Na Greckie Wyspy i nie tylko 2008-2022.

mysza73 napisał(a):U mnie też nie widać 4 i 5 kwietnia

A u mnie brak 21.07.
Nie widać ponad 90% zdjęć.

longtom napisał(a):Nie widać ponad 90% zdjęć.

Tych zrobionych 22 kwietnia w Grecji też? Zaczyna mnie to Google denerwować.

KOL napisał(a):

longtom napisał(a):Nie widać ponad 90% zdjęć.

Tych zrobionych 22 kwietnia w Grecji też? Zaczyna mnie to Google denerwować.

Posty

KOL napisał(a):4 Kwiecień c.d

i

KOL napisał(a):5 Kwiecień

ze strony 121

Ale potem już jest OK

cd mile widziany.

4 i 5 kwietnia widzę 3 zdjęcia, z 22 - wszystkie.

I jest tak na Edge, Chrome, Firefoxie.

piekara114 napisał(a):4 i 5 kwietnia widzę 3 zdjęcia, z 22 - wszystkie.

longtom napisał(a):I jest tak na Edge, Chrome, Firefoxie.

Teraz już chyba widać wszystko.

Pozdrawiam

23 Kwiecień c.d.

Do promu zostało nam kilka godzin więc mogliśmy choć trochę pooglądać stare miasto. Oczywiście nie było czasu na jakieś dokładne zwiedzanie, no ale zawsze coś. Jednak zanim tam poszliśmy odebrałem jeszcze część biletów promowych w znajdującym się blisko hotelu Moschos biurze Skevos Travel. Nie wiem dlaczego, ale przez Zas Travel z Naxos, z którego zazwyczaj korzystam, nie mogłem kupić biletów na jedną z tras Blue Star Ferries. Można to było zrobić jedynie przez stronę w/w linii, a że Skevos Travel jest ich oficjalnym przedstawicielem, bez problemu odebrałem bilety. Potem, za kilka dni, biuro to też okazało się pomocne, ale o tym w jednym z kolejnych odcinków.
Idziemy najpierw w kierunku portu Mandraki, a potem do bramy Eleftherias (wolności), którą to weszliśmy do starego miasta.






Wiatraki Rodos i Fort Św. Nikodema, to chyba tam podobno stał kiedyś Kolos Rodyjski.






Nea Agora, później tam wrócimy.






Czas na krótką wizytę na starówce. Brama Wolności.












Mała sesja zdjęciowa.










Możemy iść dalej.




Ulicą Ippoton (Rycerską) idziemy w kierunku Pałacu Wielkich Mistrzów.








Boczne uliczki też fajne.






Jak widać na zdjęciach, turystów, przynajmniej na Ippoton, nie było zbyt wielu.










Pałac Wielkich Mistrzów Zakonu Joannitów z XIV wieku robi wrażenie.








Na chwilę w okolicach Pałacu wyjrzeliśmy poza mury starego miasta. Ta ulica nie wyglądała zachęcająco.




Jak już pisałem, czas nas trochę gonił, i nasza wizyta na starówce była bardzo krótka, musieliśmy też wygospodarować czas na jakiś posiłek, bo do wieczora już takiej okazji nie było. Długo już tam nie zabawiliśmy.


















Niestety nie wszędzie było klimatycznie, wręcz przeciwnie, takich miejsc nie cierpię.




Wychodzimy poza mury starego miasta i idziemy do Nea Agora na posiłek.







Wybór knajpek spory i naprawdę można smacznie zjeść nie uszczuplając bardzo wakacyjnego budżetu do tego było bardzo już blisko do naszych, pozostawionych w hotelu bagaży.

.
CDN

Po ostatnim zdjęciu zatęskniło mi się znowu za Grecją....

A poprzednie zdjęcia widzę i nadrobiłam.

piekara114 napisał(a):Po ostatnim zdjęciu zatęskniło mi się znowu za Grecją....

A poprzednie zdjęcia widzę i nadrobiłam.

mysza73 napisał(a):Melduję, że już wszystko widzę
No i czekam na ciąg dalszy, ofkors

Ja tęsknie przez cały rok .

