Gór mi mało i trzeba mi więcej...

Jak Góry, to jestem ... ale tak się złożyło że ani w Sowich ani w Bieszczadach jeszcze nie byłem, kiedyś raz nad Soliną byłem ale to się właściwie nie liczy

Piter_M napisał(a):Jak Góry, to jestem ... ale tak się złożyło że ani w Sowich ani w Bieszczadach jeszcze nie byłem, kiedyś raz nad Soliną byłem ale to się właściwie nie liczy

Witaj Piotrze, tym bardziej miło Cię gościć a nad Solinę też pojedziemy

Sama się sobie dziwię, że tu zajrzałam, bo:

- po pierwsze primo: nigdy nie byłam w Bieszczadach
- po drugie primo: z łażeniem po górach u mnie trochę na bakier

ale przeczytałam Twoją relację za jednym zamachem, co więcej, zostawiam "śledzia"

CROnikiCROpka napisał(a):Sama się sobie dziwię, że tu zajrzałam, bo:

- po pierwsze primo: nigdy nie byłam w Bieszczadach
- po drugie primo: z łażeniem po górach u mnie trochę na bakier

ale przeczytałam Twoją relację za jednym zamachem, co więcej, zostawiam "śledzia"

hehe...może uda mi się sprowadzić Ciebie na właściwą drogę

słoma79 napisał(a):Kiedy w końcu dochodzę do Małej Rawki turystów gwałtownie przybywa...podobnie jak w przypadku Połoniny Wetlińskiej i Chatki Puchatka, można tutaj dojść krótkim szlakiem prowadzącym z Przełęczy Wyżniańskiej, mijając po drodze Bacówkę PTTK Pod Małą Rawką...

Szlak z Przełęczy Wyżniańskiej długi rzeczywiście nie jest, ale zwłaszcza na pewnym odcinku za Bacówką jest stromo. Jak byliśmy w lutym ubiegłego roku, to wejście zimowe (śnieżne) też wymagało pewnego wysiłku.

Nefer napisał(a):

słoma79 napisał(a):Kiedy w końcu dochodzę do Małej Rawki turystów gwałtownie przybywa...podobnie jak w przypadku Połoniny Wetlińskiej i Chatki Puchatka, można tutaj dojść krótkim szlakiem prowadzącym z Przełęczy Wyżniańskiej, mijając po drodze Bacówkę PTTK Pod Małą Rawką...

Szlak z Przełęczy Wyżniańskiej długi rzeczywiście nie jest, ale zwłaszcza na pewnym odcinku za Bacówką jest stromo. Jak byliśmy w lutym ubiegłego roku, to wejście zimowe (śnieżne) też wymagało pewnego wysiłku.

Oj ja też tam łapałam zadyszkę .

Ale najgorsze moim zdaniem bieszczadzkie podejście to niebieski szlak z Ustrzyk na Wielką Rawkę. Druga część daje popalić.

marze_na napisał(a):

Nefer napisał(a):

słoma79 napisał(a):Kiedy w końcu dochodzę do Małej Rawki turystów gwałtownie przybywa...podobnie jak w przypadku Połoniny Wetlińskiej i Chatki Puchatka, można tutaj dojść krótkim szlakiem prowadzącym z Przełęczy Wyżniańskiej, mijając po drodze Bacówkę PTTK Pod Małą Rawką...

Szlak z Przełęczy Wyżniańskiej długi rzeczywiście nie jest, ale zwłaszcza na pewnym odcinku za Bacówką jest stromo. Jak byliśmy w lutym ubiegłego roku, to wejście zimowe (śnieżne) też wymagało pewnego wysiłku.

Oj ja też tam łapałam zadyszkę .

Zadyszki to nawet wielkiej nie było, gorzej z nogami, które zapadały się w głęboki śnieg, czasami nawet do kolan.

marze_na napisał(a):Ale najgorsze moim zdaniem bieszczadzkie podejście to niebieski szlak z Ustrzyk na Wielką Rawkę. Druga część daje popalić.

Tego szlaku nie znam, ale słoma79 też o tym pisał, że lepiej tam schodzić, niż wchodzić.

słoma79 napisał(a):

CROnikiCROpka napisał(a):Sama się sobie dziwię, że tu zajrzałam, bo:

- po pierwsze primo: nigdy nie byłam w Bieszczadach
- po drugie primo: z łażeniem po górach u mnie trochę na bakier

ale przeczytałam Twoją relację za jednym zamachem, co więcej, zostawiam "śledzia"

hehe...może uda mi się sprowadzić Ciebie na właściwą drogę

Oj wątpię

Forum o Chorwacji a tu taki wątek o moich ukochanych górach
Do Chorwacji jadę po raz pierwszy na przełomie czerwca i lipca. Stąd moja obecność na tym forum.
Natomiast góry są moją miłością od urodzenia. W Bieszczady jeżdżę co rok, przynajmniej na tydzień.
W tym roku będę w połowie sierpnia. Może spotkamy się na szlaku.

Pozdrowienia.

Nefer napisał(a):

marze_na napisał(a):

Nefer napisał(a):

słoma79 napisał(a):Kiedy w końcu dochodzę do Małej Rawki turystów gwałtownie przybywa...podobnie jak w przypadku Połoniny Wetlińskiej i Chatki Puchatka, można tutaj dojść krótkim szlakiem prowadzącym z Przełęczy Wyżniańskiej, mijając po drodze Bacówkę PTTK Pod Małą Rawką...

