Dużo Czarnogóry i odrobina Chorwacji 2014

Szkoda tych wodospadów, z bliska na pewno fajnie wyglądają,
a nie mieliście jakiegoś pontonika żeby przepłynąć ?
pozdrawiam

Golden osiołki faktycznie były śliczne,długo tam przy nich siedzieliśmy

Krzysiek no nie mieliśmy pontonu niestety ,ani rękawków dmuchanych Ludzie przedzierali się bokiem ,blisko krzaków,dorosłym woda sięgała chwilami po pachy,ale odpuściliśmy.Może kiedyś tam wrócimy i będzie kładka

Jesteśmy już w Blagaju .Jest bardzo gorąco,samochód zostawiamy na parkingu i kawałek trzeba podejść spacerkiem do Domu Derwiszów .


Przechodzimy na drugą stronę.Kelnerka z pobliskiej knajpki mówi nam jak mamy iść ,żeby znaleźć się w miejscu gdzie jest ładny widoczek na Tekiję.Idziemy według wskazówek Ukazuje się nam piękny obrazek .


Tam w górze ponoć jest gniazdo orłów



W Tekiji ,można wejść na piętro,ja nie wchodziłam ,bo trzeba było się ubrać odpowiednio.Mnie już się nie chciało owijać w chusty w tym upale .Panowie powinni być w długich spodniach.

Po wizycie w Blagaju jedziemy do Sarajewa.Tam mamy nocleg . CDN.....

Blagaj pięknie się prezentuje na Twoich zdjęciach Bardzo nam się tam podobało. Też się nie owijałam w chusty, bo, podobnie jak Wy, trafiliśmy na bardzo upalny dzień. Mordercze upały w BiH to chyba norma

Czekam na Sarajewo, bo tam nas jeszcze nie było

moje zdjęcia sprzed kilku lat są wyjątkowo skromne w porównaniu z Twoimi;
nie podchodziliśmy tak blisko, gdyż było sporo miejscowych osób w okolicy zabudowań, zaliczyliśmy tylko kawę w kanjpce;
z miłą chęcią tam powróciłem, to potężne skalisko nad Tekiją robi wrażenie
oczywiście Sarajewo koniecznie

Fajne zdjęcia ,ja jednak Blagaju nie planuję tym bardziej oglądam twoje,
a Sarajewo myślę zaliczyć na dzień dobry (raczej na dobranoc )
pozdrawiam Krzysiek

maslinka napisał(a):Czekam na Sarajewo, bo tam nas jeszcze nie było

Byłem dwa razy, ale tylko na przysłowiowej kawie, więc mam nadzieję, że zobaczę tym razem więcej.

Fajne fotki.

Maslinko te upały potrafią zniechęcić często do dłuższego,bardziej szczegółowego zwiedzania.Moja rodzinka często wymiękała i siadali po prostu gdzieś w cieniu,blisko wody.Ja bardziej z tych dociekliwych,więc tu po okolicach Tekiji pochodziłam trochę sama.Np na ten balkonik przy samej Bunie nie chcieli iść ...niech żałują

Te kiero skalisko faktycznie piękne A jest na cro Twoja relacja z Blagaja ? może widziałam ,tylko zapomniałam?

Krzysiek my też "zaliczyliśmy" trochę Sarajeva wieczorem i trochę z rana ,ale to stanowczo za mało.Ja chciałabym tam być o wiele dłużej,wyjechałam stamtąd z dużym niedosytem,myślę ,że jeszcze tam wrócimy.

Leon na pewno będzie więcej niż kawa,ale i tak za mało

andeo napisał(a):Te kiero skalisko faktycznie piękne A jest na cro Twoja relacja z Blagaja ? może widziałam ,tylko zapomniałam?

to jeszcze z czasów jak nie wiedziałem o Cro.pli, więc nie ma, pamięć już nie ta więc relacji raczej nie będzie, zdjęcia musiałbym przekopać...
jedźmy doliną Neretvy

A rozumiem

W Blagaju jeszcze chętnie polecę ruiny zamku.
Może na jakiś następny raz...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):W Blagaju jeszcze chętnie polecę ruiny zamku.

Tvrđava hercega Stjepana

Franz napisał(a):Może na jakiś następny raz...

