Dziesięć Dni w Dolomitach

plavac napisał(a):Epilog.
..................
Koniec.
..................
Post scriptum.

Piotrze ... ach jaka szkoda !

... ale cóż ! - tak jak wspomniałeś po to przecież się wraca ... ... i oby wszystko pozwoliło, aby powrotów (tak w jedną jak i w druga stronę) było jak najwięcej i były jak najczęstsze.

Super się z Wami wędrowało po tych znanych i nieznanych ścieżkach.

Także od nas WIELKIE podziękowania za możliwość "udziału" w Waszej radości ... trochę nam to zrekompensowało niemożność osobistego wydeptywania dolomitowych szlaków w sezonie 2013.

Dodatkowe, specjalne podziękowania dla Wędrowca, że znalazł czas i chęci, aby nam to wszystko tak pięknie pokazać i opowiedzieć.

Pozdrawiamy Gosia i Mariusz.

mariusz-w napisał(a): ... i oby wszystko pozwoliło, aby powrotów... było jak najwięcej i były jak najczęstsze.

Życzę Wam tego i mocno trzymam kciuki

mariusz-w napisał(a):Super się z Wami wędrowało po tych znanych i nieznanych ścieżkach.
... trochę nam to zrekompensowało niemożność osobistego wydeptywania dolomitowych szlaków w sezonie 2013.

Znam to uczucie, gdy "sezon" przepada. Co wtedy pomagało ? Różne rzeczy. Najbardziej przeglądanie starych zdjęć
i wspominanie, gdzie się już było. Bo to się życiu już "wyrwało"
A nieznane ścieżki ? To nadzieja. A ta, jak wiadomo, "umiera ostatnia" ...

Wędrowiec pisał mając Wasze ścieżki w pamięci. Nie miał tylko Twojego "magicznego fotograficznego oka "!
Liczy na to, że za rok użyjesz go ku zadowoleniu wielu tu obecnych. I wcale nie upierał się, że masz go użyć tylko w Dolomitach
To kazał mi przekazać.

Pozdrawiam Was
Piotr

Drogi Piotrze,
Bardzo dziękujemy za przekazanie opowieści Wędrowca. Przez swoją poetykę i szczegółowość rozkochała nas w Dolomitach.
Wszystkie odsłony czytaliśmy rodzinnie przy rozżarzonym kominku, nie obyło się również bez kieliszka chorwackiego wina. Czuliśmy się jak część ekipy Wędrowca.
"Dziękujemy Ci z całego serca, zobaczymy się wkrótce" - słowa Mikołaja.
Pozdrawiamy gorąco całą ekipę
Renia, Michał, Mikołaj i Księżniczka Oleńka.

Przy okazji chciałbym odejść trochę od tematu relacji pozostając jednak przy Dolomitach. Mam pytanie do doświadczonych podróżników po Dolomitach. Czy miał ktoś okazję korzystać z tej mapy i jakie są o niej opinie, czy nadaje się do celów turystycznych i "via ferratowych" oczywiście jako dodatek do "Tkaczyka"?
Pozdrawiam Tomek

dusiołek napisał(a):Wszystkie odsłony czytaliśmy rodzinnie przy rozżarzonym kominku, nie obyło się również bez kieliszka chorwackiego wina. Czuliśmy się jak część ekipy Wędrowca.
Renia, Michał, Mikołaj i Księżniczka Oleńka.

Jesteście częścią ekipy Wędrowca !
A Dolomity przy chorwackim winie - czyż to nie baśniowe dopełnienie ?

"Dziękujemy Ci z całego serca, zobaczymy się wkrótce" - słowa Mikołaja.
Zobaczymy się ! Także na szlaku ...

Pozdrawiam !
Piotrek&Co

tompie68 napisał(a):Czy miał ktoś okazję korzystać z tej mapy i jakie są o niej opinie, czy nadaje się do celów turystycznych i "via ferratowych" oczywiście jako dodatek do "Tkaczyka"?

Tomku, nie znam tej mapy. Korzystam z map Tabacco, uważam je za najbardziej przejrzyste (dla mnie). To jest subiektywna ocena. Uważa się, że nie ma dokładnych map Dolomitów. Każde wydawnictwo ma jakiś "feler". Natomiast w przypadku Dolomitów nie odgrywa to może tak wielkiej roli jeśli chcesz chodzić po trasach uczęszczanych. Te są dobrze oznakowane, kierunkowskazy znajdują się na kluczowych rozstajach; wtedy nawet poglądowa mapa może być wystarczająca.
Swego czasu Mariusz ( mariusz-w) podesłał linka do mapy firmy Kompass . Te mapy też mają swoje wady, ale zalety są niezaprzeczalne - można sobie rozplanować trasę w domowym zaciszu , a nawet sfotografować Uwielbiam przemierzać Dolomity ( zresztą nie tylko !) na monitorze Tu np. "ziemie Księżniczki Oleńki" Powiększając i pomniejszając można poznać całe Dolomity.
Uważam, że Tkaczyk jest podstawą. Głównie z uwagi na uwzględnienie czasu przejścia. W naszym przypadku te czasy sprawdzały się dość dokładnie.
Pozdrawiam !

tompie68 napisał(a): Czy miał ktoś okazję korzystać z tej ......

