Filmoteka bałkańska.

skleroza...
byc może jeszcze pierwszy w historii BiH-PL film D. Hasanovića "List", cudowna, ciepła opowieść o której mozecie przeczytać tu:

http://www.filmweb.pl/List+2001+o+filmie,Film,id=31380



przygotujcie paczkę chusteczek (albo lepiej dwie).

Ostatnio widziałam tez fajny filmik produkcji BiH "Gori vatra" , jak to małe bośniackie miasteczko szykuje się do wizyty Billa Clintona...
Tego pewnie w pl obejrzeć nie można, ale można o tym przeczytać tu

http://zapalnik.filmweb.pl/

i nie ukrywam, że bardzo czekam na nowy jeszcze "chrupiący" filmik hr pokazywany na berlińskim festiwalu "Armin" O.Sviličića. Bardzo dobrze przyjęła go publiczność festiwalowa.[url][/url][url][/url]

Witam w niedziele na Zone Europa o godz.22.05 będzie wyświetlany dramat wojenny z 1996r pt:Piękna wieś pięknie płonie.A na Canal+ we wtorek będzie Grbavica film,który niedawno był w kinach polecam

A ja czekam na poniedziałek i wtorek w Canal+ -pozwalam sobie wkleić
26.luty godzina 22.05
Z POWROTEM W BOŚNI


film dokumentalny
(Back to Bosnia)

USA, 2004, 67 min.

Reżyseria: Sabina Vajraca

26.02 godz. 22.05

27.02 godz. 09.00

06.03 godz. 13.00









Kameralna i poruszająca opowieść o powrocie ofiar wojny do niegdyś własnego domu w Bośni.

Rodzina Vajraców z Banja Luki, zmuszona w latach 90. ubiegłego stulecia - podobnie jak tysiące rodzin z krajów byłej Jugosławii - do opuszczenia swojego domu i do emigracji, wraca, choć wie, że w stanowiącym ich własność mieszkaniu od dawna mieszka inna rodzina. Niełatwy, nacechowany silnymi emocjami powrót w ojczyste strony, do rodzinnego domu, do "swoich" okazuje się jednak trudniejszy, niż ktokolwiek mógłby się spodziewać...

27 luty godzina 21.00 równiez na Canal +
GRBAVICA


dramat
Austria/Bośnia i Hercegowina, 2006, 91 min.

Reżyseria: Jasmila Zbanic

Obsada: Mirjana Karanovic, Luna Mijovic

Premiera w CANAL+ 27.02.2007

27.02 godz. 21.00

27.02 godz. 23.25

03.03 godz. 23.40

09.03 godz. 22.00













Esma (Mirjana Karanović), mieszkanka Grbavicy, jednej z dzielnic Sarajewa, samotnie wychowuje dwunastoletnią córkę Sarę (Luna Mijović). Sarajewo nie podniosło się jeszcze z wojennych zniszczeń. Ludzie żyją w biedzie, dlatego Esma cieszy się, kiedy udaje jej się zdobyć pracę kelnerki w nocnym klubie.

Z Sarą, która właśnie wchodzi w trudny wiek dojrzewania, Esma nie rozmawia ani o przeszłości, ani o ojcu dziewczyny, który - według oficjalnej wersji - został zabity podczas wojny. Temat ten powraca jednak nagle, kiedy Sara zaczyna starać się o uzyskanie zniżki na wymarzoną szkolną wycieczkę. Warunkiem zniżki jest dostarczenie papieru z urzędu, który poświadczy, że ojciec dziewczyny zginął jako żołnierz. Esma jednak odmawia wystąpienia o taki dokument i stara się w inny sposób pozyskać pieniądze na wycieczkę córki. Wtedy Sara odkrywa, że jej nazwiska nie ma na liście dzieci, których ojcowie zginęli na wojnie. Postawiona pod ścianą Esma zdradza jej wreszcie trudną prawdę. Ta bolesna spowiedź przed córką jest dla kobiety początkiem godzenia się z losem i szansą na nową, dużo głębszą relację z Sarą.

