Z Grekiem Zorbą w tle czyli Kaloszem po Krecie

[longtom]

... albo niepokalanka

pzdr

[dangol]

Pomimo tego, że szerzej wciąż jest ładnie.

Na dodatek okazuje się, że atrakcji nie koniec . Czeka nas jeszcze skała Xepitira, kojarząca mi się z łapą ogromnego słonia .

No a potem to już czuć „przybliżające się” morze .
I rzeczywiście - wkrótce koniec wąwozu. Już Wyczytałam przed wyjazdem, że to trasa na 2,5 - 3 godziny. A my, pomimo wolnego tempa i częstych przystanków, przeszliśmy Imbros w niepełne dwie... Znaczy się, z naszą kondycją aż tak źle nie jest .

[dangol]

Zanim całkiem opuścimy Imbros i wyjdziemy na szosę, przy której u wylotu wąwozu stoi kilka tawern, mijamy prowizoryczną knajpkę. Można tu usiąść i coś łyknąć, gdyby cała woda po drodze została wypita .

No i tu od razu przekonuję się, że moje wcześniejsze obawy, czy będzie jak wrócić do auta , gdybyśmy zostawili je na samej górze, były zupełnie niepotrzebne . Cywilizacja wita nas pytaniem: "Are you OK? Do you want a taxi??? "
To pytanie będzie się powtarzać przy każdej mijanej tawernie . To nie my musimy szukać taksówki, to oni muszą łapać klientów .
My mamy transport zapewniony , tyle że ....musimy poczekać. Umówiliśmy się, że Maciek i Ula podjadą po nas do tawerny przy szosie u wylotu wąwozu. Tyle że mieliśmy iść trzy godziny . Żadne z nich nie odbiera telefonu, więc nie wiedzą, że jesteśmy szybcy jak błyskawica .

Widok w kierunku Frankokastello ; z dedykacją dla Doctora Wu.

Potwierdzam Sfakia cudna jest!

Tego samego zdania są też Ula i Maciek, którzy w czasie naszej wędrówki przez wąwóz, wypoczywali sobie w miasteczku Chora Sfakion:

[kulka53]

Poczekałem do końca wąwozu

Sympatyczne to miejsce, widzę, że warto przynajmniej jednym z takich wąwozików (bo rozumiem, że jest ich dużo więcej? ) się przespacerować. Taka niemęcząca wycieczka na dobry początek dnia

Ale po strojach sądząc, wrześniowe ciepełko, mimo ścieżki skrytej głęboko wśród skał, mieliście porządne . To właśnie mi się też w GR spodobało, te przyjemne temperatury nawet do końca września.

Cywilizacja wita nas pytaniem: "Are you OK? Do you want a taxi??? "

Nie sposób zwykle od niej uciec......
Ale czasami się przydaje, my będąc w takiej sytuacji pewnie byśmy byli zmuszeni z takich propozycji skorzystać . Ciekawe ile taka przyjemność kosztuje, nie pytałaś może?

Pozdrawiam

[dangol]

bo rozumiem, że jest ich dużo więcej?

Jasne, wąwozów na wyspie mnóstwo . Wąwozy na terenie Sfakii a to przecież tylko niewielki fragment Krety .

Ale po strojach sądząc, wrześniowe ciepełko, mimo ścieżki skrytej głęboko wśród skał, mieliście porządne

Temperatura w wąwozie była idealna. Cieplutko, ale bez przesady Celsjusze nie osiągały stopnia rozleniwiającego, a tym bardziej paraliżującego kończyny i resztę ciała . Było akurat tak, jak lubię .

Ciekawe ile taka przyjemność kosztuje, nie pytałaś może?

Nie, nie pytałam, ale ... cenią się , chociaż odległość duża nie jest. Może ze względu na ten podjazd przez serpentyny?
Przed wyjazdem szperałam trochę w necie na ten temat, bo taka opcja nam groziła . Kwoty bodajże sprzed 2-3 lat, ale pewnie stan obecny zbliżony.
Jeśli uzbierała się kilkuosobowa grupka, to zgarniali po 5 euro od głowy. Mogło być nawet dwa razy tyle, jeśli jechały tylko dwie osoby... Przypuszczalnie mają określoną jakąś dolną cenę za cały kurs, warto więc załapać się na jazdę z kimś jeszcze - może wówczas da się pojechać za mniej niż 5 euro? Tłumów w wąwozie we wrześniu co prawda nie ma, ale jacyś turyści się tam jednak szwendali poza nami .
Tyle, że takie taxi wygląda najczęściej tak, że pasażerowie siedzą na pace na ławeczkach (albo nawet bez takich udogodnień ) zupełnie nie przypięci niczym do auta... No nie wiem, czy bym chciała jechać czymś takim po serpentynach... Nie mam zielonego pojęcia, czy cena za jazdę "za szybą" jest taka sama, jak na pace .
Tak to wygląda, jeśli chcielibyśmy "złapać" taksówkę już przy pierwszych budkach ( zamiast iść do szosy jeszcze niewielki kawałek drogi , ścieżką na skróty), dokąd dociera tylko szutrówka. Na "parkingu" jest tyle kamieni, że nawet terenówkom koła boksują aż miło popatrzeć .
Już przy szosie w wiosce Komitades (leżącej w pobliżu wylotu z Imbros) może dałoby się znaleźć bardziej przyjazdy środek lokomocji... Gdyby jednak nie, a musielibyśmy wrócić po auto, to może wybrałabym opcję dojścia szosą ( ale na asfalcie temperatura nie byłaby już tak miła, jak w wąwozie) w dół aż do Chora Sfakion. Tam bym trochę poleniuchowała na plaży w oczekiwaniu na kursowy autobus wyłapujący turystów z promu od Samarii. No i tym autobusem podjechałabym do górnego wejścia do wąwozu, gdzie stałoby zostawione autko. Połączenie autobusowe pasowało przy takich godzinach wędrówki, jakie nam przypadły w udziale. Czy byłoby podobnie przy wycieczce na dobry początek ? Nie sprawdzałam takiej opcji, bo nie było szans na wczesne wyruszenie na szlak.

