Dookoła Portugalii

Z tarasu przy mijanym kościele pierwsze spojrzenie na czerwone dachy Alfamy.

No rozpiska piękna, imponująca, ciekaw jestem ile z niej zrealizowaliście
Będę tu częstym gościem

Na piwo zatrzymujemy się na punkcie widokowym Bramy Słońca. Widok stąd jest bardzo atrakcyjny; nad dachami- Kościół św. Wincentego za Murami i kopuła Panteonu, na prawo Tag.



















Artystycznie przeprowadzona renowacja.

tony montana napisał(a):No rozpiska piękna, imponująca, ciekaw jestem ile z niej zrealizowaliście
Będę tu częstym gościem

Się okaże

Stąd kierujemy się w stronę zamku św. Jerzego. Spacerujemy uliczkami wokół zamku, jednak stąd niewiele widać. Na mury lepiej popatrzeć z innych punktów widokowych. Informacja dla kolekcjonerów- tu były najtańsze w całej Portugalii magnesiki po 1€ bez konieczności kupowania kilku na raz.

Stare tramwaje to jedna z atrakcji Lizbony. Oprócz należących do komunikacji miejskiej są wagoniki turystyczne. Nie spotkaliśmy tramwaju korkowego, który podobno zaczyna trasę na placu Figueria. Decydujemy się na przejażdżkę żóltym tramwajem 28, który tak ładnie prezentuje się na tle starych zabudowań. O tym, że wagonik lepiej sfotografować niż nim jeździć wiedziałam, ale musiałam doświadczyć na własnej skórze. Tramwaje jeżdżą nieregularnie i stadami. Stoi się w ścisku i zaduchu, nawet na końcowym przystanku nie ma szans na miejsce siedzące. Atrakcją było oczekiwanie (dłuuugie) aż jadący z przeciwnej strony po tym samym torze wycofa się do punktu mijania. Jeżeli już ktoś chce przejechać się zabytkowym tramwajem to raczej 25, o czym później.

Wysiedliśmy na placu St. Moritz i porozglądaliśmy się trochę. Z powrotem do Alfamy wracaliśmy już metrem.

W drodze do katedry Se trafiamy na piękny portal w stylu manuelińskim zabytkowego kościoła Igreja de Nossa Senhora da Conceicao Velha (należy jeszcze do dzielnicy Baixa).





Katedra Se.

Czas na bliższe spotkanie z Tagiem. Zmierzamy na Praca do Comercia (plac Kupiecki) z pomnikiem króla Józefa, gdzie można zejść na brzeg. W okazałych budynkach mieszczą się urzędy. Od Łuku Triumfalnego do centrum prowadzi deptak Rua Augusta.

Podjechaliśmy kawałek tramwajem 15, a dalej ulicą Sao Paulo doszliśmy do windy Bica z 1892 roku. Stacja dolna mieści się w bramie starej kamienicy, jedzie się 245m. Windy są fajną atrakcją i chociażby z tego powodu warto kupić bilet dobowy (dwa przejazdy windą kupione u motorniczego to drożej niż dobowy na całą komunikację miejską).

Po zrobieniu setki zdjęć kierujemy się w stronę ulicy Garret ( dzielnica Chiado). Idziemy tak trochę zygzakiem, jak widać coś fajnego z boku- skręcamy. Ale plan przewiduje zlokalizowanie trzech miejsc.





















Pod numerem 120 mieści się snobistyczna Cafe Brasileira.

Garret 73 to najstarsza na świecie księgarnia Livraria Bertrand (1732). Nie ma tam jednak w wystroju nic szczególnego, jak np. będzie w Porto.





Ciut dalej w prawo jest sklep Avida Portuguesa, w którym można kupić artykuły portugalskie, a nie chińskie.

Wykręcamy w stronę windy Santa Justa, która łączy Chiado z Baixą. Dźwig fajnie wygląda z zewnątrz, ale jedzie w pionie czyli przejażdżka nią to taka sama atrakcja jak każda winda; uznaliśmy więc, że nie warto stać w tasiemcowej kolejce tylko lepiej usiąść w knajpie z widokiem i się napatrzeć.

Schodzimy do Rua Aurea i idąc w lewo trafiamy na plac Don Pedro IV. Po prawej stronie w bramie zaczyna się ulica Sapateiros ( Szewców) gdzie pod numerem 229 było najstarsze kino w Lizbonie- Animatografo do Rossio 1907, a teraz jest peep show.