.png "Koneser")
napisał(a) krakuscity » 11.01.2008 21:03
PAP napisał(a):fiolek napisał(a):PAP napisał(a):[b]
Ujście rzeki Bojany do morza
, nawet widać ( na górze zdjęcia) przewody prawie w tym samym miejscu 
.png "Cromaniak")
napisał(a) plavac » 11.01.2008 22:38
Piekarnia w Ulcinj, jakby na krakowskiej Starowiślnej, stara oliwka w Czarnogórze jak dąb Bartek i jeszcze różnice w padaniu promieni słonecznych na rzece w zależności od pory roku ... Wisła to czy Bojana 
I my - jeszcze tu czy już tam ...
napisał(a) PAP » 12.01.2008 00:15
krakuscity napisał(a): Popatrz na łodzie po prawej i lewej stronie. Zdjęcia są prawie identyczne
Mnie natomiast fascynuje, że znaczna część detali na tych zdjęciach, włącznie z łodziami, jest dokładnie taka sama, mimo, że obydwa zdjęcia dzieli ponad rok ... na pozostałych zdjęciach jest podbnie ...
... gdyby tam nie było wody, to byśmy tego nie mogli zaobserwować ... a tak widzimy, że Kopernik miał rację 
... i jeszcze jedno, czy 21/06 to nie jest najdłuższy dzień w roku 
... a to by oznaczało, że ten odblask słońca na waszym zdjęciu jest w maksymalnie 'prawym' miejscu, a potem zaczyna wędrówkę w lewo 
...
... a relację czytałem chyba w maju 2007 jako jedną z wielu 
...
napisał(a) PAP » 12.01.2008 00:21
plavac napisał(a): A bałtycki piasek - nie do pobicia
napisał(a) plavac » 12.01.2008 08:10
.png "Croentuzjasta")
napisał(a) zygi » 12.01.2008 10:19
. Wychodzę z wody, trzęsąc się z zimna i szybko układam się w najbardziej nasłonecznionym miejscu, chłonąc ciepło przez kilkanaście minut. Później, podczas spaceru widzę na tablicy przy ratowniku "temp. powietrza 26 C, temp. wody 9 C". Mówię do ratownika, że chyba ktoś mu starł jedynkę, która powinna być przed dziewiątką , a on na to, że wszystko jest w porządku ... i że jakiś zimny prąd przypłynął z północy. Nie było kąpieli przez najbliższych kilka dni ...ale piasku mogą nam Chorwaci pozazdrościć.napisał(a) plavac » 13.01.2008 19:26
napisał(a) PAP » 18.01.2008 02:13
. Dziś w planie mamy jednak również dalsze zwiedzanie, stąd nieśpiesznie opuszczamy pokój koło 11:00 i odpalamy nasz samochód. W tym też momencie pojawia się dylemat etyczno-strategiczno-moralny Hotelowy parking znajduje się dokładnie przy krawędzi Magistrali, która w tym miejscu jest wygięta na zakręcie, to też jej środkiem biegnie w tym miejscu ... ciągła linia . Włączenie się do ruchu w kierunku południowym, bezpośrednio z parkingu, nie stanowi problemu, gdyż parking jest 'po stronie morza'. My jednak chcemy dziś jechać ku północy. Wszyscy inni goście hotelowi, jak wynika z uprzednich obserwacji, bez żadnych zahamowań, z piskiem opon i rykiem silników ruszają z parkingu i w ciągu ułamku sekundy pokonują rzeczoną ciągłą linię. Mnie jednak spotkanie trzeciego stopnia z władzą pod Dubrownikiem głęboko zapadło w pamięci i mimo, że kraj już inny, to teraz nie mogę się zmóc do podobnego manewru Stąd, prawdopodobnie jako jedyni goście w historii istnienia tego hotelu, elegancko i przepisowo ruszamy w kierunku południowym, aby po przejechaniu kilku metrów odbić w prawo w drogę do centrum Sv Stefana i dopiero na niej wykonać manewr nawrotu, zwieńczony wjechaniem na Magistralę w kierunku północnym na skrzyżowaniu, gdzie linia jest przerywana. Manewr musi być istotnie egzotyczny, bo kiedy czekam na owym skrzyżowaniu na 'przerwę' na Magistrali pozwalającą na włączenie się do ruchu i kątem oka spoglądam w kierunku recepcji, to widzę, że cała obsługa z dużym zainteresowaniem, a może politowaniem, przygląda się naszemu pietyzmowi w zakresie przestrzegania przepisów ruchu drogowego .
