Za miedzą: Žacléř

[dangol]

A to już zabudowa uliczki Na Návsi schodzącej w stronę koścoła.

Kościół św. Barbary zbudowany w 1579 r., przebudowany XVII i XVIII w. oraz rozbudowany koniec XIX w.

[dangol]

Tak oto dobiegła końca druga wyprawa winnymi szlakami Moraw Południowych. Jeszcze tylko ostatnie spojrzenia na Palavę przez samochodową szybkę...

... a potem kolejne rzepakowe majowe widoki, nieco zaburzone chmurami.

W aucie ciepło, więc wydaje nam się, że aura się poprawiła . Nic bardziej błędnego....Gdy dojeżdżamy pod Jesionki, szybko zmieniamy zdanie.

Majowy śnieg (zwłaszcza w górach) to w sumie żadne dziwo, ale po zaśnieżonym lesie w sandałkach to już dawno nie spacerowałam .
W sumie to nawet fajne takie połączenie zabielonych gałązek ze świeżutką wiosenną zielenią...

[dangol]

Podjazd serpentynami na Przełęcz Czerwonohorską mamy już w prawdziwej śnieżnej zadymce...

Nasze ulubione jesionickie (zaraz po Rejvizie) Filipovice też w bieli...

Ale sezon narciarski już zakończony , o czym świadczy międzysezonowa przerwa w Pepovej Boudzie. Na obiadek zasiadamy więc w Starej Poczcie, która ostatnimi czasy mocno się zmieniła na lepsze. Pewnie to wpływ kasy zostawianej przez narciarzy... Cóż, przed laty wyciągu nie było, więc i chętnych było mniej do korzystania z usług wszelakich...

Wino w Starej Poczcie oczywiście południowomorawskie .

A za oknem śnieg...

A potem, im bliżej granicy, tym bardziej zamiast śniegu pada deszcz .

Gdy dojeżdżamy do Wrocławia, znów jest wiosna . Dziś natomiast, gdy piszę te słowa, jest już lato . A jak lato, to sporo weekendowych (i nie tylko) wyjazdów, których nie sposób wszystkich opisać. Może jesienią?

[Magda Szvestka]

nasza ekipa zawojowała całą granicę. Do tego stopnia, że pod naszym wpływem icon_rolleyes.gif nawet pewien bardzo dostojny profesor z Brna, który (jeśli wierzyć jego o wiele bardziej otwartej manżelce) nie tańczył od lat pięciu, też dał się wciągnąć w skoczne rytmy. Dzięki nam, potem tańczyłl również z własną żoną icon_wink.gif .


yhy:))) Danusia przez skromność nie napomknęła,że to ...ona we własnej osobie owego Pana Profesora rozruszała ))))

[dangol]

Gęsina na Świętego Marcina czyli listopadowe Jesioniki 2011

Rok temu zapoczątkowaliśmy w naszej grupie gęsią tradycję , połączoną ze jesiennym spacerem po Jesionikach.
Ponoć w naszym kraju też odradza się stary zwyczaj delektowania się w dniu 11 listopada pieczoną gąską , ale do naszych restauracji jakoś nam nie po drodze...

W tym roku świętujemy w wąskim, zaledwie czteroosobowym gronie. Tym razem to nie ja jestem pomysłodawczynią wycieczek, ale podporządkowuję się zupełnie i całkowicie mi to opowiada

Bazą wypadową jest Červenohorské sedlo (1013 m), a konkretnie apartamencik w jednej z tamtejszych chałup. Korzystamy z faktu, że jest przed sezonem narciarskim, więc ceny noclegów są korzystne .

Na przełęcz dojeżdżamy w piątek około południa. Zostawiamy auto pod chatą (z właścicielami apartamentów jesteśmy umówieni na późniejszą godzinę) i idziemy na spacer .
Czasu do zmroku nie ma zbyt dużo, więc na dziś trasa będzie wybitnie rekreacyjna .

Pierwsza część trasy to nieoznakowana łagodna droga stokowa, na którą wchodzimy bezpośrednio spod wejścia do naszej chaty.

Widok na przeciwległe stoki z nartostradami w tamtym kierunku ruszymy jutro.

Zaraz po wejściu w las...

Na znaki zielonego szlaku trafiamy na rozdrożu Pod Šindelnou (1045 m).

Do kolejnego rozdroża mamy 1,5 km , w tym czasie pokonamy około 230 m różnicy wysokości.

[dangol]

Po drodze mamy pierwsze widoki na Pradziada.

Kilka bliższych elementów listopadowego krajobrazu.

Coraz wyżej...

... coraz zimniej.

Umarłym lasem dochodzimy pod Bílý sloup (1227 m).

[maslinka]

Danusiu, bardzo się cieszę, że znowu piszesz o Jesionikach. Ja również mam do nich sentyment

Fajną mieliście miejscówkę, a jeszcze lepszy widok - na mój ulubiony jesionicki ośrodek narciarski, który chcemy odwiedzić również w tym sezonie (oby tylko warunki dopisały!)