Ciesze się, że już wszystko widać, a c.d. właśnie wklejam.

Pozdrawiam

23 Kwiecień c.d.

Już po kilkuset metrach od hotelu, obładowany bagażami, stwierdziłem, że nie ma sensu się „zarzynać’ i targać wszystkiego w rękach aż do samego promu, zwłaszcza, że promy Blue Star przybijają spory kawałek dalej niż większość statków. Nie wiedziałem o tym wcześniej. Wydaje mi się, że kilka lat temu wysiadaliśmy w porcie przy starym mieście, w każdym razie teraz było inaczej, a to jakiś kilometr marszu więcej.
Przy dworcu autobusowym obok Nea Agora zatrzymujemy taksówkę, która za 8 euro zabiera nasze bagaże i dzieci z Mamusią. Reszta towarzystwa idzie na piechotę, a spacer już bez bagażu, całkiem przyjemny.







Marina Gate









Prom i reszta Rodzinki z bagażami już czekają.



Jak widać tłumów na pokładzie nie ma.





Żegnaj Rodos!






CDN

23 Kwiecień c.d.

Pierwszy i jedyne przystanek na naszej trasie, wyspa Simi.










Ruch całkiem spory.












Odpływamy, uprzedzę nieco fakty, nie jest to nasza ostatnia wizyta na Simi na tych wakacjach.










Rejs nie trwał zbyt długo i nie wiadomo kiedy znaleźliśmy się u celu, czyli na wyspie Tilos.

Promem Blue Star Patmos popłyniemy jeszcze kilka razy.




W porcie czeka na nas właściciel kwatery, którą zarezerwowaliśmy na tygodniowy pobyt na Tilos. Jest nas sześć osób, na raz do samochodu z bagażami się nie zmieścimy, więc do Megalo Chorio, bo tam będziemy mieszkać, jedziemy na dwa razy. Ja jadę w drugiej grupie, w portowej Livadii na szybko robię jeszcze trochę najpotrzebniejszych zakupów.

W końcu jesteśmy, nasze nowe lokum. Oczywiście potem będzie o nim dużo więcej. W każdym razie tutaj spędziliśmy najwięcej nocy podczas tego urlopu.


CDN

KOL napisał(a):Ruch całkiem spory.

Na Tilos też całkiem pusto nie było .
Ciekawe czy skojarzę miejsce w którym stał ten domek gdzie mieszkaliście , Megalo Chorio aż takie całkiem Megalo to nie jest .

Wspaniała pogoda, wspaniałe wyspy, widoki, miejsca....ech, ta Grecja

kulka53 napisał(a):Ciekawe czy skojarzę miejsce w którym stał ten domek gdzie mieszkaliście , Megalo Chorio aż takie całkiem Megalo to nie jest .

Wspaniała pogoda, wspaniałe wyspy, widoki, miejsca....ech, ta Grecja

Może trochę pomogę mapką poniżej, a pogoda...., nawet czasem aż za dobra , może oprócz jednego dnia.

24 Kwiecień

Jeszcze raz udaje mi się rano zmobilizować naszych Chłopaków i rano wyruszyliśmy zdobyć Kastro. Nasza kwatera zlokalizowana jest dosłownie kilkadziesiąt metrów od początku szlaku do tej właśnie atrakcji. Poniżej widok na Kastro zaraz po wyjściu z domu.




Tutaj już na szlaku.









Widać niektórzy jeszcze nie do końca się obudzili .













Wejście poszło bardzo sprawnie i szybko. Nie jest to jakiś trudny szlak, pod warunkiem, że jak my, idzie się nim kiedy jeszcze słońce nie jest zbyt wysoko. Cieszę się, że dałem radę chłopaków wyciągnąć wcześnie rano no i, że zrobiłem to zaraz w pierwszy dzień pobytu na Tilos, potem już by mi się to nie udało.







Widok na dom, który wynajęliśmy.



Eristos










Agios Antonios






I znowu „nasza” villa. Nawet na tarasie na dachu siedzi reszta rodzinki.












Czas wracać.












CDN