Gór mi mało i trzeba mi więcej...

lotnikwsk napisał(a):Ogólnie tam jest cisza , tylko żagle i kajaki

Tak. Jezioro jest objęte strefą ciszy i nie można pływać na silnikach. Jak wiadomo są wyjątki... policja, WOPR, strażacy i... zielony speed boat.

Piękne te Twoje Bieszczady
Może wreszcie w tym roku się wybiorę. Mam takie plany
Wstyd się przyznać ale nigdy jeszcze tam nie byłem choć po górach chodzę sporo Niestety z pewnych względów nie mam możliwości wyjazdu poza wakacjami - czyli w najbardziej obleganym sezonie


Teraz czekam na równie ekscytującą dawkę Gór Sowich. Te trochę znam choć byłem baaaaaaardzo dawno temu

Góry Sowie nie są mi obce , mam stamtąd wiele pamiątek ( nie wszystkie z tych najmilszych ) , zacząłem w latach osiemdziesiątych , potem jak tylko była okazja . . .
Teraz "chodzi mi po głowie" taka podróż po starych ścieżkach i może nowych kilka uda się zdeptać . . . podobno kolejne nowe sztolnie można zwiedzać


Pozdrawiam
Piotr

Roxi napisał(a):

słoma79 napisał(a):

Oooo i nawet nasza motorówka się załapała na zdjęcie.
Mamy to szczęście, że zawsze jak jesteśmy nad Soliną to możemy poszaleć trochę na wodzie.

A ta wasza motorówka to po złej stronie tamy nie stoi
Roxi a jakieś podwodne ujęcia Soliny znajdę w Twoich relacjach??Podobno ciekawe rzeczy tam są

greenrs napisał(a):Piękne te Twoje Bieszczady
Może wreszcie w tym roku się wybiorę. Mam takie plany
Wstyd się przyznać ale nigdy jeszcze tam nie byłem choć po górach chodzę sporo Niestety z pewnych względów nie mam możliwości wyjazdu poza wakacjami - czyli w najbardziej obleganym sezonie


Teraz czekam na równie ekscytującą dawkę Gór Sowich. Te trochę znam choć byłem baaaaaaardzo dawno temu

Gdybym nie miał wyjścia, też bym pojechał w sezonie...wolę tak, niż wcale...witaj

Przepraszam Michał, że tak późno ... Ale wiesz koniec semestru, reforma itp. Niemniej jednak dziś oficjalnie zaczynam ferie zimowe, baaaaardzo potrzebne, bo akumulator wysiadł I twoją relację zapisuję sobie do lektur obowiązkowych pozdrawiam

Góry Sowie swoim klimatem i wyglądem bardzo przypominają nam...Bieszczady...jednak oferują coś jeszcze, niezmierzone pokłady historii...często tragicznej, zarazem tajemniczej i bardzo wciągającej dosłownie na każdym kroku...jest tu wszystko, sztolnie, zamki, mosty, stare trasy kolejowe, nieczynne kopalnie...materiał na co najmniej kilkanaście wyjazdów...nasz pierwszy właściwie nie ma planu, niewiele jeszcze wtedy wiedzieliśmy o tym miejscu...ale byliśmy go bardzo ciekawi

Kalenica...

Pierwsza nasza wycieczka miała być gdzieś blisko, dlatego wychodzimy dość późno...do Bukowej Chaty przy Przełęczy Jugowskiej, gdzie zbiega się kilka szlaków, prowadzi od naszej AleLipy wygodna, szeroka droga...













Sama Bukowa Chata jest miejscem dziwnym...niby ma to czego trzeba w górach, klimat, drewno, palenisko w środku, bigos, grzańce i całkiem niezłą kuchnię, ma też jeszcze coś...właścicieli, którzy przez lata mieszkali w USA, wrócili i postawili to miejsce...i można w nim posłuchać tego, czego słucha polonia w USA, a co kompletnie nie gra z tym miejscem...szkoda...
Można tu za to pośmigać na nartach, poleżeć na leżaku, przenocować i skorzystać z sauny My traktujemy ją jako miejsce gdzie można wieczorem iść na piwo...ciekawe doświadczenie...30 minut pod górę w zupełnej ciemności...umysł płata wtedy różne figle













Szlaki krzyżują się ponad Bukową Chatą, przy schronisku PTTK Zygmuntówka...



idziemy dalej, częściowo szlak prowadzi brzegiem stoku narciarskiego i ratrakowiskiem...









nagle z lasu wynurza się bestia nie mamy z nią żadnych szans...





ale nie poddajemy się i idziemy dalej w górę, śnieg jest świeży i miejscami bardzo głeboki...










