Bog ne može biti svugdje, zato je stvorio majke. Tako kaže stara židovska poslovica.
Bóg nie może być wszędzie, dlatego stworzył matkę. Tak mówi stare żydowskie przysłowie.
Znalazłam ciekawą opowieść, którą teraz dla wszystkich MAMUŚ (i nie tylko) tu wrzucę.
Zašto je Bog stvorio majke?
Šestoga je dana Bog stvarao majke i toga je dana ostao raditi prekovremeno... Tada se pojavio Anđeo i upitao: "Zašto toliko vremena trošiš da bi stvorio majku?" Gospodin je uzvratio: "Jesi li vidio karakteristike koje ona mora imati: mora biti potpuno otporna ali ne od željeza, mora imati 200 pokretnih elemenata za koje treba osigurati rezervne dijelove u slučaju preopterećenosti ili kvara, mora živjeti na crnoj kavi i ostacima hrane, veliko udobno krilo u kojem ima mjesta za troje djece odjednom, poljubac koji može izliječiti sve: od rane na koljenu do slomljenog srca, i mora imati šest pari ruku..."
Anđeo je bio šokiran ovim posljednjim: "Šest pari ruku!! Kako ćeš to izvesti?" Gospodin je zamišljeno odgovorio:"Nije problem napraviti šest pari ruku, nego tri para očiju koje majke trebaju imati: jedan par da vidi dušu svoje djece kako bi mogla znati sve njihove tajne i pomoći im na vrijeme ako bi to bilo potrebno, drugi par na leđima jer bi tako mogla vidjeti sve ono što drugi misle da ne može, a treći par naprijed. Tim bi očima uvijek mogla paziti na svoje dijete, milovati ga pogledom koji će mu reći koliko ga voli, ili ga samo milosrdno promatrati bez ijedne riječi.
Anđeo je pokušao upozoriti Gospodina: "Ovo je prenaporno za jedan dan. Pričekaj do sutra pa onda dovrši posao." "Ali ne mogu" -protestirao je Bog- "Ovaj mi je zadatak sada toliko prirastao srcu da ga jedino ovako mogu dovršiti, a usput je zadovoljstvo stvarati nesebično biće koje nikada ne dopušta da se razboli, može svakoga dana nahraniti obitelj od pet članova raznovrsnim jelima, može se s ljubavlju posvetiti svakom djetetu i biti mu na raspolaganju u svakom trenutku"
Anđeo se približio i dotaknuo "ženu" uzviknuvši: "Ali, učinio si ju od tako meke građe, ne čini ti se da je previše ranjiva, Gospodine?" "Ona je nježna", slažem se, "ali to je poseban materijal koji je istovremeno neuništiv. Ne možeš ni zamisliti kolika će joj to biti prednost, jer je njezina uloga zaista vrlo zahtjevna." "Hoće li ona biti u stanju misliti pored svih tih obveza?"- nastavio je s pitanjima Anđeo, a Bog je spremno odgovorio: "Ne samo da će biti u stanju razmišljati, nego i pregovarati"
Tada se Anđeo još više približio ženi i dotaknuvši njene obraze uskliknuo: " Kažem ti, toliko se brineš za njezinu dušu da si gotovo zanemario tijelo. Gle, ovdje ti model žene ima grešku i po licu joj odnekud istječe voda." "To nije greška", rekao je Bog, "To su suze!" "A čemu one služe, Gospodine?", znatiželjno je čekao odgovor Anđeo. "Suze pokazuju da li je radosna, tužna, ili razočarana. Suze znače i da je osamljena. One su izraz bola, jada ili ponosa."
Anđeo se oduševljeno i s poštovanjem poklonio: "Ti si, Gospodine genije. Na sve misliš dok stvaraš..."
Szóstego dnia Bóg stwarzał matkę i tego dnia zostawił wszystkie inne prace. Wówczas pojawił się Anioł i zapytał: "Dlaczego tyle czasu poświęcasz , żeby stworzyć matkę?" Pan odpowiedział: "Czy widziałeś jaką charakterystykę musi ona posiadać: musi być w pełni wytrzymała, ale nie z żelaza, musi mieć 200 sprawnych elementów, dla których trzeba zabezpieczyć zapasowe części na wypadek przeciążenia lub usterki, musi żyć na czarnej kawie i resztkach jedzenia, musi mieć wielkie wygodne skrzydło, pod którym ma być miejsce dla trójki dzieci naraz, pocałunek, który jest w stanie uleczyć wszystko, od rany na kolanie do złamanego serca i musi mieć sześć par rąk."
Anioł był zszokowany tym ostatnim. "Sześć par rąk! Jak chcesz to zrobić?" Pan zamyślił się i odpowiedział: "Nie jest większym problemem zrobić sześć par rąk, niż trzy pary oczu, których potrzebują matki: jedna para, żeby widzieć duszę swych dzieci, tak by mogła znać wszystkie ich tajemnice i pomóc im na czas, jeśli to by było potrzebne, druga para na plecach, aby widzieć wszystko, o czym inni myślą, że nie może widzieć, i trzecia para z przodu. Tymi oczami zawsze by mogła pilnować swoje dziecko, miłować go swoim spojrzeniem, które będzie mu mówiło, jak bardzo go kocha, albo go tylko z miłością obserwować, bez ani jednego słowa."
Anioł spróbował ostrzec Pana: "To jest zbyt dużo jak na jeden dzień. Poczekaj do jutra, i wówczas dokończysz pracę." "Ale nie mogę" - zaprotestował Bóg. "To zadanie teraz tak wrosło w moje serce, że go jedynie teraz mogę dokończyć, a przy okazji stworzyć przyjemność, która będzie bezinteresowna, która nigdy nie dopuszcza się złego, może każdego dnia nakarmić rodzinę złożoną z pięciu członków rozmaitymi daniami, może się z miłością poświęcić każdemu dziecku i być do jego dyspozycji w każdej chwili.
Anioł przybliżył się, dotknął "kobiety" i westchnął: "Ale, zrobiłeś ją z miękkiego materiału, nie wydaje mi się, żeby ona była zbyt odporna na zranienia, Panie?" "Ona jest delikatna, zgadzam się, ale jest to szczególny materiał, który równocześnie jest niezniszczalny. Nie możesz wyobrazić sobie, jaką będzie miała przewagę, bo jej delikatna rola jest istotnie bardzo wymagająca." "Czy chcesz, żeby ona była w stanie myśleć obok tych wszystkich obowiązków?" - kontynuował pytania Anioł, a Bóg natychmiast odpowiedział: "Nie tylko, że będzie w stanie rozmyślać, ale również prowadzić negocjacje."
Wtedy Anioł jeszcze bardziej przybliżył się do kobiety i dotknąwszy jej policzka wykrzyknął: "Powiem ci, że o ile troszczysz się o jej duszę, to jesteś gotowy zaniedbać ciało. Popatrz, tutaj twój model kobiety ma feler i po jej twarzy skądś płynie woda." "To nie feler" - odrzekł Bóg - "To są łzy!" "A do czego one służą, Panie?" - z zaciekawieniem czekał na odpowiedź Anioł. "Łzy pokazują, czy jest radosna, smutna, czy rozczarowana. Łzy znaczą też, że jest osamotniona. One są wyrazem bólu, żalu lub dumy."
Zachwycony Anioł z szacunkiem się pokłonił. "Ty, Panie, jesteś genialny. O wszystkim myślisz, kiedy stwarzasz..."
Majke, svako dobro Vam želim. Sobie również, bom też Majka.
Pozdrav svima
Jola