DZIWNA PARA-PRIMOŠTEN I SUTIVAN 2018

mac30 napisał(a):Bardzo ładne fotki, super jakość. Można wiedzieć czym były robione?

A ja wiem czy super jakość ? Cały czas wydaje mi się że można robić lepsze, ale niestety wiedzy brak
A aparat to nikon coolpix P900

Ach te primošteńskie klimaty.
Uwielbiam tę małą wysepkę, a dalmatinską pašticadę muszę w końcu spróbować

Nie byłam jeszcze ani w Primošten, ani w Sutivan, ale oba są w planach. Nadrobiłam jednym tchem i będę śledzić cd.

Toż to relacje nas, zwykłych ludzi, a nie speców od fotografiki. Zdjęcia fajne. Ważne że już zawsze pozwolą przypomnieć sobie klimat odwiedzonych miejsc..

Habanero napisał(a):Ach te primošteńskie klimaty.
Uwielbiam tę małą wysepkę, a dalmatinską pašticadę muszę w końcu spróbować

Naprawdę polecam Mięsko jest tak delikatne ,że rozpływa się w ustach.
A to opis dania ze strony croatia.hr :

Pašticada
Wśród odręcznie zapisywanych w specjalnych zeszytach przepisów kulinarnych, przekazywanych sobie w splickich rodzinach z pokolenia na pokolenie, pełnych licznych dopisków, można znaleźć nawet dwadzieścia różnych przepisów dotyczących tylko jednej potrawy zwanej pašticada. Jest to pracochłonne danie mięsne, którego przygotowanie składa się z kilku faz. Według starych przepisów zaczyna się nawet kilka dni wcześniej nim przystąpi się do samego gotowania. Pašticada robiona jest z wołowiny lub cielęciny, najczęściej z udźca. Znane są też wersje z koniny lub dziczyzny grubej. W pierwszej fazie mięso jest marynowane w marynacie z aromatyzowanego octu. W drugiej kawałek mięsa jest obsmażany, zaś w trzeciej duszony w sosie z dodatkiem wina stołowego i słodkiego wina prošek, a także suszonych owoców, najczęściej śliwek oraz wielu przypraw, takich jak goździki, gałka muszkatołowa, liść laurowy i pieprz. Dawne przepisy zalecają, aby nie jeść mięsa od razu po ugotowaniu, bez względu na to, jak długo było na wolnym ogniu. Według doświadczonych kucharzy trzeba pozwolić, aby mięso wystygło, a następnie pokroić je w kostkę, ponownie podsmażyć i podawać w sosie własnym, uprzednio przecedzonym.
Do tego dania najczęściej podaje się kluseczki ziemniaczane zwane njoki, które powinny być ugotowane bezpośrednio przed podaniem. Tradycyjna pašticada charakteryzuje się bardzo intensywnym i pełnym smakiem, a mimo to czasami kluseczki posypuje się jeszcze startym twardym serem owczym.

ruzica napisał(a):Nie byłam jeszcze ani w Primošten, ani w Sutivan, ale oba są w planach. Nadrobiłam jednym tchem i będę śledzić cd.

Więc wszystko jeszcze przed Tobą, bo obie te miejscowości warte są odwiedzenia

Abakus68 napisał(a):Toż to relacje nas, zwykłych ludzi, a nie speców od fotografiki. Zdjęcia fajne. Ważne że już zawsze pozwolą przypomnieć sobie klimat odwiedzonych miejsc..

Pewnie już wiesz, że pewne wady nasilają się wraz z wiekiem
U mnie jest to perfekcjonizm, a że już trochę żyję na tym świecie to jest to perfekcjonizm do potęgi trzeciej
Dotyczy to wszystkiego ,łącznie ze zdjęciami

Dzień trzeci

W pierwszym tygodniu wakacji wykonaliśmy naprawdę mało ruchów
Ale po co się ruszać jak wszystko ma się pod nosem

Po za tym w tym roku doszłam do wniosku, że nad morze chcę jeździć tylko do Chorwacji (czyli co najmniej raz w roku)
Muszę więc dozować sobie tą Chorwację po łyżeczce .