. Nie narzekamy jednak, wszak mogłoby być o wiele gorzej . Sama droga ma bardzo dobrą nawierzchnię, jest jednak raczej wąska i ma ostre i strome zakręty. Z jednej strony można by rzec, że jest lepsza od drogi na Sv Jure, z drugiej zaś trzeba pamiętać, że jest ona ogólnodostępna, stąd wszelkie mijanki, zwłaszcza z większymi pojazdami, muszą być wykonywane z dużą dozą ostrożności
. Nie wiemy, czy było to zwyczajne nasze przeoczenie czy też nawierzchnia tej drogi była na tyle podła, że skojarzyła nam się raczej z lokalną szutrówką, a nie z drogą na szczyt. Główny skutek tej zmiany jest jednak znaczny, gdyż zjazd do Kotoru zmuszeni jesteśmy sobie zostawić na inną okazję 
, a to oznacza, że widoków 'zjazdowych' nie dane nam będzie dziś podziwiać .
. We wioskach Vrba i Njegusi napotkane pojedyncze małe przybytki gastronomiczne serwują tylko syr, co przy konserwatyzmie jedzeniowym naszej młodzieży nie stanowi opcji możliwej do zaakceptowania. Dopiero w Cetinje udaje nam się znaleźć 'normalną' restaurację , zresztą bardzo miłą i ciekawie położoną, bo zaledwie jakieś 100 - 200 metrów od pałacu prezydenckiego, a zarazem przy samej głównej ulicy, którą wjeżdża się do miasta jadąc od strony Kotoru. Młody kelner solidnie przykłada się do swojej pracy, dzięki czemu końcowy obraz, jaki wynosimy z lokalu jest bardzo pozytywny . Jedząc obiad mimowolnie słyszymy jak siedzący obok anglojęzyczni turyści wypytują go o jego stosunek do świeżo odzyskanej czarnogórskiej niepodległości. Odpowiedzi są pełne entuzjazmu i radości, a jedno słowo spośród wszystkich przez niego wypowiedzianych, które szczególnie zapisuje się w mej pamięci, to 'nareszcie' ...
. Przy głównych ulicach miasta widać sporo kawiarni, które o tej porze dnia oblegane są przez brać studencką. Budynki dawnych poselstw dyplomatycznych rozsiane po centrum spełniają dziś nowe funkcje i pozostają w różnym stanie utrzymania. Miasto jest raczej małe i nie ma w nim zbyt wiele do zwiedzania. W porównaniu z Budvą można rzec, że jest wręcz mocno prowincjonalne. Dla odmiany, w porównaniu z Zabljakiem sprawia wrażenie cywilizowanego i rozbudowanego. Jedno jest pewne, jako punkt postojowy w drodze 'do' lub 'z' Lovcenu warto tu zajrzeć na chwil kilka.
