Ziemia kłodzka i okolice (Dolina Orlicy)

[Lidia K]

Cromaniacy też tam byli i po labiryncie pochodzili..

Byli i chodzili.

... ale fotek brak !
... no chyba, że gdzieś w archiwum tych papierowych!

Eeee ... zostanę "_chudy_" przy Twoich !

Pozdrawiam.

Kiedy właśnie _chudy_ w Błędnych skałach był ale fotek nie ma.

[longtom]

Cromaniacy też tam byli i po labiryncie pochodzili..

Byli i chodzili.

... ale fotek brak !

Warunki były trudne ,
to i fotek mało.

[mariusz-w]

Kiedy właśnie _chudy_ w Błędnych skałach był ale fotek nie ma.

... a to mi gdzieś umknęło ... a liczyłem ...

No cóż może jeszcze tam raz wpadnie !

... ale fotek brak !

... chodziło mi o nasze fotki ... ale Tobie też współczuję !

[dangol]

Ręka była zgadza się.

Łódką przez jeziorko płynęłam chyba tylko raz, jakieś 17-18 lat temu. Rączka już wtedy z wody wystawała .

Przed tą łąką były strzałki "Teplickie Skały". Żadnego płotu oddzielającego Adrsachskie od Teplickich nie było. Wariant przejścia z jednego do drugiego labiryntu na razie pozostał w planach. Wydaje mi się jak najbardziej możliwy.

Dawno temu, kiedy wczesną wiosną nie było wody w jeziorku, przeszliśmy sobie po jego dnie z Ardszpaskich do Teplickich skał, dzięki czemu oba labirynty były za jednym zamachem .

mniejszych labiryntów skalnych jest jeszcze kilka rozrzuconych w różnych miejscach górskiego grzbietu (Koruna, Bożanowski Szpiczak, Ostas, ...)

W Broumowskich ścianach też kiedyś byłam, ale wrażenia stamtąd nie były porażające... Fakt, wszystkiego nie widziałam .
Bardzo mi się natomiast podobał Ostaš. Labirynt malutki, ale ścieżka poprowadzona tak, że wydaje się dużo większy .

Tak się jakoś składa, że od jakiegoś czasu Błędne Skały i Szczeliniec, a także Skały Adršpašsko-Teplické, odwiedzamy albo zimą, albo jesienią. Nie tą polską złotą, ale słotną i mglistą . Zdjęć stamtąd w rodzinnym albumie niewiele - na dodatek głównie z czasów kliszowych, więc połączenie z kiepską aurą, raczej nie sprzyjało to jakości. Na cyfrówkę skalne miasta załapały się raz tylko -kilka lat temu w Ardszpaskich.















Muszę się tam koniecznie znów wybrać, ale poczekam do wiosny .

[FUX]

Latem byłem ze 2-3 razy; te zimowe pejzaże super!

[_chudy_]

mniejszych labiryntów skalnych jest jeszcze kilka rozrzuconych w różnych miejscach górskiego grzbietu (Koruna, Bożanowski Szpiczak, Ostas, ...)

W Broumowskich ścianach też kiedyś byłam, ale wrażenia stamtąd nie były porażające... Fakt, wszystkiego nie widziałam .
Bardzo mi się natomiast podobał Ostaš. Labirynt malutki, ale ścieżka poprowadzona tak, że wydaje się dużo większy .

Pozostałe labirynty wymieniłem bardziej z kronikarskiego obowiązku, sam zresztą byłem jedynie raz rowerem na "Korunie". "Szału nie ma" (choć też przyznaję że widziałem jedynie fragment "Bromowskich Ścian") ale szlak dość ciekawy widokowo a same szczyty w tym rejonie bardzo charakterystyczne (przepraszam za jakość zdjęć):


Bożanowski Szpiczak (773 m), jeden ze szczytów w "Bromowskich ścianach", widok ze Szczelińca Wielkiego


Koruna (772 m, z prawej), widok od strony miejscowości Bozanov

Pozdrowienia, dzięki za zimowe zdjęcia z Adrspachu

[_chudy_]

Jako że udało mi się w weekend "dorwać" do przewodnika po czeskich skalnych miastach dziś jeszcze dokładna mapka z przebiegiem szlaków w tamtym rejonie:



Jak widać dla turystów udostepniony jest jedynie stosunkowo niewielki fragment wyniosłości na której znajdują się piaskowcowe ostańce.