Plava napisał(a):Witam w niedziele na Zone Europa o godz.22.05 będzie wyświetlany dramat wojenny z 1996r pt:Piękna wieś pięknie płonie.A na Canal+ we wtorek będzie Grbavica film,który niedawno był w kinach polecam

Dzięki za przypomnienie

Coś o filmie :
"PIĘKNA WIEŚ PIĘKNIE PŁONIE
(LEPA SELA LEPO GORE)


Akcja toczy się we wschodniej Bośni, podczas ostatniego konfliktu zbrojnego na Bałkanach. Dwójka przyjaciół, Serb Milan i muzułmanin Halil, zmuszona walczyć po przeciwnych stronach barykady, spotyka się w szpitalu. Z szeregu retrospekcji wyłania się przejmujący obraz życia, trudnego współistnienia i narastających, tłumionych fobii narodowych. Nastaje czas otwartego, zbrojnego konfliktu. Serbscy żołnierze, niczym aniołowie apokalipsy, plądrują i palą muzułmańskie wioski, nie oszczędzając nikogo. Jeden ze zbrojnych serbskich oddziałów wpada w pułapkę, otoczony w starym tunelu przez obce wojska. Wśród serbskich żołnierzy jest też i Milan. Uwięzienie jest przyczynkiem do rozważań na temat motywacji i postaw ludzi biorących udział w tej bratobójczej wojnie."

Lepa sela lepo gore...
Pamiętam, jak w Ljubljanie z koleżankami wybrałyśmy się na ten film (w ramach przeglądu kina jugosłowiańskiego) Miało być coś ze wsią w tytule, dla relaksu. Ale kiedy usłyszałam tytuł w całości i dowiedziałam się, że to nie exYugo przegląd tylko kino ówczesnej Nowej Jugosłwii, wiedziałam, że relax stanowczo wykluczony.I rzeczywiscie wbiło mnie w kinowy fotel tak, że nawet po seansie ciężko się było podnieść. Film robi wrażenie i owszem. Może nawet zbyt duże. Reżyser nie oszczędza widza. Wszystko dosłowne aż do bólu. Zbyt dosłowne i zbyt wprost. To nie jest film dla widzów o słabych nerwach. Widziałam wiele filmów na ten temat i wiem, że można nakręcić dobry film o koszmarze "domovinskog rata" bez epatowania okrucieństwem. Bo to nie lejąca się na ekranie hektolitrami krew i tysiące wystrzelonych pocisków decydują o tym, czy film zostanie w sercach widzów.

Pewnie pamiętacie "Welcome to Sarajevo" Michaela Winterbottoma (na polski przetłumaczonym, nie wiedziec czemu, jako "Aleja snajperów"). Film inspirowany autentycznymi losami małej Saraljki Emiry, wzbogacony o dokumentalne zdjęcia z oblężonego Sarajeva...
Dla mnie ten własnie film to prawdziwe mistrzostwo świata (i nie ze względu na obecność Gorana Višnjića, który nawiasem mówiąc był tu znakomity),z powodu doskonałej formy łączącej dokument z fabułą.
I chyba własnie te dokumentalne zdjęcia (płonącej Biblioteki Narodowej, wizyty delagatów państw U.E, ataków możdzieżowch, słynnej kolejki po chleb, czy obozów jenieckich) mistrzowsko komentowane przez fabułę wbijają się w pamięć.
Podobnie wspominanna juz tu"Ničija zemlja" D. Tanovića. Zupełnie inny od obrazu Winterbottoma, może dlatego, że kręcony przez kogoś stąd. Piękny, pełen humoru, ciepła, wzruszający i poruszający.Zwłaszcza zakończenie filmu dla mnie bardzo w charakterze Bośni; tak bardzo widoczna jest w nim ta Bośniacka dusza... pewnie to ona jest powodem, że w obrazie Tanovića brak tej iskierki nadziei, którą niesie ze sobą film Winterbottoma, w którym udaje się z oblężonego Sarajeva wywieźć i uratować małą Emirę.

