Grecja 2021: Donoussa, Naxos, Ateny

A, to spoko, czas mam...

Doszliśmy do placu Sýntagma, nazwa którego upamiętnia proklamowanie pierwszej greckiej konstytucji w 1843 roku.





Jakże więc nie zajrzeć pod Parlament (Βουλή)?



Neoklasycystyczny gmach Parlamentu to dawny pałac królewski wzniesiony około 1835-1840 przez Ludwika Bawarskiego dla swego syna, pierwszego króla niepodległej Grecji Ottona I Wittelsbacha, który zamieszkał tu w 1842 r. Z balkonu pałacu Otton I proklamował konstytucję w 1843 roku. W1935 roku budowlę przekształcono w gmach Parlamentu, a rodzina królewska przeniosła się kameralnej rezydencji po drugiej stronie parku (obecny pałac prezydencki).

Oczywiście podeszliśmy bliżej, aby zobaczyć grób Nieznanego Żołanierza i wartowników.







Było tuż po zmianie warty, postanowiliśmy więc wrócić tu następnego dnia, o jaśniejszej godzinie.

Z zachodniej pierzei placu odchodzi ulica Ermou – główny pasaż handlowy śródmieścia. Tą ulica wróciliśmy do Monastiraki.



Na chwilę zatrzymaliśmy się przy uroczym bizantyjskim kościółku Panagia Kapnikaréa (Παναγία Καπνικαρέα)



Pierwsza kaplica została zbudowana w XI wieku ( prawdopodobnie około 1050 roku) w miejscu starożytnej greckiej świątyni poświęconej bogini Atenie lub Demeter. Kiedy król Otto I sprowadził bawarskiego architekta Leo von Klenze, aby zaprojektował nowy plan Aten, kościół rozważano do rozbiórki. Na szczęście do tego nie doszło… Obecnie świątynia tworzy zespół trzech połączonych ze sobą jednostek: największy (zarazem najstarszy) południowy kościół pod wezwaniem Prezentacji Maryi w Świątyni, kaplica św. Barbary po stronie północnej oraz egzonarteks z propylonem na zachodzie.

Wróciliśmy na Psirri, bowiem właśnie w pobliżu naszego miejsca noclegowego postanowiliśmy dłużej zabawić w jakieś z restauracyjek. Największe ich skupisko jest przy centralnym placu dzielnicy – Plateia Iroon (πλατεία Ηρώων, Plac Bohaterów) – oraz odchodzących od niego uliczkach. Świetne i klimatyczne miejsce , naprawdę tętniące serce wieczornych Aten. Zdecydowanie bardziej autentyczne, niż knajpki przy deptaku w Place, chociaż tam też nam się podobało.
Oprócz tego, że ładnie jest na Iroon, to przy okazji degustacji greckich dań można posłuchać na żywo muzyki rembetika. Po prostu super ! Szkoda tylko, że byliśmy zbyt krótko w Atenach, by zasiąść w każdym z tych miejsc …

Na pierwszy wieczór „wpadła” nam Tawerna tou Psirri (Ταβερνα Του Ψυρρη) ( a konkretnie jej zacieniony wewnętrzny ogódek) znajdująca się przy odchodzącej od Placu Bohaterów uliczce Eschilou.







Zamówiliśmy warzywną wieżę (zapiekany bakłażan, cukinia, ziemniak, papryka, pomidor - doprawiane czosnkiem, solą i pieprzem i octem winnym)

Kolejne danie to sikotaria (jagnięca wątróbka doprawiona oliwą z oliwek, cytryną, oregano, solą i pieprzem).



Prawdziwa uczta dla podniebienia, podkreślona pysznym białym winem.





Opchaliśmy się jak bąki, szybko więc zasnęliśmy w wygodnym łóżeczku.

Tego dnia przedreptaliśmy niespełna 7 km.

Καληνύχτα

dangol napisał(a):Zdrowych i pełnych radości Świąt Bożego Narodzenia dla Was i Waszych Rodzin !

Spóźnione podziękowania i nawzajem.

Piękne piernikowe chatki

longtom napisał(a):
Piękne piernikowe chatki

'

Wykonane przez naszą córę i wnuczkę

Sama prawda, to co piszesz…W sumie, to się cieszę, , że trafiliście od razu do Psiri, a nie na przykład do Neos Kosmos. Bo może byście nie trafili do Psiri i zostali na Place i okolicach. Są różne Grecje. I różne Ateny. Ta komercyjna i ta prosta. Ta, dla turystów i ta, trochę poza szlakiem, prawdziwa. Ale do tej „graciarni”, uważam, bardzo warto, mało, trzeba. ...Wielka graciarnia i antykwariat…(dlatego zapytałem się, czy znaleźliście coś starego i tajemniczego) . Klimat, rewelacja (subiektywne). Super gastronomia (obiektywne) . Chcesz zobaczyć prawdziwego Greka w tawernie, w Atenach, nie idź na Plakę. . A w Psiri jada pół Aten. Jeszcze Pireus ma niezłe zakamary. I wyżej od tego kwadratu, na północ, też jest niezły "meksyk" (dla mnie do zbadania). Oczywiście, nic nie mam do tych znanych kultowych miejsc, ale tam, to raz, dwa i wystarczy. A tu grecka, ateńska egzotyka i autentyka, w pełnym wymiarze. Ile razy tam się nie zajrzy, to zawsze będzie wierzchołek góry lodowej. .... Ok., ponaganiałem po swojemu, na ‘meksyk” w Grecji. Taki, mały przerywnik w Twojej świetnej relacji.

