Fotoopinia

weldon napisał(a):Profesjonalista, czyli tzw. zawodowiec, to chyba każdy, kto, odrabiając pańszczyznę, żyje z robienia fotek?
U nas, najczęściej, odwala manianę na ślubach, chrztach, weselach ... Sztampa, co tydzień te same zdjęcia, tylko fotki się zmieniają.
Trochę lepszy niż ci, co w fotolabach pracują

Niektórzy z nich, od czasu do czasu, po godzinach, oddają się przyjemności robienia własnych ujęć,
takich, jakie im sprawiają przyjemność i wtedy ci zawodowcy stają się zwykłymi amatorami fotografii,
tak, jak prawdziwi amatorzy, czerpiąc przyjemność z chodzenia z aparatem.

weldon napisał(a):Ja, na ten przykład, na pewno nie jestem zawodowcem, bo nie zarobiłem jeszcze ani złotówki w ten sposób,
natomiast ilość przyjemności jaką czerpię z łażenia z aparatem jest tak wielka, że czyni ze mnie kompletnego amatora fotografii

Anai napisał(a):myślę, że można być profesjonalistą nie będąc jednocześnie zawodowcem...
myślę też, że można nim być w podwójnym znaczeniu, czyli robić coś zawodowo + robić to doskonale
i na koniec można też, a mam to okazję ostatnio dość często obserwować, robić coś jakkolwiek, mieć jedynie blade pojęcie o czymkolwiek i kreować się na super-ekstra profesjonalistę właśnie..

Anai napisał(a):Pozwolę sobie się z Tobą nie zgodzić:
myślę, że można być profesjonalistą nie będąc jednocześnie zawodowcem...

Zaraz tam nie zgodzić
Jak zwał, tak zwał ... Zarabia - to robi to zawodowo.
I spokojnie może to robić albo w sposób z pogranicza sztuki, a tak samo może robić z pogranicza kiczu.
Można być przecież profesjonalistą w robieniu chłamu. Taki Liberace, na przykład
Grunt, że z tego żyje i ktoś mu za to płaci.

A amator ... No wiesz, jeden jest amatorem taniego wina, a drugi drogiego

Ważne, żeby dawało przyjemność z picia, a widziałaś kiedyś kogoś, komu płacą za picie?
(no, oprócz kiperów, ale oni właśnie są po to, żeby własnymi wątrobami zadecydować,
które wino do której klasy się zalicza ).
Jak nie musisz fotografować, żeby przeżyć, to jesteś amatorem,
a czy, przy okazji, robi się to zgodnie z kanonami sztuki, czy pod publikę, czy dla siebie, to już jest całkiem inna inszość

Najgorzej dać się ponieść tłumowi i przestać robić to, co się podoba :/

Zresztą, zobacz, ze dopiero takie eksperymenty Kaszubskiego rozruszały ten dział,
bo te "prawidłowo" robione fotki jakoś nie wzbudzały takich emocji

marze_na napisał(a):Obśmiewany tu trochę przez Weldona fotograf ślubny żyjący z robienia zdjęć na uroczystościach rodzinnych ...

Oj, przepraszam. Nie obśmiewam nikogo, ani jego sposobu na robienie zdjęć

Kierowca formuły 1 i kierowca śmieciarki to dla mnie taki sam sposób zarabiania na życie w sposób zawodowy i profesjonalny.
Można to robić dobrze, albo źle.

Wydaje mi się, że powinniśmy raczej uściślić definicję słowa - profesjonalista, bo dla mnie to ktoś, kto zawodowo się czymś zajmuje, a dla was, zdaje się, to to samo co "perfekcjonista"?

weldon napisał(a):Oj, przepraszam. Nie obśmiewam nikogo, ani jego sposobu na robienie zdjęć

weldon napisał(a):Profesjonaliści w fotografii odwalają chałtury na weselach i chrzcinach,

weldon napisał(a):U nas, najczęściej, odwala manianę na ślubach, chrztach, weselach ... Sztampa, co tydzień te same zdjęcia, tylko fotki się zmieniają.
Trochę lepszy niż ci, co w fotolabach pracują

marze_na napisał(a):...