[mariusz-w]

Przyjemny ten wąwóz ...
... i na pewno sympatyczniej się spacerowało niż przez ten najpopularniejszy - pewnie nieźle zatłoczony.
(znam sytuację z opowiadań znajomych - myślę, że prawdziwie)


...a i "ta" Chora Sfakion ... wygląda na całkiem zdrową ! ... i ładną mieścinę.



Pozdrawiam

[dangol]

Postanawiamy przeczekać tę "za wczesną" godzinkę w jakiejś tawernie. Te przy samym wylocie wąwozu, chociaż widok stamtąd ładny, jakoś nie przypadły nam do gustu... Przejdziemy się jeszcze trochę szosą i usiądziemy już gdzieś w wiosce.

Komitades to wioska otoczona gajami oliwnymi, położona na wysokości około 200 m ponad poziomem morza. Trochę starych domów zostało do dziś, chociaż rozwój turystyki na południowym wybrzeżu zmienia wygląd tutejszych wsi. Wspomniałam już te mało klimatyczne, wielkie tawerny przy wylocie z Imbros...
Ale sama wioska jest sympatyczna , pomimo że domy stoją przy samej szosie.

Czyż taka restauracyjka nie wygląda ładnie i nie zachęca do wejścia ?

A jaki byłby widok z tarasu w stronę morza

Ale nie wchodzimy, bo nie byłoby nas tam widać z przejeżdżającego Kalosza, a my też moglibyśmy przegapić nasze autko. Komórka Maćka wciąż bez życia... Jak dojadą, pewnie będą nas szukać przy samym wylocie wąwozu (tak przecież było umówione ), w tych dużych tawernach...

[dangol]

zdrową ! ... i ładną mieścinę.

Jak pewnie wszystkie inne Chory, których w Grecji dostatek , tak mi w każdym bądź razie wynikało z przymiarek do rejsu po Cykladach, zanim się okazało, że pływanie będzie w czasie dla mnie absolutnie nieurlopowym.

Żeby nazwa tych stolic wyspy czy regionu nie była dla nas myląca , powiniśmy chyba stosować inną, równie często spotykaną pisownię: Hora. Wybrałam tę pierwszą, żeby mnie Janusz nie pogonił za błędy ortograficzne

[dangol]

Wioska nie jest duża, więc już wkrótce zasiądziemy "na widoku" w drugim krańcu Komitades.
A na razie kilka widoczków złapanych po drodze.

Widoczny na ostatnim zdjęciu kościółek jest pod wezwaniem Agios Ioannis Prodromos. Nic ciekawego na temat tej budowli nie wyczytałam, więc nawet nie sprawdzałam, czy otwarty. Pewnie to błąd, bo z zewnątrz fajnie się prezentował

[dangol]

Zabytkowych kościółków Komitades, do których z pewnością warto byłoby zajrzeć, nie szukaliśmy...
Położone są nieco poza wioską, miejscowi z pewnością wytłumaczyliby, jak tam trafić , ale wówczas Maciek już na pewno by nas nie odnalazł. A potem, jak już się spotkaliśmy, to całkiem inny punkt programu był mi w głowie...

Dla porządku, gdyby ktoś będąc w Komitades, chciał odnaleźć zabytkowe kościółki, wspomnę o nich. Może ktoś za czas jakiś pokaże to, czego nam się nie udało zobaczyć?

Gdzieś w rejonie wyjścia z wąwozu powinna być kaplica Agios Pavlos nie zauważyliśmy jej niestety . Prawdopodobnie znajduje się ona w jednej z grot, których tam mnóstwo. Groty rzuciły się nam w oczy - kościółek już nie.

Gdzieś na południe od centralnego placyku wsi, powinniśmy znaleźć kościółek Agios Georgios wystawiony na początku XIV wieku w podzięce za uratowanie wioski podczas ataku Saracenów. Dziś to ponoć ruina, ale kryjąca wewnątrz dobrze zachowane freski z czasów budowy kościoła, namalowane przez Ioannisa Pagomenosa. W tamtych czasach znanego artystę. Wiele jego dzieł do dziś można oglądać na ścianach kreteńskich kościółków.

