Grecja 2021: Donoussa, Naxos, Ateny

Byliśmy chyba za wcześnie na takie rzeczy, nawet knajpki pod dachem agory nie były jeszcze czynne. Ale wykluczyć nie można, że tak jest. Gdybyśmy widzieli (a przynajmniej coś o tym wiedzieli), może pomimo zjedzonego śniadania, kalmarka też byśmy wciągnęli. Dobrze wiedzieć na przyszłość

Teraz pora na kawkę , zwłaszcza że obok hali targowej trafiliśmy na kafejkę działającą przy palarni kawy Mokka.

Usiedliśmy przy stoliku na chodniku, tak przecież pijają kawę prawdziwi Grecy. Tyle, że nie mieliśmy tyle czasu, żeby kawę pić we właściwym , bardzo wolnym tempie. No i zamówiliśmy freddo cappucino, jak zazwyczaj to robimy, a nie grecką kawę podawaną w miedzianym tygielku (w tej kawiarence parzoną na rozgrzanym piasku ) …



Gdzieś czytałam (chyba u „Chalepianki z Krety” ?), że prawdziwy Grek zajmuje w kafenionie trzy krzesła (na jednym siedzi, na drugim opiera ramię, a na trzecim nogę). Faktycznie, widywaliśmy takie „kompozycje” przy kawce, ale tu nie było odpowiednich warunków.






Ponieważ zaczęło mocniej padać, wróciliśmy do „Psirri place”. Ale czy po to byliśmy w Atenach, żeby siedzieć w pokoju ? Kurtki na grzbiet, kaptury na głowę i po chwili znów szliśmy przez plac Iroon, o tej porze dnia jeszcze senny…

W Psirri można znaleźć też takie miejsca, jak Little Kook przy uliczce Karaiskaki.



Falstart przed Halloweenem ? Zapewne, ale niebanalny wystrój , dostosowany do "kalendarza" , jest tu przez cały rok, zaglądnijcie zresztą na fecebooka











A to już nie Psirri, lecz po drugiej stronie ulicy Ermiou , a konkretnie przy Agiou Filippou – ulicy znanej nam już z poprzedniego dnia (ale obok Ellyz Cafe wówczas nie przechodziliśmy).

Ponownie minęliśmy wejście na grecką agorę…







… a potem wejście na agorę rzymską.





To monumentalna Brama Ateny Archegitis (Πύλη Αρχηγέτιδος Αθηνάς, Brama Ateny Rządzącej), jej budowę rozpoczął Juliusz Cezar w 11 roku p.n.e., ukończona została już za Oktawiana Augusta.





Na agorę oczywiście nie weszliśmy, poszliśmy dalej wspinając się schodkowymi uliczkami.

Po drodze minęliśmy kościółek św. Anny…



Po chwili byliśmy na uliczce Theorias, biegnącej północnym podnóżem Akropolu, z widokiem na grecką agorę i białe Ateny. Szkoda jednak, że aura była taka sobie





Naszym celem nie był Akropol, lecz Areopag .

Aregopag - miejsce z najlepszym wg mnie widokiem na Akropol, zwłaszcza nocą świątynie na wzgórzu są na wyciągnięcie ręki.

W Atenach byliśmy raz, krótko, stanowczo za krótko. Jak upoluję jakąś okazję to polecimy poza sezonem. Lipcowy upalny Akropol to było wyzwanie
W Atenach znalezienie noclegu (wtedy dla 7 osób) było nie lada wyzwaniem. Ale udało się i miejsce mogę polecić jak coś

piekara114 napisał(a): miejsce z najlepszym wg mnie widokiem na Akropol, zwłaszcza nocą świątynie na wzgórzu są na wyciągnięcie ręki

Nocą niestety nie byliśmy, ale może kiedyś będzie okazja?

wiola2012 napisał(a): W Atenach znalezienie noclegu (wtedy dla 7 osób) było nie lada wyzwaniem. Ale udało się i miejsce mogę polecić jak coś

Tak liczną ekipą raczej się do Aten nie wybierzemy, ale jeśli tak, będę o tym pamiętać

A za moment ruszamy na wzgórze i trochę tam pobędziemy

Na wapienne Wzgórze Areopoagu (Λόφος Αρείου Πάγου) wchodzi się po metalowych schodkach. Po deszczu były śliskie, ale dzięki poręczom było spoko. Skały na samym wzgórzu są jednakże mocno „wypolerowane” , więc tam trzeba było bardzo uważać, na szczęście orła nie wywinęliśmy.



Wzgórze ma wysokość 115 m n.p.m. , są stamtąd fajne widoki, właśnie dla których tam dotarliśmy .



Ponoć niegdyś obozowały tu Amazonki, które poświęciły wzgórze bogu wojny – Aresowi - stąd więc nazwa wzgórza. Na Areopagu odbywały się zgromadzenia trybunału sądowego , zdegradowanego później do roli strażnika obyczajów. Areopagici mieli najwyższą władzę sądowniczą i polityczną, zajmowali się wymierzaniem kar za najcięższe przestępstwa i kontrolowaniem urzędników, a także odwoływaniem ich z urzędów. Na szczycie wzgórza znajdował się „kamień hańby”, na którym zasiadał oskarżony – oraz „kamień kary” na którym siedział oskarżyciel.

Akropol „zwiedziliśmy” więc tylko z Areopagu , ale z fotkami był trochę kłopot… Po pierwsze, pod słońce (akurat zaczęło wychodzić zza chmur), po drugie – na pierwszym planie niemal zawsze sporo ludków , którzy chcieli się uwiecznić na tle Akropolu (my zresztą też chcieliśmy ).















Widokowo jest tam super, toteż trochę czasu na Areopagu spędziliśmy. Będą więc stamtąd kolejne odcinki …

Agory grecka i rzymska fajnie wyglądają z góry, zresztą całe Ateny!

Antyczna Stoa Attalosa i bizantyjski kościółek Świętych Apostołów (Ναός Αγίων Αποστόλων) zbudowany X-XI wieku, uszkodzony w 1687 r. podczas walk Turków z Wenecjanami. Cerkiew przeszła renowację w latach 1876–1882, ale wtedy zmieniono jej pierwotną bizantyjską formę , którą przywrócono podczas renowacji w latach 1954-1957.

Widok na tę część Aten, na którą nie wystarczyło nam czasu…







Obserwatorium astronomiczne na Wzgórzu Nimf (Λόφος Νυμφών)…



Wzgórze Filippaposa (Λόφος Φιλοπάππου) nie tym razem…

Wejścia na Wzgórze Lykavittos (Λυκαβηττός) nie planowaliśmy…













Fajnie, że weszliśmy na Areopag!

dangol napisał(a):Akropol „zwiedziliśmy” więc tylko z Areopagu

Chciałabym chociaż tak zwiedzić stolicę Grecji, ale na razie jakoś mi nie po drodze.
Bardzo fajnie wyglądają Ateny z tego Areopagu.