Na Greckie Wyspy i nie tylko 2008-2022.

24 Kwiecień c.d.

Na Tilos w Megalo Chorio zatrzymaliśmy się w Villi Eden. Obiekt nie ma swojej strony internetowej, ale można go znaleźć na Facebooku i na portalach pośredniczących w wynajmie noclegów (czego oczywiście nie polecam). Właścicielami jest para Anglików Annie i Rob. Niesamowicie sympatyczni ludzie, pomocni w każdej sytuacji, a choć mieszkają obok, robili wszystko żeby nie zakłócać naszej prywatności.
Warunki mieliśmy świetne, duży atut to basen tylko do naszej dyspozycji.




Kastro w tle.
















Było tylko jedno ale, pogoda, która kompletnie nas zaskoczyła już od pierwszego dnia. Przed wyjazdem planowałem sobie tak, rano wyjście na jakąś pieszą wycieczkę, bo przecież Tilos jest rajem dla piechurów, a po południu dzieci pluskają się w basenie, a my w spokoju leżymy sobie obok sącząc winko. Koniec kwietnia wydawał się zresztą idealny i kompletnie nie spodziewaliśmy się takich upałów. Tymczasem było wręcz bardzo gorąco, pomijając wyjazd do Dubaju, to były chyba jedne z najbardziej gorących wakacji. Mi bardzo szybko odeszła ochota do jakiś dłuższych wędrówek i dosyć mocno zredukowałem plany. Zrezygnowałem na przykład z próby zdobycia najwyższego szczytu Tilos. Trochę szkoda tych, wspomnianych wyżej dobrych warunków mieszkania, ponieważ już po dwóch dniach chłopakom nawet na basen, z powodu temperatury, nie chciało się wychodzić. Siedzieliśmy przy nim, poza, krótkimi chwilami, w zasadzie tylko wieczorem.
CDN

24 Kwiecień c.d.

Na koniec tego dnia jeszcze nasza pierwsza wizyta w Megalo Chorio.














Trochę klimatu rodem z Cyklad też można tu znaleźć.










Widok na Eristos.










CDN

Kwaterka super położona
Fajnie się ogląda zieloną Tilos, niby wszystko to samo ale wygląda jednak inaczej
Megalo Chorio faktycznie cykladzko się na zdjęciach prezentuje
Kastro nieco wysiłku wymaga, chłopaki dali radę . Było podświetlone wieczorami?

kulka53 napisał(a):Kwaterka super położona
Fajnie się ogląda zieloną Tilos, niby wszystko to samo ale wygląda jednak inaczej
Megalo Chorio faktycznie cykladzko się na zdjęciach prezentuje
Kastro nieco wysiłku wymaga, chłopaki dali radę . Było podświetlone wieczorami?

Chłopaki dali radę, ale potem już z każdym dniem trudniej mi było Ich gdziekolwiek wyciągnąć. Kastro niestety nie było podświetlone. Nie wiem, pewnie zauważyliście po drodze, kiedy tam wchodziliście, że to całe oświetlenie jest raczej w opłakanym stanie. Kiedyś, o ile działało, fajnie to musiało wyglądać, bo zniszczone lampy widziałem też od czasu do czasu przy szlaku prowadzącym na górę.

Pozdrawiam

25 Kwiecień

Na plażę Eristos z domu, który wynajmowaliśmy, jest jakieś 3 kilometry asfaltową drogą, czyli odległość jak najbardziej do zniesienia, wybraliśmy się więc tym razem całą rodzinką.






Plaża bardzo fajna i co najważniejsze, jest gdzie się schować przed słońcem.














Kiedy już znudziło mi się siedzenie pod drzewem w cieniu, razem z młodszym synem poszedłem na drugi koniec plaży Eristos, w miejsce, które pokazywał w swojej relacji Kulka.






















Jak widać podobało nam się.






