Z Grekiem Zorbą w tle czyli Kaloszem po Krecie

[mariusz-w]

Piotr i Paweł - tak się ich łączy a czasem myli. Tak myślę, że chodzi o Pawła tym razem. Miło że przy okazji wspominasz dobrze.

Jaaaasneee ... och przepraszam ... ale z tym łączeniem i pomyłkami to masz rację .

Przepraszam raz jeszcze ... tym razem Pawła.


Ooooo ...i zdjęcia się otworzyły.



Pozdrawiam

[longtom]

Piotr i Paweł - tak się ich łączy a czasem myli. Tak myślę, że chodzi o Pawła tym razem. Miło że przy okazji wspominasz dobrze.

Lidia to Małgosia,
Tymona to Magda,
Franc ma na imię Wojtek

ciężkie i niebezpieczne jest życie cro-czytacza

A tak w ogóle to bardzo przyjemnie się czyta o kaloszowych wycieczkach w ten deszczowy i wietrzny czas, Danusiu.

[weldon]

Piotr i Paweł - tak się ich łączy a czasem myli. Tak myślę, że chodzi o Pawła tym razem. Miło że przy okazji wspominasz dobrze.

Lidia to Małgosia,
Tymona to Magda,
Franc ma na imię Wojtek

ciężkie i niebezpieczne jest życie cro-czytacza

A tak w ogóle to bardzo przyjemnie się czyta o kaloszowych wycieczkach w ten deszczowy i wietrzny czas, Danusiu.

Wypadałoby jakiego brudzia ...

[dangol]

Zanim dopłyniemy na Balos, zawiniemy najpierw do przystani na wysepce Imeri Gramvousa.

Niektórzy znawcy greckiej mitologii są zdania, że to właśnie tu mieszkał bóg Eol, który więził na wyspie wiatry w skórzanym worku (stąd starożytna nazwa wyspy Korykos Akran = skórzany worek). Przez miesiąc przebywał tutaj Odyseusz, któremu Eol powierzył worek z wiatrami z rozkazem, aby go nie otwierał, aż do dotarcia z powrotem na Itakę...

[dangol]

Mieliśmy spędzić tutaj dwie godziny, ale opóźnienie przy odpłynięciu z portu zabrało część cennego czasu. Trzeba się będzie mocno sprężyć, żeby skosztować wszystkiego, co wysepka nam oferuje. Albo z czegoś zrezygnować...
Nie zachowaliśmy czujności i nie ustawiliśmy się blisko wyjścia ze statku, toteż opuszczamy go prawie ostatni .
A wycieczkowe mrowisko w międzyczasie zajmuje najlepsze miejsca na niewielkiej plaży lub wspina się ku twierdzy, żeby po zejściu jeszcze mieć czas na zaznanie uroków kąpieli w szmaragdowo-błękitnej wodzie...

[Franz]

W tej relacji - na szczęście - muszę walczyć tylko z nielicznymi opornymi zdjęciami. A te z najnowszej strony otwierają się bez żadnych dodatkowych próśb i gróźb.
A są piękne...

A tak w ogóle to bardzo przyjemnie się czyta o kaloszowych wycieczkach w ten deszczowy i wietrzny czas, Danusiu.

A na mojej wsi praktycznie nie pada. Taki listopad - może być.

Pozdrawiam,
Wojtek

[dangol]

Maciek ma lustrzankę i do tego jakieś filtry. Zdjęcia fajne wychodzą, ale mnie nikt nie zmusi do noszenia tylu kilogramów sprzętu. Pamiątkowe foty robię więc kompaktem, a jak przy okazji na wspólnej wyprawie znajdzie się ktoś z lustrzanką, to korzystam z tego bez dźwigania ciężarów

[dangol]

Ostatecznie z naszej czwórki do twierdzy podejdę tylko ja. Maciek odpada z przyczyn obiektywnych, Ula stwierdza że za gorąco, za stromo, że lepiej poopalać się nad wodą... A Grzesiek woli ponurkować w pobliżu wraku . Być może to pozostałości po piratach, którzy w XIX w. mieli na wyspie swą kryjówkę? Trochę za świeże to przerdzewiałe żelastwo, ale ... statek piratów - to lepiej brzmi .

[dangol]

Nikłe pozostałości weneckiej twierdzy wznoszą się na szczycie stromej skały o wysokości 137 m n.p.m.
Ruszam pod górkę sama, chociaż nie samotnie. Tłumy na kamienistej ścieżce straszliwe, trudno zachować własne tempo na podejściu, bo albo depcze się po piętach komuś, albo ktoś to robi nam. Za to widoki przez całą drogę kapitalne !

Twierdzę wzniesiono (1579-1584 r.) dla ochrony wybrzeża przed Turkami. Na tamte czasy był to bardzo nowoczesny fort, stacjonowało w nim około 3 tysięcy żołnierzy. Jego lokacja umożliwia kontrolę i obserwację obszaru między zachodnią Kretą i Peloponezem. Wkrótce po wybudowaniu (1588 r.), forteca jednakże została zniszczona, tyle że nie podczas tureckiego ataku, lecz przez wybuch w prochowni, w którą trafił piorun. Po odbudowaniu w 1630 r. , twierdza służyła Wenecjanom jeszcze przez około 60 lat, do czasu gdy jeden z jej kapitanów, przekupiony przez Turków, nie oddał jej w ręce wroga. Turcy władali fortem przez ponad 100 kolejnych lat. Wyposażyli zamek w armaty dalekiego zasięgu, twierdza była nie do zdobycia.
Na początku XIX w., podczas walk o niepodległość, Kreteńczycy (przebrani za Turków) zdobyli fortecę. Gramvousa była pierwszą częścią Krety, która została wyzwolona spod tureckiej okupacji, przez trzy lata rebelianci wykorzystywali twierdzę jako schronienie i bazę wypadową przeciwko Turkom. Warunki życia na wyspie były jednak bardzo trudne, żeby nie przemierać głodem, rewolucjoniści zajęli się piractwem
W 1828 roku, w porozumieniu z rządem Grecji, flota Anglii i Francji zajęła zamek i wypędziła piratów, osadzając na wyspie swój garnizon. Na mocy protokołu londyńskiego, Kreta pozostała pod władzą turecką i w 1831 roku rosyjska straż Gramvousa, oddała zamek z powrotem Turcji...

[dangol]

[dangol]

[dangol]

Dojście z plaży do bram twierdzy trwa około 15 minut. Owszem, w pełnym słońcu, ale warto, po widoki jak z bajki .

[maslinka]

Cudna, szmaragdowa woda u wybrzeży wyspy króla Eola... Pięknie Mam nadzieję, że wiatry Wam później sprzyjały...

Bardzo przyjemnie się z Wami pływa, Danusiu. Świetne zdjęcia!

[dangol]

Odys miał trudniej, bo nie miał silnika

[dangol]

Forteca miała kształt prawie trójkątny, długość każdego z boków to około kilometr. Z samej twierdzy zostało niewiele, resztki murów i bastionów oraz ruiny kościółka Agios Georgios.