Moja Grecja - Ελλάδα μου - MCR

Naturalnym było, że jak Korynt to i Isthm (Istmia). To już drugie podejście do tego stanowiska archeologicznego. Kiedyś próbowałem je odnaleźć, ale się nie udało. Dla zmyłki choć to Isthm, to w zasadzie znajduje się w pobliżu miejscowości Kiras Vrisi.
Zaraz przed kanałem korynckim należy na węźle zjechać z autostrady i kierować się na południe w stronę Kavos/Kiras Vrisi. Stamtąd we właściwe miejsce poprowadzą nas już znane brązowe znaki.
Jeśli chodzi o sam Isthm, Jak podaje wikipedia - od początku VI wieku p.n.e. miasto to nabrało znaczenia, gdyż stało się miejscem odbywania igrzysk panhelleńskich nazywanych igrzyskami istmijskimi. Było również miejscem spotkań przedstawicieli greckich polis, radzących o ważnych sprawach.
Dziś o starożytnej potędze przypomina całkiem spore miejsce archeologiczne wraz z lokalnym muzeum.

Z Kiras Vrisi udajemy się na południe, tym razem celem jest starożytny port Kechries.
Docieramy tylko do jednego z nich (o drugim dowiedziałem się po powrocie do domu - nauczka na przyszłość aby lepiej przygotować się do wycieczek ) i jak wiele miejsc archeologicznych w Grecji - był on rozrzucony pośród uczęszczanej przez wielu mieszkańców (i pewnie turystów) plaży.
Ot po prostu nikt tego nie traktuje jak coś wyjątkowego. Ruiny ruinami, zło konieczne powodujące, że mniej pozostaje miejsca na parasole i leżaki















Jakby ktoś chciał odwiedzić to miejsce w komplecie, to pozostałe ruiny portu znajdują się dokładnie tutaj
http://www.panoramio.com/photo/8184216? ... google.com

Dawniej był to port należący do Koryntu.
Drogą w kierunku Examilii (Examilia) ponownie docieramy do autostrady, którą kierujemy się aż do zjazdu na Kleones/Nemee.
W Kleones celem jest świątynia Herkulesa...

Właśnie "przeleciałem" sobie przez relację raz jeszcze... bardzo miło znów przypomnieć sobie tyle znajomych miejsc
Mi też się bardzo podobają Twoje zdjęcia.
Milos wygląda na nich wręcz zjawiskowo... zresztą, to fotogeniczna wyspa
Tylko plażę trochę inną sobie upodobaliśmy .

A może teraz na Peloponezie wybierzemy sobie coś ciekawego do nadrobienia?

Docieramy do Nemei, gdzie planowo mamy odwiedzić trzy winnice - Papaioannou, Palivos oraz zaprzyjaźnioną Zacharias.
Do tej pierwszej trafiamy bezbłędnie. Zamieniam kilka słów w ojczystym języku właściciela i dowiaduję się, że dawno temu poznał pewnego Polaka o strasznie trudnym do wymówienia imieniu - Zbyszek
Degustacja, pamiątkowe zdjęcia, zakupy





i jedziemy do Palivosa, zanim jednak znajdujemy winnicę sporo błądzimy. Historia ta sama - zdjęcia, degustacja i zakupy





I teraz pędem do Zachariasa. Biedniejsi o kilkaset euro i bogatsi o kilkadziesiąt butelek wina kierujemy się w stronę kolejnego miejsca archeologicznego - wzgórza Filous. Niestety nie trafiamy do niego (mój błąd, źle zaznaczyłem na mapie ). Problem znikomy - w Nemei jesteśmy praktycznie co roku (o ile jedziemy autem a nie lecimy samolotem).

Czasu coraz mniej więc nie zastanawiając się długo mijamy Petri i docieramy do mykeńskich grobowców w Aidonii. Podjazd pod górkę stromy, ale auto dało radę.
O ile same grobowce zaskoczeniem dla mnie nie były o tyle ich ilość w jednym miejscu zdecydowanie tak...





















Stymfalia to kolejne odwiedzane przez nas miejsce. Pozostałości antycznych nie odnajdujemy, jednak bez problemu trafiamy do ruin Monastyru Zaraka









Tutejsze widoki są również obłędne

MCR napisał(a): Milos jest piękna i wiemy że tu wrócimy, dobrze więc pozostawić coś do zwiedzania na następny raz.

A jak wrócicie na Milos to koniecznie odwiedźcie kopalnię siarki i atrakcje w części zachodniej.
Drogi wcale nie są takie złe
Zachęcam do rejsu kajakowego z Rodem
pzdr

Odwiedziliśmy Vani w tym roku i nawet zdjęcia wrzucałem

greckie-podroze-male-i-duze-mcr-t42196-30.html

MCR napisał(a):Odwiedziliśmy Vani w tym roku i nawet zdjęcia wrzucałem

greckie-podroze-male-i-duze-mcr-t42196-30.html

Przecież to czytałem i oglądałem
Dałem się zmylić , pewnie dlatego, że wakacje 2012 opisałeś po zeszłorocznych.

pzdr

Do Kyparissi (Kyparissia) docieramy późnym wieczorem. Bez problemu odnajdujemy nasz hotel, przy czym niestety basen już zamknięty. Trochę szkoda, bo specjalnie dla niego dopłacałem kilka eur.
Dobrze, że choć zachód słońca wynagradza nam ten brak



Kolacja i idziemy spać. Dopiero rano okazuje się jakie ładne miejsce na nocleg wybrałem.







