Rumuńskie wyrypy: 2022

[Franz]

planuję taki wyjazd na przyszłe wakacje. Mamy jechac dwoma autami. Beda z nami dzieciaki (takie 10-12 lat) , bierzemy pod uwage noclegi pod namiotem.

Wspaniały pomysł!
Namiot jest bardzo popularnym rodzajem kwatery, używanym przez Rumunów. Często również w górach można spotkać wędrowców z domkiem na grzbiecie.

Generalnie to bede śledzic z zapartym tchem i proszę więcej info o tym gdzie spać, czy trzeba rezerwowac, jakie ceny itp

A tu - niestety - z mojej strony pomocy nie będzie. Z rzadka tylko zdarza mi się nocować w warunkach, które wymagałyby jakiejkolwiek formy rezerwacji, czy też opłat. Z kilku przyczyn wolę spać na dziko. Ale może inni się włączą i uzupełnią braki z mojej strony.

Dwa przykłady:



Podziwianie wypasu owiec?..
Nie, pakowanie po spędzonej w tym miejscu nocy.



Piknik?.. Owszem. I kolacja i wreszcie pora się położyć spać. Nawet, jakby zaczęło padać, to w tunelu sucho.

kolejny cromaniak zakochany w górskich klimatach.

Bardziej jednak - górmaniak.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

[Crayfish]

Franz - powiedz ... często śpisz na dziko ?
a może czy w ogóle nie śpisz nigdy na kwaterach, hotelach, motelach ??

... hmmm .... ? ciekawe ...
nie strach tak pod gołym niebem na ziemi obcej ??

[Franz]

Franz - powiedz ... często śpisz na dziko ?
a może czy w ogóle nie śpisz nigdy na kwaterach, hotelach, motelach ??

Jak nie muszę... to nie korzystam z takich udogodnień cywilizacji.
Pytanie, kiedy muszę? Czasami się zdarza.
Jak jadę gdzieś wozem sam, to śpię w nim zawsze, gdy mam go pod ręką. Jeśli noc zastaje mnie wysoko w górach, wtedy co innego - korzystam ze schronisk bądź namiotu.
Jeśli podróżuję z towarzyszką wielu moich eskapad, to zdarza się nam, że bierzemy jakiś cywilizowany nocleg - w zasadzie wyłącznie z uwagi na łazienkę. Mówię tu o porach od wiosny do wczesnej jesieni, bo gdy jest zbyt chłodno, to już musi być dach.
Co do tej łazienki... Zawsze wozimy ze sobą bidony z wodą (pięciolitrowe, po francuskich tanich winach stołowych), którą uzupełniamy codziennie. Służy ona do polowych celów kuchennych oraz łazienkowych. Trudno jednak w ten sposób umyć głowę. Mój łeb się da i robię tak, nawet korzystając z dwóch menażek, ale Bea ma długie, gęste włosy.
W lipcu byliśmy w Słowenii i Chorwacji. No i ... nie skorzystaliśmy z żadnej kwatery ani kempingu. Tzn., z kwatery właściwie skorzystaliśmy - nasi znajomi byli akurat w Krku, więc część wspólnego wieczoru spędziliśmy pod prysznicem. A potem... no cóż, czasem jakiś przejeżdżający rowerzysta omal nie spadnie z roweru na widok dwojga golasów nad jeziorem.

nie strach tak pod gołym niebem na ziemi obcej ??

Na ziemi? Nieee, w aucie albo i w namiocie - to tak.
Kiedyś sypiałem po prostu na ziemi - folia, karimatka, śpiwór (i tylko raz się zdarzyło, że rano musiałem się wygrzebać z zaspy bo nasypało przez noc). Wiesz, jak to wspaniale mieć nad sobą rozgwieżdżone niebo?
Teraz już nie - latka lecą. Ale... wiesz, jak cudnie posiedzieć przed snem przy małym ognisku?..
Uwielbiam takie chwile.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

[dareke]

Franz
Wiesz, jak to wspaniale mieć nad sobą rozgwieżdżone niebo?
Teraz już nie - latka lecą. Ale... wiesz, jak cudnie posiedzieć przed snem przy małym ognisku?..
Uwielbiam takie chwile.