[_chudy_]

Dziś też parę jesiennych fotek z rejonu Narożnika i Kopy Śmierci, skalistych szczytów znajdujących się w polskiej części Gór Stołowych, na które wiedzie szlak rozpoczynający się w rejonie Lisiej Przełęczy, przy drodze pomiędzy Dusznikami a Karłowem. Szczyte te stanowią doskonały punkt widokowy na Szczeliniec, tzw. Sawannę Łężycką (rozległa górska łąka z rozrzuconymi niewielkimi skałkami oraz samotnymi, parasolowatymi drzewami sprawiającymi egzotyczne wrażenie), wspomnianą Lisią Przełęcz, Fort Karola (ruiny pruskiego fortu na górze Ptak) oraz masyw Skalniaka, drugiego co do wysokości wzniesienia Gór Stołowych.


Widok z Narożnika w stronę Szczelińca Wielkiego i Szczelińca Małego #1


Widok z Narożnika w stronę Szczelińca Wielkiego i Szczelińca Małego #2


Widok z Narożnika na Skalniak (915 m) #1


Widok z Narożnika na Skalniak (915 m) #2


Wierzchołek Narożnika (851 m)


Szlak między Kopą Śmierci a Narożnikiem


Widok z Kopy Śmierci w stronę Narożnika i Skalniaka


Górne Łężyce, w głębi Sawanna Łężycka - widok z Kopy Śmierci


Tablica na Narożniku upamiętniająca do dziś nie wyjaśnioną okrutną zbrodnię sprzed 14 lat [*]

[_chudy_]

Mapka polskich Gór Stołowych z zaznaczonym rejonem opisanego wyżej Narożnika:

[_chudy_]

Witam po dłuższej przerwie, dzis parę słów o i kilka zdjęć z "korony" Gór Stołowych czyli Szczelińca Wielkiego (919 m). Stanowi on, podobnie jak Błędne Skały, masyw Skalniaka czy Narożnik pozostałość górnej płyty skalnej tworzącej Góry Stołowe a na jego wierzchołek wiedzie szlak złożony z 665 schodów, utworzony na przełomie XVIII i XIX wieku przez ówczesnego sołtysa pobliskiego Karłowa Franza Pabla, który w 1813 roku został mianowany pierwszym europejskim przewodnikiem turystycznym. Wierzchołek stanowi dość rozległy i rozczłonkowany labirynt skalny (jednak zdecydowanie bardziej zwarty niż jego czeskie odpowiedniki) i mimo stosunkowo niedużej wysokości jest doskonałym punktem widokowym na Dolinę Ścinawki, Czechy, Góry Stołowe, Kotlinę Kłodzką, a nawet Karkonosze. Urwiste ściany Szczelińca o wysokości względnej sięgającej 60 m stanowią popularne miejsce wspinaczki. Wejście na Szczeliniec jest nieco ambitniejszym wyzwaniem niż zwiedzanie Błędnych Skał czy Adrspachu (na górę z Karłowa jest około 150 m przewyższenia) ale jest to oczywiście wciąż trasa raczej rekreacyjna, świetnie nadająca się na rodzinny 2-3 godzinny wypad.

Wstęp do rezerwatu jest płatny, kasy znajdują się obok schroniska na szczycie, ruch jest jednokierunkowy, schodzi się inną trasą niż wchodzi na szczyt.


Wieś Pasterka i Dolina Ścinawki w części czeskiej, widok ze Szczelińca Wielkiego


Dolina Ścinawki (część polska), widok ze Szczelińca Wielkiego


"Piekiełko", około 20-metrowej głębokości szczelina skalna stanowiąca jeden ze "znaków firmowych" szczytu


"Głowa konia"


"Wielbłąd"


Tarasy południowo-wschodnie, w tle dolne piętro Gór Stołowych, daleko w głębi Kotlina Kłodzka


Karłów i góra Ptak, widok z tarasów południowo-wschodnich


Widok na oba Szczelińce (Mały widoczny z lewej strony nie jest udostępniony dla turystów) z rejonu Fortu Karola

Wspomniany wyżej fort został wzniesiony przez Prusaków w drugiej połowie XVIII wieku i był częścią systemu fortyfikacji osłaniających Kotlinę Kłodzką i cały Śląsk w razie spodziewanej wojny z Austrią. Niestety do dziś dotrwały jedynie jego resztki (nie został dokończony, Prusacy opuścili go już na początku XIX wieku). Miejsce stanowi natomiast dobry punkt widokowy na Karłów i oba Szczelińce.

