Grecja 2021: Donoussa, Naxos, Ateny

Piękne odcienie morskiego granatu, kipiel aż huczy ze zdjęć, ładny kontrast z beżami skał. Cuda.

te kiero napisał(a): Cuda.

Dokładnie ! Dlatego pomimo wichury, sporo czasu spędziliśmy na Aspros Kavos.

megidh napisał(a):Taki bezkres pięknego otoczenia tylko z Waszą tam obecnością musi powodować wspaniałe wrażenia.

Posezonowa Donoussa sprzyja takim wrażeniom . Idąc na Aspros Kavos spotkaliśmy tylko 3 osoby, już na cyplu i w drodze powrotnej - nikogo .

Gdy uznaliśmy, że już nas odpowiednio mocno wywiało , rozpoczęliśmy powrót.

Plákes ( Πλάκες ) z mała kamienisto-żwirową plażą…





Do Stavros wróciliśmy wzdłuż „miejskiej” obwodnicy









Cała trasa od Iliovasilemy na koniec Aspro Kavos i z powrotem to około 8,5 km.





Po tak wietrznym spacerze, zafalowanie na „miejskiej” plaży wydawało się bardzo słabe . Idealne miejsce, na odsapkę po wycieczce.

Pokój zastaliśmy posprzątany , wymieniono ręczniki i pościel. Takie gruntowne porządki były co trzy dni, częściej sprzątano kosze na śmieci, a codziennie rano zamiatano taras. Gdyby zaszła taka potrzeba, mogliśmy poprosić o szybszą wymianę wymianę ręczników i pościeli.



Zachód słońca nie został przegapiony, „zgrał” się z kursem Skopelitisa.

Około 19-tej, jak zwykle zaczął się połów kalmarów - u nas znów bez sukcesu .

„Obowiązkowy” wieczorny obchód stavroskich uliczek…
Tu za kilka dni będziemy kupować bilety, aby odpłynąć z Donoussy (właścicielem agencji biletów jest nasz gospodarz).



Parafialny kościół Timios Stavros ( Ιερός Ναός Τιμίου Σταυρού ) został zbudowany w 1902 r. Poprzedni został zniszczony przez sztorm, zabrana przez morze ikona Podwyższenia Krzyża jakiś czas później została odnaleziona na jednej z plaż na wyspie Amorgos.





Budynek mieszczący biura diecezji i kościelne centrum kultury ( w oddali widać mini-market).



Obiadokolacja Pod Cycatą Syrenką – pasticcio i kozina, do tego pół litra wina.





Razem tego dnia przedreptaliśmy łącznie około 13 km.

Nie zaglądałem dosyć długo na forum i, aż mi wstyd, dopiero teraz zobaczyłem Twoją relację. "Łyknąłem" ją od razu w całości . Nawet nie wiesz jaka to przyjemność pooglądać naszą kochaną Donoussę czyimś okiem. Zwłaszcza, że byliśmy tam w sumie zaraz po Was. Zgadzam się z Tobą, że tanio w sklepach nie jest. Zdecydowanie drożej niż na Paros, na przykład. No ale tak jest na małych wyspach. Z tym, że jeśli chodzi o artykuły spożywcze to w To Kyma, było jeszcze drożej niż w mini-markecie. Jarzyniak-warzywniak akurat zamykali podczas naszego pobytu. I tak był czynny dłużej niż w poprzednim roku. W Skantzochoiros nigdy nie usiedliśmy, zajrzeliśmy tam może dwa razy, ale jakoś mi ten lokal do Donoussy nie pasuje. Fajnie, że podobało Wam się Fykio, nam tez baaardzo, choć w tym roku tam nie dotarliśmy. Faktycznie ostro wam powiało, nam też trochę, ale na szczęście nie aż tak. No i jeszcze ta Retsina na śniadaniowym stole Też bardzo lubię i też o śniadaniowej porze .

Pozdrawiam

dangol napisał(a):Około 19-tej, jak zwykle zaczął się połów kalmarów - u nas znów bez sukcesu .

Może dlatego, że konkurencja była spora.

pzdr

longtom napisał(a): Może dlatego, że konkurencja była spora.

Niemniej jednak, kalmary mogły wybrać Grześka, a nie konkurencję .

KOL napisał(a): Nawet nie wiesz jaka to przyjemność pooglądać naszą kochaną Donoussę czyimś okiem.

Miło tu gościć Inspiratora naszych tegorocznych wakacji. Bardzo udanych , pomimo wichury. Jeszcze kilka dni „pobędziemy” na Donoussie, więc sporo jeszcze zwiedzimy. Na lenistwo też czasu wystarczy !

KOL napisał(a): No i jeszcze ta Retsina na śniadaniowym stole Też bardzo lubię i też o śniadaniowej porze .

Retsina to podstawa udanego greckiego śniadania

dangol napisał(a):
Zachód słońca nie został przegapiony, „zgrał” się z kursem Skopelitisa.

Piękny ten zachód

dangol napisał(a):Retsina to podstawa udanego greckiego śniadania

A mi jakoś retsina nie smakuje. Jest bardzo popularna na Kefalonii więc kupiłam różne na próbę, ale nie mój smak. Na szczęście win w Grecji jest pod dostatkiem i każdy znajdzie coś dla siebie .

Niedziela, 3 października

Podstawą śniadania tym razem były smażone plastry bakłażana i lokalny kozi ser.





Wiatr był taki, że za stołem usiadłam w czapce .



Francuscy sąsiedzi ze studia z tarasem najbliżej morza, regularnie jadali śniadanie nie u siebie z szerokim widokiem na morze, lecz wychodzili na murek niedaleko nas, na słońce . No i zawsze w czapkach , więc specjalnie się nie wyróżniałam .

dangol napisał(a):Podstawą śniadania tym razem były smażone plastry bakłażana i lokalny kozi ser.

Aż ślinka leci patrząc na takie frykasy.

dangol napisał(a):Wiatr był taki, że za stołem usiadłam w czapce .

Bardzo Ci ładnie w tej czapeczce.
I jak kolorystycznie ta czapeczka współgra z otoczeniem.

megidh napisał(a):
Bardzo Ci ładnie w tej czapeczce.
I jak kolorystycznie ta czapeczka współgra z otoczeniem.

Dziękuję za miłe słowa
A kolor czapeczki to barwa wielu innych ciuchów jakie posiadam od czasu "odkrycia" Grecji, ubieram się tak przez cały rok. Nawet moja wnusia, jak tylko zaczęła zaczęła rozpoznawać kolory, a nie wszystkie umiała nazwać słowami, na barwy morskie mówiła "kolor babci"

Na niedzielną wycieczkę zaplanowaliśmy szlak nr 4 do Dolnego Wiatraka. Po drodze było Kedros, toteż tam wlaśnie postanowiliśmy zatrzymać się na kawkę.



Kilka fotek z dojścia na Kedros…