Też się na to szykuję.

Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):

Franz napisał(a):W Blagaju jeszcze chętnie polecę ruiny zamku.

Tvrđava hercega Stjepana

Na forum również można znaleźć relację z tego miejsca.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wojtku ,dzięki ,że przypomniałeś o tym miejscu.Jeśli kiedyś będę jeszcze w okolicy to chętnie odwiedzę Twierdzę.

Święta idą,mało czasu,a chciałabym skończyć tą relację
Nie będę opisywać każdego zdjęcia,bo już wiele było o Sarajevie ,ale jeśli będą jakieś pytania ,to z chęcią odpowiem .

Przyjechaliśmy do Sarajeva pod wieczór ,dość łatwo znaleźliśmy nasz hostel ,ale z miejscem do parkowania,jak to bywa w tym mieście było kiepsko.Postawiliśmy na chwilkę samochód pod hostelem i poszliśmy się zameldować.Chłopak,który prowadzi Travellers Home poinformował nas ,że jest na przeciwko parking strzeżony.Opłata nie była zbyt wygórowana,więc faktycznie zostawiliśmy tam samochód,wzięliśmy tylko najpotrzebniejsze rzeczy i udaliśmy się do pokoju.
Bardzo nam się spodobało miejsce noclegu.Jest tam kilka pokoi ,dwie duże,nowoczesne łazienki,duża kuchnia i oszklony balkon (palarnia). W kuchni dwa komputery do dyspozycji.

nasz hostel,mieszkaliśmy na samej górze.

kuchnia

widok z palarni

nasz pokój

Było już późno,ja i córka nie miałyśmy już siły na wieczorny spacer,ale mąż chciał się przejść.
Nasz hostel był 4 min od Baščaršiji ,więc poszedł się rozejrzeć i zrobił kilka zdjęć.



Był pod wrażeniem ilości ludzi.Mówił,że w każdej knajpce stoliki pozajmowane,na ulicach nie można było swobodnie przejść,wszędzie pełno młodych ludzi,z każdego rogu dobiegała inna muzyka,do każdego bankomatu kolejka Życie nocne kwitnie w Sarajevie .

Rankiem wstajemy,wypijamy kawkę,jemy śniadanie i idziemy pozwiedzać trochę to piękne miasto.
Rok temu pisałam ,że chciałabym się tu wybrać i porównać to miasto z Mostarem Dziś wiem,że takie porównanie jest bez sensu i nie wiem dlaczego w ogóle chciałam porównywać
Kiedy chodziliśmy po Sarajevie czuliśmy się dziwnie,jacyś bardziej skupieni,małomówni.Architektonicznie to miasto mnie nie zachwyciło,jest dużo nowoczesnych budowli,wysokich oszklonych budynków ... ale spacerując czułam wzruszenie ,nie umiałam się go pozbyć,może nawet nie chciałam.Ale dosyć już o odczuciach,każdy kto odwiedzi lub odwiedził to miasto odczuje je po swojemu.Myślę,że nikt jednak nie pozostanie obojętny.




Spacerujemy dalej....Budynek Ratusza i Biblioteki Narodowej (Obnovljena Vijećnica ),wprawił mnie w zdumienie,bo niby to ładne ,a jednak jakieś niepasujące



Inat Kuća ,nazywany przekornym domkiem


Zacytuję wiadomość z internetu: "Po drugiej stronie rzeki, na przeciwko gmachu ratusza warto rzucić okiem na Inat Kućę. Właściciel Inat Kući nie zgodził się na wyburzenie domu pod budowę meczetu. Przystał jedynie na przeniesienie go na drugą stronę rzeki cegła po cegle. Po ok. 200 latach podobna historia spotkała jego wnuka, tym razem rozbiórka miała się odbyć, by na miejscu domu stanął ratusz miejski. Utrzymując rodzinną tradycję wnuk także zażądał przeniesienia domu na dawne miejsce, gdzie stoi do dziś wabiąc przechodniów miłą restauracyjką."



...CDN....

Tak znowu z tym końcem to się nie spiesz , dobrze się czyta więc proszę nie skracać. Ja już tyle pisze tą swoją relacje i końca też nie widać więc i Ty możesz jeszcze trochę posiedzieć nad tą książką.