Wątróbka wygląda mega interesująco. Ja w Grecji to preferuję baraninę/jagnięcinę. Cena lamb chops bardzo przyjemna....

AdamSz napisał(a): W sumie, to się cieszę, , że trafiliście od razu do Psiri

Ja też się cieszę , zwłaszcza że te pierwsze Ateny były tak trochę bez wcześniejszego „wirtualnego” rozpoznania terenu, gdyż chcieliśmy sami, bez subiektywnych wskazówek innych osób, wczuć się w ich klimat.
Zapewne i tak w trakcie spacerów trafiliśmy do Psiri, gdyż akurat lokalizację hali targowej miałam mniej więcej namierzoną , a tam poszlibyśmy na pewno. Mogłoby jednak nie wypalić z wieczorną gastronomią na Iroon, bo na bank wybralibyśmy jakiś lokalik blisko miejsca noclegowego, gdziekolwiek by ono było. Na szukanie „skarbów”, o których wspomniałeś, jeszcze kiedyś przyjdzie czas

piekara114 napisał(a): Ja w Grecji to preferuję baraninę/jagnięcinę.

U nas preferencje są nieco obszerniejsze , ale jagnięcina też się w nich mieści (na taką wątróbkę trafiliśmy jednakże pierwszy raz). Poza tym oczywiście wszelkie owoce morza, no bo nimi trzeba rozkoszować podniebienia blisko miejsc, skąd pochodzą… W tym roku odkryliśmy kozinę – pyszną przed laty jedliśmy też w Sfakii na Krecie, ale wówczas była to jednorazowa „przygoda” z kózką. Poza tym jesteśmy otwarci na wszelkie lokalne ciekawostki gastronomiczne, gdyż dla nas zwiedzanie zawsze odbywa się też „przez kuchnię”, niezależnie od tego, czy to Grecja, Sycylia, Dolomity, Teneryfa, Wilno czy Bieszczady…

Wtorek, 12 października

Poprzedniego dnia wdepnęliśmy na chwilę w nieturystyczną część Psirri, która jakoś mnie nie zachwyciła. Ale nie było aż tak, żeby obawiać się jej złej reputacji (miała taką jeszcze na początku lat 90.XX wieku)…

Pozytywnym efektem popołudniowego rekonesansu była lokalizacja bazarów spożywczych, jakie zawsze chętnie odwiedzamy w poznawanych miejscach . Bazary te znajdują się w ciasnych uliczkach odchodzących od ulicy Athinas (wiodącej od Monastiraki do placu Omonia), a także w starej hali targowej przy Athinas.
Tak więc, po szybkim i niewyszukanym śniadaniu w naszym miejscu noclegowym, ruszyliśmy „zdobywać” bazary . Niestety, w mżawce …



Ta część Aten to takie pomieszanie Europy z daleką Azją i Bliskim Wschodem – zarówno z powodu pochodzenia większości mieszkających tu ludzi, jak ze względu na rozmaitość sklepików gastronomicznych o klimatach chińskich, indyjskich czy arabskich (ale greckich też).

Na początek hala targowa – Agora (Αγορά) , funkcjonująca nieprzerwanie od 1884 roku.



Na obwodzie jej wnętrza rozmieszczone są kramy mięsna, zaś pośrodku stoiska rybne. Na zewnętrznych obrzeżach znajdują się małe sklepiki z ziołami, przyprawami, figami i różnorakimi drobnymi artykułami spożywczymi.

Gdybyśmy w Atenach byli chociaż o dzień dłużej, nabylibyśmy na hali jakieś krewetki czy kalmary do samodzielnego przyrządzenia obiadu, zwłaszcza że ceny tu były o wiele niższe, niż w rybnych sklepach na Naxos. Uznaliśmy jednak, iż chcemy się przekonać raz jeszcze, jak smakują dania w tawernach na Psirri .

W uliczkach odchodzących od odos Athina, naprzeciwko hali targowej, znajdują się liczne kramy owocowo-warzywne.











Kupiliśmy sporą ilość winogronoraz suszone figi (równie pyszne, jak są w Chorwacji), te ostatnie także w większej ilości, aby zabrać je do bagażu podręcznego i już w domu wciąż czuć smak Grecji.

Podobno w tej Agorze sprzedawcy smażą pojedyncze porcje kalmarów itp. Zauważyłaś coś takiego?