tam w oddali, te dwie wieże...to Wielka Sowa, najwyższy szczyt Gór Sowich

ale nas wzywa wielki błękit...







na Kalenicę jeszcze trochę drogi przed nami...tu zrobimy przerwę...
CDN

JoannaMaxel napisał(a):Przepraszam Michał, że tak późno ... Ale wiesz koniec semestru, reforma itp. Niemniej jednak dziś oficjalnie zaczynam ferie zimowe, baaaaardzo potrzebne, bo akumulator wysiadł I twoją relację zapisuję sobie do lektur obowiązkowych pozdrawiam

Fajnie, że jesteś...my kończymy, a akumulator też mi wysiadł...ale w samochodzie

maslinka napisał(a):
Orczyk nie chodził? A może było jeszcze za wcześnie?

W Górach Sowich nigdy nie byłam. Chętnie popatrzę

Nie chodził...w sumie nie dociekałem dlaczego, bo nie jeżdżę...w Sowie warto pojechać chociaż raz...spróbować...dla nas jazda w Sowie jest taka sama jak w Bieszczady...pojechaliśmy raz, teraz tylko wracamy

Szkoda czasu na niechodzące wyciągi i buszujące po lesie ratraki...nawet te zwykłe...idziemy dalej, do Kalenicy jeszcze sporo śniegu przed nami...



















Kalenica jako szczyt, sama w sobie jest nijaka...jak większość szczytów w Górach Sowich pokrywa ją las...gdyby dobrze się rozpędzić można ją minąć i jej nie zauważyć...na szczęście w 1933 roku na jej szczycie Towarzystwo Sowiogórskie postanowiło postawić żelazną wieżę, która stoi tam do dziś...a widok z niej to już inna bajka













Góry Sowie to także doskonały teren dla miłośników dwóch kółek, przecina je rozbudowana sieć dobrze oznaczonych dróg, o których można znaleźć więcej informacji na stronie http://www.strefamtbsudety.pl/



Pora wracać...w drodze powrotnej zaglądamy jeszcze do Zygmuntówki



i idziemy dalej w kierunku Bukowej Chaty, na solidną porcję bigosu i zimne piwko



CDN...

Piękna zima w Górach Sowich. Z wielką przyjemnością podziwiam widoki .

Góry Sowie duże nie są, poza tym nie samymi górami człowiek w ferie żyje. Postanowiliśmy wykorzystać bliskość Wrocławia i odwiedziliśmy Zoo i Afrykarium i pokręciliśmy się trochę po starówce...Wrocław jaki jest każdy wie...więc sobie darujemy

Kolejny dzień przyniósł dość niespodziewany plan...są ferie, szwagry z dzieciakami w Karpaczu...jedziemy skoro świt (bez przesady, ferie przecież są ) wciągamy śniadanie i startujemy w stronę Karpacza. Nie będziemy tam jednak zbyt długo...małżonka zostaje z dzieciakami na dole, a my ze szwagrem i szwagierką pakujemy się do samochodu, żeby zaoszczędzić czas i około 11 stajemy na parkingu pod Wangiem...kurcze, trochę późno, ale damy radę...Śnieżko...nadchodzimy...pogoda jest piękna, ale warunki bardzo trudne, miejscami bardzo głęboki śnieg i kilkunastostopniowy mróz nie ułatwiają marszu...chodźmy

...bo nowy dzień wstaje, bo nowy dzień wstaje, nowy dzień...











jest i ONA...na razie jeszcze daleko, nieosiągalna...














wkrótce docieramy do mojego ulubionego miejsca w Karkonoszach...schroniska Samotnia, które moim zdaniem zimą wygląda dużo lepiej niż latem











wyżej jest już tylko cudniej









morze dziś wyjątkowo spokojne


























oczywiście ostatnia część szlaku, ta z łańcuchami to horror...czasem nie wierzę, że można być tak bezmyślnym lub głupim wybierając się w góry...króluje kompletny brak przygotowania, wiedzy i sprzętu...ale potem można się pochwalić, byłem zimą na Śnieżce...podstawowy sprzęt nie kosztuje aż tak dużo, żeby ryzykować zdrowie, a w tych warunkach nawet życie...szkoda słów

wracamy tą samą drogą, po drodze wstępujemy do Domu Śląskiego na żurek i piwo i szybko zbieramy się dalej...zaraz zacznie się ściemniać...



plan napięty, ale zrealizowany w 100%

w kolejnym odcinku poznamy Olbrzyma

Super widoki

Miło popatrzeć na moje rodzinne strony

Piękna zima w Karkonoszach .