W pierwszym momencie trochę jestem w szoku i nie potrafię zrozumieć, że TO tu grają. Ale po chwili namysłu, wspominając niedawne słowa młodego kelnera, stwierdzam, że w sumie da się to logicznie wytłumaczyć . Zwłaszcza, kiedy poszuka się wspólnego mianownika, jakim w tym wypadku bez wątpienia będzie 'antymiłość' do dawnej wielkiej siostry Serbii. Wykonawcą jest bowiem MPT, a utworem granym na 'pełen regulator' jest Bojna Cavoglave
Lwia ich część prowadzi tunelem wykutym z skale. Z powodów oczywistych, celem przetransportowania Jasia, wybieramy wariant nosidełkowy, Lenka zaś dzielnie idzie sama o własnych siłach, asekurowana jedynie przez Małżonkę za pomocą szelek. Schody pokonujemy spokojnym tempem, a nagrodą za ich zdobycie jest piękny widok rozciągający się z samej góry . Warte podkreślenia jest też to, że dla Lenki i Jasia, górali z zakopiańskim dolinowym stażem, jest to pierwszy górski spacer na takiej wysokości
, zwłaszcza że kamienny budulec użyty do jego wzniesienia dobrze harmonizuje z kamiennym otoczeniem. Przed wejściem, na straży, stoją dwa duże posągi, ale dopiero rzeźba w środku wzbudza respekt. Pomnik wykonany z litego czarnego granitu, o wysokości 3,74 m i wadze 28 t musiał jakoś tu trafić Widać jednak, że władza ludowa, która zdecydowała o wybudowaniu tu mauzoleum miała pomysł jak się z takim pomnikiem uporać . Na tyłach budynku znajduje się krypta, w której wedle opisu spoczywa ten, dla upamiętnienia którego wybudowano to miejsce. Dalej z tyłu jest jeszcze kamienny chodnik poprowadzony grzbietem zbocza ku platformie widokowej, z której, wedle przewodnika, w pogodny dzień można dostrzec prawie całą Czarnogórę. Dziś w powietrzu 'coś' się jednak unosi, a przynajmniej my mamy takie wrażenie, więc aż tak daleko wzrokiem nie dosięgniemy . Widzimy natomiast bardzo dobrze wieś Njegusi leżącą w dole i okalającą swą zabudową zielony 'krater' uprawnej ziemi. Trochę dalej i patrząc w innym kierunku można dostrzec również Cetinje, wyglądające z tej perspektywy jak oaza na pustkowiu. A już całkiem blisko, wręcz na wyciągnięcie ręki, nad okolicą króluje szczyt Stirovnik mający całe 1749 m n.p.m.
. Zbliżając się do wybrzeża droga zaczyna zakosami opadać w dół, a na horyzoncie pojawia się Budva. Z punktu widokowego staramy się wypatrzyć mury Cytadeli na starówce, a w myślach odtwarzamy widoki, jakie widzieliśmy patrząc dwa dni temu w stronę miejsca, gdzie dziś stoimy.
Będąc w pokoju znajdującym się bezpośrednio pod częścią restauracyjną, przez najbliższy czas nasłuchowo bierzemy udział w dalszych przygotowaniach. O godzinie 21:00 zaczyna grać muzyka. Początkowo przez około dwie godziny lecą światowe taneczne przeboje, potem repertuar zawęża się do wykonawców bałkańskich. Wbrew pozorom, nasz wieczorny rytuał nie ulega zakłóceniu i przed godziną 23:00 młodzież wraz z Małżonką twardo śpią, niewzruszeni odgłosami dobiegającymi od strony sufitu. Ja jeszcze trochę dziergam coś przy komputerze, wszak wszelkie zapiski i statystyki wycieczkowe trzeba wyprowadzić na prostą zanim ponownie wpadniemy w wir jazdy połączonej z codzienną zmianą miejsca noclegowego. Zamiast muzyki słuchanej przez słuchawki dziś mam darmowy koncert na dachu naszego pokoju . Kiedy idę spać trochę po północy, dźwięki dziarsko płyną dalej ... nie wiem jak długo jeszcze, bo wkrótce zasypiam ...
...
.png "Moderator globalny")
napisał(a) Janusz Bajcer » 18.01.2008 07:53
.png "Weteran")
napisał(a) kulka53 » 18.01.2008 09:33
PAP napisał(a):Przed Kotorem odbijamy w prawo kierując się na starą szosę wiodącą do miasta 'wierzchem' znajdującego się tu masywu, a nie tunelem.
