Rumuńskie wyrypy: 2022

[Franz]

Oto mapka do całego dnia, obejmująca wiele ostatnio zamieszczonych odcinków.



A - Hunedoara
B - opuszczony kościół w Dobarca
C - Sibiu
D - skansen Dumbrava (projekt Astra)
E - Cisnadie
F - monastyr Cozia
G - monastyr Turnu
H - nocleg w Bujoreni

A tutaj powiększenie ostatniego fragmentu.

[Franz]

Dzień drugi

Rano żaden pies nas szczekaniem nie wita. Mimo, że zaczynamy się krzątać koło wozu, chyba jesteśmy już elementem rozpoznanym i niewartym ujadania. Ścielimy samochód i zjeżdżamy w dolinę. W przejeździe rzucamy okiem na mijany skansen. Nie wygląda na wielki, poza tym o tej porze jeszcze jest zamknięty - a więc wypada zupełnie z naszego planu. Na głównej szosie skręcamy do centrum niezbyt urodziwego Ramnicu Valcea i za miastem kierujemy się w prawo, zgodnie z drogowskazami na Horezu i Targu Jiu. Naszym zasadniczym celem jest monastyr Horezu, jednak po drodze chcemy zajrzeć do mniejszego klasztoru. Jakoż i wkrótce widzimy go na wzgórzu, nieco na lewo od drogi. Cóż z tego, kiedy szosa zakręca coraz bardziej w prawo, nie ma żadnego zjazdu i o ile najpierw mieliśmy go przed sobą, po chwili obok siebie, to teraz zostaje już wyraźnie za nami. Dopiero, kiedy w centrum Govory główna szosa zakręca ostro w prawo, jeszcze bardziej ostro w lewo odchodzi boczna droga do monastyru. Przejeżdżamy między domami i parkujemy przed przypominającą marmaroskie, drewnianą bramą, skąd alejka prowadzi do jednego z najstarszych monastyrów Wołoszczyzny.







Okazuje się można było podjechać wyżej, ale teraz już nie będę wracał po samochód. Przechodzimy bramą w potężnej wieży, stanowiącej główny element fortyfikacji i wkraczamy na teren klasztoru. Nad nami po lewej, niczym okręt, a może bardziej zeppelin, zawisła biała cerkiew. Jako że idziemy wąskim przejściem tuż pod wyposażonymi w ciąg wystających balkonów piętrowymi zabudowaniami monastyru, czujemy się nieco przytłoczeni otoczeniem. Może o to chodziło założycielom klasztoru? Zaraz jednak dochodzimy do klombów pełnych kolorowych kwiatów, zyskując stale na wysokości i poprzednie uczucie gdzieś ulatuje.

[Franz]

- Pewnie gospodarzą tu siostrzyczki - Bea wskazuje na mnogość kwiatów.

Ma rację, akurat jakaś zakonnica przemyka w pobliżu. Z kolei od strony dzwonnicy, będącej zaledwie zadaszonym drewnianym rusztowaniem, widać jakichś ludzi kierujących się do cerkwi. Jest otwarta? Podchodzimy również my i widzimy, że właśnie ktoś wchodzi do środka. Świetnie! Zapewne i nam uda się w takim razie zajrzeć do wnętrza niewielkiej świątyni.

[Joanka23]

Piękny ten monastyr!

... czujemy się nieco przytłoczeni otoczeniem...

Przytłoczeni mówisz... hmm nie wiem... ale jak się tak patrzy na niego od dołu, to faktycznie człowiek może poczuć się maluczki...

Pozdrawiam

[Franz]

Piękny ten monastyr!

Nie mogę się nie zgodzić. I chyba mogę uchylić rąbka tajemnicy, że wnętrze cerkwi nie będzie gorsze.

Przytłoczeni mówisz... hmm nie wiem... ale jak się tak patrzy na niego od dołu, to faktycznie człowiek może poczuć się maluczki...

Wychodzisz z bramy i masz mur po obu stronach. A nad nim z jednej strony wyższa kondygnacja, z drugiej cerkiew. Czujesz się, jak robaczek...

Pozdrawiam,
Wojtek

[piotrf]

Z tego co tu u Ciebie zobaczyłem , to jeszcze kilka spacerów rumuńskich mnie czeka , ale to dobra wiadomość

Wnętrza wielu monastyrów i małych cerkwi na mnie czekają . . .



Pozdrawiam
Piotr

[Franz]

Z tego co tu u Ciebie zobaczyłem , to jeszcze kilka spacerów rumuńskich mnie czeka , ale to dobra wiadomość

Wnętrza wielu monastyrów i małych cerkwi na mnie czekają . . .

Skoro to Ci się również podoba, to jestem przekonany, że znajdziesz tu teraz mnóstwo ciekawych propozycji.

Ponadto, w wyjazdach górskich - zarówno w tych dwóch, które chwilowo przeskoczyłem, jak i w tym najnowszym, jesiennym - też pojawiają się malownicze monastyry.

Pozdrawiam,
Wojtek

[dangol]

Piękno gór w połączeniu z malowniczością monastyrów jest wystarczającym powodem, by już się cieszyć z tego, że czeka nas w Twojej relacji jeszcze tyle wspomnień...
A tymczesem czekamy na wnętrze cerkwi

[Franz]

Piękno gór w połączeniu z malowniczością monastyrów jest wystarczającym powodem, by już się cieszyć z tego, że czeka nas w Twojej relacji jeszcze tyle wspomnień...

To w takim razie w charakterze mini-zajawki:





Pozdrawiam,
Wojtek

[Joanka23]

Ale ładne!
Gdzie to jest?

Pozdrawiam.

[dangol]

No właśnie, gdzie?

[Franz]

Ale ładne!
Gdzie to jest?

No właśnie, gdzie?

Monastyry Pahomie oraz Patrunsa. Buila-Vanturarita w górach Capatinii.

Pozdrawiam,
Wojtek

[mkm]

Czytam uważnie , a nawet koduję obrazy ... już nie mogę doczekać się wakacji
Aby osłodzić jeszcze bardziej rumuńskie wyrypy ...

[jacky z DG]

Monastyry Pahomie oraz Patrunsa. Buila-Vanturarita w górach Capatinii.

Twoje rozpoznawanie terenu a potem zwiedzanie jest godne więcej niż szacunu...

pozdr

[Franz]

Czytam uważnie , a nawet koduję obrazy ... już nie mogę doczekać się wakacji
Aby osłodzić jeszcze bardziej rumuńskie wyrypy ...

Zmysłowe...

Twoje rozpoznawanie terenu a potem zwiedzanie jest godne więcej niż szacunu...

Dziękuję.

Być może zajrzałeś też na wcześniejsze strony, gdzie spaceruję po standardach rumuńskich - np. Sibiu, czy Hunedoara - ale fakt, że docieram również do tych mało znanych, a wcale nie mniej pięknych.

Pozdrawiam,
Wojtek