Dżampering 2013 czyli sałatka bałkańska

jumpy napisał(a): Nie możesz powiedzieć, że gdzieś byłeś, dopóki nie wrócisz do domu, a oglądanie fotografii i opowiadanie co się przeżyło i widziało to też część podróży. No więc tym pisaniem kontynuuję naszą podróż.

faktycznie coś w tym jest, super bałkańska przygoda

jumpy napisał(a):W tym roku odbyliśmy jeszcze jedną podróż Jumpym, tym razem na północ (...) ostatecznie stanęło na Kaszubach

jak pokazujesz Polskie zakątki również są przepiękne i zjawiskowe, szczególnie lubię te z niezmąconym odbiciem krajobrazu na tafli wody

Witam.
Świetna trasa, relacja i fajne opisy. Mam tylko jedną uwagę - stanowczo za mało zdjęć. Zwłaszcza z Rumunii i Bułgarii. Chciałoby się zobaczyć jak najwięcej tych pejzaży.
Ps. Filmiki świetne. Budzą grozę. Dzięki za filmik z drogi nad Boką Kotorską. Można znowu przeżyć ten dreszczyk emocji.

Czytałem Twoją relację. Narzekasz trochę na przepaściste drogi, ale chyba jednak mile je wspominasz!?
Bułgarię i Rumunie rzeczywiście potraktowałem trochę po łebkach. Dużo więcej fotek z tych krajów jest na mojej osobistej stronie Zapraszam i pozdrawiam!

jumpy napisał(a):Narzekasz trochę na przepaściste drogi, ale chyba jednak mile je wspominasz!?

Na pewno mocno wryły mi się w pamięć
Dzięki za link. Wersja rozszerzona baaardzo mi się podobała. Zazdroszczę wyprawy.

Relacja i fotki... po prostu piękne!!!

Muszę zamieścić sprostowanie. Dostałem sympatycznego maila z Albanii, ze Shkoder Lake Resort. Otóż właściciele kampingu wrzucili moją relację do translatora, przeczytali i zdziwili się co ja tam popisałem. Rzeczywiście Niko jest Albańczykiem ale nie jest ojcem trzech urodziwych panien a mężem jednej z nich (Faye jest Angielką) i ojcem dwóch małych chłopaków. Skąd tyle nieporozumień? Jak pisałem informacje te miałem od czeskich motocyklistów. Możliwości są trzy: albo Czesi sami coś pokręcili, albo mój czeski jest tak marny, że źle zrozumiałem albo sam nazmyślałem. Tak rodzą się plotki.

Zapraszam Was do obejrzenia fotoreportażyku z majowego pobytu w Paryżu. Nazwałem go Twarze Paryża. Tak wiem, że Paryż leży dość daleko od Chorwacji, ale w jakiś tam sposób wiąże się z niniejszą relacją.
Reportaż jest tutaj: http://tarasy.of.pl/paris/
Jeszcze wyjaśnienie: wiem, że publikacja twarzy w internecie wymaga zezwolenia. Wiem też, że jest wiele interpretacji tych przepisów i że rygorystyczne podejście do nich praktycznie zabija street photography. Mistrzowie gatunku uciekają do Wietnamu czy Etiopii - tam nadinterpretacja praw obywatelskich nie zagraża. Inni szukają kompromisu między zdrowym rozsądkiem i wytrychami prawnymi. Naśladując ich, ja zwyczajny amator umieszczam stosowne oświadczenia na stronie oraz kieruję swój reportaż do określonej grupy czyli moich znajomych z cro.pl. Dlatego też niezbędne jest hasło do wejścia na stronę. Hasło brzmi: twarze
Życzę Wam wspaniałych podróży w Nowym Roku!

jumpy napisał(a):Czytałem Twoją relację. Narzekasz trochę na przepaściste drogi, ale chyba jednak mile je wspominasz!?
Bułgarię i Rumunie rzeczywiście potraktowałem trochę po łebkach. Dużo więcej fotek z tych krajów jest na mojej osobistej stronie Zapraszam i pozdrawiam!

Jumpy co Ty w środku masz w samochodzie - łózka, lodówkę. Co to za auto ???

Kapitalna paryska relacja tym bardziej, że udało Ci się w wielu fotkach uniknąć spojrzenia fotografowanych co pozwoliło zachować ich naturalną mimikę. Super pomysł

darek1 napisał(a):
Jumpy co Ty w środku masz w samochodzie - łózka, lodówkę. Co to za auto ???

Citroen Jumpy. W środku mam dwa łóżka, na lodówkę miejsce też by się znalazło ale nie mam potrzeby jej wozić. Ja lubię dużo zjeść, ale w drodze jemy niewiele i skromnie. Podstawa to pieczywo, sucha kiełbasa i pomidory. Od czasu do czasu coś na ciepło w knajpce, więc lodówka zbędna.
Więcej o organizacji w naszym Jumpym jest tutaj http://tarasy.of.pl/geo/baltic/index.html