Dolomity - skalne twierdze

Szukam dalszej drogi, podchodzę pod skały ale nikła ścieżka gdzieś ginie. Żadnych znaków, żadnych ubezpieczeń - którędy w górę?.. Wertuję mapę, przewodnik. Zaczynam rozumieć - nie tędy droga. Obniżam się wraz z główną ścieżką, mając nadzieję, że lada moment przestanę się oddalać od grani, którą przecież ma prowadzić ferrata. Wreszcie jest! Na ziemi leży tabliczka, informująca o dalszym przebiegu. Podchodzę pod skały - tu wreszcie jest prawdziwy początek, tamto miejsce było tylko prologiem, znacznie oddalonym od całej reszty. Oglądam się za siebie: parę osób szło za mną ale nie skręcają w skały - schodzą w dolinę. Trudno się dziwić - minęła siedemnasta. O tej porze raczej nie wyrusza się w góry.

Odczuwam już pewne zmęczenie ale dotyk skały pozwala mi o nim zapomnieć. Szybko zdobywam wysokość i po chwili osiągam grań Masare. Marmolada prezentuje się w całej okazałości. Natomiast chmury zbiły się w górze w kilka jaśniejszych bądź ciemniejszych grup, tworząc chwilami wspaniały kontrast z bielą dolomitowych ścian. Trudno oderwać wzrok - nawet nie zauważam, jak mijają minuty, kwadranse.

Kto to widział żeby po piorunochronie chodzić

Franz napisał(a):... dotyk skały pozwala mi o nim zapomnieć.

Anteuszu, bacz na Heraklesa

To już wiem, dlaczego nie lubisz wody.
Pewnie zwłaszcza tam, gdzie nie ma gruntu


Pozdrawiam

Ostatnie z pierwszej serii - Poezja ...

Pozostałe przecież też ...
Po co pisać ...

Czytając opisy Twoich ferratowych wędrówek, zaglądam często na pewną stronę.
Nie wiem czy ją znasz, choć właśnie z niej wziąłem panoramę z Pelmo, pokazywaną w mojej relacji.

Dzięki temu, że podglądam tam takie oto zestawienie dolomitowych ferrat ... a o niektórych można poczytać ...
Również i dzięki temu, że Dolomity oglądałem z bliska ....

Wszystko to, pozwala mi lepiej zrozumieć Twój wysiłek, odwagę, a i zapeswne często walkę z różnymi lękami.

... po prostu podziwiam to co robisz.


Pozdrawiam.

Jacek S napisał(a):Kto to widział żeby po piorunochronie chodzić

Zostałeś, Jacku, współałtorem aktualnego podtytułu bieżącego odcinka.

weldon napisał(a):Anteuszu, bacz na Heraklesa

To już wiem, dlaczego nie lubisz wody.
Pewnie zwłaszcza tam, gdzie nie ma gruntu

Coś w tym jest. Tyle, że synem Gai jestem na pewno, co się zaś Posejdona tyczy - to już nie za bardzo.
Skubanego Heraklesa postaram się strzec.

Z kolei bazując na informacjach św. Augustyna, to Boga Jugatyna powinienem szczególnie czcić.

Pozdrawiam,
Wojtek

plavac napisał(a):Ostatnie z pierwszej serii - Poezja ...

Tak? Bałem się, że to paskudne żelastwo zbytnio przesłoniło część Selli.
Ale już niedługo przyjrzymy się temu zasłoniętemu fragmentowi z bliska. Bardzo bliska.

plavac napisał(a):Po co pisać ...

Żeby dopingować do szybkiego ciągu dalszego.

mariusz-w napisał(a):Nie wiem czy ją znasz, choć właśnie z niej wziąłem panoramę z Pelmo, pokazywaną w mojej relacji.

Znam stronę Jarka. W dziale linków zamieścił kilka odnośników do moich wypraw.

mariusz-w napisał(a):Wszystko to razem wzięte, pozwala mi lepiej zrozumieć Twój wysiłek, odwagę, a zapewne także często i walkę z różnymi lękami.

... po prostu podziwiam to co robisz.

Dziękuję. ale wiesz - każdy bawi się tak jak lubi.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

mariusz-w napisał(a):Nie wiem czy ją znasz, choć właśnie z niej wziąłem panoramę z Pelmo, pokazywaną w mojej relacji.

Znam stronę Jarka. W dziale linków zamieścił kilka odnośników do moich wypraw.

... no popatrz tam "nie byłem" !

Już znalazłem ... znaczy byłem!

Franz napisał(a):
Dziękuję. ale wiesz - każdy bawi się tak jak lubi.

No powiedzmy ! ... ale dobrze, że niektórym czasami się to udaje!

Pozdrawiam.

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):Ostatnie z pierwszej serii - Poezja ...

Tak? Bałem się, że to paskudne żelastwo zbytnio przesłoniło część Selli.

Poezja nie gustuje w dosłowności... Karmi się niedopowiedzeniem, czerpie rozkosz z nienazwanego. A jak dupnie o glebę, bo nie zobaczyła dobrego chwytu ... Cóż, taka przypadłość poezji

pozdrawiam

plavac napisał(a):Ostatnie z pierwszej serii - Poezja ...

Pozostałe przecież też ...
Po co pisać ...

... no właśnie !

a widzę, że te piorunochrony z młodości ciąg dalszy znajdują nieprzerwanie.

Franz napisał(a):. . . każdy bawi się tak jak lubi.

. . . " czasem tylko zmienia bawitko "




Pozdrawiam
Piotr

Franz napisał(a):Zostałeś, Jacku, współałtorem aktualnego podtytułu bieżącego odcinka.

Ło matko

Bardzo się zdziwiłem zaglądając tu po raz kolejny - że też wcześniej nie widziałem tego podtytułu...teraz wszystko jasne a skojarzenie oczywiste przecież.
Polecam się na przyszłość.




Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):

Franz napisał(a):Dziękuję. ale wiesz - każdy bawi się tak jak lubi.

No powiedzmy ! ... ale dobrze, że niektórym czasami się to udaje!

OK - jak lubi i jak może.

plavac napisał(a):Poezja nie gustuje w dosłowności... Karmi się niedopowiedzeniem, czerpie rozkosz z nienazwanego. A jak dupnie o glebę, bo nie zobaczyła dobrego chwytu ... Cóż, taka przypadłość poezji

Żartowałem. Ta fotka należy do moich ulubionych.

Crayfish napisał(a):a widzę, że te piorunochrony z młodości ciąg dalszy znajdują nieprzerwanie.

Kiedy jako brzdąc wspinałem się po piorunochronie do okna, nawet nie myślałem, że kiedyś przyjdzie mi to robić w znacznie większej skali.

piotrf napisał(a):. . . " czasem tylko zmienia bawitko "

Uwielbiam Poniedzielskiego.

Jacek S napisał(a):Bardzo się zdziwiłem zaglądając tu po raz kolejny - że też wcześniej nie widziałem tego podtytułu...teraz wszystko jasne a skojarzenie oczywiste przecież.
Polecam się na przyszłość.

W niektórych wątkach zmieniam podtytuły na bieżąco. Tym razem jeszcze nie zdążyłem, a już miałem Twoją podpowiedź.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):W niektórych wątkach zmieniam podtytuły na bieżąco. Tym razem jeszcze nie zdążyłem, a już miałem Twoją podpowiedź.

Pomyśleliśmy o tym samym czy miałeś jakiś inny?
Jaki?