Na Greckie Wyspy i nie tylko 2008-2022.

kulka53 napisał(a):Jezioro czy nie jezioro, tak patrząc obiektywnie to miejsce to całkiem niezły punkt wypadowy do paru atrakcji... ciekawe jakie były zaplanowane i jak z realizacją .

Masz rację, na przykład Koman czy Theth na wyciągnięcie ręki. My, jak wiesz, trochę tych okolicznych atrakcji już w poprzednich latach zaliczyliśmy. Teraz, choć w planach było głównie leniuchowanie, to jednak coś tam do naszej "albańskiej kolekcji" dołożyliśmy. Z Shiroke wyjechaliśmy (nie licząc zakupów w Shkoder w ostatni dzień) trzy razy, ale były problemy z mobilizacją. Upał był niemiłosierny i kompletnie rozleniwiał, nigdy podczas naszych wyjazdów nie było tak gorąco, poza Dubajem oczywiście.

Pozdrawiam

Shirokë, gdzie mieszkaliśmy, jest bardzo przyjemną miejscowością. Główna promenada jest odnowiona i wyłożona kostką. Widać, że jest to dosyć popularne miejsce. Jest tam prawie wszystko czego potrzeba. Kilka restauracji, pizzeria i w miarę dobrze zaopatrzony sklep spożywczy. Brakuje tylko bankomatu, no i możliwości płacenia w sklepie kartą. Dobrze, że blisko jest do Shkodry, tam w większych sklepach płatność kartą jest już bezproblemowa.






W oczekiwaniu na posiłek, przed urodzinowym „przyjęciem” Michałka.




Zaraz przy promenadzie jest plaża, niestety nie mam zdjęcia, ale można też sobie podejść lub podjechać kawałek i odpocząć na przykład w takim miejscu.









Shirokë wieczorem.






CDN

KOL napisał(a):Shirokë

... intrygujący wybór ... ... samo jezioro wspominamy bardzo miło, ale jego czarnogórską stronę ... ... a sąsiednia Szkodra też sympatycznie utkwiła mi w pamięci ... ... niestety nie mogę tego powiedzieć o nadmorskim Shëngjin - nigdy więcej ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a): ... niestety nie mogę tego powiedzieć o nadmorskim Shëngjin - nigdy więcej ... ...
Pozdrawiam.

Zgadzam się co do Shëngjin w 100%, byliśmy tam przez chwilę. Później coś o tym będzie.

Pozdrawiam

Półwysep Rodonit, tam zrobiliśmy sobie pierwszą z trzech wycieczek. Nie było to jakoś bardzo daleko. Kiedy jednak zjedzie się już z drogi SH2 w Maminas, ostatnie 35 kilometrów trochę się dłuży. Droga choć dobrej jakości jest kręta i wąska. Najedliśmy się zresztą tam strachu. W pewnym momencie zza wzniesienia wypadło jadące środkiem rozpędzone BMW. Zatrzymaliśmy się dosłownie o centymetry naprzeciw siebie. Ja już byłem pewny, że nie unikniemy zderzenia. Na szczęście udało się wyhamować.

Jakieś 1,5 kilometra przed końcem drogi jest szlaban, gdzie trzeba uiścić drobną opłatę za wjazd. Zostawiamy samochód na parkingu. Upał zniechęcał do jakiegoś dokładnego zwiedzania, trochę pospacerować jednak trzeba.








Zbudowany w XIV wieku kościół św. Antoniego.








Prace ziemne jeszcze trwają, ale wzdłuż plaży można już spacerować po wyłożonym kamieniami chodniku.






















Wracamy

W drodze powrotnej zatrzymujemy się w Tale, chciałem jeszcze obejrzeć zespół znajdujących się tam dużych bunkrów.








Bunkier po lewej był częścią projektu „Bed & Bunker” grupy studentów z Niemiec. Bodajże w 2012 roku przekształcili go w hotelowy pokój. W necie można znaleźć jeszcze trochę zdjęć. Niestety projekt nie doczekał się kontynuacji i nigdy żaden gość hotelowy tam nie zamieszkał. Skończyło się na jednym bunkrze, w którym teraz ktoś trzyma siano.



CDN

Poza tym jednym "hotelowym" bunkrem, do innych można wejść do środka?

piekara114 napisał(a):Poza tym jednym "hotelowym" bunkrem, do innych można wejść do środka?

Tak, do innych też można było wejść, nie wiem tylko jak z tym "dziwolągiem" po drugiej stronie drogi, tam nie sprawdzałem.

Jedziemy przez Lezhë, a potem skręcamy w kierunku Shëngjin. Już od początku tego „kurortu” przy ulicy stoi sporo ludzi machających kluczami, którzy chcą skusić wjeżdżających do miasta do wynajęcia ich kwater. Nie wiem co by się musiało stać żebyśmy chcieli spędzić tam choć jedną noc. Dla mnie Shëngjin to bardzo kiepskie miejsce na urlop. Same bloki, brud i nic więcej. Jak można się domyśleć to miasto nie jest celem naszej wycieczki. Nawet nie robiliśmy tam zdjęć. Jedziemy wzdłuż wybrzeża, mijamy jakąś starą bazę wojskową, w końcu parkujemy na sporym parkingu, w miejscu, gdzie kończy się asfalt.




