Dolomity - skalne twierdze

Ja to raczej w tym wątku staram się cicho siedzieć, bo generalnie mam podobne odczucia co Jacek, tzn.:

Jacek S napisał(a):...(nie patrz w dół, nie patrz w dół, nie...)

ale to mnie rozbawiło:

Franz napisał(a):No wiesz, ja miałem łatwiej - i tak nic w dół nie było widać. Może żadnej przepaści tam nie było?..

Franz napisał(a):

No rzeczywiście bułka z masłem faktycznie nawet nie ma po co oczu zamykać bo i tak nic nie widać

A i walc Palvaca - rewelacja

Joasiu, mówisz o kimś, kto, na widok gładkiej ściany, mówi:

"Tymczasem zaczyna się naprawdę interesujący fragment trasy. "

Dla Wojtka chmury pod stopami oznaczają tylko jedno - nie będzie zdjęć tego co w dole ...

Wiem, wiem

a Franz wie, że ja za to chmurki lubię

nawet sobie jedno z chmurkami bezczelnie na pulpit zrzuciłam /mam nadzieję, że będzie mi darowane? /

weldon napisał(a):Joasiu, mówisz o kimś, kto, na widok gładkiej ściany, mówi:

"Tymczasem zaczyna się naprawdę interesujący fragment trasy. "

Aż tak, to tam nie było. Ale zawsze robi się ciekawiej, gdy trzeba trochę pokombinować, czego by się tu złapać, albo jak na jakimś wyprztyku stopę oprzeć...

Joanka23 napisał(a):a Franz wie, że ja za to chmurki lubię

Teraz to już za każdym razem, gdy chmurki się snują w większych ilosciach - wspominam Ciebie.

Joanka23 napisał(a):nawet sobie jedno z chmurkami bezczelnie na pulpit zrzuciłam /mam nadzieję, że będzie mi darowane?/

Dowolne z moich zdjęć mogę Ci przysłać w pełnej rozdzielczości.

Pozdrawiam,
Wojtek

Gdybym , tam niedawno ( w okolicy) nie był ... to bym ! ...

... a i tak, nie wiem jak to Wojtek i inni to robią .


My jak się nam udało dostać gdzieś do góry ...

(... oczywiście , że inaczej !)


... to tylko nawoływaliśmy się ...


... nie chodź tam ... !

... UWAŻAJJJJ ! ....

... tam już nic nie ma ! ...


Teraz mój ( nasz) podziw ... jest jeszcze większy ... bo podparty wizją lokalną !


Wojtku , Palvac , zawodowiec i inni ... naprawdę WIELKI SZACUNEK !!!

Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):Teraz mój ( nasz) podziw ... jest jeszcze większy ... bo podparty wizją lokalną !

Prawie wszystko to kwestia upodobań i priorytetów.
Wiem, czasami może się zdarzyć, że czegoś się bardzo chce, a jednak nie daje się zrealizować. Wtedy pozostaje wyobraźnia...

mariusz-w napisał(a):Wojtku , Palvac , zawodowiec i inni ... naprawdę WIELKI SZACUNEK !!!

Przesada z tym wielkim szacunkiem.
Nie wiem, jak inni - ale dla mnie nie liczy się wyczyn, tylko przyjemność. Niemniej, w swoim imieniu bardzo dziękuję.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Dowolne z moich zdjęć mogę Ci przysłać w pełnej rozdzielczości.

ufff! bałam się trochę, że od "kradziejów" mi się dostanie
/wzięłam tylko to co mi podarowane zostało /

..ale jak tak mówisz to się przypatrzę dokładniej tym chmurkom i kiedyś się przypomnę

I ja, Mariuszu - dziękuję za uznanie -ale ma rację Wojtek .
Chociaż rozumiem Twój wyraz uznania, bo ja kiedyś czułem podobnie Nie mogłem np.zejść z Wołowca, który wielką bałuchą jest, a mnie się wydawało, że zaraz mnie to przepastne powietrze wessie, połknie i nie wypuści Więc na zasadzie zmęczenia materiału ( czyli mózgu ) chodziłem po Tatrach i chodziłem, aż w końcu lęk wysokości zmniejszył się do takich rozmiarów, że już nie przeszkadza. Zamienił się w nadmierny rozsądek
Pozdrawiam

Joanka23 napisał(a):ufff! bałam się trochę, że od "kradziejów" mi się dostanie
/wzięłam tylko to co mi podarowane zostało /

Ja nie ochraniam w żaden sposób moich fotek. Niedawno dostałem prośbę o możliwość zakupu kilku z nich przez jedno z austriackich wydawnictw. Wysłałem bez żadnych warunków te fotki, które sobie życzyli. Chciałbym tylko, żeby mi na pamiątkę przysłali jeden egzemplarz z tymi zdjęciami, kiedy już się ukaże.