Znam to z własnego doświadczenia. Nie ma nic piękniejszego jak gwiazdy nad głową i zapach siana lub skoszonej trawy. W Chorwacji moja familja spała w pokoju , a ja karimata na stół przed domem i.... a rano poranny chłodek i te widoki. Wróciłem kilka dni temu z Rumunii , tam ludziska uciekali do namiotów , mnie się udało załapać na 5 metrowy stóg siana (rewelacja) , werandy-małe zaciszne z zadaszeniem(jednak czasami w nocy padał deszcz). Lata pewne swoje wymagania mają , lecz i tak najlepiej się wspomina te czasy na karimacie przed schroniskiem , czy też podłogi w doborowym towarzystwie. Pozdrawiam serdecznie

[espeso]

Brzmi to wszystko jak bajka i to piekna bajka
jednak co tu dużo gadać, ze mnie żadna góromaniaczka - góry kocham ale mam respekt bo nie znam ich zwyczajaw, no i kobietą i matka jestem.
Mąż marzy o wyprawie w nieznane...cóz ja właściwie też ale muszę trochę poznać to nieznane - taka już ze mnie asekurantka, że jak dziecko mam zabrać to chcę wiedzieć dokąd
no i rozumiem że w Rumunii jadę sobie jadę i w pewnym momencie w pieknym i zielonym miejscu mogę rozłożyć namiot i po prostu i pojeść i pospać? nikt nie wyrzuci w środku nocy? Generalnie sądzę, ze z takiej formy noclegu bedziemy korzystać i może kilka razy z jakiegoś bardziej cywilizowanego z uwagi właśnie na łazienkę
Mam nadzieję, że nie trzeba zabierać ze sobą tony żywności np?
aha a jak jest w sytuacji kryzysowej np jakiś lekarz potzrebny czy coś?

Pozdrawiam i czekam na więcej relacji i wspaniałych zdjęć - musze przyznac że miały znaczący wpływ na moją przychylność do pomysłu mojej drugiej połowy na przyszły urlop

[kulka53]

no i rozumiem że w Rumunii jadę sobie jadę i w pewnym momencie w pieknym i zielonym miejscu mogę rozłożyć namiot i po prostu i pojeść i pospać? nikt nie wyrzuci w środku nocy?

Dokładnie tak
Właśnie wróciliśmy m.in. z Rumunii, zgadza się wszystko to o czym pisał Franz czyli Wojtek . Zadnego strachu śpiąc pod namiotem i w aucie, ani nic podobnego nie odczuwaliśmy. A jeżeli chodzi o żywność to jest dokładnie w naszych cenach lub tańsza.
A ten tekst

A potem... no cóż, czasem jakiś przejeżdżający rowerzysta omal nie spadnie z roweru na widok dwojga golasów nad jeziorem

to już dokumentnie mnie rozwalił bo zobaczyłem własnie samego siebie

Świetny temat, będę śledził go z uwagą bo chyba zainteresowały nas rumuńskie góry...... i liczę na wiele przydatnych wskazówek teraz i być może w przyszłości.

Pozdrawiam
Paweł

[Franz]

Brzmi to wszystko jak bajka i to piekna bajka

Ale trzeba zdawać sobie sprawę, że problemy mają podobne jak i my, więc - tak samo, jak w Polsce - można wrócić i zastać swój wóz... opędzlowany.
Mnie się to jeszcze nigdy nie zdarzyło, ale znam takie sytuacje z opowiadań.

Mam nadzieję, że nie trzeba zabierać ze sobą tony żywności np?
aha a jak jest w sytuacji kryzysowej np jakiś lekarz potzrebny czy coś?

Jak jest ze służbą medyczną - nie wiem. Mam nadzieję, że nigdy tej wiedzy nie będę potrzebował.
Żywność tam jest w cenach analogicznych do naszych. Benzyna odrobinę tańsza.
Ja akurat zabieram ze sobą mnóstwo żarełka, ale to z uwagi na specyfikę moich wyjazdów - wolę maksimum czasu poświęcić górom i robić zakupy tylko wtedy, gdy to absolutnie konieczne.

Widzę, że jest to mój setny wpis na na cro.pl. Teraz nie mogę - wieczorem to obleję.
A teraz zapraszam na wizytę w bardzo ładnym wąwozie - Cheile [keile] Turzii w Górach Zachodniorumuńskich (Muntii Apuseni) w pobliżu miasta Turda:













Więcej fotek z tej trasy pod adresem: http://wfs.freehost.pl/Rumun06/Rumun06.html

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.cba.pl
http://wfs.freehost.pl

[maslinka]

Franz, pasjonująca relacja Ja też uwielbiam góry, ale znam się bliżej głównie z tymi polskimi: Tatry, Beskidy i Bieszczady (każde z nich inne, ale wszystkie mają swój urok) i słowackimi: znowu Tatry i Mala Fatra, która mnie zachwyciła.
Rumuńskie góry to na razie niespełnione marzenie... Miło sobie pooglądać Twoje fotki

Pozdrawiam

[Franz]

pasjonująca relacja

Tiaaa... Tylko kilka słów i same fotki...