[_chudy_]

Ostatnim miejscem, o którym chciałbym (a także mógłbym z racji wspomnianej stosunkowo małej ilości zdjęć będących w moim posiadaniu) wspomnieć w tym wątku jeśli chodzi o Góry Stołowe jest rejon Skalnych Grzybów, zgrupowania stosunkowo niewysokich ale bardzo oryginalnych skałek rozrzuconych po lesie na północno-wschodniej krawędzi gór, od strony miejscowości Wambierzyce. Skałki przecina kilka szlaków, nadłuższy zahacza również o Skały Radkowskie (bardzo ładny punkt widokowy) i prowadzi aż do Karłowa ale jeśli ktoś z przyczyn organizacyjnych lub innych nie chce przechodzić całej tej trasy to najlepszym pomysłem jest pozostawienie samochodu na leśnym parkingu w miejscowości Batorówek skąd można rozpocząc 1-2 godzinny spacer rozpoczynający i kończący się w tym samym miejscu.

Oryginalny kształt skał przypominający grzyby jest wynikiem wietrzenia a w szczególności huraganowych wiatrów wiejących w tym rejonie w okresie zlodowacenia, które niosąc drobiny skalne wywoływały silniejszą erozję dolnych części piaskowcowych ostańców. Nie wszystkie skałki przypominają grzyby:



Ale przy odrobinie szczęścia można trafić na parę dorodnych prawdziwków:

[_chudy_]

Mapka polskich Gór Stołowych z zaznaczonym rejonem opisanych wyżej Skalnych Grzybów:

[waldi-ia]

Ach ten Karłów.
Spędziłem tam , a dokładnie w Ośrodku PZU , wspaniałego Sylwestra . Tereny dziewicze , brak zasięgu tel. komórkowej ( oczywisty plus , nikt nie zakłóca wypoczynku ) , wspaniałe trasy biegowe ( narciarskie ) , blisko wspaniały Zieleniec z "SZAROTKĄ" , Duszniki oraz Kudowa , nie wspomnę o Polanicy, lubię te klimaty ( oczywiście zimą bo latem to oczywiście CRO ). Wracając do tego ośrodka ( nie mam niestety namiarów , ale pewnie w internecie o te nie trudno) , pokoje extra , żarełko przepyszne ( można brać na wynos),wspaniała obsługa i co dla mnie bardzo ważne można wziąć ze sobą psa . Gorąco polecam GÓRY STOŁOWE .

[Fatamorgana]

Witaj.
Baaardzo ciekawe zdjęcie!
W swoim czasie też tak miałem, że nasze "Stołki" a głównie Szczeliniec odwiedzałem zimą lub wczesną jesienią.

Jest o tyle ciekawie, że na białym lepiej widać te skały, latem nieco giną w zieleni drzew.

A gdzie dokładnie jest ten mały wodospadzik?

Pozdr.

[_chudy_]

Tak się jakoś składa, że od jakiegoś czasu Błędne Skały i Szczeliniec, a także Skały Adršpašsko-Teplické, odwiedzamy albo zimą, albo jesienią. (...)

Ach ten Karłów.
Spędziłem tam , a dokładnie w Ośrodku PZU , wspaniałego Sylwestra . Tereny dziewicze , brak zasięgu tel. komórkowej ( oczywisty plus , nikt nie zakłóca wypoczynku ) , wspaniałe trasy biegowe ( narciarskie ) , blisko wspaniały Zieleniec z "SZAROTKĄ" , Duszniki oraz Kudowa , nie wspomnę o Polanicy, lubię te klimaty ( oczywiście zimą bo latem to oczywiście CRO ). Wracając do tego ośrodka ( nie mam niestety namiarów , ale pewnie w internecie o te nie trudno) , pokoje extra , żarełko przepyszne ( można brać na wynos),wspaniała obsługa i co dla mnie bardzo ważne można wziąć ze sobą psa . Gorąco polecam GÓRY STOŁOWE .

(...)

Witaj.
Baaardzo ciekawe zdjęcie!
W swoim czasie też tak miałem, że nasze "Stołki" a głównie Szczeliniec odwiedzałem zimą lub wczesną jesienią.

Jest o tyle ciekawie, że na białym lepiej widać te skały, latem nieco giną w zieleni drzew. (...)

Pozdr.

Rozpoczynając wątek nie sądziłem że dla sporej liczby osób właśnie jesień i zima są najatrakcyjniejszym czasem na pobyt w Górach Stołowych ale ja to raczej zmarzluch jestem No ale jeśli ktoś chce się odciąć od cywilizacji to miejsce wymarzone a widoki piękne w swej surowości co na zdjęciach widać, mój faworyt poniżej:



Gdyby jeszcze jakoś tych ludzi wyciąć na dole to już w ogóle