Na Greckie Wyspy i nie tylko 2008-2022.

Podobnie jak koleżanka Magda O. Dubaju nie planujemy także z ciekawością pooglądam, bo...

KOL napisał(a):w końcu Dubaj to diametralnie coś innego niż to co oglądaliśmy do tej pory.

Jestem pod wrażeniem pomysłu i niezbędnych umiejętności logistycznych, którym zresztą już niejeden raz dałeś dowód.
Jest fajnie a potem... będzie Grecja

kulka53 napisał(a):Jestem pod wrażeniem pomysłu i niezbędnych umiejętności logistycznych, którym zresztą już niejeden raz dałeś dowód.
Jest fajnie a potem... będzie Grecja

Tak będąc zupełnie szczery, Dubaj nie był moim pomysłem, lecz mojej Żony, je byłem nieco sceptyczny. Dopiero kiedy usłyszałem: "A jak by tak połączyć Dubaj z Grecją..." , no i wtedy już wziąłem sprawy w swoje ręce . Także Grecja będzie, ale całkiem jeszcze sporo Tego Dubaju zostało.

Pozdrawiam

7 Maj c.d.

No to jesteśmy w Dubai Marinie. Miejsce i jego otoczenie prezentuje się bardzo okazale, trzeba przyznać. Jest to zresztą jedna z głównych atrakcji Dubaju.












Pierwotnie plan był taki, że wsiądziemy tutaj na łódź którą za jednym razem przepłyniemy całą Marinę i dookoła wyspę Palmę Jumeirah (Dżamira). Jednak jak się okazało musielibyśmy za długo czekać, więc nasz przewodnik zorganizował rejs łączony. Najpierw turystycznym stateczkiem przepłyniemy Marinę, a potem przesiądziemy się do szybkiej łodzi i opłyniemy Palmę Dżamirę. Tutaj trochę o palmowych wyspach Dubaju.

Turystyczny jednostka, która popłyniemy nosi nazwę „Captain Jack”.







CDN

Fajne te fotele

7 Maj c.d.

No to płyniemy. Dubai Marina ponoć największe wrażenie robi po zmroku (za dwa dni mieliśmy się o tym przekonać), ale w dzień też jest niczego sobie.






Po Zatoce Perskiej jeszcze nie pływaliśmy.









Dubaj to jeden wilki plac budowy, szczególnie przed Expo 2020. Tutaj budowa diabelskiego młynu, największego na świecie, oczywiście.
















Jeden z budynków po lewej stronie to hotel Marriott, z którego restauracji można popatrzeć sobie na Marinę i Palmę z góry. Mieliśmy tam pojechać ale już nie starczyło czasu. Jeśli ktoś jest bardzo spragniony to można się tam napić też piwa i innych alkoholi co w Dubaju częste nie jest. Niestety piwo to wydatek około 40 złotych.









Z „Kapitana Jacka” przesiadamy się na szybką motorówkę.

CDN

7 Maj c.d.

Tym razem wypływamy z Mariny i płyniemy dookoła Palmy Dżamiry.








Apartamentowce na jednej z „gałęzi” palmy.



Jak romantycznie, w tle Hotel Atlantis na „czubku” palmy.




W oddali widać Burj Khalifa, najwyższy budynek świata. Tam też oczywiście zawitamy.




Na specjalne życzenie jednego z współpasażerów Pan poszalał nieco motorówką.




W zatoce kilka wysp należących do rodziny rządzących Dubajem.









I jeszcze palma.




I Al Arab





Wracamy













Po powrocie zaczął już nam trochę doskwierać głód. W Marinie jest sporo knajpek, poszliśmy do jednej z pizzerii, co ciekawe za dwie pizzy, w zestawie też napój i trochę frytek, zapłaciliśmy w przeliczeniu trzydzieści kilka złotych. Czyli nie taki cenowo Dubaj straszny. Jedliśmy w środku lokalu, na dworze ze względu na temperaturę, po prostu się nie da.




CDN

Podoba mi się

Arcyciekawy patent na łączone wakacje, kolejne przetarcie szlaku uważam za udane
Dobry pomysł, z perspektywy lepiej widać las drapaczy i hoteli, choć przecież zawsze Cię ciągnęło do łodzi i promów to czemu miało by być tutaj inaczej

Jak romantycznie, w tle Hotel Atlantis na „czubku” palmy.