Nie mogę się oprzeć, żeby nie polecić jeszcze dwóch filmików chorwackich. Oba obrazy to komedie mimo, że przewija się w nich motyw konfliktu wojennego z lat 90-tych. Oczywiście nie brak tez w nich stosowej do tematu refleksji, ale oglądając je, nie ma się wątpliwości, że to filmy mające nas rozbawić.
Polecam i pozdrawiam

Kad mrtvi zapjevaju (Gdy martwi zaśpiewają)
reż: Krsto Papić
scenariusz:Ivo Brešan
1998

Lata 90-te. Dwóch hr emigrantów, jeden ekonomiczny, drugi polityczny, po długim okresie życia w Niemczech spragnieni życia rodzinnego, miłości i środowiska, w którym dorastali i żyli, wyruszają w drogę do ojczyzny, by zostac w niej juz na stałe. Żeby jednak móc liczyc na niemiecką emeryturę, która zapewniłaby w ojczyźnie spokojne i dostatnie życie im i ich rodzinom, potrzebny jest fortel. I tak jeden z nich pozoruje własną śmierść i w podróż wyrusza w ...trumnie. Niestety nieoczekiwanie jako oficjalny nieboszczyk staje się łakomym kąskiem dla handlarzy ludzkimi narządami, którzy to już sprzedali jego serce bogatemu choremu Niemcowi....
Politycznemu emigrantowi też grozi niebezpieczeństwo ze strony agenta UDB czyli komunistycznej służby bezpieczeństwa SFRJ czyli rozpadającej się już wówczas Jugosławii.
W drodze obu bohaterom non stop przydarzają się jakieś przygody, w których pomagają sobie wzajemnie.
Najcieższe jednak czeka ich w ojczyźnie, którą w tym właśnie czasie opanowuje wojenna zawierucha
żródło: www.film.hr



Kako je poceo rat na mom otoku (Jak zaczęłą się wojna na mojej wyspie)
reżyseria: Vinko Brešan
scenariusz: Vinko Brešan
1996

Jest rok 1991. Po pierwszych wolnych wyborach nowowybrany chorwacki parkament podejmuje decyzję o wystąpieniu Chorwacji z federacji jugosłowiańskiej i założniu samodzilenego niezaleznego państwa. Na terytorium właśnie proklamowanej Republiki Chorwacji stacjonowały jeszcze jednosti JNA czyli jugosłowiańskiej armii, która uznawała tylko i wyłącznie prawa Federacji i ignorowała żądania obywateli o opusczenie terytorium Chorwacji oraz o zwolnie ze swoich szeregów chorwackich młodzieńców.
Na jedeną z małych chorwackich wysepek przybywa Blaž Gajski - ojciec jednego z odbywających tam służbę żołnieży. Chce wydostac syna z bazy wojskowej, jednakże sytucja na wyspie jest dość napięta. Mieszkańcy, chcąc przekonać dowódcę bazy do jej opuszczenia i zwolnienia z szeregów armii chorwackich żołnieży, organizują pokojową demonstację, która powoli zaczyna przeradzać się w nieprzerwany heppenig...