W związku z tym mam pytanie: Czy wyciąg krzesełkowy w ośrodku już stoi? Czy też prace nadal trwają? (Wydaje mi się, że na Twoich zdjęciach widać podpory...) Ponoć ma być na chodzie w tym sezonie. Ciekawostką jest fakt, że to kanapa, na której jeździliśmy w styczniu w Zillertalu (w ośrodku Konigsleiten) Austiacy sobie wymienili i Czesi skorzystali.

Czekam na więcej jesieni w Jesionikach
Pozdrawiam

[dangol]

Krzesełka jeszcze nie wisiały, ale panowie łazili po podporach i coś tam robili, więc pewnie wszystko ruszy, jak śnieg spadnie .

[dangol]

Połączonymi szlakami zielonym i czerwonym, łagodnie w górę szeroką leśną drogą idziemy w kierunku Wrzosowej Studzienki, do której mamy tylko kilometr .

[maslinka]

Krzesełka jeszcze nie wisiały, ale panowie łazili po podporach i coś tam robili, więc pewnie wszystko ruszy, jak śnieg spadnie .

Dziękuję za odpowiedź Zatem czekamy na śnieg

W oddali widać Keprnik (mam zaległości w zrelacjonowaniu jesiennych widoków z wycieczki na te górę dwa lata temu)...

Ja również mam trochę widoczków z naszego wejścia na Keprnik (czerwiec 2009). "Podepnę" się tutaj, jeśli pozwolisz (Oczywiście, gdy skończysz relacjonować listopadowy wypad.)

[dangol]

Ja również mam trochę widoczków z naszego wejścia na Keprnik (czerwiec 2009). "Podepnę" się tutaj, jeśli pozwolisz

Oczywiście

Przy okazji odgrzebię tamte październikowe i zrobimy porównanie z różnych pór roku

[dangol]

Vřesová studánka znajduje się na wysokości około 1290 m.

Historia tego miejsca zaczyna się w XV wieku, gdy myśliwy powiesił święty obrazek na drzewie w pobliżu źródełka, którego wodą uleczył przewlekłą chorobę oczu.
O istnieniu tego źródła dowiedział się kilka lat wcześniej, gdy podczas polowania ścigał rannego jelenia. Gdy jeleń wypił wodę ze źródełka, wróciły mu siły i szybko zniknął z oczu myśliwemu...
Kiedy po latach myśliwy poważnie zachorował na oczy, przypomniał sobie o tamtym zdarzeniu i postanowił sam zaznać leczniczej wody .
Od tego momentu coraz więcej ludzi przychodziło do źródła,aby zaznać jego cudownej mocy.

Tuż powyżej rozdroża znajdują się zarośnięte fundamenty dawnej drewnianej kaplicy, jaka stanęła tu w 2 połowie XVII wieku na zlecenie księcia Lichtenštejna. Gdy cesarz Józef II nakazał zamknąć kaplicę, znajdujący się w niej obraz Pięć Ran Chrystusa przeniesiono do kościoła w niedalekich Velkých Losinách.
Już w 1800 r. kaplica znów została otwarta, a w 1850 r. w jej miejscu stanęła nowa kamienna budowla.
Kaplicę tę przebudowano w 1927 r. na kościółek.
Obok kaplicy już na początku XIX wieku zbudowano schronisko dla pielgrzymów, które spłonęło w 1892 r., ale już w następnym roku stanęła nowa chata.

Niestety, wszystkie zabudowania spłonęły w 1946 r. od uderzenia pioruna. To co zostało, zburzono ostatecznie w 1987-1988 roku, została tylko mała kapliczka nad samym źródełkiem (odrestaurowana w 2006 r.). W miejscu spalonego kościółka, w 1990 roku postawiono żeliwny krzyż.

Rozdroże szlaków czerwony biegnie w kierunku Keprnika, my dalej pójdziemy za znakami zielonymi.

[dangol]

Od rozdroża przy kapliczce przez około pół kilometra podchodzimy lekko w górę do kolejnego węzła szlaków pod Czerwoną Górą (1313 m). Po drodze cały czas mamy widok na Vozkę i Keprnik.

Na rozdrożu do zielonego szlaku dołącza żółty. Kierujemy się w lewo, dla odmiany lekko w dół.
Tym razem mamy widok na to, co wcześniej przesłaniał nam główny grzbiet... W dole pojawia się dolinka, jaką z Jesenika podjeżdżaliśmy pod Czerwonohorską Przełęcz, w oddali widać również sam Jesenik. Pojawia się też Pradziad.

Po niecałej połowie kilometra, dochodzimy do głównego celu dzisiejszego spaceru Kamiennego Okna (1278 m).

[dangol]

Kamenné okno to ładne skałki położone tuż obok szlaku. Kompozycja ułożona przez człowieka, a nie przez naturę , ale czy to może komuś przeszkadzać?

Fajne miejsce, żeby tu pobyć przez kilkanaście minut. Nawet dłużej, gdyby było cieplej...

Wracamy na rozdroże pod Czerwoną Górą...

Dalej poprowadzi nas szlak żółty .

[Franz]

Kamenné okno to ładne skałki położone tuż obok szlaku. Kompozycja ułożona przez człowieka, a nie przez naturę , ale czy to może komuś przeszkadzać?

Stonehenge to też nie natura, a ilu turystów przyciąga.

Pozdrawiam,
Wojtek