Z tej strony jeszcze Was nie znałem, tylko Was bez dzieci puścić

Na specjalne życzenie jednego z współpasażerów Pan poszalał nieco motorówką

Hm, kto był tym współpasażerem, zachodzę w głowę

Oko detektywa wypatrzyło, że masz kapok a żona nie ma i znowu go nie masz, no co na tej łodzi się działo to ja naprawdę nie wiem

Beata W. napisał(a):Fajne te fotele

Fajne, ale kiedy się tam znalazłem z czymś mi się skojarzyły. Znam miejsce gdzie na podobnych "fotelach" siedziało się jeszcze lepiej. Takie greckie "zboczenie" .

Fata Morgana Folegandros, rok chyba 2009.

piekara114 napisał(a):Podoba mi się

Mi też się podobało, a na początku, jak pisałem, nie byłem do odwiedzenia Dubaju nastawiony zbyt entuzjastycznie. Fajnie, że tak wyszło .

Melkart napisał(a):Z tej strony jeszcze Was nie znałem, tylko Was bez dzieci puścić

Sam siebie takiego nie znałem, może to ten upał .

Melkart napisał(a):Hm, kto był tym współpasażerem, zachodzę w głowę

Polak, z którym spędziliśmy większość tego dnia, prawie cały dzień spędziliśmy z inną parą z Polski. Ja oczywiście nie miałem nic przeciwko temu. Te "motorówkowe szaleństwa" wywołały ogólny entuzjazm .

Melkart napisał(a):Oko detektywa wypatrzyło, że masz kapok a żona nie ma i znowu go nie masz, no co na tej łodzi się działo to ja naprawdę nie wiem

Już wyjaśniam. Przez cały rejs trzeba było bezwzględnie mieć zapięty kapok na sobie, ale podczas postojów na zdjęcia można go było zdjąć, a mi nie zawsze się chciało. Niestety takie banalne wyjaśnienie, mogłem wymyślić coś innego

Pozdrawiam

7 Maj c.d

Obejrzeliśmy sobie Palmę Dżamirę z zewnątrz no to teraz czas na nią wjechać.




Po lewej u góry tor kolejki którą można wjechać na Palmę, przed nami Hotel Atlantis na samym „czubku” Palmy. Robiliśmy sobie już z nim zdjęcia z łodzi.




Żeby dostać się do Atlantisa trzeba jeszcze przejechać tunel.





Pierwsze kroki kierujemy na hotelową plażę.






Widok niespecjalny, jednak w plażowym barze można kupić dokładnie wszystkie napoje na jakie przyjdzie ochota, cen nie sprawdzałem, ale zważywszy na to, gdzie się znaleźliśmy, niskie z pewnością nie były.




Wspomniana wcześniej kolejka.





W środku coś jakby centrum handlowe.





Wejście do akwarium. My już wcześniej postanowiliśmy, że kupimy bilet do drugiego akwarium w Dubai Mall, bilet łączony z wejściem na Burj Khalifa. Potem i z tego zrezygnowaliśmy, ale po kolei. W każdym razie wejście do akwarium to jakieś 150 złotych.








Wejście do parku wodnego przy hotelu Atlantis. Na zdjęciach poniżej za wiele nie widać, ale jeśli ktoś chce odwiedzić takie miejsce to lepiej wybrać Wild Wadi Waterpark, zdecydowanie więcej atrakcji niż w tym przy Atlantisie.





Opuszczamy hotel.





Jeszcze kilka zdjęć na pobliskim deptaku.








Kiedy wyjeżdżaliśmy z Palmy widzieliśmy wracających z pracy na budowie robotników, nie wiem Pakistańczyków czy Hindusów, stłoczeni przy oknach w starym, zdezelowanym autobusie bez klimatyzacji. To ta ciemniejsza strona Dubaju. Makabra, inna sprawa, że ja w ogóle nie wyobrażam sobie pracy fizycznej na tym upale.

Jedziemy dalej.



CDN

7 Maj c.d.





W Dubaju tablica rejestracyjna trochę mówi o właścicielu pojazdu. Czym mniej na niej cyfr, tym wyższy status posiadacza. Ponoć mieszkańcy tego miasta przywiązują do tego dużą wagę i nie szczędzą na to grosza. Przykładowo numer 1 jest, jak można się domyślić, zarezerwowany dla emira Dubaju. My raz minęliśmy kolumnę samochodów z numerami 2, 3, 4, je się dowiedzieliśmy były to samochody jego syna.



Taksówki w Dubaju maja różne kolory dachów, nie znam znaczenia wszystkich, ale na przykład ta widoczna przed nami, z różowym dachem, przeznaczona jest tylko dla kobiet. Taksówką z dachem czerwonym na pewno dojedziemy na oba dubajskie lotniska. Ważne to jest szczególnie jeśli chodzi o lotnisko Dubaj Al Maktoum, sami się o tym później przekonaliśmy.






