gawędy przy Twoim stole

PUKAJĄC DO NIEBA BRAM
Knockin On Heavens Door muz. sł. Bob Dylan

Tę gwiazdę weź ode mnie Mamo,
Już nie zda mi się ona na nic.
Zasłona spada, zostałem sam.
Czuję, że pukam do nieba bram.
Ref. Puk, puk, puk, do nieba bram.
Puk, puk, puk, do nieba bram.
Puk, puk, puk, do nieba bram.
Puk, puk, puk, do nieba bram.
Połóż na ziemi moją broń Mamo,

Bo też już nie zda mi się na nic.

Ciemność gęstnieje, zostałem sam.

Czuję, że pukam do nieba bram.

Kochanie, bądź ze mną teraz,

Bo zaraz przyjdzie mi się zbierać.

Znikniesz mi z oczu zostanę sam.

Czuję, że pukam do nieba bram.

Prawem związane masz swoje ręce,

Nie mogę być już z tobą więcej.

Zapomnisz mnie, znów będę sam.

Czuję, że pukam do nieba bram.

Krew z mojej twarzy zetrzyj Mamo,

Nie chcę już walczyć, nie chcę ranić.

Trudno opisać jak jestem sam.

Czuję, że pukam do nieba bram.

Cezarku 000 co tak smutno ,siedzisz sam przy tym stole nawet gospodarza niema Czytajac te poezje siedziała bym w fotelu ,nastrojowa lampa nad ksiazka,kieliszek wina, czy koniaczek.Przy stole bez towarzystwa to bardzo smutne.
Pozdrawiam Ciebie no i gospodarza ,lecz cos unika On swojego stołu

petris

Petris ,jest dobre wino,dobra muzyka ,dobra poezja .
Na razie monologuję,ale kto wie jak ten temat się potoczy

Było by milo jakby było wiecej osob przy stole lub na fotelach Wtedy i poezja byłaby nie taka smutna. Kazdy by w niosł cos innego.Nawet gospodarz nie pojawia sie przy stole.Samotnosc nawet z tak piekna poezja jest przykra.Ja do słuchania pieknych strof poezjii miałam wnuczki, to dopiero jest szczescie widzac jak ja przeżywaja.Jak potrafia sie właczyc tworząc inscenizacje nawet z jednej strofy wiersza.Ale chyba o to nie chodzi przy tym stole.
Pozdrowienia cezarku000 petris

petris nie lej lez bo to bez sensu.....jestem i slucham....chocby i strone wczesniej i wczesniej....ja lubie sluchac; muzyki rowniez....chyba juz to tu pisalem, ze nigdy sie nie dowiesz jak widze zolty lubin wiec...co tu gadac.
cos dla Ciebie na otarcie lez
"szukam cie w miekkim futrze kota
w kroplach deszczu
w sztachetach
opieram sie o dobry plot
i zasnuta sloncem
-mucha w sieci pajeczej-
czekam...."
ps. gotuje sie na bitwe na zapomniane arbuzy...pamietasz gdzie miala byc? a wszystko sie od atlantydy zaczelo....pamietasz?

many napisał(a):petris nie lej lez bo to bez sensu.....jestem i slucham....chocby i strone wczesniej i wczesniej....ja lubie sluchac; muzyki rowniez....chyba juz to tu pisalem, ze nigdy sie nie dowiesz jak widze zolty lubin wiec...co tu gadac.
cos dla Ciebie na otarcie lez
"szukam cie w miekkim futrze kota
w kroplach deszczu
w sztachetach
opieram sie o dobry plot
i zasnuta sloncem
-mucha w sieci pajeczej-
czekam...."
ps. gotuje sie na bitwe na zapomniane arbuzy...pamietasz gdzie miala byc? a wszystko sie od atlantydy zaczelo....pamietasz?

Temat z Poświatowską w tle ciekawie zaczyna się rozwijać...
zółty lubin ,walka na arbuzy...no no

many napisał(a):petris nie lej lez bo to bez sensu.....jestem i slucham....chocby i strone wczesniej i wczesniej....ja lubie sluchac; muzyki rowniez....chyba juz to tu pisalem, ze nigdy sie nie dowiesz jak widze zolty lubin wiec...co tu gadac.
cos dla Ciebie na otarcie lez
"szukam cie w miekkim futrze kota
w kroplach deszczu
w sztachetach
opieram sie o dobry plot
i zasnuta sloncem
-mucha w sieci pajeczej-
czekam...."
ps. gotuje sie na bitwe na zapomniane arbuzy...pamietasz gdzie miala byc? a wszystko sie od atlantydy zaczelo....pamietasz?

Łez nie leje,moze nie dowiem sie jak widzisz żółty łubin,może nie mam tak poetyckiej duszy jak Ty,może,może.
Lecz widze że do stołu ktoś przysiadzie sie ,ze wniesie z soba cos innego swojego inne odczucia.