Dalej już na piechotkę plażą.







Rana e Hedhun, to dla tego miejsca tu przyjechaliśmy.




Żonka ze starszym synem zostaje na dole, a ja z młodszym wdrapuje się na samą górę. Trochę, a nawet więcej niż trochę, to wysiłku kosztowało.









Na samej górze.






Fajne miejsce, warto było przyjechać, góra piachu robi wrażenie, natomiast samo morze już nie. Nie ten kolor co na południe od Vlore. Dodatkowo zaskoczyła mnie temperatura wody. Pomimo upału, była zimna.



Czas wracać, jak dla nas, na dłuższe plażowanie było za gorąco.



CDN

Fajna góra piachu , kolor wody przypomina mi Morze Północne widziane z duńskich klifów
Ogólnie plaża też całkiem ok, zaskakujące że taka pusta... co prawda może to nie szczyt sezonu ale jednak już lipiec i wakacje

Piach nie parzył w stopy?

kulka53 napisał(a):Fajna góra piachu , kolor wody przypomina mi Morze Północne widziane z duńskich klifów
Ogólnie plaża też całkiem ok, zaskakujące że taka pusta... co prawda może to nie szczyt sezonu ale jednak już lipiec i wakacje

Byliśmy tam dosyć wcześnie i ludzie dopiero przyjeżdżali na plażę. Kiedy wróciliśmy, parking był już w znacznym stopniu zapełniony. Ale, fakt, myślałem, że ludzi będzie zdecydowanie więcej.

piekara114 napisał(a):Piach nie parzył w stopy?

Parzył, ale na plaży na płaskim. Na podejściu pod górę mniej, ale i tak ciężko się wchodziło. Miałem nawet odpuścić, ale Michałek tak się zawziął, że po prostu musiałem Mu towarzyszyć . Kiedy już zeszliśmy na dół, kilka osób też próbowało wchodzić, ale odpuszczali już mniej więcej po jednej trzeciej drogi. Szkoda, że nie mieliśmy na czym, bo fajnie zjeżdżało by się po tym bardzo drobnym piasku z góry.

Obudził mnie deszcz i dzięki temu w niedzielny przedporanek mogłam zaglądnąć na cro.
Kilka ujęć wywołało wspomnienia z naszego krótkiego pobytu w Albanii


Na jednym zdjęciu cała Albania. Świetne.
Jest plaża z szarym charakterystycznym piaskiem na albańskich plażach, współcześnie królującymi leżakami i parasolkami, jest przeuroczy kościółek z najdawniejszych czasów, bunkry z innych czasów, pomalowane w nowych czasach w albańską flagę


i jakby tego akcentu było mało wbito prawdziwą albańską flagę jak wszędzie.
No i taka ścieżka na plażę. Chyba przy okazji będzie można kładami sobie dojechać. Lubią Albańczycy jeździć po plażach pojazdami. Idąc za ich przykładem też wjechaliśmy i ..... gdyby tubylcy nam nie pomogli rozebralibyśmy wszystkie ploty w pobliżu plaży.


Czemu mnie to nie dziwi.
Bo wszędzie i u nas można takie śmietniki z odpadami spotkać. Nie mamy takich bunkrów ale są fajne miejsca.
Lata mijają a zwyczaje zostają.


Ale spad. Jej wysokość "Wydma". Może to nie jest aż 40 m (czyli taka jak Łącka Góra koło Łeby) ale robi wrażenie.

Lidia K napisał(a):Obudził mnie deszcz i dzięki temu w niedzielny przedporanek mogłam zaglądnąć na cro.

U nas w nocy mocno wiało, myślałam, że przyjdzie burza, ale jednak nie.... Teraz piękna słońce grzeje, 28 stopni.

Lidia K napisał(a):Na jednym zdjęciu cała Albania.

Nie myślałem tak wcześniej o tym zdjęciu. Coś w tym jest .
To może jeszcze raz wspomniany kościółek i bunkry.

Lidia K napisał(a):Czemu mnie to nie dziwi.
Bo wszędzie i u nas można takie śmietniki z odpadami spotkać. Nie mamy takich bunkrów ale są fajne miejsca.
Lata mijają a zwyczaje zostają.

Albania zmieniła się baaaardzo na przestrzeni tych kilkunastu lat w jakich tam byliśmy. Nawet żałuje tego trochę. Jednak na pewne rzeczy ciągle trzeba przymknąć oko.

Lidia K napisał(a):...czyli taka jak Łącka Góra koło Łeby...

Wstyd napisać, nie byłem .

Pozdrawiam