Masz rację, moje też niefortunnie zabrzmiało ...
Ale to wynika z tego, że zdarza mi się oglądać zdjęcia z takich imprez :/

Miałem na myśli to, że profesjonalistą staje się zaraz po ukończeniu szkoły, po otrzymaniu dyplomu.
Człowiek doskonale wie, jak ustawić aparat, jak ustawić lampy, światło, jak prawidłowo wykonać fotkę i zaczyna robić to zawodowo,
najczęściej tam, gdzie są pieniądze za fotografię - najczęściej na rodzinnych lub firmowych uroczystościach,
w reklamie produktowej.
Człowiek jest ograniczony i podporządkuje się najczęściej temu, co klient sobie życzy.
Czasami ma jakąś inwencję twórczą i trafia na kogoś, kto się chce podporządkować, ale najczęściej musi podążać za modą.

Może robić zdjęcia dla przyjemności, ale ze stocków to jeszcze nikt nie wyżył, więc, tak, czy siak, kiedyś na jakieś chrzciny trafia

Amator ma ten bonus, że nie ma ograniczeń i, zamiast realizować zamówienie, może realizować siebie.
Dlatego wyżej cenię dokonania fotografów-amatorów, bo wkładają więcej uczucia w to, co robią.

Dlatego pisałem - po godzinach nawet zawodowiec może zostać amatorem i robić zdjęcia dla przyjemności i to jest piękne.

A jeszcze piękniejsze jest to, że, jeżeli jeden i drugi robi to z sercem, to mi jest wszystko jedno, czy zdjęcia są perfekcyjne technicznie, czy zrobione nieporadnie - serce się liczy - pod warunkiem, że czujesz te zaangażowanie

Pozdrawiam

weldon napisał(a):

marze_na napisał(a):...

Masz rację, moje też niefortunnie zabrzmiało ...
Ale to wynika z tego, że zdarza mi się oglądać zdjęcia z takich imprez :/

weldon napisał(a):Miałem na myśli to, że profesjonalistą staje się zaraz po ukończeniu szkoły, po otrzymaniu dyplomu.

Anai napisał(a):Z tym również, nie mogę się zgodzić - zaraz po ukończeniu szkoły możesz być najwyżej fotografem, murarzem czy kominiarzem (bez znaczenia) z dyplomem. I tyle...
Żeby być profesjonalistą trzeba jeszcze czegoś:
talentu, doświadczenia, dążenia do perfekcjonizmu pewnie też...

za słownikiem PWN

profesjonalista
1. «osoba zajmująca się zawodowo jakąś dziedziną»
2. «ktoś, kto ma duże umiejętności w jakiejś dziedzinie i doskonale wykonuje swoją pracę»

...czyli z grubsza, to o czym pisałam

Zaraz tam nie zgodzić - ze mną jak z dzieckiem
Przyjmijmy tę drugą definicję - dlatego przytoczyłem przykład Liberace - można tworzyć kicz i być w tym profesjonalistą, natomiast można wziąć gitarę i rozruszać całe ognisko, mimo, że się nie zna wszystkich chwytów i słów piosenki.
Ważne, żeby próbować, a nie czekać, aż się kupi gitarę elektryczną i opanuje staccato

Trudno też się nie zgodzić z Beatą, co do tego "łał" ale do tiltshifta, od którego się wszystko zaczęło, istnieje rynek drogich nawet dość, obiektywów,
a więc kogoś to jednak interesuje, a jak nie można sobie zmieniać obiektywów, to amator takiej fotografii wspiera się obróbką cyfrową
Tak samo istnieją amatorzy lomografii, instaxa, fotografii otworkowej czy kanapek.
Mz warto zacząć i spróbować swoich sił w tym, co się chce, bo tylko w ten sposób można znaleźć odpowiedź, czy to ma, czy nie ma sensu.

Najgorszy jest grzech zaniechania.

Pozdrawiam


PS teraz leci jakiś koszmarny program o takiej babie, co z białą rękawiczką sprawdza szczeliny w podłodze.
W wojsku coś takiego miałem

BeJur napisał(a):tak mi się na szybko skojarzyło - jako matce dzieci
ze z profesjonalną opiekunką bym je zostawiła (jakbym musiała) ale z perfekcyjną .... już nie

longtom napisał(a):To żeby nie było za łatwo wsadźcie w tę dyskusję jeszcze słowo artysta

pzdr

longtom napisał(a):To żeby nie było za łatwo wsadźcie w tę dyskusję jeszcze słowo artysta

pzdr