Ja też uwielbiam góry, ale znam się bliżej głównie z tymi polskimi: Tatry, Beskidy i Bieszczady (każde z nich inne, ale wszystkie mają swój urok) i słowackimi: znowu Tatry i Mala Fatra, która mnie zachwyciła.

Zgadza się, też mamy piękne góry. No i ta Słowacja - skoro mamy tak bliziutko.
A byłaś w Sulowskich? To też blisko Żyliny. Myślę, że Ci się spodoba. Wkrótce też pokażę w wątku słowackim.

Rumuńskie góry to na razie niespełnione marzenie... Miło sobie pooglądać Twoje fotki

Cieszę się, że Ci się podobają.
Ja też śledzę Twój szutrowy szlak. Pełne plaże, to nie dla mnie, ale ta urocza zatoczka, widziana z góry - coś wspaniałego...

Pozdrawiam,
Wojtek Franz

[Gregory]

Franz, Twoja relacja jest fascynująca. My również jesteśmy miłośnikami gór. Niestety ostatnio nasza miłość do nich przejawia się jedynie w wyjazdach na narty. Tęsknimy za naszymi górskimi wędrówkami - czasem towarzyszyła im spora dawka adrenaliny. Od paru lat kompletnie przepadliśmy dla Chorwacji, chyba czas na jakąś górską odmianę.....

czekając na ciąg dalszy
serdecznie pozdrawiam
Gregory

[Franz]

Franz, Twoja relacja jest fascynująca.

Cieszę się, jeżeli mogę kogoś zachęcić do takiej formy wypoczynku.

My również jesteśmy miłośnikami gór. <...> Od paru lat kompletnie przepadliśmy dla Chorwacji, chyba czas na jakąś górską odmianę.....

Nie zdradzając Chorwacji, można zobaczyć wiele pięknych gór. Jest tu kilka wątków górskich, sam również zaprezentowałem co nieco w kilku wątkach:
forum/viewtopic.php?p=415372&highlight=#415372
forum/viewtopic.php?p=415608&highlight=#415608
forum/viewtopic.php?p=417239&highlight=#417239
A aktualnie pojawia się relacja z zeszlorocznego Velebitu: forum/viewtopic.php?p=427485&highlight=#427485

czekając na ciąg dalszy serdecznie pozdrawiam
Gregory

Będzie jeszcze sporo tego ciągu dalszego.

Pozdrawiam,
Wojtek - Franz

[Franz]

Dziś chciałbym przedstawić fascynujący obszar na terenie Muntii Apuseni, znajdujący się w górach Bihor. Pod łagodnymi - pokrytymi częściowo lasami, częściowo wielkimi połaciami połonin - grzbietami, kryje się tajemniczy świat jaskiń, podziemnych rzek, zapadlisk krasowych, wywierzysk i ponorów.
Większość jaskiń wymaga do ich eksploracji odpowiedniego sprzętu i doświadczenia, ale mimo to każdy turysta odnajdzie tu mnóstwo pięknych, łatwo dostępnych miejsc.

W ramach tego wyjazdu zawitaliśmy i w Bihor. Jednak maj nie jest dobrym czasem na ich zwiedzanie - zbyt wiele jeszcze śniegu, zbyt wysoki poziom wody w rwących strumieniach. Niemniej, to i owo daje się zobaczyć.
Oto Cetatile [czetatzile] Ponorului (Cytadela Ponoru): Dolina 1 - ponor i portal podziemnego przejścia do Dolina 2:



Dolina 1 - widoczny śnieg na końcu przejścia do Dolina 2:



Dolina 3 - boczne dojście do podziemnego potoku Cetatii [czetatzij]:



Wąska grań oddzielająca Dolina 2 od Dolina 3:



Zostawmy już Twierdzę Ponoru i przejdźmy dalej. Oto Pestera Ghetarul Focul Viu ([pesztera giecarul fokul viu] Jaskinia Lodowa Żywego Ognia):



Wejście do kolejnej jaskinii - Groapa de la Barsa:



