Na końcu świata: Bretania (Normandia, zamki nad Loarą)

[mahadarbi]

Zrozumiał teraz czy nadal nie?!

Fata, ostro ale zgrabnie - lepiej bym tego nie ujęła!

[Franz]

Ja rozumiem, ale zauważyłeś już zapewne dawno, że nikt nie jest w stanie dogodzić wszystkim. Nawet Ty

Wszystkim nie. Ale dla niektórych jestem skłonny zrobić więcej niż dla innych.

To tak, jak ja nie wyleczę się z Bliskiego Wschodu...

Oboje jesteśmy zawirusowani.

Wojtek, Ty tu nie zrzędź i nie opowiadaj bajek, tylko jedź dalej, bo już tyle razy miałeś pisane, że ludzie Cię czytają i oglądają- nawet gdy nic nie piszą!

Tak jest!

Nawet, gdy ich Congost de Collegats do niczego nie sprowokuje.

Pozdrawiam,
Wojtek

[mariusz-w]

... ta niesamowicie wielka ilość relacji, miejsc, zdjęć i atrakcji niejednego może trochę przytłacza, wielu nawet nie marzyło, żeby tyle zobaczyć, wielu po cichu Ci tak pozytywnie zazdrości tych obejrzanych wspaniałości świata ...

Moje uznanie!
I nie wymiguj się od tego na co zasługujesz - nie ma tu drugiego takiego podróżnika jak Ty!

... no właśnie !

[Franz]

... ta niesamowicie wielka ilość relacji, miejsc, zdjęć i atrakcji niejednego może trochę przytłacza <...>

... no właśnie !

Macie rację, przesadziłem. Muszę zdecydowanie ograniczyć ilość tych relacji...


Pozdrawiam,
Wojtek

[mahadarbi]

Uwielbiam Cię normalnie...

[mariusz-w]

Macie rację, przesadziłem. Muszę zdecydowanie ograniczyć ilość tych relacji...

... wymyślił !!!

[Franz]

Uwielbiam Cię normalnie...

... wymyślił !!!

Najważniejsze, to pojąć intencje i wyciągnąć wnioski.

Pozdrawiam,
Wojtek

[Franz]

No i nie wyrobiłem się przed majówką. Wynikło parę innych problemów i czas się skończył. Zatem tylko - zaglądając do najbliższego odcinka relacji - jedna fotka z obiecywanych.

[mahadarbi]

Świetnie upstrzone wszystko skałkami i łódeczkami... hmm... miodzio Rozmarzyłam się przed majówką, choć zupełnie niepotrzebnie - praca Podobno co czwarty Polak pracuje wtedy - jestem wybrańcem jednym słowem

Pozdrawiam,
Anka

[wawerek]

Świetnie upstrzone wszystko skałkami i łódeczkami... hmm... miodzio Rozmarzyłam się przed majówką, choć zupełnie niepotrzebnie - praca Podobno co czwarty Polak pracuje wtedy - jestem wybrańcem jednym słowem

Pozdrawiam,
Anka

Ja niestety też w pracy:)
Odbijam sobie pod koniec maja...

[Franz]

Świetnie upstrzone wszystko skałkami i łódeczkami... hmm... miodzio Rozmarzyłam się przed majówką

A bo tam można się rozmarzyć. Zwłaszcza, kiedy pogoda dopisze.

Podobno co czwarty Polak pracuje wtedy - jestem wybrańcem jednym słowem

Ja niestety też w pracy:)
Odbijam sobie pod koniec maja...

Ktoś pracuje, by odpoczywać mógł ktoś.
To są zwyczajne dzieje.


Pozdrawiam,
Wojtek

[weldon]

... - jedna fotka z obiecywanych.

Te szare chmurki wyglądają jak ... paprochy na matrycy





Od razu uprzedzę, przed rozwinięciem się dyskusji, że Minolta DiMAGE Xt nie ma wymiennego obiektywu


Pozdrawiam









PS a fotka ładna.


Zachęcająca ...

[Franz]

Te szare chmurki wyglądają jak ... paprochy na matrycy

Wiesz, mam Ricoha. Z paprochami na matrycy oddawałem go już wielokrotnie do naprawy. Nauczyłem się odróżniać je od chmurek.

Od razu uprzedzę, przed rozwinięciem się dyskusji, że Minolta DiMAGE Xt nie ma wymiennego obiektywu

To był w ogóle ciekawy aparacik. Z trzykrotnym zoom'em i bez wysuwanego obiektywu. Jakoś to wewnątrz cienkiego pudełka robił.

Pozdrawiam,
Wojtek

[Franz]

Teraz kurs na zachód - zanim jednak poszukamy pięknego wybrzeża Finistere, odbijamy nieco w głąb lądu, jako że pokazały się ciężkie chmury, które po chwili otwierają wszystkie spusty. W ulewie dojeżdżamy do le Folgoet, którego bretońska nazwa brzmi "Ar Folgoad" i pochodzi od "Salaun Ar Fol", co oznacza Szaleńca z Lasu. Zgodnie z legendą zainicjował on budowę bazyliki Notre-Dame du Folgoet. Po śmierci z jego ust wyrosła lilia, na której złotymi literami widniał napis "Ave Maria". Akurat w bazylice odbywa się msza ślubna, więc kierujemy kroki do przykościelnego muzeum, co owocuje zakupem książki o ścieżkach pograniczników w Bretanii. Potem para młoda i liczni goście wysypują się z kościoła szczelnie zasłonięci parasolami, a my zaglądamy do świątyni. Jest ładna, mnie jednak najbardziej cieszy świeża zdobycz, bogato ilustrowana i wyposażona w mapki.

Z le Folgoet kierujemy się ponownie na wybrzeże i tym razem aura wyraźnie nam sprzyja, jeśli nie liczyć porywistego wiatru. Ale to może dzięki niemu chmury zostały przegnane na cztery świata strony i Cote de Legendes - Wybrzeże Legend - wita nas pełnią swej krasy.











Włóczymy się trochę w jedną i w drugą stronę, napawając prześlicznymi widokami, a następnie ruszamy na poszukiwania. W świeżo zakupionej lekturze znaleźliśmy zdjęcie małego kamiennego domku, wciśniętego pomiędzy potężne głazy i to on staje się naszym najbliższym celem. Walcząc z wiatrem i posługując się mapką z książki, obieramy właściwy kierunek. Nie trwa długo i naszym oczom ukazuje się Menez Ham.

[mariusz-w]

... zdjęcie małego kamiennego domku, wciśniętego pomiędzy potężne głazy i to on staje się naszym najbliższym celem.

Działka z gotowym murem ... tylko na skalniak mało miejsca !

Pozdrawiam.