Grecja 2013 - Peloponez i nie tylko

To już 19 lipca. Ruszamy na Mani. Pogoda jak zaczarowana. Piękny błękit nieba.


Mijamy taką miejscowość: Purgos Exarchakou.





Po drodze wszędzie dominuje jeden styl.










Dojeżdżamy do plaży w Kyparissos. Miejsce idealne, tłoku nie ma.





Linia brzegowa bardzo ciekawa. Trzeba było zatrzymać się wiele razy, ale gdzie się śpieszyć.


I na horyzoncie pojawiła się słynna Vathia.


Przedtem obejrzeliśmy jaszcze Kapoi Beach - zupełnie pusta.


















Przed nami Marmari - zjeżdżamy z trasy obejrzeć. Tutaj sporo aut.












Przybijamy do końcowego parkingu.






Tu też można plażować.





I powrót na północ. CDB.

Piękne zdjęcia, uwielbiam ten błękit

To co mi się w Grecji podobało podczas mojego pobytu i co widzę na Twoich fotach, to możliwość podjechania autkiem do samej plaży, postój za free, brak tłoku. W Chorwacji przynajmniej w bardziej popularnych miejscach trzeba jadnak powalczyć o miejsce na parkingu

Czekam na więcej

ale seria z PeeMu... oczywiście seria zdjęć plażyczki faktycznie klimatyczne, szczególnie ta między skałami, może się przekonam do Grecji

Mani jak zwykle piękne...
My na kąpiel wybraliśmy nie zatoczkę z łódkami, lecz tę przy szlaku do latarni na końcu Tenaro (dla ochłody po powrocie ze spaceru).

Z zamieszczonej przez Ciepie mapki wynika, że wracając zahaczyliście o Porto Kagio - my niestety tę zatoczkę odpuściliśmy, czego do dziś żałuję... Chętnie oglądnę wirtualnie, na takich zjawiskowych fotach to sama przyjemność.

dangol napisał(a):Mani jak zwykle piękne...
My na kąpiel wybraliśmy nie zatoczkę z łódkami, lecz tę przy szlaku do latarni na końcu Tenaro (dla ochłody po powrocie ze spaceru).

Z zamieszczonej przez Ciepie mapki wynika, że wracając zahaczyliście o Porto Kagio - my niestety tę zatoczkę odpuściliśmy, czego do dziś żałuję... Chętnie oglądnę wirtualnie, na takich zjawiskowych fotach to sama przyjemność.

Niestety my też nie zjechaliśmy do Porto Kagio, chociaż było w planie. Za to jednak wjechaliśmy w drogę po przeciwnej stronie półwyspu do Achilio i dalej do końca drogi. Z tego miejsca był wyjątkowy widok na Porto Kagio + jazda z dreszczykiem prawie zapomnianą drogą. Lecz na końcu drogi było zamieszkane domostwo i dzięki temu mogłem zawrócić.
Pozdrawiam wytrawnego podróżnika.

Jedziemy więc w drogę powrotną do Githio. Tempo jazdy małe, widoki wspaniałe, nikt nas nie wyprzedza.


Widok na Porto Kagio.





Przejechaliśmy w inne miejsce i druga strona półwyspu.

I cały w pełnej okazałości.



Po drodze kapliczka w szczerym odludziu.



Daje się odczuć ogrom przestrzeni.





Następna przy drodze.



Jutro Mistra - zbieramy siły na zwiedzanie.

Pozdrawiam wszystkich wiernych czytelników

_Piotrek_ napisał(a):Pięknie tam, już od jakiegoś czasu czytam greckie wątki, początkowo myślałem o innych rejonach, ale co raz bardziej przekonuję się do Peloponezu, może za 2 lata tam się wybierzemy, jak tylko Mały nie będzie potrzebował wózka

steftes napisał(a):

a może już w najbliższe wakacje

Hejka


...Steftes ...czekamy na cdb





Pozdrówki

miejscami widzę, że na drugiej części półwyspu taki księżycowy a la Paski krajobraz, ale ciekawie ten kolor komponuje się z morzem, ładnie, dziko

..aha..


Steftes ..jakiego obiektywu używasz jeśli można i jakiego filtra ..ew..


..sorki za off

20 lipca. Sprawnie zebraliśmy się rano, przedtem poranna kąpiel w morzu (zupełnie pusto) i "lajtową" drogą przed godz. 10 GPS bezbłędnie doprowadził nas na górny parking. Wykombinowałem, że idąc w dół i zwiedzając mniej się zmęczę. Tak, ale ktoś musi wrócić po samochód, więc jednak nie będę schodził na sam dół. Dostajemy w kasie ulotkę i plan, pan cierpliwie zaznacza co i w jakiej kolejności zobaczyć - bardzo przydatne. Gorąco jak ch...
Powietrze stoi w miejscu. Już pot się leje, co będzie wyżej
Góra - twierdza - zaczynamy.


Widok z góry na Katedrę Agios Demetrios.









Parking widać, samochód jest, możemy spokojnie dalej się pocić.


Twierdza zdobyta!



Agia Sofia (1350 r.)






I kilka zdjęć w środku.










Klasztor Vrondochión





Wejście po lewej to muzeum.

Katedra Mitrópolis jest najstarszą świątynią w Mistrze. Została wzniesiona w pobliżu dolnej bramy wejściowej w latach 1270 – 1292.




Wnętrze świątyni.

Na marmurowej płycie wmurowanej w posadzkę widnieje dwugłowy orzeł, symbol Bizancjum, upamiętniający koronację Konstantyna XI Paleologa, ostatniego cesarza bizantyjskiego, która miała miejsce w katedrze w 1448 roku. To jedno zdjęcie poniżej jednak nie moje.






















I dalej znowu pod górkę do Klasztoru Pandánassa, Ale to za chwilę.
CDB.

Kowal38 napisał(a):..aha..


Steftes ..jakiego obiektywu używasz jeśli można i jakiego filtra ..ew..


..sorki za off

Używałem dwóch.
Obiektyw Canon EFS 18-135mm. Do tej turystyki taki zakres ogniskowych jest w sam raz, jakość chyba też + polar.
Drugi to Sigma 10-20mm do wnętrz i architektury.
Ciekawe zdjęcia wychodzą też z ogniskowej 8 mm, ale dźwigać taką szklarnię na wakacjach!
Zdjęcia w RAW-ach.
Ale Ty masz chyba Nikona.
Pozdrówki.

Dzisiaj bez wody, ale równie wspaniale

Piękne zdjęcia.
A te z jaskini - dla mnie rewelacja!

Pozdrawiam,
Wojtek

Ciąg dalszy Mistry.
Przed nami Klasztor Pandanassa.


Jest to żeński klasztor Pandánassa (Królowej Świata) jest obecnie jedynym zamieszkanym obiektem na terenie Mistry. Kościół klasztorny powstał w 1428 roku.


W tym czasie trafiłem na wycieczkę Rosjan. Trudno było znaleźć moment żeby nikogo w kadrze nie uwieczniać.
Ale czekałem cierpliwie.














Koniec zwiedzania, z dolnego parkingu jedziemy do Navarino przez Kalamatę.

Nastawiłem się chyba na łatwiejszą drogę. Już po mapce widać co jest
Totalny hard!!!!.
Widoki super, są w kamerze. Tutaj tylko kilka.







CDB. Pozdrawiam wszystkich.