Więc mogę już zacząć nieco przynudzać i pokazywać zdjęcia tych samych obiektów ale wykonanych w różnym świetle
Nawet pogoda może was nieco znudzić, bo codziennie była lampa i upał
Dziś będzie mało do czytania

Poranne widoki z balkonu (obiecuję,że już ostatnie, ale będzie jeszcze kilka zdjęć z tarasu na dachu budynku) :






Śniadanko na balkonie a potem ta sama nudna plaża.
W pierwszych w 2 dniach rozkładaliśmy się tuż przy wejściu po prawej stronie plaży w cieniu pinii. Trzeciego dnia 10 cm od nas rozłożyła się 6-cio osobowa grupa Czechów. Miejsca pod piniami było dużo i mogli swobodnie rozłożyć się 2m od nas Ale widocznie nasze miejsce im się bardziej spodobało
I w ten sposób wykurzyli nas spod drzew na drugi skałkowy koniec plaży. I potem z naszych skałek codziennie obserwowaliśmy jak "nasi Czesi" w ten sam sposób pozbywają się swoich sąsiadów. No bo kto by to wytrzymał ???
Plaża:






Powrót z plaży i tylko 1 zdjęcie po drodze


Przed 17 idziemy do konoby Torkul na pekę z cielęciny .
Zdjęcia peki nie mam, ale musicie uwierzyć mi na słowo, że była rewelacyjna , z delikatnym mięciutkim mięskiem i warzywami typu ziemniaki, marchewki, pieczarki, cukinie, czosnek i cebula. Do tego jeszcze domaće vino - po prostu rozpusta

A to widok z konoby na główną plażę. Jak widać po sezonie i po godz.17 jest tu sporo ludzi:


Po obiadokolacji idziemy na spacer deptakiem w stronę kempingu Adriatic :





A takie plaże to nie moja bajka:


Dzisiaj morze jest trochę niespokojne:







Na zachód słońca wracamy do miasta. Magiczne chwile, niech zdjęcia przemówią:











Jeszcze w drodze powrotnej rzut oka na główny placyk:



Na koniec włażę na dach naszego budynku i strzelam zdjęcia na dobranoc

Czesi tak mają. Znaleźliśmy 100 metrów szeroką plażę. Daleko od Sutivanu. Z nagimi osobami dwoma. Ulokowaliśmy się 50m od nich. W pasującym nam miejscu. Dzień później przyszły dwie rodziny z Czech. Rozłożyli się 3m od nas. Nie daliśmy się. Ale już do końca gdy tam wpadliśmy oni po 2-3h pojawiali się obok. Co z tego wyszło opiszę... Konkluzja jest taka. Oni się boją Chorwacji i morza dlatego kładą się blisko innych ha, ha, ha.

Z kolei z moich doświadczeń z przedstawicielami różnych narodowości na plaży i (przede wszystkim) na campingach wynika, że najbliżej rozkładają/rozbijają się Słoweńcy. Nieraz na campie wcisnęli z namiotem tuż obok nas, choć dookoła było dużo wolnego miejsca
Śmialiśmy się, że są z małego kraju, więc są przyzwyczajeni do ściskania się, żeby mogli się na tej małej przestrzeni pomieścić

maslinka napisał(a):Z kolei z moich doświadczeń z przedstawicielami różnych narodowości na plaży i (przede wszystkim) na campingach wynika, że najbliżej rozkładają/rozbijają się Słoweńcy. Nieraz na campie wcisnęli z namiotem tuż obok nas, choć dookoła było dużo wolnego miejsca
Śmialiśmy się, że są z małego kraju, więc są przyzwyczajeni do ściskania się, żeby mogli się na tej małej przestrzeni pomieścić

Abakus68 napisał(a):Czesi tak mają. Znaleźliśmy 100 metrów szeroką plażę. Daleko od Sutivanu. Z nagimi osobami dwoma. Ulokowaliśmy się 50m od nich. W pasującym nam miejscu. Dzień później przyszły dwie rodziny z Czech. Rozłożyli się 3m od nas. Nie daliśmy się. Ale już do końca gdy tam wpadliśmy oni po 2-3h pojawiali się obok. Co z tego wyszło opiszę... Konkluzja jest taka. Oni się boją Chorwacji i morza dlatego kładą się blisko innych ha, ha, ha.

