Dolomity - skalne twierdze

Franz napisał(a):Sas Rigais.

Kurczę! Nie miałem prawa wiedzieć. Teraz widzę ten punkt odniesienia dla perspektywy. Dzięki

Franz napisał(a):Rewelacyjnie wygląda stąd dalszy przebieg ferraty.

Rewelacyjnie!

Milczę...

Piotrek

plavac napisał(a):Rewelacyjnie!

Trudno odmówić urody tej ferracie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Cieszę się na samą myśl, że i ja wkrótce nią powędruję, a teraz docieram już na szczyt.

Moiazza Sud - można się z lubością rozejrzeć dookoła.

@Franz - można, można
Widoki bardzo fajne

Simon193 napisał(a):@Franz - można, można
Widoki bardzo fajne

Jeśli się lubi poszarpaną linię horyzontu.

Witam Cię w tym nietypowym kącie chorwackiego forum.

Pozdrawiam,
Wojtek

Rozglądam się...
Milcząc.
Gardło ściśnięte...

Ech
P.

plavac napisał(a):Ale zbliżenia
Zza Cima Uomo spoziera Catinnacio d'Antermoia
Zza wschodniego ramienia Marmolady łypie Sasso Lungo
Skalna twierdza Selli wzmocniona przedmurzem grani Padon ...
A ta flanka po jej wschodniej stronie? Byłaby to La Varella i dalej mur Sass dla Crusc
I jeszcze lodowce głównej grani Alp...

Za dużo, za dużo!!! Dzisiaj nie zasnę...

Piotrek

pierwszy raz słyszę (widzę) te nazwy, ale te skaliste szczyty robią ogromne wrażenie, bardzo bym chciała mieć takie umiejętności jak Wy!

plavac napisał(a):Rozglądam się...

To może jeszcze się rozejrzymy.

tercja napisał(a): pierwszy raz słyszę (widzę) te nazwy, ale te skaliste szczyty robią ogromne wrażenie, bardzo bym chciała mieć takie umiejętności jak Wy!

Wielkie umiejętności nie są wymagane.
Trochę kondycji, trochę obycia ze skałą i dużo chęci.

Pozdrawiam,
Wojtek

Moi towarzysze wędrówki są na tyle uczynni, że nie muszę używać samowyzwalacza do uwiecznienia się na tle Civetty.

Może jest to dobry moment na zamieszczenie paru zdjęć, które przysłał mi później Vince - jeden z moich włoskich towarzyszy wędrówki.

Franz napisał(a):

tercja napisał(a): pierwszy raz słyszę (widzę) te nazwy, ale te skaliste szczyty robią ogromne wrażenie, bardzo bym chciała mieć takie umiejętności jak Wy!

Wielkie umiejętności nie są wymagane.
Trochę kondycji, trochę obycia ze skałą i dużo chęci.

Nic dodać nic ująć.

Franz napisał(a):

plavac napisał(a):Rozglądam się...

To może jeszcze się rozejrzymy.

A pewnie!
Pięknie mi się teraz układają odległe Putia, Puez i Odle! Na ostatnim planie od lewej stożkowata, dwuwierzchołkowa Sass de Putia, potem rozłożysty płaskowyż Gherdenaccia, Puezspitzen i mur Odle. Nawet na upartego widać Cirspitzen
A z bliższych cudowności - kocioł Van delle Sasse! Gdzieś tam musi być widać ferratę Tissi... Pamiętam, przymierzałeś się do niej.

Franz napisał(a):Może jest to dobry moment na zamieszczenie paru zdjęć, które przysłał mi później Vince - jeden z moich włoskich towarzyszy wędrówki.

To jest doskonały moment. Uśmiech od ucha do ucha wywołał na mojej twarzy widok Twojej wyjątkowo wówczas okazałej srebrzystej brody! Twoi włoscy koledzy mają taki sam wyraz twarzy na trzeciej fotce. Nie niosłeś przypadkiem dla nich jakichś prezentów 3 miesiące wcześniej niż trzeba?

Pozdrawiam serdecznie!
Piotrek
,

Hehe, patrzą z podziwem na dziadka Mroza w letnim wydaniu
Ja to chęci mam najwięcej, kondycji trochę mniej, a obycie ze skałą minimalne, niestety

tercja napisał(a):Hehe, patrzą z podziwem na dziadka Mroza w letnim wydaniu

Hej!

tercja napisał(a):Ja to chęci mam najwięcej, kondycji trochę mniej, a obycie ze skałą minimalne, niestety

Każdy tak kiedyś miał. Trzeba zacząć i zobaczyć, co wyjdzie. Byle bez "napinania bicepsów"

Pozdrawiam!
Piotrek