogeriko









Kilka zdjęć i dalej w drogę. Tym razem kierujemy się w stronę Vitsa i Monodendri. Po drodze mijamy jeszcze jakiś skamieniały las





Dalej droga wiedzie w stronę wąwozu i kończy się punktem widokowym zwanym Oxia.



W Monodendri kupujemy jakieś napoje na drogę i lokalne pamiątki i ruszamy dalej. Punkt docelowy to Vikos, gdzie również mamy nadzieję zobaczyć z góry wąwóz. Zanim jednak docieramy do miejscowości, moją uwagę przykuwa Moni Taxiarches znajdujący się w miejscowości Kato Pedina



Ostatecznie zaś docieramy do Vikos. Zanim jednak zwiedzanie, siadamy w tawernie i zamawiamy jagnięce żeberka, sałatę, piwo, wodę i jakieś ziemniaki. Jest naprawdę wspaniale













Ze względu na uciekający czas, jest już po 17, do Papingo nie dojeżdżamy, nie mogę jednak odmówić sobie zrobienia zdjęć drogi tam prowadzącej





tuż przed wjazdem na nią znajduje się trochę bardziej nowożytny most, dość fotogeniczne miejsce...





zabieramy ze sobą dwójkę lokalnych mieszkańców, którzy proszą o podrzucenie autem do Aristi. Ponieważ to po drodze nie odmawiam.
Z Aristi kierujemy się już w stronę Metsova, czyli najpierw Mesovouni, a później główną drogą krajową na Kalpaki, Janinę i wskakujemy na Via Egnatię. W Metsovie jesteśmy o 19 i pełni wrażeń, po przebraniu się i szybkim prysznicu, siadamy z Bachą i jej rodziną na pogaduszkach przy winie
Ale ten czas szybko leci...

MCR napisał(a):Droga do Papingo

Ślicznie meandruje.

W wąwozie Vikos miałem w tym roku być
niestety plany się pozmieniały
więc chociaż widzę go w Twojej relacji

pięknie:)...w drodze powrotnej do Polski zawitaliśmy w rejony wąwozu Vikos, na same punkty widokowe, Stone Forest, Monodendri...piękne miejsca i też zatrzymaliśmy się przy Moni Taxiarches, bardzo uroczo położone:).

Niestety nie było więcej czasu na odkrywanie mostów i tych fotogenicznych zakątków ale nic straconego, wiem już że warto tam przy kolejnej okazji wstąpić ponownie;).

Warto, warto ja przy najbliższej wyprawie autem (pewnie za 2 lata) poświęcę więcej czasu na łażenie po tamtejszych wioskach.

ArliJ napisał(a):... rejony wąwozu Vikos, na same punkty widokowe, Stone Forest, Monodendri...piękne miejsca i też zatrzymaliśmy się przy Moni Taxiarches, bardzo uroczo położone:).

Szczególnie strefa mostkowa mi się podoba

Dzień 5
23/06/2014
270km

Zostawiliśmy zakupione w poprzednich dniach wino w Metsovie (odbierzemy je w drodze powrotnej) i rano o 8:30 wyruszyliśmy w kierunku Volos. Do Panagia - jakieś 45 km - drogę stanowi autostrada Via Egnatia, następnie zaś zjeżdżamy na starą krajową E06, którą wzgórzami z prędkością 40-60km/h toczymy się aż do Kalambaki.
Tutaj, to już drugi raz podczas urlopu, zatrzymywany jestem przez patrol Policji. Pytają gdzie jadę, skąd jadę i co wiozę w bagażniku. Po kilku minutach z uśmiechem życzą szerokiej drogi. Odjeżdżamy
Mijamy Trikale i za Larisą znów znajdujemy się na autostradzie. Ta prowadzi aż do samego Volos.
Wprawdzie jest poniedziałek, co oznacza w 9 na 10 przypadków nieczynne muzea oraz stanowiska archeologiczne, niemniej jednak zjeżdżam na Sesklo. Wg przewodnika znajdują się tutaj ruiny z czasów neolitycznych.
Tak jak myślałem - w poniedziałek było niestety zamknięte. Do Dimini nie próbuję jechać, na 100% zastałbym je w takim samym stanie jak Sesklo
Mijamy portowe Volos i chwilę później, przez Portarię, wjeżdżamy na półwysep Pelion - górę, u stóp której, według Mitologii, znajdowała się grota centaura Chirona – nauczyciela bogów i herosów.