W Sutivanie za plażą Likva mieliśmy to samo

Plaża dość długa , na jednym końcu jedna para , po środku my . Nieopatrznie zostawiliśmy na 10 min bambetle i poszliśmy na pobliskie skałki polować na kraby i nagle zjawia się 7 rowerzystów- Czechów oczywiście. Drugi koniec plaży był cały pusty i gdzie się rozłożyli ???? Centralnie przed nami jakieś pół metra od nas. Szybko wróciliśmy, pilnować swojego dobytku i przysunęliśmy się z leżaczkami bliżej nich ,z nadzieją że pękną i się przeniosą. Nic z tego
Oni chyba lubią się integrować na plaży....

I Niemcy.....na plaży w Murterze - z kocykiem 5 cm od nas, chociaż dalej było pełno miejsca

Dzień czwarty

Kolejny dzień niczym nie różni się od poprzednich . Pogoda nadal dopisuje - jest słonecznie i gorąco.
Przed plażą idziemy sprawdzić ruinki ,które widać na dole z naszego balkonu. Po drodze znów focimy Primošten:





A przy ruinach :



Potem tradycyjnie plaża i podglądanie mieszkańców jachtów większość zdjęć jachtów nie nadawało się do publikacji







Na plażę wzięłam kabanosy (dzięki Habanero za pomysł )
i poszłam na skałki zapolować na kraby:








W międzyczasie małż wyławia z wody różowego jeżowca :






Wieczorem wybieramy bardziej ekonomiczną wersję posiłku i idziemy na pizzę do Pizzeri LUKI-YO
Pizza z pršutem była bardzo dobra, ale doszłam do wniosku ,że więcej na pizzę w Chorwacji nie pójdę. Dlaczego ? Bo pizzę mogę zjeść wszędzie

Po kolacji tradycyjnie idziemy na spacer a po drodze..... tradycyjnie cmentarz





A w kolejnym odcinku wreszcie się gdzieś ruszymy

Z nostalgią wspominam Primošten
i nasz tygodniowy pobyt w 2002 roku

Kraby bardzo fotogeniczne

Piękna krabia sesja Różowej kuli też niczego nie brakuje
Walka między krabami o kabanosa to jest to
Normalnie jak nic rozgrywki o Puchar Tarczyńskiego

Krabowej sesji pozazdroszczę. Świetny pomysł na zanęcanie modeli/modelek kabanosem, muszę to przetestować przy okazji. Zachód słońca bardzo nastrojowy, uwielbiam kolory o tej porze dnia.

krakusowa napisał(a):Z nostalgią wspominam Primošten
i nasz tygodniowy pobyt w 2002 roku

Na pewno nie jest to już ten sam Primošten co 16 lat temu, ale i tak jest to bardzo fajne miejsce na wypoczynek

Habanero napisał(a):Piękna krabia sesja Różowej kuli też niczego nie brakuje
Walka między krabami o kabanosa to jest to
Normalnie jak nic rozgrywki o Puchar Tarczyńskiego

Normalnie piszę to trzeci raz : kabanos na kraba to Twój pomysł i powinieneś go opatentować

AdamZ napisał(a):Krabowej sesji pozazdroszczę. Świetny pomysł na zanęcanie modeli/modelek kabanosem, muszę to przetestować przy okazji.

Normalnie ja jako pierwsza skorzystałam z pomysłu gratisowo ale Ty już będziesz musiał wykupić licencję od Konrada
W Primoštenie to były krabiątka wielkości ..... max. jak pół kromki chleba, za to na Braču giganty jakieś ganiały

AdamZ napisał(a):Zachód słońca bardzo nastrojowy, uwielbiam kolory o tej porze dnia.

Też lubię tę porę dnia
Dobrze ,że nie napisałam że mi łódka zasłaniała zachód słońca , bo byś mi ją wymazał

Super pomysł z kabanosami! Chętnie przetestuję, mogę nawet wykupić licencję

My próbowaliśmy zwabić kraby winogronami Akurat nic innego do jedzenia nie mieliśmy W sumie nie dziwię się, że wolą kabanosy