Śniadanie przy basenie i w drogę. Celem są kolejne grobowce mykeńskie - tym razem Peristerias. Docieramy tam bezbłędnie - droga jest prosta a nawigacja spisuje się idealnie...

Zatem w drogę. Zbliża się południe, temperatura jest wyraźnie odczuwalna no ale przecież wieczorem wszystkie miejsca archeologiczne są zamknięte. Nie ma więc co marudzić i narzekać, zimna woda pod pachę, kawałek czapki na głowę, aparat, mapa i w drogę. Przed nami starożytny Lepreon, położony nad współczesną miejscowością o tej samej nazwie. Dojazd asfaltem, aczkolwiek droga dość wąska i stroma. No ale czego się nie robi dla spełnienia marzeń?:)

































Wracamy na główną drogę i mijamy Pirgos. Prawa odnoga drogi prowadzi do starożytnej Olimpii, nas jednak interesuje inne miejsce, mniej znane, ale również słynące w starożytności z igrzysk. To Elida (Ilis/Elis).























Na miejscu znajduje się również niewielkie muzeum prezentujące lokalne znaleziska.





Wieczorem docieramy do Pargi. Tutaj spędzimy ostatnie dni wakacji...

Aidonia mnie zaintrygowała , nie tylko dlatego , że w tej chwili mają tam 23 stopnie cieplej niż u nas
Twoja Grecja mi się podoba


Pozdrawiam
Piotr

W Pardze spędzamy 3 dni - od 4 do 6 lipca.
Zanim jednak do niej docieramy postanawiam na chwilę zjechać z autostrady i zanim przekroczymy most Rio-Antirio, zatrzymujemy się przy przeprawie promowej. Na samym moście stawać nie można, więc jedyna możliwość zrobienia jego zdjęć to chwilowy postój na lądzie.





W Pardze zatrzymujemy się w hotelu RosaNea. Jego niewątpliwą zaletą, pomijając pokoje typu studio z kuchnią i osobną sypialnią, jest położenie. Tuż obok dwóch plaż i nie w samym centrum miejscowości, dzięki czemu możemy się wyspać.







Sama miejscowość jest niezwykle malownicza i kolorowa.











Na wzgórzu znajdujemy ruiny twierdzy z czasów Alego Paszy (jedną z kilku w okolicach)























a wśród wielu wąskich uliczek - muzeum i wytwórnię oliwy, z której dawniej słynęła miejscowość.







Czegoś trzeba więcej? No tak, plaż. Ale tych jest tu od groma i każdy znajdzie coś dla siebie. Od dzikich zatoczek, poprzez tłoczne i zorganizowane żwirkowo-piaszczyste...

6 lipca, piątek. O północy wypływamy z Igoumenitsy ale przed nami przecież cały dzień. Po kilku dniach plażowania wystarczy, po śniadaniu zatem wyruszamy odwiedzić ostatnie tego lata miejsca archeologiczne.
Przed nami Kastro, gdzie odnajdujemy pozostałości po kolejnej okolicznej twierdzy Alego Paszy

















Stąd udajemy się do Elei (Elea). Niestety po drodze dość mocno błądzimy szukając jakiego znaku kierującego do tego stanowiska archeologicznego. Dopiero po kilku próbach docieramy do Chrisavgi, gdzie miejscowi kierują nas dalej. Trzeba było sprawdzić wcześniej na mapie, ponieważ jak już dojechaliśmy na miejsce było ono zamknięte. Zabrakło dosłownie 20 minut
Wprawdzie przez dziurę w płocie weszliśmy zrobić kilka zdjęć, ale uczciwość nie pozwoliła zagłębić się dalej. Trzeba będzie wrócić, zaciekawiło mnie zarówno samo miejsce jak i dojazd do niego (dziurawym asfaltem ).



















Przed nami ostatni postój. Wjeżdżamy na tereny Suliotów, znanych głównie z XVIII i XIX wieku, kiedy odegrali bardzo dużą rolę w procesie odzyskiwania przez Grecję niepodległości, przechodząc do narodowej legendy i kanonu greckiego.
Celem jest miejscowość Glyki. To tutaj zaczynają się szlaki prowadzące wzdłuż koryta rzeki Acheron - jednej z pięciu rzek Hadesu.







W pobliżu znajdujemy również ruiny bazyliki Koimesis. Kościół zbudowano za czasów panownia Theodosiosa (379-395 A.D). Budowniczym był biskup Euroia św. Donatos a finansował go Cesarz.







Po drodze do Igoumenitsy zatrzymujemy się na ostatni tego lata grecki posiłek. Najedzeni, zmęczeni ale szczęśliwi docieramy do portu.
Stąd o północy Hellenic Spirit kompanii Anek zabiera nas do Ancony.







Z Włoch pozostaje nam jeszcze 1500km po których docieramy do domu.

To by było na tyle. Dzięki za kolejną podróż

Dziękuję za to , że mogliśmy podróżować z Wami
Życzę wielu wspaniałych wypraw


Pozdrawiam
Piotr

Dziękuję za umilenie cieplutkimi kolorowymi fotkami - prozy zimnej i szarej codzienności.
Fajne miejsca pokazałeś , może kiedyś uda mi się zobaczyć w realu chociaż kilka z nich...
Na Peloponez zapewne już nie wrócę, więc tym bardziej się cieszę, że trochę tych mniej popularnych miejsc mogłam zobaczyć dzięki Tobie .

Życzę Wam kolejnych wspaniałych podróży i już się cieszę na myśl, jakie fajne miejsca pokażesz

Tak jakbym tam był - dzięki.

Pozdrawiam i czekam na kolejną ciekawą relację.