Dookoła Portugalii

Głównym miejscem historycznego centrum jest plac Giraldo z fontanną pośrodku. Dookoła stoją domy z arkadami i kościół św. Antoniego.

W starej Evorze zachował się układ ulic z okresu Maurów.





















Może to moja klaustrofobia, ale miasto nie zrobiło na mnie dobrego wrażenia. Smutne, ciasno ustawione budynki otoczone murem nie zachęcały do dłuższego pobytu.

Środa.


To będzie już końcowy etap naszej podróży. Jedziemy na południe. Za Castro Verde nie ma potrzeby wjeżdżać na autostradę, droga biegnąca równolegle od Ourique jest dobra i pusta. Już na dole odbijamy na 124 w kierunku Silves i dalej 125 do Lagos. Niestety, okazało się, że na długim odcinku trwa remont i podróż bardzo nam się zwolniła.











W Lagos zaplanowaliśmy trzy ostatnie noclegi. Nie mam ambicji tworzyć katalogu plaż. Nie ma tu szczególnie wartościowych zabytków, które koniecznie trzeba zobaczyć. Z Algarve będą więc migawki, a nie systematyczna i szczegółowa relacja. Zresztą takie opisy już na forum są, w tym świeżutkie sprawozdanie Myszy. Po co się wysilać jak nawet bociany te same

Nasze lokum to Magnolia Mar. Sama byłam zaskoczona, że to takie duże. Przyjechaliśmy około 13 i musieliśmy poczekać na posprzątanie pokoju. Szef postawił nam piwo i posadził na tarasie. Otrzymaliśmy mapkę z zaznaczonymi sklepami, knajpami i plażami. Hotel jest usytuowany na końcu miejscowości przy Beco das Piteiras; do najbliższej plaży Porto de Mos jest 200 m.

Mieszkanie okazuje się ogromne i super wygodne, z pełnym wyposażeniem. Niezbyt urodziwe ściany z betonu gwarantuję intymność nawet na wielkim tarasie. Obiecany widok na ocean też jest. Wi-fi miało być otwarte tylko w pomieszczeniach ogólnodostępnych, ale odpalam kompa i bez problemu łączę się bez uiszczania opłaty. Miło

Żeby nie było za dobrze- zastrzeżenia miałam do czystości. Rola pokojówki polegała tylko na przygotowaniu łóżka. Reszta była taka jak zostawili poprzedni użytkownicy. Dywaniki przy łóżku nie trzepane od tygodni i warstwa kurzu na meblach. W ciągu trzech dni nikt nie wyniósł śmieci i nie wymienił ręczników. Gdyby nie to, miejscówkę oceniłabym na 10/10. Do starówki czy plaży Camilo było pieszo dwa kilometry.

Po południu idziemy na „swoją” plażę. Nad Atlantykiem unosi się mgiełka. Dużo miejsca, mało ludzi- jest dobrze.

Czwartek.


W założeniu mieliśmy dzisiaj zostawić auto w spokoju i się lenić na jednej z plaż. Chyba jednak tak nie potrafimy. Do obejrzenia jest na przykład Przylądek św. Wincentego. Pogoda była ładna, nie wiało. Wizyta się udała.

















W drodze powrotnej skręciliśmy do fortu Belixe. Nic ciekawego zobaczyć się tam nie da, brama zamknięta.

Większą atrakcją okazał się sklep z ceramiką. Ładne skorupy tam były

Kilka ostatnich zdjęć z poprzedniej serii, to jakbyś mi podkradła

Świeże portugalskie owoce dostępne w maju, które można kupić przy drodze, to pomarańcze i czereśnie. Objadaliśmy się codziennie. Ale tylko raz udało nam się kupić bezpośrednio od producenta. Praktycznie nie było takich straganów jakie znamy z Grecji, które oferowały produkty prosto z własnej uprawy. A u handlarzy z jakością i świeżością było różnie.







Teraz plaże. Pierwsza Camilo. Bardzo ładnie, skałki robią wrażenie, ale strasznie ciasno. Aż strach pomyśleć co tu się będzie działo w czasie wakacji.

mysza73 napisał(a):Kilka ostatnich zdjęć z poprzedniej serii, to jakbyś mi podkradła

Dokładnie tak się czuję
Jak fociłam miejsca na północ od Porto to przynajmniej miałam satysfakcję, że Wojtek jeszcze tam nie był A w Algarve to już wszyscy byli i zrobili to lepiej ode mnie

margaret-ka napisał(a):

mysza73 napisał(a):Kilka ostatnich zdjęć z poprzedniej serii, to jakbyś mi podkradła

Dokładnie tak się czuję
Jak fociłam miejsca na północ od Porto to przynajmniej miałam satysfakcję, że Wojtek jeszcze tam nie był A w Algarve to już wszyscy byli i zrobili to lepiej ode mnie

Nie dramatyzuj tylko dawaj dalej ... bo już zapomniałam jak tam cudnie ,
a na północ się wybiorę ... Twoim śladem

Następna Dona Ana. Też raczej do pooglądania. Frekwencja ogromna.













Decydujemy się wyjechać poza Lagos. Bardzo długa piaszczysta Praia de Alvor, należąca do Portimao. Nie ma skałek, nie ma cienia, taka duża patelnia.

Jadąc dalej wzdłuż brzegu wpadamy w ogromne blokowisko. To nowoczesna nadmorska dzielnica Portimao, położona wzdłuż plaży św. Rocha.





















Plaża w Bengail.

A to już Marinha, na której się zamoczyliśmy.

Po kąpieli wymyśliliśmy, że na kolację pojedziemy do Faro. Nie miałam wcześniej takiego zamiaru, ot taki spontan. Zrobiliśmy małą rundkę po starówce.

Na kolację wybraliśmy taką tawernę.















Niestety niezbyt szczęśliwie. Kalmary były bardzo słone (przyprawa vegetopodobna) i za mocno spieczone; nie polecam.



Ponieważ miasto nie leży bezpośrednio nad morzem pojechaliśmy jeszcze w stronę lotniska zobaczyć jak wygląda dostęp do Atlantyku.















Wieczorem na parking przy naszej plaży przyjeżdżały takie auta.





Od razu pomyślałam o Kulkach