Nie za bardzo chciało nam się wracać piechotą asfaltem w upale do domu. Z tyłu plaży jest przystanek autobusowy, rozkładu tam oczywiście żadnego nie ma i w ogóle wątpiłem, że poza sezonem jakiś autobus tam jeździ, postanowiliśmy jednak trochę na przystanku posiedzieć. Dookoła na całej plaży i na przystanku ani żywej duszy, trudno więc było uwierzyć w przyjazd autobusu, a tymczasem po jakiejś pół godzinie siedzenia, jest! Autobus zawraca przy Eristos i jedzie w powrotną drogę do portowej Livadii po drodze zatrzymując się w Megalo Chorio. Nie pamiętam ceny biletu, ale z pewnością nie była ona wysoka.

Wysiadamy w Megalo Chorio.
















Właściciel Villi Eden, polecał nam odwiedzenie tawerny „To Kastro” w Megalo Chorio, a że grzejące mocno słońce bardzo nas rozleniwiło i nikomu nie chciało się za bardzo obiadu gotować, ochoczo ruszyliśmy do polecanego lokalu. Trzeba przyznać, że jedzenie pierwsza klasa, no i w końcu mój Tata miał okazję spróbować ośmiornicy, której jeszcze nigdy nie jadł. Pyszny obiadek, obowiązkowe uzupełnienie płynów, zrobiło się bardzo przyjemnie, aż nie chciało się wychodzić, fajne miejsce.





Przez resztę dnia i wieczór nie ruszaliśmy się już nigdzie z naszej kwatery.

CDN

KOL napisał(a):Kastro niestety nie było podświetlone. Nie wiem, pewnie zauważyliście po drodze, kiedy tam wchodziliście, że to całe oświetlenie jest raczej w opłakanym stanie. Kiedyś, o ile działało, fajnie to musiało wyglądać, bo zniszczone lampy widziałem też od czasu do czasu przy szlaku prowadzącym na górę.

A to szkoda . Naprawdę fajnie to z Eristos wyglądało, nawet pomimo tego że zapewne część lamp nie świeciła - faktycznie z bliska wyglądały marnie. Może połowa września to jeszcze sezon, a koniec kwietnia jeszcze nie i dlatego nie było włączane? Trudno powiedzieć.

KOL napisał(a):ak widać podobało nam się.

No widać . Fajnie że się wybraliście na ten koniec.
W sumie Eristos wygląda tak samo jak wtedy gdy my byliśmy... pusto
Tylko woda pewnie zimna - stąd brak kąpieli, dla nas to było najcieplejsze miejsce w całej Grecji (od kiedy prowadzimy pomiary ) - 27 stopni.

kulka53 napisał(a):Tylko woda pewnie zimna - stąd brak kąpieli, dla nas to było najcieplejsze miejsce w całej Grecji (od kiedy prowadzimy pomiary ) - 27 stopni.

Nie miałem wtedy jakiegoś wielkiego ciśnienia na kąpiel, jednak trochę się "popluskaliśmy". 27 stopni na pewno nie było , ale tragedii jakiejś też nie, można się było wykąpać.

26 Kwiecień

Rano, kiedy wszyscy jeszcze spali, ruszyłem na mały rekonesans po okolicy. Choć, jak pisałem, upalna pogoda dosyć szybko wyleczyła mnie z pomysłu próby wejścia na najwyższy szczyt Tilos Profítis Ilías, to dla świętego spokoju chciałem sprawdzić czy prowadzi na niego jakiś szlak od strony Megalo Chorio. Na żadnej mapie, które oglądałem w ogóle takich szlaków nie było. Gdzieś widziałem filmik z wejścia, ale nie było tam pokazane którędy jest najlepiej iść.

Minąłem Megalo Chorio, „miejski” stadion, widoczny na zdjęciach z Kastro i bazę wojskową. Chciałem zrobić zdjęcia bazy, ze względu na stojące tam wiekowe pojazdy, ale jak na złość pojawiło się kilku żołnierzy i nie chciałem sobie robić kłopotów. Szedłem jeszcze kilkaset metrów główną asfaltową drogą, potem skręciłem w jakąś boczną odnogę.