PAP napisał(a):Nasz plan zakłada zrobienie koła, czyli odbicie we wsi Krstac w drogę prowadzącą południowym brzegiem Lovcenu aż do samego szczytu, dalej pojechanie do Cetinje i powrót północnym brzegiem parku do punktu startowego. Planujemy również zjechanie w dół do Kotoru tą samą drogą, którą teraz wspinamy się, gdyż jak wieść gminna niesie, widoki na Bokę przy zjeździe są ładniejsze od tych jakimi można raczyć się przy podjeździe. Szybko jednak nasz plan ulega modyfikacji, ponieważ owej 'południowej drogi podejścia na Lovcen' nie odnajdujemy, co zmusza nas do jechania dłuższą i okrężną 'drogą północną' . Nie wiemy, czy było to zwyczajne nasze przeoczenie czy też nawierzchnia tej drogi była na tyle podła, że skojarzyła nam się raczej z lokalną szutrówką, a nie z drogą na szczyt.
. My wlaśnie nią zjeżdżaliśmy z Lovcenu . Nie byla to szutrówka, miala świeżo polożony asfalt, wąski bo wąski, ale jednak Z tego co pamiętam, odbicie z glównej drogi nie bylo jakoś dokladnie we wsi Krstac, z waszego kierunku jazdy to bylo chyba przed nią. No i 'po czarnogórsku' nie bylo raczej żadnego drogowskazu.......
napisał(a) PAP » 18.01.2008 10:05
Janusz Bajcer napisał(a): Zgodnie z pozwoleniem na "wcinanie" - "wcinam" postem nr 6000
... zwłaszcza, że taki symboliczny, bo 6000 ... swoją drogą gratulacje takiej aktywności forumowej ...
...
), nadal widnieje serbska flaga ... Ja się domyślam, że to ma jakiś związek z tym, że owe tablice są prawdopodobnie fizycznie produkowane przez serbską firmę, stąd może pewna komplikacja z wprowadzeniem tej zmiany, ale żeby aż taka ... Właśnie w Cetinje sporo samochodów miało tablice, na których owa flaga była zaklejoną białą taśmą klejącą ...
napisał(a) PAP » 18.01.2008 10:12
kulka53 napisał(a): PAPie, jechaliście starą drogą przez przelęcz, ale czy nie zauważyleś czy tunel jest czynny i przejezdny? W 2005 nie byl.......... jeździliśmy też górą.
... widzieliśmy to na własne oczy z bliska następnego dnia ... zresztą kilka słów będzie o tym w kolejnym odcinku ...kulka53 napisał(a):PAP napisał(a):Nasz plan zakłada zrobienie koła, czyli odbicie we wsi Krstac w drogę prowadzącą południowym brzegiem Lovcenu aż do samego szczytu, dalej pojechanie do Cetinje i powrót północnym brzegiem parku do punktu startowego. Planujemy również zjechanie w dół do Kotoru tą samą drogą, którą teraz wspinamy się, gdyż jak wieść gminna niesie, widoki na Bokę przy zjeździe są ładniejsze od tych jakimi można raczyć się przy podjeździe. Szybko jednak nasz plan ulega modyfikacji, ponieważ owej 'południowej drogi podejścia na Lovcen' nie odnajdujemy, co zmusza nas do jechania dłuższą i okrężną 'drogą północną' . Nie wiemy, czy było to zwyczajne nasze przeoczenie czy też nawierzchnia tej drogi była na tyle podła, że skojarzyła nam się raczej z lokalną szutrówką, a nie z drogą na szczyt.
Z tego co pamiętam, odbicie z glównej drogi nie bylo jakoś dokladnie we wsi Krstac, z waszego kierunku jazdy to bylo chyba przed nią. No i 'po czarnogórsku'
... ale w sumie dzięki temu pojechaliśmy drogą z Cetinje na Budvę, co też miało swoje walory widokowe ... czyli nie ma tego złego, ...
Powrót do Relacje wielokrajowe - wycieczki objazdowe
.png "Globtroter")