No my tez akurat z tej nie korzystamy, a właśnie ze wspomnianych przez Pawła map Kompass.
Podgląd w sieci .... co na nich jest i jak jest oznaczone, podał już Piotrek.
Uważam, że najlepiej wybierać i kupować odpowiednie mapy na miejscu w Dolomitach, jest tam ich sporo i cenowo często korzystniej jak u nas. W dodatku na miejscu można taką mapkę sobie obejrzeć i stwierdzić czy obejmuje obszary które zamierzamy odwiedzić.
My z reguły kupujemy te trochę droższe (laminowane), są zdecydowanie trwalsze, nie drą się tak łatwo, a i w razie niepogody nie grozi im przemoczenie.
"Kompass" oferuje również dobre przewodniki wybranych rejonach Dolomitów, ale wydane głownie po niemiecku lub włosku (może i po angielsku, ale nie spotkałem).

pozdrawiam.

janusz.w. napisał(a):(Liczę po cichu na Twoją Bałkańską Opowieść).

plavac napisał(a):Bałkańska opowieść ... ? Nie wiem. Muszę zapytać Wędrowca, co o tym myśli

Piotrze !
Pytaj i namawiaj

pozdrawiam.

tompie68 napisał(a):Czy miał ktoś okazję korzystać z tej mapy i jakie są o niej opinie, czy nadaje się do celów turystycznych i "via ferratowych" oczywiście jako dodatek do "Tkaczyka"?

Tej mapy nie znam. Chodzę z Kompasem, wspomagając się czasami Tobacco. Ale mam tego wydawnictwa mapę po Alpach Julijskich i nie zgłaszam zastrzeżeń. Mapa, jak mapa - nie można wierzyć bezgranicznie.

Pozdrawiam,
Wojtek

plavac napisał(a):...... prawa autorskie do tych tras ma tylko Stwórca .....

Wędrowcze,Twoja opowieść o zdobywcach milkożercach była bardzo wciągająca - okraszona nierzadko porywającymi przemyśleniami.........

A to zacytowane zapiszę sobie w moim katalogu "złotych myśli" , jeśli pozwolisz

Pięknie....

CROberto napisał(a):

plavac napisał(a):...... prawa autorskie do tych tras ma tylko Stwórca .....

Witaj, CROberto Zapisuj, co zechcesz.
Ja też sobie zapisuję Twoje wspaniałe określenie o zdobywcach milkożercach i przy najbliższej okazji powiem ekipie Wędrowca, kim naprawdę są !

Pozdrawiam

Suplement - Całkiem inna historia.

Wędrowiec jak obiecał Żonie, tak uczynił.
A po prawdzie było całkiem odwrotnie, bo to on spełnił prośbę Małżonki, by odwiedzić Dolomity zimową, narciarską porą.
Jednak od jakiegoś już czasu jego narciarskie dni przeplatają się z dniami rakietowym.
Jakie to szczęście, że Żona Wędrowca polubiła ciaspole !
Wędrują więc razem ( rzecz jasna i z Synem ), zmieniając tylko obuwie i nakładki na obuwie oraz kijki. Duże zimowe talerzyki kijków są nie do przecenienia na nieprzetartych szlakach...

Zima zagościła w tym roku w Dolomitach na dobre. 4,5 metra na szczytach, 2 metry w dolinach
Zanim jednak pojawią się zdjęcia z wędrówki na rakietach, Wędrowiec prosił, by pokazać jego ulubioną dolomitową przełęcz, Passo Rolle.



Lubi w niej i to, że oddziela dwa górskie "światy" - Dolomity i Catena de Lagorai. Cieszył się rozpoznawaniem szczytów i grani w tym pierwszym, z narastającym zaciekawieniem spoglądał w kierunku terra incognita tego drugiego.

Już sama wyprawa na przełęcz i zjazd z niej do San Martino di Castrozza były ekscytujące. Widoki były ukoronowaniem tego dnia, szczególnie po dniach ze śniegiem i chmurami. Szusując w dół stoków przystawał co chwilę i fotografował.













Najpiękniejsza pora dnia na Passo Rolle to późne popołudnie. Chylące się ku zachodowi słońce zabarwia ściany Cimon della Pala i pozostałych szczytów na pomarańczowo. Czas się zatrzymuje, oczy patrzą w zachwycie ...









Powrót nie jest łatwy. Nie to, że droga śliska a zakręty ostre. Jakże jechać i patrzeć tylko przed siebie ...
No nie da się! Po prostu się nie da ...







A tych Wszystkich, którzy usłyszeli szus nart i skrzypienie rakiet, Wędrowiec zaprasza na jego ulubioną dolomitową ambrozję - grappa prugna



A także serdecznie pozdrawia!
C.d.n.

Witam Wędrowca i jego Biografa.

Pozdrawiam,
Wojtek

plavac napisał(a):

Siedziałem cicho ale na koniec się ujawnię - piękne zdjęcia.

Pozdrawiam

plavac napisał(a):Najpiękniejsza pora dnia na Passo Rolle to późne popołudnie. Chylące się ku zachodowi słońce zabarwia ściany Cimon della Pala i pozostałych szczytów na pomarańczowo.

faktycznie, piękne oświetlenie, kolory których przeciętnemu mężczyźnie trudno trafnie określić

plavac napisał(a):Powrót nie jest łatwy. Nie to, że droga śliska a zakręty ostre. Jakże jechać i patrzeć tylko przed siebie ...
No nie da się! Po prostu się nie da ...

wspaniałe korytarze, zastanawiam się jak odśnieżają taką drogę, gdy zostanie całkiem zasypana: tak dobrze pamiętają jak wiedzie, czy korzystają z gps,
piękne widoki i jazda / rozterka kierowcy