Katarzyna Głydziak Bojić napisał(a):
Pewnie pamiętacie "Welcome to Sarajevo" Michaela Winterbottoma (na polski przetłumaczonym, nie wiedziec czemu, jako "Aleja snajperów"). Film inspirowany autentycznymi losami małej Saraljki Emiry, wzbogacony o dokumentalne zdjęcia z oblężonego Sarajeva...
Dla mnie ten własnie film to prawdziwe mistrzostwo świata (i nie ze względu na obecność Gorana Višnjića, który nawiasem mówiąc był tu znakomity),z powodu doskonałej formy łączącej dokument z fabułą.
I chyba własnie te dokumentalne zdjęcia (płonącej Biblioteki Narodowej, wizyty delagatów państw U.E, ataków możdzieżowch, słynnej kolejki po chleb, czy obozów jenieckich) mistrzowsko komentowane przez fabułę wbijają się w pamięć.

też się dziwiłem skąd ten tytuł, ale pewnie z tego powodu, że ta główna wylotowa trasa z Sarajeva była ulubionym miejsce snajperów, stąd ta nazwa, poza tym, na jednym z budynków przy tej ulicy było grafitti właśnie takie jak tytuł...a poza tym, to mam do Was pytanie, kto śpiewał finałowa piosenkę z tego filmu? był to jakiś męski głos, ale bardzo miły. chyba że mi sie filmy pomieszały...

pamiętam też jakiś francuski film z naszym Jerzym Radziłowiczem o wojnie na Bałkanach, była tam Serbka Janka, mistrzyni w strzelectwie, która w czasie wojny została właśnie snajperem i ktoś dostał zadanie "likwidacji" Janki...kojarzy ktoś ten film???? pewnie najłatwiej byłoby znależć poprzez filmografię Radziwiłowicza...
googlownica mówi mi, że to może być film: Si je t'oublie Sarajevo "Jak zapomnieć o Sarajewie":
Zrealizowane w paradokumentalnej konwencji i dedykowane mieszkańcom Sarajewa dzieło Arnaud Selignaca, uhonorowane w 1997 r. nagrodą dla najlepszego filmu telewizyjnego na międzynarodowym festiwalu programów telewizyjnych w Barcelonie. Poprzez losy grupki Francuzów, którzy w 1993 r. trafili do ogarniętej wojną domową Bośni, autorzy filmu ukazują dramat walczącego narodu, okrucieństwo i bezsens wojny, a także bezradność międzynarodowych sił pokojowych wobec narosłej przez lata wzajemnej nienawiści ludów bałkańskich.

ale teraz mam jakieś małe wątpliwości, czy to jeszcze ten film, o który mi chodzi...

Zone Europa o godz.22.05

PIĘKNA WIEŚ PIĘKNIE PŁONIE

moze ktos ma mozliwosc nagrania tego filmu

Katarzyna Głydziak Bojić napisał(a): Film robi wrażenie i owszem. Może nawet zbyt duże. Reżyser nie oszczędza widza. Wszystko dosłowne aż do bólu. Zbyt dosłowne i zbyt wprost. To nie jest film do widzów o słabych nerwach. Widziałam wiele filmów na ten temat i wiem, że można nakręcić dobry film o koszmarze "domovinskog rata" bez epatowania okrucieństwem.

Mam podobne zdanie.

krakuscity napisał(a):

Katarzyna Głydziak Bojić napisał(a): Film robi wrażenie i owszem. Może nawet zbyt duże. Reżyser nie oszczędza widza. Wszystko dosłowne aż do bólu. Zbyt dosłowne i zbyt wprost. To nie jest film do widzów o słabych nerwach. Widziałam wiele filmów na ten temat i wiem, że można nakręcić dobry film o koszmarze "domovinskog rata" bez epatowania okrucieństwem.

Mam podobne zdanie.

Oglądałam i też tak samo myślę.
Niektóre sceny bardzo okrutne, na długo pozostana w mojej pamięci.
Bardzo trudny film i smutny

Z powrotem w Bośni Back to Bosnia
dokument

poniedziałek 26.02.2007 CANAL+ 22:45
Opowieść o powrocie ofiar wojny do domu w Bośni. Rodzina Vajraców z Banja Luki, podobnie jak tysiące rodzin z krajów byłej Jugosławii, została zmuszona w latach 90. do emigracji. Wracając do rodzinnego domu, wie, że stanowiące ich własność mieszkanie zajmuje inna rodzina. Niełatwy powrót w ojczyste strony okazuje się trudniejszy, niż ktokolwiek mógłby się spodziewać.

