Z Grekiem Zorbą w tle czyli Kaloszem po Krecie

[dangol]

W pobliżu muzeum znajduje się sklepik, w którym można zakupić święte pamiątki i inne produkty wytwarzane przez mnichów. Na temat ich smaku i jakości nic nie powiem, bo nie nabyliśmy… Z klasztornych winnic wywodzi się kilka gatunków wina, w tym wyśmienite czerwone Romeiko , znane nam z winiarni Drapanias. Ale mnisi za swoje życzą sobie ponad dwa razy więcej.

Zamiast wina - tylko dzbany na wino.

[dangol]

Oprócz zwiedzania katolikonu i klasztornego muzeum, warto tu po prostu trochę pobyć . Poszwendać się arkadami otaczającymi dziedziniec, powąchać kwiatki, usiąść na ławeczce pod którymś z drzewek... Na przykład tym po prawej od głównego wejścia do katolikonu, rodzącym jednocześnie cytryny, limonki, mandarynki i pomarańcze .

[piotrf]

Wspaniały ten monastyr

A ikony Kilka z nich przypomina fragmenty pierwszych malowideł wykonanych przez Teofana Greka w 1508 roku w Soborze Zwiastowania na Kremlu .

Kolejny pwód , by ruszyć Waszymi drogami po Krecie


Pozdrawiam
Piotr

[Crayfish]

Kurczę, Danuta, ale zaciekawiłaś mnie tą Kretą. Takie fajne miejsca pokazujesz.
Mam dużą ochotę tam polecieć.
Chyba pójdę poszukać jakiejś oferty na najbliższych targach turystyki.
Może trafi się coś w dobrej cenie ...
PZDR.

[poljako_poljako]

Cray. Nie namawiam na targi namawiam na pensjonat Pani Ewy w Frangokastello niedaleko Chora Sfakia. Pani Ewa z miasta Łodzi wyszła za mąż za marynarza greckiego. A teraz na emeryturze prowadzą sobie niewielki pensjonat w czasie wakacji. Standard chorwacki ceny też. Minus to dojazd (a raczej dolot i auto). Plus to jedzonko i klimat jednak inny niż w Cro. Pozdrawiam.

[Crayfish]

Poljako - daj coś więcej na priv (nie będziemy brudzić Danusi):
adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl

[dangol]

[dangol]

Można też poobserwować monastyrskie kotki, wiele z nich dostosowało się kolorem sierści do barwy klasztornych murów .

Gdyby nie perspektywa oglądnięcia kolejnego monastyru, w Agia Triada fajnie byłoby posiedzieć o wiele dłużej

[dangol]

Od Agia Triada do monastyru Gouvernetou jest prawie pięć kilometrów marnym wąskim asfaltem, początkowo wzdłuż gajów oliwnych, potem serpentynkami pod górę. Gdyby to była nasza pierwsza kreteńska droga, pewnie zrobiłaby większe wrażenie .

Parking znajduje się prawie przy końcu asfaltu. Prawie, bo droga prowadzi pod sam monastyr i pewnie kiedyś to właśnie tam podjeżdżały wszystkie auta żądnych zwiedzenia klasztoru. Obecnie jednak mnisi życzą" sobie od turystów ciut wcześniejszego postoju. Być może nie pogoniliby spod samego monastyru, ale to przecież niedaleko, więc wszyscy grzecznie zostawiają samochody we wskazanym miejscu, skąd przez furtkę wchodzi się na tereny klasztorne. Tyle, że dróżka jest z obu stron zagrodzona siatką, żeby turyści nie wciskali się mnichom tam, gdzie nie powinni. Zdjęć też robić nie można .

[dangol]

Niestety, pójście na żywioł w tego typu wycieczkach nie zawsze jest rozsądne .
Co prawda przewidziałam sjestę i dlatego pod monastyrem zjawiamy się przed południem odpowiednio wcześniej, nie wzięłam jednak pod uwagę, że w niektóre dni mnisi w ogóle nie mają ochoty na otwarcie klasztornej furty... Podaję więc teraz informację dla tych, którzy może kiedyś chcieliby zobaczyć Gouvernetou od środka nie ma sensu przybywać tutaj w środy i piątki, gdyż w te dni monastyr jest zamknięty ! W pozostałe dni mnisia sjesta trwa od godziny 12 do 17-tej, w soboty i niedziele przed południem monastyr zamykany jest już o 11-tej.

Możemy więc oglądnąć tylko zewnętrzne "warowne" mury monastyru oraz to, co obok nich...

Gdybyśmy podeszli na pobliski szczycik, moglibyśmy "zajrzeć " z góry na klasztorny dziedziniec. Ale to jednak nie to samo, więc odrzucamy pierwszą (być może dobrą ) myśl.

Gouvernetou to jeden z najstarszych monastyrów na Krecie, zbudowano go w latach 1537-1548 , ale pierwsze budynki były tu już w XI wieku. Trochę mi żal, że nie zobaczę XVI-wiecznego katolikonu pod wezwaniem Matki Boskiej Anielskiej. Jednakże żal mogę mieć tylko do samej siebie.
Stojący w pobliżu pomnik pamięci mnichów, którzy zginęli podczas II wojny światowej

[dangol]

Nie można wejść do Gouvernetou, więc trzeba nieco szybciej zrealizować kolejny punkt programu na dziś.
Sprawa się o tyle komplikuje, że dalsza część to trasa piesza. W dół to nie szkodzi, ale potem trzeba będzie wracać pod górkę. Co na to Maciek? Może posiedzieć w wiacie w pobliżu monastyru z takim oto widoczkiem w kierunku, w którym ruszymy...

Decyzja jednak jest inna idzie z nami. Czasu jest dziś dużo, więc przy powrotnym podejściu może być kilka dłuższych odpoczynków, da radę . To przecież tylko dwa kilometry w jedną stronę przy różnicy wysokości 200 metrów. A od jutra laba, żadnych wycieczek , zdąży się do końca urlopu zregenerować .

No to ruszamy wygodnym kamiennym chodniczkiem, głównie łagodnie w dół.

Po przeciwnej stronie wąwozu Avlaki widać na stoku ruiny zabudowań...

To pozostałości po małym XVI-wiecznym klasztorze św. Antoniego - Agios Antonios, opuszczonym pod koniec XIX w. po zniszczeniach przez Turków. Ostatnią jego mieszkanką - pustelniczką była kobieta o imieniu Maria, która w ten sposób odprawiała pokutę (urodziła nieślubnego syna Nikodimosa, późniejszego mnicha w Gouvernetou).

[dangol]

Schodzimy jeszcze niżej, do kolejnych ruin, tuż przy naszym szlaku.

[dangol]

Niezłe miejsce na ciut dłuższy przystanek.

[dangol]

Jesteśmy koło Jaskini Niedźwiedziej (Arkoudospilia, Arkoudiotissa) której nazwa wywodzi od znajdującego się w środku groty dużego stalaktytu przypominającego kształtem niedźwiedzia. Potrzeba trochę wyobraźni, aby w pobielonym tworze tego miśka zobaczyć, ale... coś w tym jest .

[dangol]

W czasach minojskich jaskinia była miejscem kultu poświęconym Apollinowi i Artemidzie, dla której niedźwiedź był świętym symbolem. Gdy w okolicy zamieszkali mnisi, miejsce owiała legenda, że to Madonna, ulegając ludzkim błaganiom, zamieniła w skałę niedźwiedzia przychodzącego do groty i wypijającego mnichom całą wodę z niewielkiej cysterny, jaka się wewnątrz znajduje...