Joanka23 napisał(a):..ale jak tak mówisz to się przypatrzę dokładniej tym chmurkom i kiedyś się przypomnę

Śmialo! Akurat też jakieś chmurki pokazały się w Pirenejach. Chociaż te z tegorocznych Dolomitów bardziej mi się podobały. Tyle, że one w większej ilości pojawią się dopiero w późniejszych odsłonach.

Pozdrawiam,
Wojtek

plavac napisał(a):Więc na zasadzie zmęczenia materiału ( czyli mózgu ) chodziłem po Tatrach i chodziłem, aż w końcu lęk wysokości zmniejszył się do takich rozmiarów, że już nie przeszkadza. Zamienił się w nadmierny rozsądek

Zdecydowanie lepszy nadmierny rozsądek od jego niedoboru.

Kiedy pod Monte Pelmo spotkałem Tomka z Torunia, rozmowa zeszła również i na temat samotnych wędrówek, z samej swej natury niosących dodatkowe niebezpieczeństwo. Cóż, zdarza się, że turyści, wspinacze wykruszają się zbyt szybko i czasami nadspodziewanie gwałtownie odchodzi od nas niegdysiejszy towarzysz z drugiego końca liny.
Zgodziliśmy się, że najważniejsze, to umieć wycofać się w porę. Obaj znaliśmy osobiście takich, którzy do końca nie potrafili podjąć tej decyzji...

Pozdrawiam,
Wojtek

Pamiętam ten fragment Twojej opowieści spod Monte Pelmo.
Problem samotnego chodzenia po górach towarzyszy mi od kilku lat. Ubezpieczam się zostawiając marszrutę na kartce w domu , określam przybliżony czas powrotu, jest telefon komórkowy ( o, niezapomniane czasy, kiedy go nie było ! ) - ale ryzyko jest zawsze. Przeżyłem taki moment kilka tygodni temu w Gorcach ... było przez chwilę niesympatycznie.
Ale - na ulicy w wielkim mieście może być równie niebezpiecznie.
Więc maksimum rozsądku przy minimum ryzyka i - w góry

I po latach włóczęg wiem, że w "taką" Brentę już bym się nie pchał

Pozdrawiam .

plavac napisał(a):Pamiętam ten fragment Twojej opowieści spod Monte Pelmo.

Faktycznie, powtarzam się. Tak to bywa, gdy się pewien wiek osiągnie. Sorry...

plavac napisał(a):Ubezpieczam się zostawiając marszrutę na kartce w domu , określam przybliżony czas powrotu, jest telefon komórkowy

Ja wysyłam smsa do kraju w przeddzień, jak już podejmę decyzję o trasie na dzień nastepny. Chociaż... potem zdarza mi sie ją zmieniać.
A telefon komórkowy - niestety, w wielu miejscach w górach i tak nie ma zasięgu. Nawet w takich cywilizowanych krajach, jak Niemcy, Austria czy Włochy.

plavac napisał(a):I po latach włóczęg wiem, że w "taką" Brentę już bym się nie pchał

W Brencie zimą sam nie wędrowałem. Ale np. w Alpach Stubajskich w Austrii - owszem.
Czego, oczywiscie - nikomu nie polecam.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Ja wysyłam smsa do kraju w przeddzień, jak już podejmę decyzję o trasie na dzień nastepny. Chociaż... potem zdarza mi sie ją zmieniać.
A telefon komórkowy - niestety, w wielu miejscach w górach i tak nie ma zasięgu. Nawet w takich cywilizowanych krajach, jak Niemcy, Austria czy Włochy.

Już w starożytnej Grecji odkryli prosty, aczkolwiek skuteczny sposób na brak zasięgu ...

Wojtku, powtarzaj się, powtarzaj Chiałem tym przypomnieniem podkreślić, że już wtedy uruchomiłeś myślenie o problemach samotnego wędrowania. O urokach też

Zaraz, zaraz, co to ja chciałem powiedzieć ...
A , już wiem
Czy sugerujesz, Weldonie , żeby idąc w góry zostawić plecak a włożyć na ramiona bęben z kablem telefonicznym ( jak kiedyś na cwiczeniach wojskowych )
Niezły pomysł, pomyślę

Pozdrawiam

plavac napisał(a):Czy sugerujesz, Weldonie , żeby idąc w góry zostawić plecak a włożyć na ramiona bęben z kablem telefonicznym ( jak kiedyś na cwiczeniach wojskowych )
Niezły pomysł, pomyślę

Zwróć uwagę, że pewną zaletą tego pomysłu jest to, że z każdym krokiem ten bęben jest lżejszy,
natomiast nawet brak zasilania, jakby co, pozwoli w końcu do ciebie dotrzeć