Po drodze mijamy różna architektoniczne „perełki”. Nas jednak najbardziej zainteresował ten budynek.






Jedziemy pod Za’abeel Palace, rezydencję szejka Muhammada ibn Raszid Al Maktum, emira Dubaju, a zarazem premiera i wiceprezydenta Zjednoczonych Emiratów Arabskich.






Nie mogliśmy podejść bliżej, ponoć zazwyczaj jest to możliwe, ale wtedy akurat, jak się dowiedzieliśmy z wizytą u Szejka była Pani Merkel.










Burj Khalifa




Zdobienia latarń wykonane są ze szczerego złota, po zmroku podobno cały teren jest pięknie podświetlony, nawet były plany żeby przyjechać tam nocną porą, ale nic z tego nie wyszło. Może innym razem.




Przedostatnim już miejscem gdzie jedziemy tego dnia jest najstarsza dzielnica Dubaju, Deira. Chcemy obejrzeć wymieniane w przewodnikach jako jedne z głównych atrakcji, souki, czyli arabskie targi.




Deira jest zupełnie inna niż miejsca, które do tej pory widzieliśmy. Można powiedzieć dużo bardziej klimatyczna. Tu nie ma już drapaczy chmur, biurowców, apartamentowców. Za to pełno sklepów różnego rodzaju. Dosyć dużo ludzi, ale nasz kolor skóry to raczej rzadkość.






Niestety znów powraca temat butów mojej Żonki, kupione za spore pieniążki „luksusowe japonki” zdążyły już poranić stopy, trzeba było więc odwiedzić jeden ze sklepów o wdzięcznej nazwie Bolywood, taki indyjski sklep ze wszystkim, żeby kupić następną tego dnia parę obuwia. Tym razem wybór padł na chińskiej produkcji pantofle w cenie 19 dirhamów, czyli obecnie jakieś dwadzieścia złotych. Szkoda, że awaria sandałów nie miała miejsca na Deirze. Chińskie pantofle służyły zresztą do końca wyjazdu, a japonki, jak wiadomo, to buty na plażę, albo pod prysznic, a nie do chodzenia po ulicy, no ale nie było wyjścia.

Żeby dostać się na targ przypraw i targ złota trzeba było przeprawić się na drugą stronę kanału. Wsiadamy do jednej z pływających co chwilę łódek. Kosz przeprawy to jeden dirham od osoby.






Wysiadamy przy Deira Old Souk Station


CDN

Ale się dostojnie zrobiło

7 Maj c.d.

Na początek Gold Souk. Poniżej największy złoty pierścień świata, na dole, po prawej, certyfikat Księgi Rekordów Guinnessa.





Co można napisać o tym miejscu, złoto, złoto, złoto…. .


















Tutaj podczas zakupu tradycyjnej „arafatki”, czy też kefiji, jak to się fachowo nazywa. Kupiliśmy ją oczywiście za mniej niż połowę wywoławczej ceny. Prawdę mówiąc, może komuś się to podoba, ale mnie to targowanie zwyczajnie męczyło.




Efekt zakupu




Teraz Targ Przypraw (Spice Souk)








Wrażenia z tej, według przewodnika, jednej z głównych atrakcji, raczej średnie, inna sprawa, że byliśmy już dosyć mocno zmęczeni. Typowo turystyczne miejsce, ciągłe nagabywanie przez sprzedawców, na przykład: „Skąd jesteście? Z Polski. Polska! Biedronka price!” Irytujące to trochę. Jeśli naprawdę chce się zaopatrzyć w tamtejsze przyprawy, to najlepiej iść np. do Carrefoura, my tak zrobiliśmy, ceny niższe, a i wybór chyba większy.






Pozostało nam jeszcze jedno miejsce do odwiedzenia.
CDN

KOL napisał(a):Typowo turystyczne miejsce, ciągłe nagabywanie przez sprzedawców

Podobnie - niestety - było na Rodos (w stolicy), może nie sami sprzedawcy byli natrętni a naganiacze restauracyjni .
Wystarczyło nie zwracać uwagi, ale trochę było to męczące

Oglądam i podziwiam... trochę taki plastikowy ten świat Dubaju, tak patrząc tylko na fotki, pewnie na żywo było zupełnie inaczej.
Ale robi wrażenie...
Na mnie jak do tej pory chyba największe zrobił widok na las wież podczas rejsu, no i Pałac Za'abeel