Pamietam

"Idziemy w jasną,z błekitu utkana dal;
droga wsród łąk,pól bezkresnych
i wsród zbóż szumiacych fal"

Petris

greku...aluzje ponial....i lubinem Ci nie mialo "zapachniec"; przynajmniej nie tym z dolnej silezji;-). lubin to...lubin i tyle. i przynajmniej u nas jest zawsze zolty( a wiesz gdzie jest liliowy?).
co do reszty....? z bratem b. na wyprawe daleka sie wybieramy wiec i rzuty arbuzem pocwiczyc mozna bedzie...
ach! zapomnialbym...jak zwykle jestes przygotowany do klasowki lubisz jej poezje? mi przypadla do gustu....

Pora już późna , a rozmowa - w nocnym letargu już zawieszona.
Więc ... przysłowiowe "dwa słowa" tylko wtrącę.

"Panią na włościach" w Księżynie jestem .
Od dziś przez dni kilka .
Obce to miejsce, więc .. raźniej mi się w nim zrobiło .. widząc słów waszych kilka TU dopisanych.

Komu w drogę - temu ... posiedzieć przy stole pora ...
Komu pukaniem strudzona ręka - niech wraca, bo jeszcze nie czas ... .
A kto wśród łąk bezkresnych chodzić woli - trawą muskany będzie. I jej zapachem .
A mnie do snu niech prowadzą schody ... .
Dobrej nocy wszystkim.

Moż tak:


Ta mądrość człowiekowi
Przychodzi dopiero z wiekiem:
Nie każdy pies jest psem,
Nie każdy człowiek- człowiekiem.


Odchodzić ucz się od kręgu na wodzie
Kręgiem wciąż szerszym!Zal ci nie dobodzie.
I owszem,bedzie to żal doskonały,
Bo krąg ostatni obejmie świat caly.


Nie płacz nad moim grobem.Mnie tam nie ma.
Ja śpie.
Jestem tysiacem wiatrów nad wilgotna ziemią.
Iskrą na śniegu lśnie.
Jestem promieniem słońca na dojrzałym życie
I ciepłym deszczem jesienia.
Gdy trzepot ptasich skrzydeł budzi cie o świcie,
Ja z nimi krąże nad ziemia.
Gdy gwiazdy miekkim blaskiem niebo opromienia
Ja jestem tam.
Nie płacz nad moim grobem.Mnie tam niema.
Ja nie umarłam.

Małpa, spojrzawszy w zwierciadło, zbladła

Doprawdy, porozbijam te zwierciadła,

Bo przecież widać z daleka,

Że pochodzę od człowieka.

"Dwóch ludzi patrzyło przez kraty więzienne
Jeden widział błoto,drugi gwiazdy promienne"

ATLANTYDA
Platon był głównym filozofem który zapoczątkował jakiekolwiek legendy o Atlantydzie. Twierdził on że Atlantyda to piękne i bogate państwo (wręcz kontynent), które mogło by się równać samym Atenom. Platon twierdził, że Atlantyda zatonęła poprzez kataklizm - wielką powódź. Owa powódź była kresem całej wspaniałej cywilizacji Atlantów. Wiele uczonych kwestionuje prawdomówność Platona. Zasadniczo Platon, choć ze względów moralnych przeciwnik kłamstwa i zmyślenia, był gotów uznać wartość wyższych prawd zawartych mitach. Uczeni sądzą że jednym z tych mitów była właśnie Atlantyda.
Platon nigdzie nie mówi że legenda Atlantydy jest zmyślona, Platon umieścił ją nawet na mapie, miedzy Europą a Ameryką. Platon w swej pracy powiedział, że usłyszał legendę Atlantydy od Egipskiego kapłana który opowiedział mu rzekomo: ....

Atlantydę jako jedyny opisał Platon. Jako swoje źródło podał ustną tradycję przechowywaną w ateńskim rodzie Solona, który miał usłyszeć tę historię od egipskiego kapłana.

W dialogu Timajos czytamy o wspaniałym królestwie położonym na wyspie większej od Libii (Afryki) i Azji razem wziętych, która znajdowała się za Słupami Heraklesa (Gibraltarem). Królestwo to władało również, jak pisze Platon, okolicznymi krainami i dążyło do dalszych podbojów, ale zostało powstrzymane przez walecznych przodków Ateńczyków. Nadszedł jednak jego niespodziewany kres: przyszły straszne trzęsienia ziemi i potopy, a wyspa Atlantyda zanurzyła się pod powierzchnię morza i zniknęła. Miało się to zdarzyć w IX tysiącleciu p.n.e....

Przysiadłam na chwilkę...