Raz ścieżką raz na przełaj szedłem w kierunku widocznych przede mną gór.






W końcu płot, w którym co prawda była furtka, ale zaraz za nią, na środku ścieżki, groźnie wyglądająca buda dla psa, dobra wracam do rodzinki.

Jeszcze widok na Megalo Chorio.



Villa Eden zlokalizowana jest blisko szlaku do plaży Skafi i choć na zdjęciach miejsce to nie zrobiło na mnie jakiegoś wielkiego wrażenia, to byliśmy tak blisko, że grzechem by było go nie odwiedzić. Po moim powrocie i po śniadaniu tym razem z Żeńską częścią naszej wyprawy, ruszyłem na kolejny spacerek.




Komórka, schronienie dla kóz? Dosyć głębokie to było.


Droga w sumie przyjemna, jedyne utrudnienie to mocno grzejące słońce. Większość drogi można przejechać samochodem (pisał zresztą o tym Kulka w swojej relacji), no ale my go jeszcze nie mięliśmy.











Skafi






Ten dymek to nie jakieś poranne mgły, a mini spalarnia śmieci, którą urządziło sobie kilku panów .




Plaża miała być różowa i prawie taka była.












Kąpieli nie było w planie, kawałek jednak wszedłem do wody, chłodna, podobnie jak na Eristos, ale bez przesady, można by się było zanurzyć.
CDN

26 Kwiecień c.d.

Po obiedzie miał nam zostać dostarczony Hyundai i10, niestety zadzwonił do mnie właściciel i poinformował, że nie ma Go w tej chwili na Tilos i auto musimy odebrać sobie sami z Livadii. Nie było innego wyjścia musieliśmy skorzystać z autobusu. Poszliśmy z Żonką na ten sam przystanek, na którym wysiedliśmy kiedy wracaliśmy z Eristos.



Rozkładu brak, ale mieliśmy towarzystwo, więc była nadzieja na autobus.



Nie czekaliśmy zbyt długo.




Jazda autobusem to też możliwość „łyknięcia” greckich klimatów. Kierowca, zatrzymywał się, rozmawiał ze znajomymi, a raz zostawił na kilka minut pojazd z pasażerami i poszedł sobie kupić pieczywo.





W Livadii nie od razu poszliśmy po samochód, skoro już tam byliśmy trzeba się było trochę po portowej miejscowości rozejrzeć.
































Większość tawern, barów była zamknięta, jednak bez problemu znaleźliśmy dosyć dobrze zaopatrzony sklep gdzie mogliśmy zrobić trochę zakupów.
Samochód mieliśmy odebrać z tawerny zaraz przy porcie.





Czekała tam już na nas Pani, z którą poszliśmy do biura wypożyczalni, zaraz przy tawernie. Formalności trwały jakieś dwie minuty. Cena wypożyczenia samochodu to 25 euro za dzień. Ilość paliwa w baku nie była sprecyzowana, Pani nawet nie wiedziała ile go jest, a przynajmniej tak mówiła. Generalnie stanęło na tym, że ile oddamy to będzie ok. Okazało się, że benzyny było jakieś 1/3 baku. Mogliśmy wrócić do reszty Rodzinki.

Tylko na chwilę, dla sprawdzenia samochodu, zajechaliśmy jeszcze do Agios Antonios.



Po południu i wieczorem, kiedy już nie świeciło tak mocno słońce, można było spojrzeć na świat z nieco innej perspektywy .
W sumie bardzo przyjemny dzień.


CDN

Świetnie, że piszesz. Mam nadzieję, że już na bieżąco będę mógł śledzić kolejną Waszą wyprawę.
Pozdrawiam.
Wierny czytelnik

Moja ulubiona wyspa. Pierwszy raz mając do dyspozycji cały tydzień na wyspie nigdzie się nie spieszyliśmy. Jak na leniwym urlopie.
I jeszcze powiedziałabym, że Tilos to mała Grecja albo Grecja w pigułce.