Pod koniec wyjazdu zaczął sypać śnieg, a część tras była nie tylko nieprzejezdna, ale i dostęp pieszy był znacznie utrudniony. Obiecałem więc sobie, że kolejną wizytę w rumuńskich górach rozpocznę od Bihoru, a póki co - zadumajmy się przez chwilę, wpatrzeni w ogień:



Więcej fotek z tych okolic pod adresem: http://wfs.freehost.pl/Rumun06/Rumun06.html

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.cba.pl
http://wfs.freehost.pl

[Franz]

Oto kilka fotek z tamtego wyjazdu, już nie tak blisko związanych z górami.
Przejazd drogą z Aiud do Buru przez góry Trascau:



Monastyr w pobliżu Buru:



Na szosie z Turdy do Stei:



Cerkiew w Chiscau [kiszkau]:





Cerkiew w Stancesti [stynczeszti]:



Cerkiew w Pacalesti [pakaleszti]:



Więcej fotek z tego wyjazdu pod adresem: http://wfs.freehost.pl/Rumun06/Rumun06.html

Pozdrawiam,
Franz
http://wfs.cba.pl
http://wfs.freehost.pl

[espeso]

wot i sprawiedliwośc na świecie - nie dość ,że wie gdzie pieknie, nie dość ,że tak interesująco pisze że aż nogami człowiek przebiera i dni liczy to jeszcze TAKIE zdjęcia potrafi zrobić!!
FANTASTYCZNE
a ja takie głupie pytanie zadam...śledziliśmy wczesniej wyprawy rumuńskie w różnych gazetach i na forach 4x4 (tak się trochę tym paramy może i z lenistwa...?) no i tam nic nie ma!! masakra jakas , opiera się to głównie na reklamie biur które organizują wyprawy - nie cierpie zorganizowanych wypraw!!
no i teraz to pytanie czy chociaż niektóre miejsca są dostępne dla auta terenowego? wydaje się na oko że tak
zaczynam mikec nadzieję , że to wypali i że może nawet ta juniorowa część wycieczki się nie zanudzi

[Franz]

Cieszę się, że się podoba.

Natomiast, co do terenówek w górach...
Sam często dojeżdżam wozem do schronisk położonych wysoko, dzięki czemu mogę przejść interesujące trasy bez spędzania wielu godzin na podejściu szeroką drogą przez gęsty las. Ale powyżej schronisk - cieszę się, kiedy nie słyszę warkotu silników. Jakoś ta strefa dla mnie jest ciągle rodzajem chramu i chciałbym, by taką pozostała.
W rumuńskich górach - jeszcze bardziej niż w polskich - szerzy się plaga wjeżdżania na szczyty. Wprawdzie problem został już dostrzeżony i jest aktualnie dyskutowany, ale kiedy zostanie rozwiązany - któż to wie...

Sam też spotkałem się w Rumunii z działalnością miłośników warkotu.
Np. krótko po zostawieniu wozu na skraju drogi i ruszeniu w góry natknąłem się na kolejne, zjeżdżające z góry, terenówki - głównie śląskie rejestracje. Oto ta, która rozpoczęła zjazd jako ostatnia:



Przy czym, przyznaję - działo się to jeszcze poniżej schroniska. Ale rozmawiałem z nimi i dowiedziałem się, że tylko niespodziewany opad śniegu uniemożliwił ekipie jeżdżenie po szczytach rzędu 2000m.

Kiedy już wyszedłem ponad schronisko i cieszyłem się ciszą gór, dobiegł mnie z dołu kolejny hałas. Patrzę i widzę trzech wielbicieli tym razem jednośladów, pomykających moją trasą. Myślę sobie - no tak, akurat jest sobota, Rumuni też przystąpili do akcji maltretowania górskiej przyrody.
Po chwili zrównują się ze mną, wściekły warkot wwierca mi się w uszy, a ci wspaniali mężczyźni na swoich wspaniałych maszynach rozgrzewają silniki do czerwoności, usiłując zdobyć stromy fragment zbocza. Pierwszy rusza ostro do boju, wjeżdża wysoko i jest już blisko linii przełamania, kiedy jego maszyna staje dęba rozlega się głośne: "Kurwaaaa!!.."

Przepraszam w myśli Rumunów i mimo, iż na ogół nie jestem specjalnie złośliwy, z satysfakcją uwieczniam mołojca:



Nie odpowiedziałem Ci wprost, ale - tak, jest tam w górach wiele miejsc, gdzie terenówki się poruszją. Opisywane wydarzenia miały miejsce w Muntii Tarcului.

Pozdrawiam,
Wojtek Franz