Dziesięć Dni w Dolomitach

Słońce powoli zbliżało się do horyzontu. Był już najwyższy czas dotrzeć do kapliczki św.Rity i rozpocząć powrót na przełęcz. Grupa Rekreacyjna nieco zmieniła profil, przyspieszając kroku. Weszli w las, stroma ścieżka sprowadzała w dół, nowicjusze nabywali nowych umiejętności doceniając obecność raczków przy rakietach.
Tak doszli na polanę z kolejnymi zabudowaniami...



Wędrowiec był skonsternowany - mapa pokazywała, że to musi być tu - ale śliczne domki zupełnie nie przypominały kapliczki!
Św.Rita się schowała! Pomogła jednak podjąć decyzję, by Jej nie szukać - należało oszczędzać siły na powrót, szczególnie Najmłodszego Nowicjusza. Ruszyli więc szur za szurem, człap za człapem nieco w górę, nieco w dół, co chwila zadzierając głowy w lewo - hipnoza działała także na tej wysokości!





Na kolejnej pięknej polanie zrobili sobie five o'clock.



Herbata z termosu w górach to czysta poezja!



I w końcu doszli do miejsca, skąd już tylko ostatnie zejście dzieliło ich od końca eskapady.




Wszyscy przyspieszyli na widok Passo Cereda ... z wyjątkiem Wędrowca. Znów posmutniał, jak to miał w zwyczaju, gdy kończyła się Droga ... Kiedy znów uda się wyruszyć? -pomyślał smętnie. Jakieś przeczucie podpowiadało, że nadchodzi trudny czas ...
Nic to, będzie co ma być - odegnał złe myśli i spojrzał na kapliczkę zawieszoną po drugiej stronie przełęczy.
Św. Antoni, pomóż nie zgubić szlaku ...



Podniesiony na duchu dogonił swoją Ekipę. Rakietowy dzień dobiegł końca.
Zatrzymali się jeszcze na moment, by w zachodzącym słońcu uwiecznić Castelpietro. Gdy tylko "mignęła migawka", bateria powiedziała A rivederci! i to był prawdziwy koniec dnia.




Nazajutrz rozpoczęli powrót do domu. Dolomity żegnały się zachmurzone, naburmuszone, Vette Feltrine, Monti del Sol nie były wcale przychylniejsze. Dotarli na niziny. A jednak tam jeszcze raz zobaczyli Góry! Wiedzieli, że to możliwe i choć stalowe niskie chmury odbierały tą nadzieję, wypatrywali. I wypatrzyli!
Wpierw bezpośrednio nad laguną...



a potem nad Miastem!



I mimo, że Serenissima tylko na moment zajaśniała pełnym blaskiem, od tej chwili słońce świeciło w duszy Wędrowca już przez cały czas! Widział Dolomity. Można było zacząć Carnevale. Choćby przez kilka godzin ...




I to by było na tyle.
Ja tam byłem, miód i wino ( wino!!!) piłem, a co widziałem, to Wam opowiedziałem.

A za wspólne Gór podziwianie - Grazie Mille !

FINE.

plavac napisał(a):Ale nie mam wątpliwości, że jest to specialite de la maison zimowej górskiej wędrówki

Oj tak ! ... nie da się powiedzieć inaczej.

plavac napisał(a):I mimo, że Serenissima tylko na moment zajaśniała pełnym blaskiem, od tej chwili słońce świeciło w duszy Wędrowca już przez cały czas! Widział Dolomity. Można było zacząć Carnevale. Choćby przez kilka godzin ...

Powiem tylko ... ach - och , och - ach !!!
Przepiękne zimowe wakacje, z cudnym finałem.
Po prostu dziesięciodniowe zimowe Carnevale.

Zazdrościmy ... i tyle !

pozdrawiam

blackmore2k3 napisał(a):Piękna zima i naprawdę piekne zdjęcia

Szczególnie to





I to my

plavac napisał(a):Grazie

Grazie , Grazie

pzdr

plavac napisał(a):

Cudnie...

plavac napisał(a):I to by było na tyle.

Tylko tyle?..

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):Przepiękne zimowe wakacje, z cudnym finałem.
Po prostu dziesięciodniowe zimowe Carnevale.

Jakby to powiedzieć ... przykład idzie z góry
Ktoś kiedyś pokazał mi, jak ładnie wygląda połączenie Dolomitów i Laguny
Staram się kultywować.
A za podpowiedzenie pomysłu ten Ktoś ma zawsze ciepłe wspomnienie na Foundamente Nuovo. i nie tylko tam

longtom napisał(a):Grazie , Grazie

Franz napisał(a): Tylko tyle?..

To, że mogłem pisać, wiedząc, że czytacie - pomagało przetrwać niełatwy czas.
Tylko tyle, Wojtku - to było i jest AŻ tyle

Dlatego, Tomku, Grazie - per Tutti !

Pozdrawiam

Dzięki za podzielenie się cudnymi zimowymi przygodami . Po prawda już jakiś czas temu ogłosiłam u siebie wiosnę , ale dla TAKICH wspomnień warto było na moment wrócić do zimy.

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):

Cudnie...

Prze Cudnie

Krótko i pięknie

pozdr

Dziękuję , Piotrze , za piękne widoki

Powiedz , proszę , Wędrowcowi , żeby się nie martwił tak bardzo końcem wyprawy , wszak - każdy koniec jest początkiem nowego


Pozdrawiam
Piotr

Plavac napisał(a):spojrzał na kapliczkę zawieszoną po drugiej stronie przełęczy

te zasypane dachy i wszystko wokół... istna bajka,
"łazęgowanie" po górach (ośnieżonych, nieośnieżonych) uwielbiam, i potem wejście do zasypanego ciepłego domku + dobry napitek, żarło doceniam

Parę dni temu przeczytałem sobie jeszcze raz cały ten wątek.
Po prostu pięknie...

Dziękuję i do następnego razu.

Pozdrawiam,
Wojtek

dangol napisał(a):Co prawda już jakiś czas temu ogłosiłam u siebie wiosnę ...

Miałem te same wątpliwości - niemniej wczoraj drobny śnieżek okrył pierwsze pojedyńcze krokusy w Chochołowskiej - więc zima jeszcze walczy. Poczułem się usprawiedliwiony
Ale w nadchodzącym tygodniu już niechybnie odpuści i - witaj wiosno !

janusz.w. napisał(a):Prze Cudnie

Prze Dzięki

piotrf napisał(a):Powiedz , proszę , Wędrowcowi , ... - każdy koniec jest początkiem nowego

Powiedziałem Obiecał, że sobie przemyśli ... Dzięki

te kiero napisał(a):"łazęgowanie" po górach (ośnieżonych, nieośnieżonych) uwielbiam, i potem wejście do zasypanego ciepłego domku + dobry napitek, żarło doceniam

Kto nie lubi Cieszę się, że udało mi się oddać trochę tego klimatu.

Franz napisał(a):Parę dni temu przeczytałem sobie jeszcze raz cały ten wątek. ...

Wojtku! Kiedy znalazłeś na to czas ?! Aż zatrzymałęm się w pędzie - na moment serdecznego zdumienia ...

Dzięki
Pozdrawiam Wszystkich

plavac napisał(a):Wojtku! Kiedy znalazłeś na to czas ?!

Chyba to wtorek był...

Pozdrawiam,
Wojtek

plavac napisał(a):A za podpowiedzenie pomysłu ten Ktoś ma zawsze ciepłe wspomnienie na Foundamente Nuovo. i nie tylko tam

Cieszy nas to bardzo, bardzo.
Dziękujemy !

pozdrawiamy.