Krętymi drogami mijamy Chanie, Zagore i dojeżdżamy do Chorefto. Tutaj spędzimy kilka najbliższych dni, a dziś po prostu chcemy chwilę odpocząć i coś zjeść.
Jedziemy zatem do centrum miejscowości, odnajdujemy jedyny czynny "supermarket", czyli po naszemu sklep osiedlowy robimy zakupy i ostatecznie po 16 zabieramy się za robienie obiadu.
Tu jest pięknie...

Dzień 6
24/06/2014
31km



Nareszcie pierwszy dzień, którego nie spędzę za kierownicą, tylko na plaży. Oczywiście nie jednej, czego dowodem jest zrobionych 31km tego dnia, niemniej jednak 30 to nie 300

Od 9, po śniadaniu, do niemal 14 czas spędzamy na uroczej lokalnej plaży. Ta w Chorefto jest głównie piaszczysta z domieszką bardzo drobnego żwirku. Słońce odbija się od piasku tak, że bez okularów przeciwsłonecznych ciężko się poruszać.

Wracamy do pokoju - tutaj muszę przyznać, że pensjonat był wspaniale położony





















Asfaltową, krętą drogą jedziemy w kierunku Makrirrachi, by po kilku km zjechać w lewo w kierunku pobliskiej plaży Agii Saranda. Znaczniej mniejszej od "naszej" piaskowo-żwirkowej, na której znajduje się bar serwujący przekąski i zimne napoje







Następny i ostatni dziś przystanek to Plaka. Wg mapy z której korzystam (terrain editions) prowadzi do niej wąska, ale przyzwoita asfaltówka, która przechodzi za plażą w szuter. Faktycznie droga kończy się jakieś 200-300 metrów przed plażą, auto parkuję wśród drzew (parking "przyuliczny") i w dość mocnym upale schodzę porobić zdjęcia.
O ile zejście w dół problemem nie było, to już wejście należało do męczących. Nie jest tutaj jakoś wyjątkowo stromo, niemniej jednak mocno się zmachałem odpowiadając na pytanie czy warto - owszem. Było warto















Ponieważ byliśmy trochę wymęczeni słońcem, postanawiamy zajechać do pobliskiego hotelu, w którym musi być bar. Bar był. Była też znacznie krótsza droga do Plaki
Delektujemy się napojami i napawamy widokiem plaży, po czym wracamy do auta i jedziemy na kolację do domu.
Pierwszy dzień odpoczywania, a zmęczyłem się bardziej niż po kilku wcześniejszych dniach zwiedzania

Witam.
Wow ... ale pojechałeś z tymi głównie piaszczystymi plażami ... ... takich właśnie szukam na za rok dla naszego nowego członka rodzinki ... ... Ciekawe czy na początku lipca też będzie tam tak pusto - chyba jednak nie ... ...
Pozwolę sobie zaglądać tutaj znacznie częściej niż dotychczas ...
Pozdrawiam i czekam na cd...

intrygujące te plaże i puste:)

pensjonat także bardzo fajny, ile płaciliście za nocleg? ciekawa jestem ceny w czerwcu.

Początek lipca to nie jest sezon w Grecji, więc raczej na tłumy bym nie liczył a cena pensonatu (To Mpalkoni) 30EUR/doba.

My za rok już też w 3

MCR napisał(a):My za rok już też w 3

... no to gratuluję ...