KOL napisał(a):Samochód mieliśmy odebrać z tawerny zaraz przy porcie.

Czyli nogom i plecom będzie lżej

Lidia K napisał(a):Moja ulubiona wyspa. Pierwszy raz mając do dyspozycji cały tydzień na wyspie nigdzie się nie spieszyliśmy. Jak na leniwym urlopie.
I jeszcze powiedziałabym, że Tilos to mała Grecja albo Grecja w pigułce.

Mi tez Tilos przypadła bardzo do gustu. Chętnie spędziłbym tam więcej czasu, zwłaszcza, że wspomniana upalna pogoda i kontuzja mojego Taty w pewnym stopniu ograniczyła nasze plany. Teraz czuje pewien niedosyt, kto wie, może kiedyś tam wrócimy.

Pozdrawiam

kmichal napisał(a):Świetnie, że piszesz. Mam nadzieję, że już na bieżąco będę mógł śledzić kolejną Waszą wyprawę.
Pozdrawiam.
Wierny czytelnik

Fajnie Cie widzieć znowu w moim wątku. Postaram się w miarę regularnie wklejać kolejne części. Robię to dwutorowo, powoli odtwarzam też relacje z poprzednich lat, z których zniknęły zdjęcia, właśnie skończyłem 2014 rok.

Pozdrawiam

27 Kwiecień

Wstajemy w zasadzie jeszcze w nocy, w planie wycieczka na Simi. Prom jest o 6 rano, a trzeba jeszcze dojechać do portu w Livadii. Dzięki temu, że mamy już swój środek lokomocji nie musimy prosić o pomoc naszego Gospodarza. Hyundai jednak zostaje w pobliżu portu i nie płynie z nami, na Simi będziemy poruszać się większym pojazdem.
Promowe bilety odebrałem już wcześniej na Rodos.




Rejs nie jest długi, to tylko półtorej godziny.




Na Simi mieliśmy odebrać nasz kolejny wypożyczony pojazd spod wieży zegarowej, więc jak widać już na poprzednim zdjęciu, nie trzeba było iść zbyt daleko.

Na promie ruch całkiem spory.




Wysłużony Citroen już na nas czeka. Jego zdjęcie zostało zrobione trochę później w innym miejscu.




Nazwa firmy, z której wypożyczaliśmy auto jest na zdjęciu powyżej. Było to jedyny samochód dostępny w wypożyczalniach na Simi, do którego mogliśmy się wszyscy zmieścić. Generalnie jednak firmy nie polecam, dlaczego napisze o tym później i nie chodzi tu tylko o cenę i o to, że samochód był już mocno wyeksploatowany.

Nie odjeżdżamy od razu, nawet nie było to za bardzo możliwe ze względu na zamieszanie związane z przypłynięciem promu.






W końcu pod wieżą przerzedziło się, prom odpłynął, mogliśmy spokojnie wyjechać. Od razu obraliśmy kierunek na drugi koniec wyspy i Klasztor Panormitis, żeby zdążyć jeszcze przed większymi grupami turystów.





Jedziemy co raz wyżej, trzeba przyznać, że widoki bardzo ładne.










Po około dziesięciu kilometrach jazdy widać już klasztor.


CDN

KOL napisał(a):Po około dziesięciu kilometrach jazdy widać już klasztor.

... niestety ja nie widzę ... ... zdjęcia z ostatniego posta są niewidoczne, przynajmniej u mnie ... ...

KOL napisał(a):powoli odtwarzam też relacje z poprzednich lat, z których zniknęły zdjęcia, właśnie skończyłem 2014 rok.

... szacun, ja odpuściłem ... ... gdybym chciał odtworzyć to nie miałbym czasu na nową relację ... ...
Pozdrawiam.

Też zdjęć nie widzę.

Podobieństwo Symi do znanej Wam Kastellorizo jest ewidentne. Stolica Jest z pewnością znacznie większa a przez bliskość Rodos tłumnie odwiedzana.