Około 400 m na południe od rozdroża szosy z Chani do Komitades i Chora Sfakion, powinien stać kościółek Panagia Thymiani, pozostałość po starym monastyrze z 1500 r. (tu też są bizantyjskie freski!). Nazwę nosi od ikony Madonny, znalezionej pod krzaczkiem tymianku . Kościółek wpisał się w historię regionu tym, że właśnie tutaj w 1821 r. rozpoczęło się powstanie Sfakijczyków przeciwko Turkom. Ci ostatni w odwecie zniszczyli monastyr, kolejnych uszkodzeń doznał w czasie następnego powstania w 1867 r. Mnisi ostatecznie opuścili klasztor w 1905 r., pozostałości mnisich cel zniszczyli Niemcy w 1942 r.

Część turystyczna Komitades odfajkowana , można więc zasiąść w tawernie i leniwie oczekiwać na transport .

[dangol]

Tawerna z syrenką, jaką pokazałam na jednej z wcześniejszych fotek, pewnie byłaby lepsza, ale...
Ostateczny wybór tej a nie innej tawerny jest jak najbardziej słuszny , bo to pierwsze zabudowania Komitades od strony Sfakii.

Załoga Kalosza obserwując tabliczkę z nazwą miejscowości, musi jechać wolno, więc nawet jeśli nie zauważą nas od razu , to na pewno zwrócą uwagę na to, jak w pustej tawernie dwie osoby będą machać do nich .

Tak też się stało, ale najpierw uraczyliśmy się sałatką i fetą z oliwą u Zorbasa, bo jakże inaczej ?

[dangol]

Ale jak to? Siedzieć całą godzinę w prawdziwej greckiej tawernie i popijać tylko wodę? H mmmmmmm..................... No nie........ Nie da rady .

FILMIK

Kolejne pół literka wina pijemy już razem z Ulą. Cóż, trzeba jakoś ukarać Maćka za to, że nie współpracował z telefonem. Musi być dalej kierowcą!
Najwyżej zjedzie tych kilka kilometrów drogą prawie bez zakrętów do Sfakii i posiedzimy czas jakiś na plaży . Przecież ja i Grzegorz jeszcze dziś nie nuraliśmy się w falach, a przydałoby się !

No, chyba że Maciek zaakceptuje mój nowy niecny plan i zdecyduje się na kolejną porcję serpentynek?
Da radę

Żegnamy się z sympatycznym Zorbasem i ruszamy na agrafki .

[nomad]

Tak też się stało, ale najpierw uraczyliśmy się sałatką i fetą z oliwą...

No, chyba że Maciek zaakceptuje mój nowy niecny plan i zdecyduje się na kolejną porcję serpentynek?

...czyli wciąż głodni kolejnych emocji.

... ruszamy na agrafki .

...i wszystko na ostro.


Oczywiście żartuję nawiązując do tej porcji serpentynek, ale zupełnie serio, to widzę, że z całej ekipy jesteś najbardziej energiczna i chłonna kolejnych wrażeń.

Potrafisz zapewnić bogaty program dnia i widać, że masz duży wkład w organizację całego pobytu na wyspie.
Cała Ty wiesz, gdzie lubisz zawitać.
Jak najbardziej uczestniczę w tej podróży.

Pozdrawiam.

[dangol]

widzę, że z całej ekipy jesteś najbardziej energiczna i chłonna kolejnych wrażeń.
Potrafisz zapewnić bogaty program dnia i widać, że masz duży wkład w organizację całego pobytu na wyspie.

Piotrze, zgoda co do jednego przy zwiedzaniu Krety (a w zasadzie to też podczas większości naszych wspólnych wyjazdów w ostatnich czasach) to moim zadaniem był program turystyczny. Lubię to po prostu i staram się czynnie uczestniczyć w organizacji zwiedzania, a reszta przez wiele lat (więcej niż naście) już się do tego przyzwyczaiła . Kreta była całkowicie moim pomysłem, toteż tu musiałam się postarać więcej niż zazwyczaj, żeby reszta zrozumiała, dlaczego tę wyspę wybrałam .
Czasem jednak poddaję się całkowicie pomysłom innych...

Co do energiczności, to jednak jest zupełnie inaczej, niż Ci się wydaje. U nas w rodzinie to jednak domena Grzegorza . A jeśli idzie o kreteńską ekipę ogólnie rzecz biorąc, to Ula też mnie pod tym względem bije na głowę. Może tego w relacji nie widać, ale przecież nie wszystko mogę pokazać . A Maciek... cóż, choruje już od tylu lat , że teraz nie może być inaczej ...

[nomad]

Nie myliłem się, bo masz ten przewodnika zmysł.
Dla mnie Danusia i tak pozostajesz najbardziej energiczna.
Fajny z Was zespół, bo dzieląc się zadaniami w pewnych turystycznych misjach, wieczorem przy winku i nie tylko wieczorem wspaniale razem wypoczywacie.

Do tej pory dużo zobaczyliście, trzeba przyznać, że brak autka ograniczyłby dotarcie do wielu atrakcyjnych miejsc.

Pozdrawiam.