Szlak z Przełęczy Wyżniańskiej długi rzeczywiście nie jest, ale zwłaszcza na pewnym odcinku za Bacówką jest stromo. Jak byliśmy w lutym ubiegłego roku, to wejście zimowe (śnieżne) też wymagało pewnego wysiłku.

Oj ja też tam łapałam zadyszkę .

Zadyszki to nawet wielkiej nie było, gorzej z nogami, które zapadały się w głęboki śnieg, czasami nawet do kolan.

marze_na napisał(a):Ale najgorsze moim zdaniem bieszczadzkie podejście to niebieski szlak z Ustrzyk na Wielką Rawkę. Druga część daje popalić.

Tego szlaku nie znam, ale słoma79 też o tym pisał, że lepiej tam schodzić, niż wchodzić.

najważniejsze, że wszyscy już wiedzą którędy wchodzić, a którędy nie...moim zdaniem góry muszą czasem boleć

CROnikiCROpka napisał(a):

słoma79 napisał(a):

CROnikiCROpka napisał(a):Sama się sobie dziwię, że tu zajrzałam, bo:

- po pierwsze primo: nigdy nie byłam w Bieszczadach
- po drugie primo: z łażeniem po górach u mnie trochę na bakier

ale przeczytałam Twoją relację za jednym zamachem, co więcej, zostawiam "śledzia"

hehe...może uda mi się sprowadzić Ciebie na właściwą drogę

Oj wątpię

szkoda, w takim razie zachęcam do podglądania co tracisz Ewo

Gonzales napisał(a):Forum o Chorwacji a tu taki wątek o moich ukochanych górach
Do Chorwacji jadę po raz pierwszy na przełomie czerwca i lipca. Stąd moja obecność na tym forum.
Natomiast góry są moją miłością od urodzenia. W Bieszczady jeżdżę co rok, przynajmniej na tydzień.
W tym roku będę w połowie sierpnia. Może spotkamy się na szlaku.

Pozdrowienia.

nie samą Chorwacją żyje człowiek...my w tym roku do Chorwacji w pierwszej połowie sierpnia, jak pisałem na szlakach można mnie spotkać raczej jesienią i zimą, czasem też wiosną...miesiące letnie omijam

za chwilę pójdziemy dalej, tylko fotki ogarnę...

Pogoda raczej słaba, chociaż takiej w Bieszczadach nie ma...trochę siąpi, wieje jak cholera, jedyny rozsądny kierunek...Tarnica, z Wołosatego...za kilkadziesiąt odcinków wejdziemy z Mucznego przez Bukowe Berdo















ja rozumiem, że erozja, że ochrona szlaków, że albo zamkną albo to...ale kto wyliczył rozmiar i odstępy ja mogę po śniegu, mogę po błocie, ale te cholerne schody zabijają kolana na śmierć







































w kolejnym odcinku spojrzymy na Bieszczady z innej niż szlaki strony...zapraszam na objazdówkę
CDN

Mało ludków, jak na Tarnicę. Tylko pozazdrościć .
Pierwszym razem jak się wspinaliśmy (też zresztą z Wołosatego), tak mocno wiało, że zrezygnowaliśmy z wejścia na sam szczyt.

Czekam na ciąg dalszy i pozdrawiam

Ranek ostatniego dnia okazał się deszczowy i chłodny, w sumie nic dziwnego, mamy jesień...na szczęście Bieszczady to nie tylko góry, po śniadaniu pakujemy się do samochodu i obieramy kierunek Solina...raz za młodego byłem, wiem czego się spodziewać, ale po co budować tam Krupówki to nie rozumiem...samochód na parking i idziemy...
W sumie nic ciekawego, duże jezioro i tyle, wysokość zapory robi wrażenie, jeszcze większe wskazania wodowskazu, mimo, że brakuje kilku/kilkunastu metrów do normalnego stanu wody...wyjaśniła się tajemnica jachtów leżących na suchym dnie



















pogoda coraz gorsza, postanawiamy się gdzieś trochę ogrzać i przy okazji zobaczyć miejsce, które pokochałem z innego powodu



Ursa Maior...prawdziwy bieszczadzki browar którego pilnuje ten jegomość



sam browar nie ma przed gośćmi prawie żadnych tajemnic...











bierzemy deskę degustacyjną...sześć piwek po 0,2 litra z dokładnym opisem stylu i sposobu warzenia każdego z nich



fajna opcja dla chcących kupić coś w sklepiku, można spróbować przed zakupami, bo nie wszystkie ursowe piwa wszystkim smakują na koniec robimy całkiem spore zapasy w sklepiku i jedziemy dalej...a właściwie wracamy do Wetliny

Wieczorem zaglądamy do



w którym kupujemy pamiątki dla wszystkich...taka tradycja, że z każdego wyjazdu każdemu z najbliższych coś przywozimy
a później idziemy coś zjeść



umawiamy się też na jutro z jedną z kelnerek, a co...jest wolne miejsce w samochodzie to odwieziemy ją po drodze do domu
Po kolacji idziemy, a jakże do





na ostatnie kilka piwek...żegnajcie Bieszczady...KONIEC

W kolejnym odcinku pojedziemy w zimowe Góry Sowie

Fajna ta deska degustacyjna Wygląda smakowicie

Deski piw to jeszcze nie wiedziałam