Dolomity - skalne twierdze

Więcej u Ciebie kotów, niż w moim Kotorze ,

śliczny jest

mysza73 napisał(a):Więcej u Ciebie kotów, niż w moim Kotorze

To koty wysokogórskie.

Jednak w odróżnieniu od psów, które dosyć często wybierają się ze mną w góry, to kot tylko raz uparcie wędrował za nami, nie dając się odgonić.

Pozdrawiam,
Wojtek

To Pradumbli. Rzucam okiem na przepływający pod mostem potok, spadający kaskadami po stromym zboczu, po czym schodzę kawałek główną szosą, zatrzymując się przed... No właśnie - rzeźba to? Ale druciana rzeźba?...
Splecione twarde druty przedstawiają sylwetkę ludzką, trzymającą w rękach gruby pręt, którego koniec zawisł tuż przy ustawionym na stojaku dzwonie. Za tym metalowym przeźroczystym człowiekiem stoi coś na kształt szklanej budki telefonicznej, wewnątrz której widać mechanizm zegarowy. Czyżby całość stanowiła taki fikuśny zegar? Dochodzi druga - poczekam tych kilka minut. I rzeczywiście - o 14:00 druciany człowiek odchyla się odrobinę w prawo, by zaraz potem zmienić szybko kierunek na przeciwny, w wyniku czego trzymany w dłoniach pręt uderza w dzwon. Ciekawa instalacja - pierwszy raz spotykam się z takim zegarem.

Zapuszczam się jeszcze w boczne uliczki, których jest niewiele, zaglądam na moment na typowy cmentarz z szufladkowymi grobami - tu wygląda to ciekawiej niż w wielu innych miejscowościach, gdyż część szuflad kryje się w arkadowych podcieniach.

Wracam do samochodu i przejeżdżam do sąsiedniego przysiółka w ramach Prato Carnico, mijając
po drodze wapiennik z wysokim, grubym kominem.

Niemalże czterysta stron , a ogląda się "Twoje" Dolomity bez znudzenia....

CROberto napisał(a):Niemalże czterysta stron , a ogląda się "Twoje" Dolomity bez znudzenia....

Bo żadne miejsce się nie powtórzyło.

Pozdrawiam,
Wojtek

Parkuję na dużym placu w przysiółku Pieria, gdzie zwracają moją uwagę cztery słupy z cyframi, tworzącymi liczbę 1424. Hmm, jakaś charakterystyczna data? Jednak już po chwili liczba zwiększa się o jeden. O... spoglądam na zegarek - no tak, jest godzina 14:25. A więc to zegar.

Zostawiam wóz i zagłębiam się pomiędzy domostwa, od razu wpadając na umieszczony na ścianie szczytowej bardziej skomplikowany mechanizm, wskazujący godzinę, dzień tygodnia, miesiąc, znak zodiaku, godziny wschodu i zachodu słońca, fazy księżyca - full wypas.

Na fasadzie jednego z kolejnych domów zamontowano dla odmiany zegar słoneczny.

Robię kilka kroków i co widzę? Następny zegar. Na fasadzie stojącego obok domu jeszcze jeden. Nieco dalej... co to? Zegar! Ale... napędzany wodą...

Franz napisał(a):...skomplikowany mechanizm, wskazujący godzinę, dzień tygodnia, miesiąc, znak zodiaku, godziny wschodu i zachodu słońca, fazy księżyca - full wypas.
...

Ja niedawno też full wypasa widziałem. Pokazuje wszystko, a nawet więcej.

pzdr

longtom napisał(a):Ja niedawno też full wypasa widziałem. Pokazuje wszystko, a nawet więcej.

Ciemną stronę Księżyca!


Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

CROberto napisał(a):Niemalże czterysta stron , a ogląda się "Twoje" Dolomity bez znudzenia....

Bo żadne miejsce się nie powtórzyło.

Nie sposób się nie podpisać pod jednym i drugim spostrzeżeniem.

Bardzo mi się podoba Prato Carnico! I podejście mieszkańców do czasu - chcą go wyraźnie jakoś oswoić, okiełznać, coś jak my... Pojadę tam, jak już nie będę mógł wędrować po ścieżkach. A to może się stać tak niespodziewanie... Tempus fugit...

Pozdrawiam!
Piotrek