A zna ktoś ze starszych produkcji "Okupacja w 26 obrazach". Film tendencyjny ale jednak coś z niego da się dowiedzieć poza tym bardzo ładna muzyka i zdjęcia Dubrovnika.

banko napisał(a):Zone Europa o godz.22.05

PIĘKNA WIEŚ PIĘKNIE PŁONIE

moze ktos ma mozliwosc nagrania tego filmu

Nagrałam ten film.

fiolek napisał(a):

krakuscity napisał(a):

Katarzyna Głydziak Bojić napisał(a): Film robi wrażenie i owszem. Może nawet zbyt duże. Reżyser nie oszczędza widza. Wszystko dosłowne aż do bólu. Zbyt dosłowne i zbyt wprost. To nie jest film do widzów o słabych nerwach. Widziałam wiele filmów na ten temat i wiem, że można nakręcić dobry film o koszmarze "domovinskog rata" bez epatowania okrucieństwem.

Mam podobne zdanie.

Oglądałam i też tak samo myślę.
Niektóre sceny bardzo okrutne, na długo pozostana w mojej pamięci.
Bardzo trudny film i smutny

To rzeczywiście "mocny" film.
Ponowne otwarcie tunelu (na końcu filmu) sugeruje, że ta historia może się powtórzyć...?

Mam wrażenie, że 2 moje ukochane filmy jeszcze nie zostały wymienione.
"Bure baruta"/"Beczka prochu"

Akcja rozgrywa się w Belgradzie w ciągu jednej nocy, podczas której ma zostać podpisany układ pokojowy z Dayton, kładący kres wojnie w Bośni. Film przedstawia krzyżujące się ze sobą losy kilku mieszkańców Belgradu.
filmweb.pl

"Rane"
Film opowiada o parze przyjaciół - nastolatków dorastających w Belgradzie. Wokół toczy się wojna, a oni rozpoczynają przestępczą edukację pod okiem miejscowego bandziora.
Oba filmy są taką kwintesencją kina "made in Balkan". Mamy więc czarny humor, karnawałowe motywy, które potęgują absurd niektórych sytuacji. Brutalność podszytą liryzmem. Polecam. Oba były z resztą emitowane w TVP
Jak ktoś pyta o "typowe kino chorwackie" od razu myślę o tym filmie:
http://www.stojemuskaracbezbrkova.com/index2.php
"Sto je muskarac bez brkova" zdecydowanie nie jest kinem ambitnym Lekka komedia romantyczna na podtawie prozy A. Tomicia (jedna z gwiazd współczesnej chorwackiej literatury). Rzecz dzieje się w dalmatyńskiej mieścinie, której mieszkańcy żyją z turystyki. Mamy ją(młoda wdowa) i jego(ksiądz!), którzy nie mogą się zejśc. Przy okazji w tle rozgrywa się jeszcze kilka romantycznych (i zabawnych) historii. Film był HICIOREM Jak byłam w Zagrzebiu wszyscy o tym filmie mówili - dosłownie każdy go widział. W tym samym czasie do kin wchodziła następna bałkańska superprodukcja "Karaula"
www.karaulafilm.com
Również komedia, ale czarniejsza od tej pierwszej. Wszystko dzieje się jeszcze przed wojna domową w jednostce wojskowej na granicy jugosłowiańsko-albańskiej. Dowódca dowiaduje się, że załapał od prostytutki niezbyt przyjemną chorobę. Z e strachu przed żoną okłamuje żołnierzy, że Albańczycy szykują się do wojny i wszyscy muszą zostac w jednostce dłużej.
Oczywiscie mamy miłość, pięknych bohaterów. dużo humoru i szczypte dramatu.
Polecam i kino ambitniejsze i to komercyjne przy którym naprawdę można się odprężyc